Tijn Piest

Liemarvin Bonevacia (30) heeft aangekondigd terug te keren naar zijn oude coach José Ludwig Rubio uit de Dominicaanse Republiek, die sinds twee jaar hoofdcoach van Bahrein is. De Nederlands recordhouder op de 400 en de 4×400 meter verruilt thuisbasis Papendal voor Bahrein en start daar binnenkort met de voorbereidingen op de Olympische Spelen. Wij spraken met hem over deze keuze.

Je wist je dit jaar niet te plaatsen voor de WK in Doha. Hoe kijk je terug op dit baanseizoen?

“Mijn baanseizoen was niet het beste dit jaar, doordat ik een blessure had. Ik had veel hamstringproblemen.”

View this post on Instagram

I believe if you keep your faith, you keep your trust,you keep the right attitude. Anybody can be happy when things are going well, and I’ve learned that. But when things aren’t going well it draws out the inner warrior in us to work harder to push yourself to the limit.

A post shared by Liemarvin Bonevacia (@lie_marvin) on Aug 12, 2019 at 11:30pm PDT

Waarom heb je de keuze gemaakt om niet meer op Papendal te trainen en terug te gaan naar je oude coach?

“Met José Ludwig Rubio heb ik de meeste successen behaald. Onder hem heb ik 44.72 seconden gelopen op de 400 meter en twee bronzen medailles gehaald op de Europese Kampioenschappen [EK Amsterdam ’16 & EK Indoor Belgrado ’17, red.]. Ik heb ook gekozen om weg te gaan, omdat ik in de warmte wil trainen. Ook financieel is het niet meer handig om op Papendal blijven trainen [Liemarvin heeft onlangs de A-status verloren, red.]. ”

“Wanneer ik in Bahrein ben, zal de coach mij zeggen welke wedstrijden we zullen doen.”

Wanneer begin je in Bahrein met trainen en wat wil je daar bereiken?

”Vanaf volgende week begin ik al bij hem te trainen. Ik wil mijn derde Olympische Spelen bereiken. Dat is mijn grootste doel. Ik ga helemaal voor de 400 meter.”

Wat beschouw je als het mooiste moment uit je carrière tot nu toe?

“Ik heb eigenlijk twee mooie momenten. Ze zijn speciaal voor mij, want beiden waren in Amsterdam: de eerste keer dat ik het Nederlands record heb verbroken tijdens het NK in 2014 en de tweede is mijn bronzen medaille op de Europese kampioenschappen op dezelfde baan in 2016. Dat was fantastisch!”

Mijn grootste doel is om nog een keer de Spelen te halen.”

Heb je je eerste wedstrijden al gepland staan? Ga je nog een indoorseizoen lopen?

“Ik heb nog geen vast schema nu. Mijn grootste doelen zijn het EK in Parijs volgend jaar en Tokio 2020. Wanneer ik in Bahrein ben, zal de coach mij zeggen welke wedstrijden we zullen doen en of ik indoor ga doen: ja of nee.”

Wat zijn je grootste ambities?

“Mijn grootste ambitie is om nog een keer de Olympische Spelen te halen en nog een keer 44 seconden te lopen.”

Foto: Bjorn Parée (OS 2016)

Het baanseizoen zit erop en momenteel zitten de meeste atleten midden in de voorbereidingen op het nieuwe seizoen. Zo ook Maureen Koster, die begin van het jaar haar trainingsgroep in Nederland verwisselde voor Engeland. Ze zal vooral wegwedstrijden lopen, maar staat zondag 24 november ook weer aan de start van het Crossgala bij de internationale Warandeloop in Tilburg. Wij keken met haar terug op de WK en blikten vooruit op haar volgende wedstrijden.

In Doha kwam je ten val tijdens de series 5.000 meter. Heb je lang nodig gehad om de WK te verwerken?

“Dat valt mee. Ik werd na de wedstrijd goed opgevangen door mijn coach Rob Denmark en ik heb veel steun gehad van vrienden en familie. Het feit dat ik me goed voelde tijdens de wedstrijd geeft me bevestiging dat ik in een goede vorm verkeerde en goed bezig ben. Dit geeft me vertrouwen voor komend seizoen.”

Hoe kijk je verder terug op afgelopen baanseizoen?

“Wisselend. Ondanks dat ik goed heb kunnen trainen het afgelopen seizoen, heb ik niet altijd geluk gehad met de wedstrijden en ook had ik betere resultaten verwacht. Ik realiseer me wel goed dat er veel veranderd is en dat het wisselen van coach meestal wat tijd vergt voordat dit tot uiting komt in wedstrijden.“

View this post on Instagram

I’m not a big fan of using the words ‘what if’ but damn I was ready for these Champs. I’m not going to explain how I feel because the pictures will do the talking, but what I do want to say is that all the lovely messages I received make me feel a bit better ❤️ No matter what I will keep showing up ✌🏻 • • • #tracknfield #athletics #athlete #fit #instafit #motivation #athletelife #workout #training #nike #nikewoman #strong #team #teamwork #Doha2019 #racing #running #run #speed #runner #fitness #runningmotivation #instarunner #runnersofinstagram #sport #keepgoing #believe #keepshowingup

A post shared by Maureen Koster (@maureenkoster) on Oct 3, 2019 at 6:05am PDT

Wat is je favoriete training?
“Lange tempo’s, afgewisseld met korte tempo’s. Deze training doe ik met mijn trainingspartners. We zijn momenteel met 5 meiden. Een training als deze kan er als volgt uit zien: 2.000m – 800m – 2x400m – 1.200m – 3x400m – 800m.”

“Het feit dat ik me goed voelde geeft me bevestiging dat ik in een goede vorm verkeerde en goed bezig ben.“

Welke prestaties uit je carrière bewonder je het meest?
”Mijn derde plek tijdens de EK indoor in Praag (2015), vierde plek tijdens de WK indoor in Portland (2016) en 3:59 minuten op de 1.500 meter.”

Welke wedstrijden ga je dit najaar nog lopen?

“De wereldkampioenschappen waren erg laat dit jaar en vlak daarna ben ik op vakantie naar Bali gegaan. Ik ben net weer in training, maar ben wel van plan enkele weg- en crosswedstrijden te doen, waaronder de Zevenheuvelenloop (17 november) en de Warandeloop (24 november).”

Tokio 2020 is natuurlijk het grote doel. Wanneer begin je met de voorbereidingen op dat toernooi?

“De voorbereidingen voor de Olympische Spelen zijn eigenlijk al begonnen. Ik richt mij wederom op de 5 kilometer. Ik hoop mij daarvoor in april in Stanford te kwalificeren. Ik ga komend jaar geen indoor doen, maar richt mij op de wegwedstrijden.”

Ik realiseer mij dat het wisselen van coach meestal wat tijd vergt voordat dit tot uiting komt in wedstrijden.”

Wat zijn je doelen voor de toekomst?

“Ik hoop mij verder te kunnen ontwikkelen bij mijn nieuwe coach en nog vele toernooien te doen.”

Wil jij net als Maureen Koster deelnemen aan de Warandeloop in Tilburg? Inschrijven kan hier! Er is een scala aan mogelijkheden, zoals de Warande by Night Universityrun op vrijdag 22 november, de recreantencross, 5 & 10km recreantenloop en masterwedstrijden op zaterdag 23 november, en de Businessrun en de nationale en internationale toppers op zondag!

Foto: Bjorn Parée

---

Afgelopen zondag maakte Bo Ummels in Amsterdam een marathondebuut waarvan velen alleen maar kunnen dromen. De 26-jarige atlete hield zich netjes aan haar schema en kwam vol euforie het Olympisch stadion binnen. “Om als Nederlands kampioen de finish te bereiken was geweldig en erg emotioneel,” vertelt ze. Een goede reden voor een interview met Bo over de marathon, haar  trainingen en de  toekomst. 

Kun je vertellen hoe je race verliep?

“Vooraf had ik met mijn coach Guido Hartensveld afgesproken om te vertrekken op tempo 1:16.00/1:16.30 op de halve marathon, om vanuit daar te bekijken wat er nog mogelijk was. De organisatie had een haas (Stijn de Vulder) beschikbaar gesteld om in elk geval tempo te maken tot halverwege, maar hij besloot om tot 30 kilometer door te gaan, wat ik zeer heb gewaardeerd.

Met een aantal mannen liepen we in een mooie groep. De eerste drie kilometers waren wat aan de snelle kant, maar dat kwam vooral door de energie van het publiek langs de kant. Daarna hielden we een relatief constant tempo aan, om op de halve marathon net onder de 1:16.00 door te komen: perfect! Ik zat in een goed ritme en tot 30 kilometer liepen we in een mooi gemiddelde van rond de 3:36 per km. Toen Stijn uitstapte stond ik er alleen voor, maar ik kon het tempo constant blijven houden, mede door de aanmoedigingen van mijn coach.

“Toen Stijn uitstapte stond ik er alleen voor, maar ik kon het tempo constant blijven houden, mede door de aanmoedigingen van mijn coach.”

Tot 35 kilometer voelde ik me nog relatief sterk. Vanaf dat punt merkte ik dat het steeds zwaarder begon te worden. Vooral de laatste 4 kilometer waren echt afzien, maar toen ik het Vondelpark inkwam, besefte ik dat het bijna niet meer mis kon gaan. De laatste kilometer was echt fantastisch. Ik voelde de energie van het publiek en het Olympisch stadion kwam steeds meer in zicht. Om dan als Nederlands kampioen de finish te mogen bereiken was geweldig en erg emotioneel. Bij uitstek de mooiste wedstrijd die ik tot nu toe heb ervaren.”

“Vooral de laatste 4 kilometer waren echt afzien, maar toen ik het Vondelpark inkwam, besefte ik dat het bijna niet meer mis kon gaan.”

Hoe heb je je jouw eerste marathon in Amsterdam ervaren?

“Om in Amsterdam te mogen debuteren vond ik een erg mooie ervaring. Het voelde een klein beetje als een thuiswedstrijd. Van te voren hoorde ik verhalen over de bijzondere sfeer die er hangt, mede doordat de start en de finish in het Olympisch Stadion plaatsvinden. Dit heb ik precies zo ervaren, je voelt aan alles dat er iets bijzonders staat te gebeuren. Vooral aan het begin heb je nog de mogelijkheid om naar de omgeving te kijken en alles in je op te nemen, maar in de laatste fase heb je daar minder oog voor doordat je in volle focus bent.

“Je voelt aan alles dat er iets bijzonders staat te gebeuren.”

De Amsterdam Marathon vond ik heel bijzonder en emotioneel, aangezien je tijdens de wedstrijd erg gefocust bent en continue bezig met het proces. Om dan op het eind het Olympisch Stadion in te lopen en over de finish te komen heeft bij mij in elk geval veel losgemaakt. De laatste 7 kilometer zat ik erg stuk en kreeg ik het behoorlijk zwaar, maar de laatste kilometer vergeet ik in elk geval nooit meer. Dat maakt het afzien meer dan waard.”

Hoe verliepen je trainingsweken in aanloop naar de marathon?

“De trainingsweken in aanloop naar de marathon verliepen erg goed. Aan het eind van het baanseizoen zijn we langzaam gestart met de marathontrainingen en die hebben we elke week steeds verder uitgebouwd. Met Team Distance Runners (TDR) zijn we eind juli op hoogtestage geweest in Sankt Moritz, waar ik gedurende vier weken goed aan de basis heb kunnen werken. Deze periode was vooral gericht op het wennen aan het trainingsvolume en lengte van de trainingen.

Daarna werden de trainingen steeds specifieker gericht op het gewenste marathontempo. Op basis van die trainingen hebben we een goede inschatting kunnen maken wat het daadwerkelijke marathontempo zou worden. De laatste week hebben we dan ook bepaald om weg te gaan op schema 2:32.00/2:33.00, wat uiteindelijk een goede keuze bleek te zijn.”

Je traint bij het ervaren loopteam Team Distance Runners. Welke trainingen doe je op een dag?

“Dat verschilt eigenlijk per dag. In mijn marathonvoorbereiding had ik twee specifieke marathontrainingen per week en de rest was vooral gericht op herstel en kracht. Hierbij kun je denken aan rustige duurlopen of alternatieve duurtrainingen, zodat ik fris aan elke specifieke training kon beginnen.”

Hoe gaat je herstel er nu uit zien?

“Waarschijnlijk zal ik eerst een week looprust houden om alles even goed te laten herstellen. Afhankelijk van hoe het herstel verloopt, zullen de looptrainingen weer rustig worden opgepakt in combinatie met alternatieve trainingen.”

Welke wedstrijden ga je nog lopen dit winterseizoen en ga je komend jaar weer een marathon lopen?

“Allereerst staat de cross op het programma. Als het goed is ga ik alle wedstrijden van het nationale crosscircuit lopen, en daarnaast hoop ik mooie prestaties te leveren bij de halve marathon van Egmond en het NK 10 kilometer in Schoorl. Dan is het wegseizoen weer in volle gang, maar ik ga nog goed met Guido bespreken hoe de planning er dan uitziet. Er gaat zeker nog een marathon aankomen!”

Op welke afstand liggen je ambities en denk je al aan internationale toernooien?

“Na Amsterdam weet ik zeker dat ik me wil gaan specialiseren op de marathon. Natuurlijk zijn de onderliggende afstanden belangrijk voor de snelheid en daar wil ik me ook steeds op blijven ontwikkelen, maar het doel zal de marathon blijven. Net als het grootste gedeelte van de atleten droom ik ook van deelname aan internationale toernooien. Als ik progressie kan blijven maken als atleet op fysiek en mentaal vlak, zowel in de trainingen als in wedstrijden, sluit ik deelname aan internationale toernooien op de marathon zeker niet uit. Ik ga er in elk geval alles aan doen en wil alles uit mijn carrière halen. Wie weet waar het me gaat brengen.”

“Als ik progressie kan maken als atleet op fysiek en mentaal vlak, sluit ik deelname aan internationale toernooien zeker niet uit.”

Foto’s: Bjorn Parée

---

Miranda Boonstra is zondag in Amsterdam titelverdedigster bij het NK marathon. De 47-jarige hardloopster was in haar beste jaren ook succesvol op de steeplechase en heeft nog steeds het nationale record op dit onderdeel in handen. Wij spraken haar in aanloop naar de Amsterdam Marathon.

Hoe kijk je terug op je jaren als profatlete?

“Toen ik steeplechase deed, werkte ik aan mijn PhD bij het Orthopedisch Research Lab van het Radboud UMC in Nijmegen. Ik was toen dus geen profatlete, dat ben ik pas na mijn PhD-uitreiking geworden. Echter, ik kon het trainen toen erg goed combineren met mijn PhD. Ten eerste omdat ik mijn werk parttime deed en ten tweede omdat je als steepleloper niet zoveel traint als een marathonloper. Toen ik in 2010 overstapte naar de marathon kon ik het echt niet meer combineren met gewoon werk, want ik was constant moe. Ik ben dus van 2010-2015 profatlete geweest en dat was een geweldige tijd. Nooit spijt van gehad en ik mis het nu best wel. Maar nog even terugkomend op de steeplechase. Ook echt geweldig. Bij ons in het krachthonk op de atletiekbaan hangt een foto van tijdens mijn Nederlands record (9:38,40) en daar kan ik best jaloers naar kijken. Ik kom nu echt niet meer door die waterbak heen zonder van alles af te scheuren. Ik stond op het eerste WK steeple ooit. Dat ging trouwens super slecht, want ik was enorm zenuwachtig. Daarna heb ik besloten dat zenuwen mijn prestatie niet meer in de weg mochten zitten en dat is best goed gelukt. Gelukkig is er weer steeple-talent in Nederland, dus verwacht ik niet dat het record nog lang blijft staan.”

View this post on Instagram

Time flies when you’re having fun. I have been the Dutch record holder in the steeple chase since 2002. On May 29th 2009 I broke my own record in Nijmegen at my hometrack during the NGA. That record still stands today, for 10 years. The time of 9’38.40 was enough to qualify for the WC in Berlin. I was so so happy. The race had been special, with so many people supporting. The training had gone well, with a trainingcamp in Spain with my best friends. The win in a lead up race in Brazil had given me wings and a lot of confidence. Sometimes I wish I could turn back time. Proud to still have the record, but how much longer? #steeplechase #nextgenerationathletics #record #running #proud #10years #dutch #dutchrunners

A post shared by Miranda Boonstra (@marathonmiep) on May 29, 2019 at 8:06am PDT

Je bent erg succesvol op de marathon en bent o.a. 3x Nederlands kampioen geworden. Welke marathon vond je het mooist?

“Pff, moeilijke vraag. Elke marathon heeft een persoonlijk verhaal. In Amsterdam 2010 wilde ik kijken wat ik kon lopen, startte op 2u36 en finishte in 2u34. De ontlading erna was zo groot. Maar Berlijn 2011 was ook geweldig: met een groep vrienden, voor het eerst onder de 2u30 en het besef dat de Olympische limiet bereikbaar was. Nagoya 2014 was ook heel speciaal, want marathonlopen is Japan is echt weer een andere ervaring. We werden daar als elite-atleten zo in de watten gelegd. Nagoya is een vrouwenmarathon van bizar hoog niveau: 88 vrouwen onder 3 uur, dat zou in Europa nooit kunnen. Maar ja, New York 2017 was ook mooi, eerste keer weer na een operatie van mijn achillespees. En Amsterdam 2018, wie had ooit gedacht dat ik nog weer nationaal kampioen zou worden? Vraag mij niet naar het mooiste parcours, want daar heb ik geen tijd voor om naar te kijken :).”

“In het krachthonk hangt een foto van mijn Nederlands record en daar kan ik best jaloers naar kijken. Ik kom echt niet meer door die waterbak heen.”

Wat doe je tegenwoordig in het dagelijks leven?

“Ik ben nu coach, heb het onderzoek (voor nu tenminste) gedag gezegd, want ik hecht nog teveel aan mijn vrijheid. Ik train nu in de ochtend en geef op dinsdag- en donderdagavond training aan de MiLa studenten van het haasje. Op woensdag geef ik training aan de collega’s van mijn vriend. Daarnaast heb ik RCVRY RUN opgezet, (hard)lopen voor vrouwen met (borst)kanker en die groep geef ik op dinsdag training. Ik hoop RCVRY RUN over heel Nederland uit te breiden. En dan heb ik nog de marathonlopers waar ik schema’s voor maak (Marathon Coaching Boonstra).”

Wat is er zo mooi aan de Amsterdam Marathon?

Ik kijk dus niet zo erg rond tijdens de marathon, maar de start en finish in het Olympisch Stadion zijn natuurlijk super. De organisatie is fijn, het weer meestal goed en omdat het in eigen land is wordt ik lekker vaak aangemoedigd onderweg.”

Hoe zien jouw trainingsweken eruit in aanloop naar de marathon?

“Ik train nu natuurlijk veel minder dan in mijn topjaren. Haalde ik toen 200km als maximum, nu ben ik blij met een dikke 150km. Op dinsdag en vrijdag doe ik intervaltraining, op woensdag middellang, zondag lange duurloop en de rest normale duurlopen. Daarnaast nog kracht. Ik train veel in de heuvels, want sterke benen zijn belangrijk. Daarnaast zit er in de lange duurloop vaak een marathonblok op het eind.”

View this post on Instagram

Never ever give up what you love doing. Happy with the national marathon title after a 3 year struggle with my achilles. It feels so good to be injury free. Thanks for all the support! #tcsamsterdammarathon2018 #tcsam18 #followyourheart #nevertooold #marathon

A post shared by Miranda Boonstra (@marathonmiep) on Oct 21, 2018 at 5:56am PDT

Wat is je doel voor Amsterdam?

“Ik ga proberen mijn Nederlandse titel te verdedigen, maar dat zal lastig worden. Daarom zou een podiumplek en een sub 2h40 een mooie afsluiter zijn.”

Ik kijk niet erg rond tijdens de marathon, maar de start en finish in het Olympisch stadion zijn natuurlijk super.”

Welke wedstrijden heb je nog op je verlanglijstje staan?

“Wellicht loop ik de London Marathon volgend jaar en ik zou nog graag de Two Oceans in Kaapstad willen doen. Niet omdat ik naar de ultra’s wil, maar omdat ik heel graag in Zuid-Afrika wil lopen en dat is daar toch wel de wedstrijd. Ik heb zoveel trainingskampen in Zuid-Afrika gedaan en het wordt dus tijd om de magie van de Two Oceans te ondervinden.”

---

NK marathon

Tijdens de 44e editie van de TCS Amsterdam Marathon wordt tevens het NK marathon. De grote favoriet voor de titel bij de mannen is Abdi Nageeye. Hij is van plan mee te gaan in de kopgroep en een aanval te doen op de Nederlandse titel. Andere kanshebbers voor het podium zijn Ronald Schroër, Frank Futselaar en Mike Teekens. Binnen de Nederlandse vrouwen zal Miranda Boonstra wellicht tegenstand kunnen verwachten van debutante Bo Ummels. Het podium daarachter ligt open…

Klik hier voor de internationale startlijst en hier voor de NK startlijst.

Op zondag 13 oktober is het weer tijd voor het grootste hardloopevenement van het noorden: de Menzis 4 Mijl van Groningen. Elk jaar staan er zo’n 23.000 deelnemers aan de start en de goede sfeer langs de kant maakt de 4 Mijl een (inter)nationale topwedstrijd. Wij blikken vooruit op de wedstrijd.

Parcours

Bijzonder aan de 4 mijl van Groningen (6.437 meter) is dat de start en finish niet op dezelfde plek is. De startstreep is namelijk getrokken op de Kerklaan in Haren en de lopers finishen op de sfeervolle Vismarkt in Groningen. Het snelle parcours bestaat, op twee bochten na, uit een lang recht stuk tussen de twee plaatsen. Het parcoursrecord bij de manen staat op 17 minuten en 6 seconden, terwijl de toptijd bij de vrouwen 19:14 minuten is.

De wedstrijdlopers zullen om 13:00 uur in Haren worden weggeschoten.

Topveld mannen

Het deelnemersveld bij de mannen wordt aangevoerd door Keniaan Davis Kiplangat, de winnaar van vorig jaar. De grootste concurrentie zou komen van de Ethiopiër Dejen Gebremeskel, de zilveren medaillewinnaar op de 5000m bij de Olympische Spelen in Londen. Hij kon echter geen visum krijgen.

De vraag is of Mohamed Ali mee kan met de buitenlandse toplopers. De atleet van Somalische origine was vorig jaar de snelste Nederlander in Groningen en bewees bij recente wegwedstrijden zijn goede vorm. Zo werd hij vorige week bij de Singelloop Breda op de halve marathon in een sterk veld nog 2e overall. Yorben Ruiter en Mike Foppen, vorig jaar 3e en 4e Nederlander, zijn andere grote kanshebbers voor het Nederlands podium, net als Noah Schutte, die na zijn avontuur in het Amerikaanse Portland weer terug is in Nederland. Ook Richard Douma en de broertjes Van Riel zijn sterke lopers.

De snelste Groninger van vorig jaar, Niek Blikslager, staat ook weer aan de start. Dat hij die eretitel weer mee naar huis neemt is geen uitgesproken zaak, want mede-Team4Mijl atleten Nick Marsman en Tom Hendrikse nemen die titel ook graag mee naar huis.

Topveld vrouwen

Ook bij de vrouwen gaat er een titelverdedigster op jacht naar de winst. De Keniaanse Eva Cherono, 14e op de wereldranglijst 5000 meter en vorig jaar in Groningen goed voor een tijd van 19:50 min, zal de strijd aangaan met haar landgenote Caroline Chepkemboi.

De belangrijkste namen binnen het Nederlands veld zijn Diane van Es en Irene van der Reijken. Verder kunnen Floor Doornwaard (nationaal juniorenrecordhoudster op de 4 mijl), Yasmine Hillebrink of Dagmar Smid wellicht een podiumplek bemachtigen.

Weersverwachting

Tussen 12:00 uur en 14:00 uur lijkt het zondag droog te blijven. Er is zo nu en dan zon en later in de middag kan de temperatuur oplopen tot zo’n 21 graden.

Live volgen

De Menzis 4 Mijl van Groningen is zondag via een uitzending van RTV Noord live te volgen vanaf 12:30 uur. Daarnaast is er vanaf 12:15 uur aandacht op de radio. Kun je de wedstrijd niet op televisie zien, dan is er de vernieuwde 4 Mijl App, waarmee je de deelnemers via Live Tracking op de voet kunt volgen.

Meer informatie is te vinden op www.4mijl.nl.

---

Andrea Deelstra behoort op de marathon tot de vier beste Nederlandse loopsters aller tijden. De 34-jarige atlete nam in 2016 deel aan de Olympische Spelen en bewandelt volledig haar eigen weg met maar één doel: Tokio 2020. Wij spraken Deelstra, die na  de  marathon van Berlijn  vorige week zondag in een rolstoel belandde, en nog steeds haar linkerbeen nauwelijks kan bewegen.

In Berlijn slaagde je er niet in om de olympische limiet te slechten. Kun je wat vertellen over je race?

“Tot halverwege ging alles volgens plan. We zouden behouden starten, de doorkomst halverwege was net boven de 1.14.00. De wind stond vanaf 30 kilometer gunstig en het parcours loopt dan ook deels naar beneden.

Om duistere redenen kon ik echter niet versnellen, hoe goed Dennis Licht, mijn persoonlijke haas, mij ook coachte. Ik finishte in de 2 uur 31 minuten [de limiet voor de Olympische Spelen bedraagt 2.28.30, red.) en ging knock-out. Ze hebben me naar een tent gedragen, en half bij bewustzijn voelde ik dat ik mijn linkerbeen niet kon belasten. Na kort op een bankje te hebben gezeten en droge bovenkleding aangedaan te hebben zou ik opstaan, maar dat ging niet. Ik werd door Hannah en Marieke van de Veen (Volaresports) naar de atletenbus gedragen. Naast belasten kon / kan ik mijn been ook niet meer optillen. Bij het hotel stond een rolstoel klaar. Liggend achterin een camper ben ik weer terug in Nederland gekomen.

Deze week heb ik direct een röntgenfoto en MRI laten maken. Er zijn geen grote scheuren of botbreuken te zien. Ik heb oefeningen meegekregen waarmee ik aan het werk moet en aanstaande woensdag wordt gecheckt of er progressie is en of er vervolgonderzoek nodig is. Als er echt duidelijkheid is zet ik dat op mijn website www.andreadeelstra.nl Één ding is zeker: plan B komt uit de kast.”

View this post on Instagram

Korte demo, zoals je ziet is het maar goed dat ik na een marathon minimaal 3 weken looprust neem 🙈 De vraag is wel, hoe kon ik finishen met een been dat het niet doet🤔 Vraag me niet wat er aan de hand is, dat weten we (nog) niet.

A post shared by Andrea Deelstra (@andreadeelstra) on Oct 7, 2019 at 12:16am PDT

Je was recent op hoogtestage in Sankt Moritz. Heb je daar goede trainingen kunnen draaien?

“Dat klopt. Ik ben daar ruim vier weken geweest. Alle door mijn trainer bedachte trainingen heb ik kunnen doen. Het merendeel van de trainingen ging op een hoger niveau dan ooit. Je kunt je voorstellen dat ik hier veel vertrouwen uit haalde.”

“Naast belasten kon ik mijn been niet meer optillen. Bij een hotel stond een rolstoel klaar.”

Je bent fulltime met dat ene doel bezig: Tokio 2020. Hoe heb je kunnen realiseren dat je je volledig op het lopen focust?

“Dat is een lang verhaal. In het kort komt het er op neer, dat ik gewoon een sprong in het diepe heb gewaagd. Geld sparen, baan opgezegd, verhuisd naar het midden van het land, op zoek naar sponsoren, heel zuinig leven, maar bovenal altijd geloven in eigen kunnen en kansen. Nu komt er financieel wel een heel uitdagende periode aan. Als ik vorige week zondag de olympische limiet gelopen had, kon ik weer aanspraak maken op de A-Status, maar ja… Nu is het zaak om er meer sponsoren en supporters bij te krijgen voor meer financiële armslag, maar liever houd ik zelf de regie. Ik overweeg mijn huis te verkopen, hier kan ik een mooie winst op halen, en zodoende in ieder geval de aanloop naar mijn tweede limietpoging bekostigen.”

“Nu komt er financieel wel een heel uitdagende periode aan. Als ik vorige week zondag de olympische limiet gelopen had, kon ik weer aanspraak maken op de A-Status, maar ja…”

Doe je je trainingen alleen of in een groep?

“De meeste trainingen doe ik alleen. Zo kan ik gaan waar en wanneer ik wil. Ik ben erg gesteld op mijn vrijheid. Op trainingsstages train ik wel vaak met de groep mee, maar zelfs dan missen ze mij met grote regelmaat omdat ik mijn eigen weg graag ga. In Sankt Moritz had ik trouwens wel een “haas” in de vorm van mijn vriend bij me om vooral de tempotrainingen op goed hoog niveau te kunnen doen. Dubbele functie dus :).”

Hoe ziet een trainingsdag er voor je uit?

“Dat varieert nogal, omdat ik naast hardlopen ook fiets, zwem, aquajoq, op de Elliptigo rijd en krachttraining doe. De meeste dagen sta ik om 7:00 of 7:30 uur op. Na een beetje stretchen en/of beetje ochtendgymnastiek (2 tot maximaal 10 min) ontbijt ik. Twee uur na het opstaan de eerste training, bij terugkomst eten/drinken voor het herstel, douchen, lunch en slapen. Ik slaap vaak tussen 13:00 en 15:00 uur. Mijn tweede training is vaak rond 16:00 uur. Bij terugkomst wederom eten/drinken om het herstel te bevorderen, douchen, eten koken en eten. Hierna is het vaak boek lezen, radio luisteren, lekker relaxen. Tussen 21:00 uur en 22:00 uur lig ik altijd op bed. Een half uur tot een uur hiervoor eet ik nog even wat. Mijn boodschappen en het huishouden doe ik op rustdagen of dagen dat ik één keer train.”

View this post on Instagram

Gemengde gevoelens #mixedfeelings @berlinmarathon met @dennislicht 📸@alievd #asics #imove #BloodSweatAndData #PolarBenelux

A post shared by Andrea Deelstra (@andreadeelstra) on Oct 4, 2019 at 7:35am PDT

Heb je nog wedstrijden op de planning staan en ga je volgend jaar nog een limietpoging wagen?

“De exacte wedstrijdplanning kan ik nu echt nog niet zeggen. Eerst maar eens revalideren. Als alles naar wens gaat, loop ik aan het einde van de winter weer een marathon.”

Heb je verder nog doelen voor de toekomst?

“Ik heb nog heel veel doelen en dromen na te jagen, maar first things first: op naar Tokio!”

---

Voor deze allerlaatste WK-Special spraken we met Nadine Visser (24). Het ontbreekt de regerend Europees indoorkampioene (2019) en bronzen medaillewinnares van de WK Indoor (2018) nog aan een medaille op een outdoortoernooi, al zal het behalen van een plak op dit uiterst sterk bezette WK een hele kluif worden.

De Nederlands recordhoudster kende op de 100 meter horden geen vlekkeloze start van het seizoen, maar overtuigde tijdens recente wedstrijden met snelle tijden. Nadine zal er alles aan doen om op zondag 6 oktober in Doha te schitteren tijdens de WK-finale. “In de finale wil ik mijn snelste race ooit lopen.”

“Meestrijden voor de medailles begint vooral bij hard werken en mezelf blijven ontwikkelen.”

Je hebt op de horden het Nederlands record (12.72), de Europese indoortitel en brons op de WK indoor achter je naam staan. Op welke prestatie ben je het meest trots?

“Het WK-brons en EK-goud zitten wat dat betreft dicht bij elkaar. Ik denk dat ik op het WK-brons het meest trots ben, omdat ik die best onverwachts won.”

Je traint op Papendal bij de sprintploeg van Bart Bennema. Hoe vind je het om daar te trainen?

“Ik ben erg blij met de faciliteiten die we op Papendal hebben en mijn fijne coach en groep! We hebben een hele gezellige groep met sprintmannen en -vrouwen en we hebben veel aan elkaar.”

Het WK valt dit jaar wat later dan normaal en zelf kwalificeerde je je ook redelijk laat. Hoe kwam dat?

“Simpelweg doordat ik laat in vorm kwam. Ik had na mijn trainingsstage lang nodig om uit te rusten en het gevoel voor de horden goed te krijgen. Waar dat precies aan lag weet ik ook niet. Misschien wel een beetje doordat het WK zo laat is. Ik merk dat nu het WK steeds dichterbij komt, mijn lichaam zich steeds meer aan het voorbereiden is.”

Je deed eerst aan meerkamp en bent eigenlijk pas anderhalf jaar volledig met de horden bezig. Ben je blij met die beslissing of verlang je soms nog naar de meerkamp?

“Ik ben vanaf dat moment altijd blij geweest met mijn keuze en mis de meerkamp niet. Het blijft een toponderdeel om te volgen, maar ik geniet het meest van het maximale uit mezelf proberen te halen op de horden.”

https://www.instagram.com/p/B3H85oOH2En/?igshid=1n3odkgwun9pi

Je was met het Nederlands team in het Turkse Belek om je voor te bereiden op de WK atletiek. Wat voor specifieke trainingen deed je daar? Acclimatiseren aan de warmte?

“Vanwege een pijntje in mijn voet heb ik thuis wat trainingen gemist. Omdat ik pas de laatste dagen van de WK in actie kom, had ik gelukkig nog de tijd om een paar goede hordentrainingen te draaien in Belek. Daar lag de focus dan ook op. De voet is onder controle, maar we proberen rondom de hordentrainingen de belasting zo laag mogelijk te houden zodat het in Doha niet in de weg kan gaan zitten.We trainden in Belek al in de avond om aan het ritme van Doha te wennen en een beetje de warmte te ontwijken.”

Tot slot: wat is je doel voor Doha en heb je nog grotere doelen voor in de toekomst?

“Ik wil in Doha de finale halen en in de finale mijn snelste race ooit lopen. Uiteraard wil ik altijd voor de medailles meestrijden op toernooien, maar dat begint vooral bij hard blijven werken en mezelf blijven ontwikkelen.”

Nadine Visser komt a.s. zaterdag voor het eerst in actie.

Video-interview door Sander Maassen van den Brink|Met dank aan Omroep Gelderland | Foto: Bjorn Parée

Marije van Hunenstijn is één van de snelste sprintsters van Nederland. De 24-jarige atlete liep dit seizoen de WK-limiet op de 100 meter en plaatste zich, boven eigen verwachting, ook al voor de Olympische Spelen. Wij interviewden haar. Klik hier voor Q&A deel 1 met Dafne Schippers en hier voor deel 2 met Killiana Heijmans.

Je liep in juni zowel de limiet voor het WK als de Olympische Spelen van 11,15. Had je verwacht dat je deze tijd zou lopen?

”De trainingen gingen erg goed, dus ik dacht wel dat ik de limiet voor de WK zou kunnen lopen (limiet was 11,24 seconden, red.). Ik had niet verwacht ook de Olympische Spelen limiet al te lopen.”

Hoe vind je het om onderdeel uit te maken van de Nederlandse sprintselectie?

”Heel leuk natuurlijk. We trainen nu bijna met zijn allen in 1 groep dus dat is heel gezellig. Ook leren we elkaar goed kennen.”

Hoe ziet een dag uit je dagelijks leven eruit?

”In Nederland trainen we vaak 2x per dag. We beginnen in de ochtend met een looptraining, dan een pauze met lunch en daarna hebben we een krachttraining. Soms ga ik nog naar de fysio, dus dan ben ik bijna de hele dag op Papendal. Daarna ga ik vaak naar de supermarkt om wat gezonds te koken en ‘s avonds lekker series kijken op de bank.”

Op dit moment ben je met het Nederlands team op trainingsstage in het Turkse Belek. Hoe ziet zo’n dag eruit?

”We trainen hier in Belek in de avond om alvast aan het ritme van Doha te wennen. Overdag zijn we dus veel aan het uitrusten. We spelen spelletjes met elkaar of gaan even naar de zee. Het ontbijt, de lunch en het diner eten we gezamenlijk bij het buffet. Ik zit met Nadine (Visser, red.) op de kamer en dat is heel gezellig.’

Wat is je doel voor het WK in Doha?

”Mijn doel voor de 100 meter is om een goede race te lopen en daarmee de halve finale te halen. Met de 4x100m willen we voor een medaille gaan!”

Waar kijk je het meest naar uit: de 100 meter individueel of met het team de 4×100 meter?

”Allebei!! De 100 meter is mijn eerste individuele onderdeel op het WK, dus dat vind ik zowel spannend als leuk! En de 4x100m is heel gaaf omdat je het met een team doet. We hebben een goed team en ik heb heel erg zin om samen met de meiden te laten zien wat we kunnen!”

View this post on Instagram

💥 Yesssss officially selected for my first ever World Championships in Doha from 27th of September – 6th of october 🇶🇦 I will represent the Netherlands on the 100 meter and the 4x100m, I can’t wait 🇳🇱 #teamNL #atletiekunie #roadtodoha #iaafdoha2019 📸: @ruudvanbragt

A post shared by Marije van Hunenstijn (@marijevhunenstijn) on Sep 9, 2019 at 10:22am PDT

Je hebt in korte tijd veel progressie geboekt. Wat zijn je doelen voor de toekomst?

”Dat klopt, dit gaat mijn eerste WK worden. Ik hoop in de toekomst constanter snelle tijden te lopen en daarmee nog aan meer toernooien mee te doen. Ik liep de limiet voor de Olympische Spelen op de 100 meter en het is echt een droom van mij om aan de Olympische Spelen mee te doen, dus ik kijk ook alweer een beetje uit naar volgend seizoen!”

Over de WK atletiek

De WK atletiek beginnen op vrijdag 27 september in het Khalifa International Stadium in Doha en duren tot en met zondag 6 oktober. In totaal doen 30 Nederlandse atleten mee. De ploeg is daarmee ongeveer even groot als die van twee jaar geleden in Londen. Toen was de oogst 4 medailles. Het tijdschema staat hier. Kom morgen terug voor het volgende interview in deze reeks!

---