Irene van der Reijken verbeterde onlangs in Berlijn het Nederlands record op de 3000 meter steeplechase. Daarnaast liep de 27-jarige atlete dit seizoen toptijden op de 800 meter, 1500 meter, 3000 meter en 5000 meter. Een interview over haar recordrace, de steeplechase en een balans tussen studie, werk en training.
Nederlands record
Na twee wedstrijden die niet geschikt waren voor een aanval op het Nederlands record, staat Irene van der Reijken op 13 september aan de start van de ISTAF Meeting in Berlijn. Ze weet dat dit haar enige wedstrijd met goed niveau is en dat ze de kans moet aangrijpen. Met veel zenuwen, maar ook veel zin, staat ze aan de start. Goede herinneringen heeft ze aan het Olympiastadion, want in 2018 mocht ze hier vrij onverwachts deelnemen aan de EK. Duidelijk is dat er deze zondag hard gelopen wordt. ”Ik koos mijn eigen tempo en begon daardoor behoorlijk achteraan in het veld. Hierdoor was het in de eerste kilometer wat druk en chaotisch bij de balken. Na één kilometer haalde ik het duo voor mij in, waardoor ik wat ruimte kreeg. Tien meter voor mij liep het volgende duo, dus zij werden mijn volgende mikpunt. Zo schoof ik lekker door. Ik kon redelijk op de klok letten en de rondetijden klopten aardig met wat ik wilde open. Dit is altijd lastig met de steeple, omdat de rondes niet precies 400 meter zijn.” Aan het einde van haar race zit Van der Reijken nog steeds goed op schema. ”Echter, vorig jaar heb ik me meermaals stukgebeten op de WK-limiet van 9:40, dus ik weet ook dat het zo gedaan kan zijn met het strakke tempo. Ook bij de laatste doorkomst klopt de tijd nog en ik besef met dat ik nog maar 400 meter (op het juiste tempo!) verwijderd ben van niet alleen een prachtig PR, maar ook het Nederlands record! Er lopen nog steeds meiden voor me en op het laatste stuk haal ik ook de Duitse atlete in die hard van start gegaan is. Hierdoor word ik even bij haar in beeld gebracht op de livestream, waardoor heel veel mensen thuis aan mijn blije finish kunnen zien dat het me gelukt is!”
”Het leek een onhaalbare grens en nu zit ik er zó ruim onder dat het nog een beetje onwerkelijk is.”
Van der Reijken was ontzettend blij dat ze het record van Miranda Boonstra (9:38.40) aanscherpte tot 9:34.80. Vorig jaar kwam de toptijd al in haar hoofd op, toen ze haar PR van 9:51 verbeterde naar 9:43. Maar bij meerdere steeplechases lukte het de atlete niet om onder de 9 minuten en 40 seconden te lopen. ”Achteraf gezien heb ik hier een hoop van geleerd in termen van kwaliteit en kwantiteit. Het leek een onhaalbare grens en nu zit ik er zó ruim onder dat het nog een beetje onwerkelijk is.”
Klik hier voor beelden van de wedstrijd. Vanaf 19:52 is de finish van Irene van der Reijken te zien.
Vijf PR’s
In het voorjaar had Van der Reijken niet kunnen bedenken dat ze aan het einde van de zomer in Berlijn een topprestatie zou leveren. Toen had ze vrede met de vele afgelaste wedstrijden. ”Ik vond het niet zo’n ramp om een jaar zonder wedstrijden te doen. Maar toen er wat wedstrijden wél door konden gaan, was ik daar natuurlijk heel blij mee. Als MiLa wil ik graag veel afstanden lopen. 1500, 3000 en 5000 meter en natuurlijk steeplen. Bij voorkeur heb je op alle afstanden een paar pogingen om tot het beste resultaat te komen. Dat zat er dit seizoen natuurlijk niet meer in.” De stijgende lijn van afgelopen jaren zette ze door, maar een verklaring voor haar grote progressie heeft de hardloopster niet. ”Ik ben van november tot en met januari geblesseerd geweest, maar kon daarna gelukkig opbouwen en goed trainen.” Op de 800 m (2:08), 1500 m (4:13), 3000 m (8:58), 3000 m steeplechase (9:34) en 5000 m (15:53) zou ze uiteindelijk een persoonlijk record lopen. Daarnaast liep ze in Utrecht met ruime voorsprong naar de Nederlandse steepletitel. ”Ik ben heel blij met de behaalde resultaten, al is het dus anders gelopen dan normaal. Alleen mijn 5000 meter zou ik graag sneller willen lopen, want tijdens die race was het 25-30 graden. Echter zal dat er dit seizoen waarschijnlijk niet meer in zitten, dus ik houd wat te wensen over voor volgend jaar.”
Steeplechase
De steeplechase is in Nederland niet erg populair. Wellicht omdat het onderdeel met 28 hordes en 7 waterbakpassages niet vaak op de wedstrijdkalender staat. De zware hindernisloop is immers niet voor iedereen weggelegd. Van der Reijken vindt de steeple een fantastisch mooi atletiekonderdeel, maar volgens haar ook de zwaarste. ”Het is jammer dat zoveel lopers het niet aandurven. Het is een combinatie van de middellange afstand en techniek. De normale balken vereisen nog geen heel speciale kunsten, maar een beetje soepel de waterbak doorkomen is een vak op zich. Bij de waterbak wordt het verschil gemaakt tussen een goede loper en een loper die ook kan steepelen. Middellange afstandslopers kennen natuurlijk de verzuring die vroeg of laat in de wedstrijd toeslaat, maar die komt echt anders binnen als je nog de hekken over moet. Deze combinatie van uithoudingsvermogen, techniek en verzuring maakt het zo’n mooi onderdeel. Ik loop graag hard en ik vind at elke training en elke wedstrijdafstand haar eigen charme heeft. Daarom doe ik ze ook allemaal graag. Maar de steeple net ietsje liever.”
Atletiek en studie
De kersvers Nederlands recordhoudster traint bij Rotterdam Atletiek onder Richard Kooijman. Iemand die zelf hard heeft gelopen en een hart heeft dat ligt bij de steeple. ”Het is een erg leuke groep gelijkgestemden van breed niveau. In de woorden van de trainer: ‘trainen in een groep voor mooie tijden, maar ook voor mooie tijden met de groep.’ Ik ben zover gekomen puur omdat ik er ontzettend veel plezier in heb. De goede trainer en gezellige groep zijn daar een heel belangrijk deel van. Daarbij loopt mijn vriend ook hard. Hij is erg betrokken bij mijn internationale ambities.” In de tijd die overblijft, studeert ze geneeskunde. Inmiddels is ze toe aan het laatste jaar. Al twee jaar loopt ze coschappen, intensieve stages op verschillende afdelingen in het ziekenhuis. Van der Reijken erkent dat het niet geschikt is om met topsport te combineren. ”Het zijn lange dagen en daarbij moet je nog studeren. Echter is het nou eenmaal zo gelopen bij mij, precies aan het begin van mijn coschappen maakte ik op de steeple ook de stap naar Europees niveau (EK zomer 2018). Ik train niet zoveel als ik zou willen, maar blijkbaar werkt het wel. Na mijn afstuderen wil ik een betere balans zoeken.”
Olympische limiet
Op snelle tijden richt Van der Reijken zich niet meer dit seizoen. ”Ik ga alleen nog maar voor de loop lopen, zonder grootse plannen.” Afgelopen vrijdag liep ze op haar thuisbaan na zes jaar weer een 800 meter. Dit jaar maakt ze nog haar debuut op de 10.000 meter en gaat ze van start bij een uurloop. ”Deze drie wedstrijden worden allemaal door mijn trainer op eigen baan georganiseerd, dus dat vind ik gewoon leuk om te doen. Mijn focus ligt op de baan, maar wellicht doe ik nog een wegwedstrijd mocht er iets door kunnen gaan.” Crossen vind de atlete altijd leuk om te doen, dus ze zal weer gaan deelnemen aan het Nationaal Crosscircuit. Het voornaamste doel van Van der Reijken is zichzelf ontwikkelen als atleet. ”Daar horen niet alleen snellere tijden bij, maar ook bijvoorbeeld een betere balans tussen studie, werk en training. Hiermee hoop ik weer een stap vooruit te kunnen zetten. En 9:34 is aardig in de richting van de Olympische limiet van 9:30, dus wie weet…”
Foto’s: Erik van Leeuwen
