Tijn Piest

Frank Futselaar kwalificeerde zich zondag in Valencia nipt voor de Olympische Spelen. De 29-jarige marathonloper ‘dook’ over de finish en voldeed met 2:11.30 precies aan de limiet voor Tokio. Wij belden met hem na zijn spannende marathon.

‘Heb ik echt de limiet gelopen?’ dacht Futselaar toen hij zondagochtend bij de finish kwam van de Valencia Marathon. De limiet van 2 uur, 11 minuten en 30 seconden zat al jaren in zijn hoofd. Het is het doel van zijn project om van het hardlopen te leven en naar de Olympische Spelen te gaan. ‘Dat ik nu die 2:11.30 precies loop is echt wel super bijzonder. Ik kan het mij bijna niet voorstellen. Ik ben heel trots dat ik het niveau heb gelopen om op de Olympische Spelen te mogen starten. Een ultiem gevoel dat ik dat nu heb gehaald. Dat is wel even genieten!’

Lees ook: Nederland Marathonland – Drie Olympische limieten in Valencia

Valpartij

Om 08:30 uur klonk het startschot voor twee vlakke rondes in de straten van Valencia. Na een goede start zat Futselaar meteen in het juiste tempo. ‘We hadden een mooi groepje. Bij een kilometer of vijf brak die in tweeën. Toen was het wel een beetje kijken of ik niet bij de groep daarvoor moest zitten. Ik kon nog wel aansluiten, maar uiteindelijk bleek die groep iets harder te gaan. Ik heb met een man of twintig in de groep van 2:11.30 gelopen. Bij 17 kilometer ging Bart van Nunen (voldeed met 2:10.16 ook aan de limiet) onderuit. Iemand tikte hem aan en drie jongens knalden tegen het asfalt. Ik moest er overheen springen. Bart kon gelukkig opstaan en zat er later weer bij. Gelukkig konden we ons weer herpakken. Bij de halve marathon kwamen we goed door (1:05.17). Bij 25 kilometer ging Bart er toch wel vandoor. We hadden een heel moeilijk punt met de wind tegen. Ik vond het super knap van hem dat hij goed door heeft kunnen trekken. Ik heb daar iets meer energie proberen te sparen voor het laatste gedeelte. Daar zouden we eigenlijk wind mee hebben, maar die was volledig gedraaid. Ik moest toch tegen de wind in de laatste kilometers.’

Kramp

Met nog ruim 5 kilometer te gaan begon hij overal kramp te krijgen. Daar had hij in oktober ook al last van, toen hij in het regenachtige Londen vanwege pijnlijke hamstrings en kuiten uitstapte. In Valencia kwam dit echter niet door het weer, maar door de vermoeidheid van het hoge tempo. Ik kon niet echt doorversnellen en daardoor verloor ik ook wat tijd. Ik wist de hele tijd dat ik goed op schema zat, want we liepen zelfs veertig seconden voor op schema. Op het einde was het proberen zo min mogelijk te verliezen. Ik wist dat ik het kon en dat we goed zaten. Het was niet zo dat we naar de limiet toe liepen, het was meer dat ik ‘m nog moest behouden de laatste paar kilometer. Maar ik moest wel versnellen voor de limiet. Ik weet niet waar ik het vandaan heb gehaald. Ik ben gewoon gegaan. Ik dacht: ik ga het proberen. De laatste 400 meter kwam ik bij Thijs Nijhuis (in Nederland geboren Deen die 2:11.28 liep). Ik zette nog aan en die hielp mij nog een beetje. De laatste bocht was heel moeilijk, want die was negentig graden. Met de vermoeidheid dacht ik: hoe ga ik dit doen? Ik had nog twintig seconden voor de laatste honderd meter en nog vijftien voor de laatste tachtig. Ik heb gesprint voor mijn leven. Het zag er niet uit als sprinten denk ik. Ik viel in de finish en toen had ik 2:11.30′, blikt hij lachend terug. ‘Het was wel dippen, maar het was ook omdat ik kapot was.’

Feestje bij de finish

Gelukkig hoefde Futselaar niet alleen te genieten van zijn resultaat. Zijn vriendin had een persaccredatie, dus die kon meteen na de finish bij Ciudad de las Artes y las Ciencias naar hem toe. ‘Dat was heel uniek. Zij knuffelde mij en moest huilen volgens mij. Ik was al helemaal moe. Het was super fijn dat zij er was. Mijn management Volare Sports was er en mijn vader ook, maar die kon niet bij het finishgebied komen. Bij de finish heb ik een klein feestje gevierd met Andrea Deelstra, Dave Klink (BizzSports) en Bart. We waren zo blij allemaal. Daarna ben ik naar het hotel gegaan om een beetje te relaxen en internet bij te werken.’ Inmiddels heeft hij al een biertje gedronken op zijn prestatie en is hij met Nederlanders uit eten geweest. In Valencia zijn de restaurants namelijk wel open. ‘Morgen even hobbelen door de stad en kijken hoe de spierpijn voelt.’ Voordat hij ‘s avonds weer naar Nederland vliegt kan hij nog even genieten van het Spaanse zonnetje. En van een fantastisch hoogtepunt in een geslaagd hardloopjaar.

Foto’s: Dan Vernon (NN Running Team) en Erik van Leeuwen

View this post on Instagram

Shared post on Time

Zondag probeert Frank Futselaar zich bij de Valencia Marathon te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Titus Fierkens fietste de afgelopen maanden regelmatig mee om zijn atleet te begeleiden. Wij vroegen de 54-jarige coach van Running Team Liemers naar Franks voorbereiding.

Klik hier voor de voorbeschouwing op de Valencia Marathon.

Hoe heb je de afgelopen maanden ervaren?

‘Je bent er inmiddels eigenlijk wel aan gewend dat wedstrijden niet doorgaan, maar gelukkig hebben wij nog een behoorlijk baanseizoen gehad. De komende maanden is de wedstrijdkalender zo goed als leeg en wij zullen de aankomende winterperiode nog geduld moeten hebben. Verder blijf je bezig om vooral te kijken naar wat wel mogelijk is. Frank Futselaar heeft het daardoor ook voor elkaar gekregen om in de Londen Marathon te mogen starten.’

Heeft het coronavirus veel invloed gehad op het coachen van je atleten?

‘In het begin van het coronavirus heb ik mijn plan van aanpak met de atleten doorgesproken, waarbij ik had besloten om bijvoorbeeld wel wedstrijdspecifiek te gaan trainen. Als er dan toch nog baanwedstrijden komen, dan ben je er in ieder geval ook echt klaar voor. Bregje Sloot, Daan Reintjes en Frank hebben laten zien dat het goed uitgepakt heeft, want zij hebben hun beste tijden flink verbeterd. Dit gaf veel extra motivatie. En daarbij kan iedereen gewoon datgene blijven doen wat ze het liefst doen en dat is HARDLOPEN!’

Kun je wat vertellen over de marathonvoorbereiding van Frank de afgelopen maanden?

‘Het herstel van de marathon van Londen verliep snel. Binnen een week was de teleurstelling van het moeten uitstappen (kramp veroorzaakt door regen en kou) verwerkt. Op de planning stond een trainingsstage van drie weken op hoogte in Font Romeu, maar deze duurde nog geen week. Aansluitend stond de Zevenheuvelenloop gepland, maar ook deze ging niet door. Bij thuiskomst ging Frank weer slapen in een hoogtetent en heb ik enkele aanpassingen doorgevoerd in zijn schema. Ook heeft hij nog vijf dagen in de hoogtekamer bij Woest in Borculo getraind. Iedere dag een uur op de loopband op 3000 meter hoogte. In aanloop naar Londen hebben wij dit ook gedaan en waren het duurlopen, maar nu hebben wij deze gecombineerd met intervalblokken om zodoende een nog betere trainingsprikkel te realiseren.’

‘Hij gaat er helemaal voor en dat haalt in ons beide het maximale naar boven.’

Wat was jouw rol in de aanloop van Frank naar Valencia?

‘Bij de langere duurlopen en intensieve trainingen begeleid ik hem zoveel mogelijk (met de fiets). Frank weet de mooiste routes en de tijd vliegt voorbij, want deze trainingen zijn ook altijd heel gezellig. Tijdens deze sessies hebben wij het dan ook over de race die komen gaat en bespreken wij het wedstrijdplan. Trainer/coach zijn van Frank geeft mij veel energie en het is gewoon ook heel leuk om te doen. Naast dat hij waanzinnig getalenteerd is, heeft hij een heel positieve en motiverende instelling. Hij gaat er helemaal voor en dat haalt in ons beide het maximale naar boven.’

Hoe heb je Frank ondersteund en hoe ga je hem nog ondersteunen richting zondag?

‘Frank is afgelopen maandag vertrokken naar Valencia en zat toen in een Airbnb. Vrijdag moest hij zich melden bij het atletenhotel. Daar volgt een coronatest en vanaf dat moment zit hij in een bubbel. Verder is het uitrusten en afbouwen richting de wedstrijd met enkele duurlopen en intervalblokjes. Het parcours is vrijwel gelijk aan het parcours van de halve marathon. Deze wedstrijd heeft Frank twee jaar geleden gelopen, dus dat is een mooi voordeel. De marathon is dus een ronde van 21 kilometer die twee keer wordt gelopen. Ik krijg door corona als coach geen accreditatie en ben niet in Valencia, maar super blij dat deze marathon voor elite-atleten doorgaat. Verder hebben wij deze dagen gewoon telefonisch contact en is zijn management Volare Sports aanwezig, dus dat komt goed allemaal.’

Kijk je uit naar de Valencia Marathon en heb je er vertrouwen in dat Frank de limiet (2:11.30) slecht?

‘Ja, ik heb er heel veel zin in en ga met enkele teamatleten thuis de livestream kijken. Ik verheug mij er enorm op en heb er alle vertrouwen in, omdat ik weet dat Frank er alles aan gedaan heeft en alle trainingen heeft kunnen afwerken. Ook de laatste wedstrijdspecifieke trainingen gingen lekker. Dan weet je dat het met zijn vorm goed zit. Frank had bijvoorbeeld tijdens een progressieve duurloop van 25 kilometer de opdracht om de laatste 15 kilometer in marathontempo (3:07/km) te lopen. Op het parcours van de Montferland Run in ‘s-Heerenberg ging dat prima en klokte hij 46.20 minuten. En afgelopen zaterdag liep hij 90 minuten met het laatste half uur oplopend tempo. Hij kwam hierin nog tot 10 kilometer, waarmee hij laat zien dat hij er klaar voor is en in topvorm zondag aan de start staat.’

Foto’s: Barbara Kerkhof en Erik van Leeuwen

View this post on Instagram

Shared post on Time

Na een lange marathonvoorbereiding is Bart van Nunen klaar om te schitteren in Valencia. De 25-jarige atleet is op 6 december toe aan zijn derde marathon. Hij heeft zijn zinnen gezet op Olympische kwalificatie, maar is vooral bezig met hoe hij zijn race gaat lopen.

Geslaagde marathonvoorbereiding

In september verscheen de marathon van Valencia aan de horizon van Bart van Nunen. Hij had toen enkele baanwedstrijden achter de rug en genoot vooral van de kansen die zich voordeden op de baan. ‘Het plezier stond voorop. Ik heb in korte tijd best wel veel gedaan. Korte, harde wedstrijden en echt lactische trainingen (vorming van lactaat) vond ik ook heel leuk, maar het hakt er een stuk meer in bij mij. Uiteindelijk was ik daardoor niet goed toen er toch weer echt belangrijke wedstrijden kwamen.’ Behalve op de 2000 meter wist hij zijn persoonlijke records afgelopen outdoorseizoen niet te verbeteren. Zijn marathonvoorbereiding verliep daarentegen erg goed. ‘Eigenlijk sloegen de trainingen gelijk weer aan en lijk ik een hele stap gezet te hebben. We hebben wel wat kleine aanpassingen gedaan in vergelijking met de vorige marathons. Na de afgelopen jaren was ik nu klaar om nog weer wat meer de grenzen op te zoeken. Daarnaast hebben we hier en daar juist wat extra rustige weken ertussen geplakt om toch relatief fris de voorbereiding door te komen. In het krachthonk ben ik ook flink vooruit gegaan.’

‘Ik heb het gevoel dat ik er nu meer klaar voor ben dan ooit.’

Sprinttraining

Tien weken voor de marathon begon Van Nunen aan zijn voorbereiding op Valencia. Dat deed hij ook toen hij voor de marathon van Berlijn (2018 en 2019) trainde. Die aanloop bestaat uit acht weken flink trainen en twee weken ‘taperen’. De langeafstandsloper heeft goede weken met veel omvang achter de rug. ‘We hebben vooral gefocust op de lange marathonblokken en lange duurlopen, maar tussendoor ook nog gewoon veel aandacht besteed aan kracht en snelheid.’ Hij mag dan wel marathonloper zijn, Van Nunen blijft gewoon schaven aan zijn sprintsnelheid om geen snelheid te verliezen. ‘Elke week doe ik gewoon nog sprinttraining op maandag, kracht op woensdag en vrijdag en nu ook om de week heuvelsprints op donderdag.’ Voor de atleten op Papendal was het ondanks corona goed te doen de laatste tijd. In het begin van de eerste golf was het wel lastig, erkent de tweevoudig Nederlands kampioen halve marathon. ‘Uiteindelijk weet Grete Koens (zijn coach) altijd wel iets te verzinnen en hebben we nog steeds erg goed kunnen trainen. Krachttraining heb ik in het begin wel erg gemist, maar na een paar weken mocht dat ook gewoon weer.’

Hoofd koel

Over één week klinkt in Valencia het startschot voor het topveld, dat in Spanje twee nagenoeg vlakke rondes voorgeschoteld krijgt. Van Nunen blijft lekker doortrainen, maar dan wel met iets minder omvang. Hij zit dus midden in ‘de taper’ en neemt wat gas terug. ‘In de laatste paar weken heb ik regelmatig een uur aan marathonblokken afgewerkt en dus ook twee keer een duurloop van 2 uur en 30 minuten, waarbij ik over de marathonafstand heen ging. Ook heb ik op dinsdag 17 november twintig kilometer gelopen op net iets hoger tempo dan waar ik op weg zal gaan in Valencia.’ Van Nunen focust zich niet alleen meer op een ticket voor de Olympische Spelen. ‘Voor mij is het belangrijkste dat ik dit keer wel ‘mijn hoofd koel houd’. Daar is het uiteindelijk de vorige keer vooral op mis gegaan. Nu is mijn niveau nog beter en dat geeft al veel vertrouwen, maar daarnaast heb ik ook extra aandacht besteed aan het trainen van de focus vasthouden. Marathons lopen blijft een vak apart, maar ik heb het gevoel dat ik er nu meer klaar voor ben dan ooit.’

Olympische kwalificatie

Bart van Nunen hoopt in Valencia de limiet van 2:11.30 te slechten. Zijn persoonlijk record staat op 2:13.09, twee jaar geleden goed voor een tiende plaats in Berlijn. Mocht het plan mislukken, dan maakt hij zich daar geen zorgen over. Zijn focus ligt meer op het proces dan de plaats. ‘Ik focus mij niet op de mogelijkheid dat het niet lukt. Ook ben ik niet heel erg bezig met dat ik de limiet wil lopen. Natuurlijk wil ik dat dolgraag, maar als je vooral bezig bent met wat je wil presteren, dan haal je het vrijwel nooit (dat was vorig jaar in Berlijn ook het geval). Ik ben vooral bezig met ”hoe” ik het moet doen: waar moet ik me op focussen om het beste uit mezelf te halen. Normaal gesproken moet het dan lukken, maar garantie heb je natuurlijk nooit.’ Stel dat Van Nunen zich kwalificeert, dan zal hij er alles aan doen om zo goed mogelijk in Tokio aan de start te staan. Door veel in de klimaatkamer op Papendal te trainen kan hij alvast acclimatiseren aan de Japanse hitte. Maar zover is het nog niet. ‘Hoewel ik het heel leuk vind om al over dat soort dingen na te denken, ben ik nu vooral bezig met Valencia. Wat er daarna allemaal gebeurt zien we dan wel weer!’

Foto’s: Erik van Leeuwen en Grete Koens

View this post on Instagram

Shared post on Time

Op 6 december is Andrea Deelstra toe aan haar tiende marathon. Na een goede voorbereiding wil ze zich in Valencia kwalificeren voor haar tweede Olympische Spelen. Het geeft de 35-jarige marathonloopster toegang tot Tokio én de A-status.

Tokio

Positief kijkt Andrea Deelstra terug op haar marathonvoorbereiding van de afgelopen maanden. Deze omvat vooral lange duurlopen en marathonblokken, waarbij ze op haar beoogde wedstrijdtempo traint. De Valencia Marathon wordt na de Halve Marathon van Egmond (januari), Tokio Marathon (maart) en het NK 10.000 meter in Leiden (september) haar vierde wedstrijd van het jaar. Op 1 maart wilde ze kwalificatie afdwingen in Tokio, maar het coronavirus had invloed op haar prestatie. In de Japanse hoofdstad bleef ze met 2:33.34 ruim vijf minuten boven de limiet. ‘Helaas hadden we daar al vandoen met allerlei coronamaatregelen. Zo mochten alleen de elitelopers starten en stond er nauwelijks publiek. Ik kwam al heel snel alleen te lopen en ondanks dat ik dacht de limiet wel in mijn eentje te kunnen lopen, bleek dat op deze winderige dag een te grote opgave. Een tijd in de 2:29 zou mij geen limiet opleveren en dus heb ik gewandeld en gedribbeld om mijn lichaam te sparen. De blessure die ik opliep in 2019 in Berlijn (afgeknelde zenuw in lies) speelde op en iets kapot lopen en dan geen limiet vond ik zonde. Eerst was er natuurlijk enorme teleurstelling, maar omdat ik mij zo gespaard had die laatste kilometers was er nog een optie voor een volgende poging in april. Helaas ging die niet door.’

Financiële steun

Dat ze in het outdoorseizoen maar bij één wedstrijd aan de start verscheen, vindt Deelstra niet erg. ‘Ik heb niet zoveel met baanwedstrijden.’ Haar enige baanwedstrijd was het Nederlands kampioenschap 10.000 meter in Leiden. Ze werd daar vierde in 34 minuten en 33 seconden. ‘Die ging okay.’ Een probleem was wel de financiële impact die de coronacrisis met zich meebracht. De marathonloopster is ervan overtuigd dat ze onder normale omstandigheden in maart de Olympische limiet had gelopen. Dan had ze de A-status van NOC*NSF teruggekregen. Door financiële steun van de sportorganisatie kan ze zich namelijk nog meer op de sport richten. ‘Financieel had het dus impact. Ik had geen inkomsten uit wedstrijden en alle geplande clinics en presentaties werden afgezegd.’

Valencia

Zondag 15 november werkte Deelstra een testloop af, de laatste test voor zondag 6 december. Op maandag 30 november vliegt ze samen met haar vriend naar de op twee na grootste stad van Spanje. ‘Daar hebben we een appartement gehuurd, zodat die laatste week lekker relaxt is en ik me kan aanpassen aan eventuele warme weersomstandigheden.’ Voordat het moment van de waarheid plaatsvindt, staan er nog veel trainingen op haar programma. Ze doet nog haar langste duurloop en enkele blokkentrainingen. De Olympische atlete, die met 2:26.46 de vierde tijd van Nederland heeft staan, kijkt uit naar de Valencia Marathon. Ze is vastberaden. ‘Er staat een mooi veld aan de start en ik verwacht dat er hard gelopen gaat worden. Ik kom voor niks anders dan Olympische kwalificatie.’ Deelstra heeft al een idee over het tempo waarop ze weggaat en het specifieke raceplan dat ze gaat inzetten, maar houdt dit nog even geheim. In ieder geval moet ze onder de 2:28.30 lopen om zich te kwalificeren voor Tokio. ‘Eerst maar eens zien wat voor weer het wordt, hoe de vorm van de dag is en welke verschillende tempogroepen er komen.’

Foto’s: Erik van Leeuwen

Deze reportage maakte RTV Drenthe van Andrea (en haar hoogtekamer).

• Zandvoort Circuit Run afgelast
• Bol en Klaver openen indoorseizoen in Wenen
• Herstellen en opwarmen met deze eiwitrijke linzensoep van Susan Krumins
• Björn Koreman toegevoegd aan NN Running Team
• NK Indoor 2021 gaat door (+NK Cross tijdens Warandeloop)