"nk atletiek"

In ‘Loopjongens’ schrijven Olivier en Imo elkaar een brief over de avonturen die zij beleven. In onderstaande briefwisseling hebben ze het over trailrunnen. Ze hebben het naast trailen ook over apen, beren, eenhoorns en honden. Over de weg kwijt raken én waarom trailrunnen ervoor zorgt dat je lopen leuk blijft vinden.

Deze column verscheen eerder in Trailrunning Magazine.

Olivier!

Ik hou van hardlopen. In het bos, op de weg, door de duinen en in de bergen. Op asfalt, op zand en zelfs in de sneeuw. Het maakt me eigenlijk niet uit waar, als ik maar kan lopen.

Waarbij het op het asfalt bij mij gaat over tijd en afstand, gaat het mij bij trailen om de natuur, een prachtige route en let ik niet op tijd. Misschien maakt juist die afwisseling het lopen zo mooi. Soms zo hard als je kan een marathon op de weg, soms een ochtendrondje door de binnenstad van Utrecht en soms een lange trail van station naar station. Een route van A naar B heeft sowieso mijn voorkeur boven een rondje. Jij kunt je dat niet voorstellen, jij loopt graag vaak hetzelfde rondje of zelfs een heen en weertje, toch?

Trailen vind ik bij uitstek iets voor in het weekend of tijdens mijn vakantie. Op een nieuwe plek in een ander land een route in je horloge zetten of juist geen route en gewoon ergens rechtsaf een bos inslaan. De perfecte manier om een nieuw gebied te leren kennen. Dat laatste, zonder route, lijkt me minder geschikt voor jou, richtingsgevoel is dan vereist.

Luister ook: Podcast over trailen: Met tips over voeding (slagroom on the go!) en hoe je in Nederland traint voor een trail in de bergen.

Mijn mooiste trail ooit? Afgelopen winter in Zuid-Afrika, denk ik. Wat een prachtig land. Natuurlijk heb ik er, zoals tijdens elke vakantie, bijna elke dag gelopen. Onder meer in Drakensberg, een gebergte in het binnenland op zo’n vijf uur rijden van Johannesburg. We verbleven in een lodge die we alleen met een four-wheel-drive konden bereiken. Voor de ochtendduurloop had ik twee opties. Linksaf was een pad dat stevig omhoog liep en me diep in het National Park zou brengen. Rechtsaf was ook een pad, slingerend langs de rivier over de rode en vaak modderige paden. Ik ging rechtsaf, liep een half uur langs de ruige rivier, zag apen, kreeg kletsnatte voeten en stond stil op een uitzichtpunt tussen betoverende bergen. De weg terug was hetzelfde (toch een heen en weertje, dat moet je aanspreken), maar toch heel anders. De zon stond nu in mijn rug, ik kwam erachter dat ik toch wel flink had afgedaald op de heenweg, ging Naar de Vaantjes en de apen waren vertrokken. Bij terugkomst stond er verse koffie en een muffin voor me klaar.

Zo heb je in elk land, ook in Nederland, plekken waar je alleen komt als je het asfalt verlaat. Trailen brengt je op andere paden, letterlijk en mentaal. Ervaar jij dat ook?

Imo

Nieuwsbrief: Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox

Imo!

Grappig dat je me dit vandaag schrijft, precies op de dag dat ik 217 keer 15 meter heen en 15 meter terug liep in een gymzaal voor een soort shuttle run test. Dat was zelfs voor mijn doen een tikkie eentonig, hoewel jouw ‘apen, ruige rivieren en betoverende bergen’ het niet per se een betere training hadden gemaakt. (Een iets grotere gymzaal daarentegen…)

Want ja, je kent me: ik ben niet van het avontuur. De eerste jaren dat we samenwerkten, lunchte ik elke dag in hetzelfde lunchcafé, waar ik elke dag een broodje zalm & een ice-tea bestelde. Bij voorkeur zat ik zelfs aan precies hetzelfde tafeltje. Jij vond dat saai. Ik vond dat overzichtelijk. We hadden allebei gelijk. Qua lopen schat je me, desondanks, me wel héél saai in. Neem van A naar B lopen: ik ben fan. Dwars door de Loonse en Drunense duinen bijvoorbeeld. Ik heb het zelfs de lezers van NRC Nieuws- blad wel eens aangeraden als dé tip om lopen leuk te blijven vinden. Maar ja: hoe kom je terug? (Ik heb geen rijbewijs, wilde ik daar aan toe voegen, maar wat doe je eigenlijk met je auto bij een ‘A naar B’?)

En ja, ik loop ook het liefst langs watervallen, oog in oog met een eenhoorn, glijdend over een schitterend glooiende glestjerrand, maar je vergeet één ding: mijn angst voor honden (en, vooruit, onweer. En roofvogels, al is dat iets van de laatste tijd). Want honden, die beheersen me. In Portugal, Griekenland en Zuid-Afrika heb ik prachtigste trailrondjes uit mijn routeboek geschrapt omdat er onderweg één hond naar me blafte. En toen was ik nog dapper. Inmiddels loop ik zelfs om voor een stipje aan de horizon dat een hond zou kúnnen zijn. (En dat allemaal door één beet ooit in Estland. Toen ik mijn been bij een kampeerboerderij in een schuurtje stak dat een hondenhok bleek te zijn. Daarna liep ik wel heel erg hard.)

Ik werk er aan, dat weet je. Verwacht mij niet bij een canicross, ergens de komende 25 jaar, maar een klein rondje door een land met beren heb ik zowaar al afgestreept dit jaar. Volgend jaar op safari. Ga je mee?

Olivier

Voor in je agenda: BIG10 op 8 september 2024

Bestel Trailrunning Magazine hier.

Eerder verschenen in de rubriek Loopjongens

• Loopjongens – De carbonrevolutie
• Loopjongens – Voer voor Netflix
• Loopjongens – Tijden als barrière

Olivier Heimel was 13 jaar hoofdredacteur van Runner’s World en loopt afstanden van 800 meter tot en met de marathon. Je ziet hem vaak op de atletiekbaan en op zijn vaste rondje in en om Den Bosch.

Imo Muller is host van de podcast Naar de Vaantjes, loopt elke dag een rondje hard, met tussendoor af en toe een marathon of in de bossen van de Utrechtse Heuvelrug, Apeldoorn en Zuid-Limburg.

Hoofdfoto: Gijs Ferkranus

• De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
• Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
• Rising Star: Jochem Wiersma
• Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?

In augustus op 40-jarige leeftijd voor de zesde keer naar de Olympische Spelen? Churandy Martina gaat ervoor. Met dezelfde insteek en trainingsaanpak hoopt hij nog eenmaal te schitteren op zowel de 100 als de 4×100 meter.

10.36 seconden en een vierde klassering noteerde Churandy Martina zondag tijdens het Curaçao Sprint Fest in het Ergilio Hato Stadion van Willemstad. Onderdeel van de trainingsstage van de Nederlandse sprintselectie op het eiland in voorbereiding op de World Relays van komend weekend. ‘Ik heb hard getraind en het heeft zich uitbetaald’, reageerde de nu nog 39-jarige sprinter na zijn laatste wedstrijd op zijn geboorte-eiland. De plek waar hij als 9-jarige jongen begon met atletiek.

Churandy Martina te gast in de podcast Naar de Vaantjes

Churandy had als doel om goed te lopen op de 4×100 meter bij de World Relays, de officieuze WK estafette, op weg naar de Olympische Spelen. Martina heeft er zin in zijn 26e atletiekzomer. Daarin zoekt hij weinig veranderingen op. Zijn thuisbasis blijft Papendal, waar hij al sinds 2015 traint en de schema’s worden gemaakt door Laurent Meuwly. ‘Met mij gaat het heel goed. De voorbereidingen richting de Olympische Spelen gaan naar wens.’ Al maakte hij na zijn indoorseizoen, waarin hij een finaleplaats op de NK indoor 60 meter net misliep, even ruimte voor afleiding. Op 13 april hield hij zich bezig zijn Churandy Martina Foundation-golftoernooi. Hij blijft bij zijn motto: ‘Ik doe mijn best. Ik ben hard aan het lopen, niks anders.’

Lees ook: Femke Bol en Nadine Visser naar FBK Games

Vooral hoogtepunten

Hoewel hij pas na de Spelen een punt achter zijn atletiekcarrière hoopt te zetten, vragen we hem vast naar een top vijf van zijn mooiste momenten. Maar een rangorde kan hij daarin niet geven. ‘Moeilijk. Alles in mijn atletiekcarrière heeft me iets gegeven, vanaf het begin in 1999. Ik denk bijvoorbeeld aan mijn zilveren medailles in de CARIFTA Games in 2000 en 2003 voor de Nederlandse Antillen en de vier gouden medailles tijdens de Central American and Caribbean Games in 2006 en 2010.’ Over 2008 zegt Churandy: ‘Ik miste op de Spelen zilver op de 200 meter door een voetfout. Maar ik heb veel meer gebaald van mijn 100 meter in Beijing, waarop ik vierde werd. Er was veel geluid in het stadion en ik hoorde on your marks en set veel later dan de andere mannen in de startblokken. Ik zat in baan negen, alles kwam laat binnen bij mij. Ik had daar brons of zilver pakken.

Nieuwsbrief: Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox

In 2012 in Londen beleefde ik dan wel weer een geweldige Olympische Spelen. Op de 100, 200 en 4×100 meter werd ik vijfde. Niet veel mensen hebben gepresteerd. Dat jaar was ook bijzonder door mijn twee gouden medailles op de EK in Helsinki, ook mijn eerste internationale medailles voor Nederland. Ik weet nog goed dat ik echt ziek was die week. Ik kon niet slapen en had koorts, maar met mijn best doen won ik toch. In 2016 waren de EK in Amsterdam, waarvan ik me het uitzinnige publiek herinner. Helaas zette ik bij de start van de 200 meter mijn voet op de lijn, maar de 100 meter won ik later wel. Later dat jaar werd ik vijfde op de Spelen, slecht één honderdste verwijderd van een bronzen medaille, ondanks een achillespeesblessure in de aanloop. Twee weken later liep ik een persoonlijk record op de 200 meter.’

Nederlandse selectie World Relays

4×100 meter vrouwen: Marije van Hunenstijn, Tasa Jiya, Naomi Sedney, Minke Bisschops en N’ketia Seedo

4×100 meter mannen: Hensley Paulina, Taymir Burnet, Nsikak Ekpo, Churandy Martina, Xavi Mo-Ajok en Onyema Adigida

4×400 meter vrouwen: Femke Bol, Lieke Klaver, Cathelijn Peeters, Myrte van der Schoot, Lisanne de Witte en Madison Mulder

4×400 meter mannen: Ramsey Angela, Liemarvin Bonevacia, Isayah Boers, Terrence Agard, Eugene Omalla, Isaya Klein Ikkink en Nout Wardenburg

4×400 meter mix: wordt nog samengesteld

Lees hier meer over de World Relays in Nassau, de hoofdstad van de Bahama’s, op zaterdag 4 en zondag 5 mei.

EK en Spelen?

De komende maanden staan voor Churandy Martina niet meer in het teken van persoonlijke records. Met ‘de tank vol’ is hij inmiddels aangekomen op de Bahama’s, waar hij komend weekend op de 4×100 meter hoopt te starten. ‘We gaan daar het ticket voor de Spelen halen en heel hard lopen.’ Daarna bekijkt hij zijn verdere wedstrijdprogramma voor zijn laatste outdoorseizoen. De Ter Specke Bokaal in Lisse (11 mei) en IFAM Outdoor in Brussel (25 mei) staan gepland. ‘Ik loop goede tijden in training, dus het gaat heel goed. Daar haal ik mijn vertrouwen vandaan. Als het niet goed ging, zou ik al lang gestopt zijn. Ik ben heel kritisch op mezelf. Ik weet dat er bij mij altijd iets technisch beter kan op het eerste stuk van de 100 meter.’ Dat is ook de afstand waarop hij zich individueel nog wil laten zien. De 200 (in 2021 liep hij zijn laatste ooit) en 400 meter (nu een te grote spierbelasting) zei hij al vaarwel. ‘Ik weet dat ik nu gewoon m’n best moet doen en niks moet veranderen. Vorig jaar haalde ik de WK in Boedapest. Dan kan ik dit jaar ook de EK in Rome (juni) en Spelen in Parijs (augustus) halen. Als alles klopt, kan ik ook individueel starten op de 100 meter op de EK en de Spelen. Ik weet dat ik nog een goede 100 meter in me heb. Daarvoor is het wel zaak op het goede moment het goede ding te doen.’

Voor in je agenda: 18 mei Next Generation Athletics in Nijmegen

Afscheid

Twijfel over toch nóg een jaartje doorgaan is er niet meer bij Martina. ‘Na de Spelen ben ik klaar. Maar ik heb geen vast afscheidsmoment. Alle wedstrijden die ik nu loop, zijn de laatsten. Ik kijk wat ik nog kan halen. Ik ga voor alles en als het niet lukt, dan lukt het niet. Ik heb m’n best gedaan. Zo zie ik het.’ Weet hij al wat hij het meest gaat missen na de Spelen, of iets daarvoor al, in een slechter scenario? ‘Ah, ik weet het echt niet. Van alles wat ik heb gedaan heb ik genoten en ben ik nog steeds aan het genieten. Ik heb er nog steeds plezier in. Wellicht dat ik m’n trainingspartners en coaches het meest ga missen en het elke dag op de atletiekbaan zijn. Iedereen die ik om me heen heb verzameld tijdens mijn atletiekcarrière. Jammer dat ik die dan niet meer zo vaak ga zien.’ Heeft hij dan nog iets om de volgende topatleet met een 25-jarige loopbaan mee te geven? ‘Goed eten, op tijd een massage nemen en een fysio bezoeken. En goed naar je lichaam luisteren. Dan kun je heel veel jaren meegaan.’

Lees ook: Rising Star: Jolie Baerveldt

Foto’s: Erik van Leeuwen

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Atletiekunie 🇳🇱🍊 (@atletiekunienl)

• De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
• Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
• Rising Star: Jochem Wiersma
• Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?

Het volgende talent in de serie Rising Stars is Jolie Baerveldt. Ze is 17 jaar en komt uit Landgraaf. Kogelzilver pakte ze op de afgelopen NK indoor U18, met daarmee al een ticket voor de EK in juli op zak, maar meestal blinkt ze met de speer uit. Ruim een jaar is ze nu de bezitter van het Nederlands juniorenrecord (57.05 meter). In de schaarse tijd naast school en training spreekt Jolie af met vrienden en speelt ze piano. Op de EK U18 in Slowakije gaat ze dit jaar voor revanche, al kijkt ze met een schuin oog al naar het wereldtoneel.

Vorig weekend eindigde je trainingsstage in het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch. Met welk gevoel ben je thuisgekomen?

‘Een voldaan gevoel. Het was een fijne stage met goede trainingen. Het is fijn om mij vooral op het sporten te kunnen richten, zonder dat ik naar school moet en dan moet haasten richting training. Dan voel je je toch vaak minder fit. Ik vond het ook wel weer fijn om na twee weken terug naar huis te gaan, mijn familie weer te zien en mijn vrienden op school. Al had ik het ook niet erg gevonden om me nog een weekje in de zon lekker te concentreren op het trainen.’

Kun je vertellen waarom juist daar werpen ideaal is? Heb je nog dingen anders gedaan dan in Nederland?

‘We hebben in Zuid-Afrika vaker twee keer per dag getraind. Dan deden we eerst een activatietraining en als tweede training richtten we ons op speer of kogel. Het opdelen van de trainingen kan thuis niet met school. Dit is wel een groot verschil. We hadden hier natuurlijk ook beter weer dan thuis, goed om wat speertjes buiten te werpen. Thuis trainde ik de laatste maanden vooral binnen en dan met balletjes. We hebben gewerkt aan mijn aanloop, omdat ik in de winter niet zo vaak met mijn lange aanloop heb geworpen. We hebben ook extra gelet op de afworp: dat de punt goed bij mijn hoofd blijft. Dat wil nog wel eens fout gaan en dan krijgt de speer niet de ideale vlucht, of zoals wij dat zeggen: een raketje of een boemerang. We hebben ook gelet op het lang achterhouden van de speer. Dit doe ik, omdat ik dan de speer ver van achter kan halen. Als je te snel van boven gaat werpen, dus niet eerst je knie en heup inzet, dan gaat te veel energie verloren. Het is logisch, dat als niet alle energie in je speer gaat, dat je dan minder ver werpt. Het trainen in Zuid-Afrika is ideaal, omdat het eigenlijk altijd goed weer is om te trainen, met weinig regen en lekker warm. De faciliteiten zijn er goed. Alles ligt bij elkaar in de buurt. Dicht bij de baan
hebben ze een grote gym, die vrijwel alle benodigdheden heeft.’

Dat gezegd hebbende… Wanneer ben je begonnen met atletiek?

‘Ik ben met atletiek begonnen toen ik vijf jaar was. Ik ging altijd mee met de trainingen van mijn grote broer en vond het wel wat. Een jaar ouder was ik oud genoeg en kon ik echt beginnen. Dan doe je alle onderdelen binnen de atletiek en dat ging me best goed af. Toen ik met wedstrijden begon, deed ik vooral mee aan meerkampen. De werponderdelen gingen me al snel het beste af. Toen ik 10 of 11 was zag ik dat er een clinic werd georganiseerd door mijn huidige trainers in samenwerking met Nadine Broersen. Daar ben ik samen met mijn broer naar toe gegaan. Zij vroegen na afloop of we interesse hadden om deels bij hen te komen trainen. Daar ben ik mij steeds meer gaan richten op kogelstoten en discuswerpen. Als pupil wierpen we vooral met de vortex. Ik weet nog goed dat ik bij mijn oude club de eerste keer mochten gaan speerwerpen. Ik vond het toen al super leuk en had er meteen wel gevoel voor. Daarna heb ik nog een tijdje met mijn broer samen getraind bij een trainer bij AV Unitas, waarna ik ben overgestapt naar mijn huidige trainster: kogelstootster Melissa Boekelman, waar ik heel blij mee ben.’

Lees ook: Rising Star: Sieb Stiemer

Wat maakt dat je zoveel tijd in atletiek en met name speerwerpen stopt?

‘Als je ergens goed in bent, dan wil je graag nog beter worden. Ik geniet van het proces en dit is wat zorgt voor de vooruitgang. Er valt nog veel te verbeteren en ik kan nog veel stappen maken. Daarom wordt het nooit saai. Je blijft jezelf altijd uitdagen om te groeien.’

Hoe kijk je zelf terug op je grote progressie op speer de afgelopen jaren? Kwamen bepaalde momenten als een verrassing?

‘Vorig jaar was een topseizoen, met zeker verrassingen. Indoor werd ik Nederlands kampioen U18 met kogelstoten met een dik PR in de laatste stoot. Outdoor werd ik kampioen bij het speerwerpen en kogelstoten en behaalde ik brons bij het discuswerpen. Helemaal onverwacht was m’n zilver bij de senioren. De grootste verassing was dat ik de limiet voor de EK U20 haalde en in Jeruzalem voor Nederland mocht uitkomen.’

Op de NK indoor U18 ruim twee maanden geleden stootte je 15.49 meter, goed voor zilver en een EK-ticket in die leeftijdsklasse. Kwam dat eigenlijk als een verrassing?

‘Toch wel een beetje, omdat ik de week voor de NK ziek was. Ik denk dat er nog meer in zit dit jaar. Ik hoop meer dan 16 meter te kunnen stoten. Aan de kracht- en techniektrainingen zal het niet liggen, maar het moet op een wedstrijddag allemaal precies bij elkaar komen. Ik weet nog goed dat ik die dag niet zeker was mijn titel te verdedigen. Fenne Bijlhouwer was die dag terecht de sterkste. Ik realiseerde me meteen dat we beiden de limiet hadden gestoten voor de EK U18 en het was fijn om dat met haar te kunnen delen. De tweede plek voelde echt wel als zilver met een gouden randje. Na tien minuten dan.

Zowel op kogel als speer ben je regerend Nederlands outdoorkampioen. Kun je kiezen tussen die twee onderdelen?

‘Mijn hart en grootste talent liggen echt wel bij het speerwerpen. Al worden de trainingen voor het kogelstoten zo door Melissa uitgekiend dat beide onderdelen te combineren zijn. Ik stoot met de aanglijtechniek, beter te combineren met het speerwerpen, al gebruiken de meeste vrouwen de draaitechniek.’

Kun je wat vertellen over je huidige trainingsomgeving? Vind je trainen goed te combineren met school?

‘Ik train het hele jaar door bij AV Unitas in Sittard, waar een mooie indooraccommodatie is. Indoor speerwerpen gaat nog net niet, maar discus bijvoorbeeld weer wel. Het krachthonk is ook goed uitgerust met apparaten en faciliteiten. Ik ben daar zo’n zes dagen per week te vinden samen met mijn coaches Melissa Boekelman en Tom Corstjens en mijn trainingsmaatjes Loren Djolo, Djoriana Dormans en Bas Emaus. Mijn broer Raf traint als hij kan ook met ons mee. Ik zit op het Sintermeerten College in Heerlen in klas 5 van het vwo. School en sport zijn, net, te combineren. Meestal dankzij de hulp van mijn mentor en lieve schoolvrienden.’

Wat doe je graag naast het werpen? Heb je een bijbaantje?

‘Ik spreek graag af met vrienden en speel wel eens piano. Ik zou wel wat verdienen met een bijbaantje, maar dat past echt niet meer erbij in mijn school- & trainingsweek. Gelukkig sponsoren mijn opa’s en oma’s en papa en mama me, waar ik super dankbaar voor ben. Om zelf een steentje te kunnen bijdragen in de kosten heb ik via het Yvonne van Gennip Talent Fonds een crowdfunding opgezet. Ook word ik gesteund door de coöperatie Limburg Sport en de provincie Limburg. Erg dankbaar ben ik daardoor met mijn nieuwe wedstrijdspeer.’

Lees ook: Nienke Brinkman doet ultieme limietpoging tijdens Hamburg Marathon

Heb je een voorbeeld in het speerwerpen?

Ik heb niet echt één groot voorbeeld, maar ik volg natuurlijk de topspeerwerpwedstrijden. Er zijn heel veel goede werpers bij de mannen en vrouwen, met elk hun eigen specifieke kwaliteiten en technische trucjes. Je kunt van bijna iedereen wel wat leren en dan uitproberen of dat voor jezelf ook zou kunnen werken.’

Op welke zwakke plekken ga je je de komende weken in trainingen focussen richting outdoor?

‘Ik wil mijn lange aanloop verbeteren en erin inslijpen en werken aan het lang achterhouden van de speer. Ook moet de punt goed bij mijn hoofd blijven. En natuurlijk moet ik even wennen aan de nieuwe wedstrijdspeer, want ik moet dit seizoen met 600 in plaats van 500 gram werpen.’

Heb je al piekmomenten voor het outdoorseizoen gesteld? Heb je ook persoonlijke/nationale records in gedachten?

‘Jazeker en dat is dit jaar ook echt wel nodig. De absolute piekmomenten zijn natuurlijk de EK U18 in Banska Bystrica, Slowakije (18-21 juli) en, als alles meezit, de WK U20 in Lima, Peru (26-31 augustus). Het wordt dus een lang seizoen en ik heb mijn eerste outdoorwedstrijden dan ook nog niet gedaan. Vorig jaar ben ik eind maart begonnen en toen was ik bij de EK eigenlijk al een beetje op. Zondag doe ik de juniorencompetitie, waar ik meteen discus, kogel en speer mag doen. Verder wil ik de NK U18 en senioren natuurlijk niet missen, maar voor de rest zal ik de planning nog moeten bepalen. Ik ben in ieder geval veel sterker geworden door de wintertraining en de trainingsstages (#ProcessProgressPBs). Naast persoonlijke records is het Nederlandse record speerwerpen U20 (53.80 meter, met de speer van 600 gram, waarop mijn record op 52.84 meter staat) niet heel ver weg. Met dat gewicht moet ik ook werpen voor de WK-limiet. Beiden is haalbaar.’

Kijk je al uit naar de EK onder 18 jaar, waarvoor je je hebt geplaatst? Ga je ook voor speer daar?

‘Natuurlijk. Op de EK hoop ik, na de limiet te hebben gehaald, echt mee te kunnen doen voor een medaille met speer. Als ik uiteindelijk wordt geselecteerd voor kogel is dat een bonus. De finale halen daarop zou super zijn. Van de EK in Jeruzalem vorig jaar had ik meer verwacht qua prestatie, maar het was super vet dat ik daar als eerstejaars U18-atleet mocht staan. Als fantastische ervaring neem ik het voor de rest van mijn leven mee.’

Foto’s: Coen Schilderman en eigen bezit

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door J O L I E (@jolie.b123)

• De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
• Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
• Rising Star: Jochem Wiersma
• Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?

Met de TCS London Marathon die er aankomt dit weekend, was het voor ons een ideaal moment om een citytrip te plannen naar deze bruisende stad. En er is natuurlijk niets beter dan Londen hardlopend te verkennen. We gingen samen met Decathlon, die een evenement organiseerden ter lancering van hun nieuwe Kiprun schoen, op zoek naar de mooiste hardlooproutes dwars door en net buiten de stad. Waaronder een route langs de highlights van de stad. Die willen we hieronder graag met je delen.

Op zondag 21 april staat de marathon van London weer gepland. Eén van de sterkst bezette marathons ter wereld. Ook dit jaar is het startveld weer indrukwekkend. De marathon slingert door de stad.

We gingen op zoek naar de mooiste hardlooproutes. Langs toeristische highlights, door parken, langs de Theems en op de trails. Uiteraard vonden we ook wat heerlijke koffie spots. London, de ideale stad voor hardlopers die houden van een citytrip! We waren in Londen op uitnodiging van Decathlon. Vanuit het ‘Good Hotel’ liggend naast de Marathon Expo in de Docklands testten we de nieuwste carbonschoen tijdens een gezamenlijke run, maakten we kennis met de gratis nieuwe Kiprun Pacer App en bezochten we de Expo.

Bekijk het elite startveld van de TCS London Marathon.

De start (NL-tijd): 10:25 (vrouwen) en 11:00 (mannen)

City route London

Theemspad vanaf Tower Bridge 10-12 kilometer

Deze route gaat langs de belangrijkste highlights van de stad, ideaal als je maar weinig tijd hebt en toch verrassend veel gezichten van Londen wilt zien. Door het grootste deel van Londen heb je trouwens de mogelijkheid om het pad langs de Theems aan beide kanten te lopen. Wij starten bij de Tower bridge, misschien wel de beroemdste brug ter wereld. Deze brug, waarvan de bouw startte in 1886, is niet alleen prachtig met alle sierlijke details maar had een revolutionair hefmechanisme voor zijn tijd. We lopen vanaf deze brug naar het westen aan de Noordkant van de Theems.

Liever de natuur in? In Trailrunning Magazine vind je een artikel en route om vanuit London centrum snel op de singletracks te staan. Citytrip & Trail vind je in het tweede nummer van Trailrunning Magazine en verschijnt 4 juli.

We zien meteen de tweede highlight ‘De Tower of Londen’. Een van de laatste Middeleeuwste kastelen ter wereld met maar liefst 20 torens. We lopen verder over het Theemspad en we gaan er even af bij de Whitehall Gardens om een klein lusje in het St James’s park te doen. Tip: Ontbijt / koffiespot: St. James’s Café met uitzicht over het meer.

We keren terug via Downing Street 10 om even te zwaaien naar de Prime Minister. Via de House of Parliament, met de bekende torenklok Big Ben, komen we op de Westminster Bridge. Vanaf daar lopen we aan de zuidkant van de Theems langs de London Eye (een enorm reuzenrad) en de Jubilee Bridge weer terug naar het beginpunt. Tip: ‘after-run coffee’ bij het Copper Coffee.

Het is aan te raden de route niet in de spits te doen, maar het liefst lekker vroeg op de dag. Ga niet voor een snelle tijd want het is af en toe wat draaien en keren, maar geniet van het sfeertje, dat soms lekker rauw, andere keren heel klassiek of gewoon typisch Brits is. Bekijk hier een route op Strava van het rondje langs de Theems (deze lus is 9,5 kilometer), uit te breiden via St James’ park naar 12 kilometer.

Snelle schoentjes mee?

Wij waren met Decathlon mee om de snelle Kiprun KD900X LD te testen. Waar Decathlon zich in het verleden richtte op de grote massa is de focus nu wat verlegd en richt het zich steeds meer (ook) op het prestatieve segment. Kiprun is het eigen merk voor running. Decathlon ontwerpt, ontwikkelt en test al haar hardloopproducten zelf. De nieuwe carbonschoen is gemaakt voor het langere werk van de halve tot hele marathon. Kiprun atleet Paul Chelimo liet op de spike variant van deze schoen al zijn potentie zien.

Wil jij tijdens jouw citytrip ook tempo’s doen?

• Hyde Park of Regent Park zijn ideaal voor snelle loopjes soms met een klein klimmetje erin. Maar ook het gebied rond Canary Wharf en de Docklands is vlak en snel.
• Een atletiekbaan vind je in Hampstead. Entree om op de baan van de ‘Parliament Hill Fields Athletics Track’ te trainen is £5.30 (alleen cash, je hoeft niet te boeken). Hier worden ook de Night of the 10.000M PB’s georganiseerd.

Wil je wat verder lopen?

• Epping Forest, 20 kilometer ten noorden van Londen heeft fantastische (trail)routes. Route 12 kilometer en route van 26 kilometer. En als je houdt van gravelfietsen, dan kan dat hier ook geweldig.
• Nog verder? Langs de Theems loopt een pad van 294 kilometer, dat fantastisch is voor een meerdaagse tocht. Bekijk de Ultra Chalenge Theems pad

Zin gekregen in de marathon of een andere uitdaging, laat je coachen!

Ook zin gekregen in de TCS London marathon of een andere nieuwe uitdaging? Kiprun biedt een gratis app aan, de Kiprun Pacer app, die tijdens het evenement aangekondigd werd voor de Nederlandse markt. Deze app maakt jouw persoonlijke trainingsplan op basis van jouw doelen en wensen. De app is vanaf eind April te downloaden.

Bekijk hier: Marathonkalender 2024

Foto’s: Morgane Bigault. Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Decathlon

• De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
• Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
• Rising Star: Jochem Wiersma
• Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?

View this post on Instagram

A post shared by Run Experience (@run__experience)

Hij was dé revelatie tijdens de NN Marathon Rotterdam. Jonatan Venema liep een geweldige race, verpulverde zijn persoonlijk record en werd zevende Nederlander in 2:13.45. Voor velen een verrassing, maar voor de pas 22-jarige Venema was zijn progressie in de lijn der verwachting. Nog maar anderhalf jaar geleden debuteerde hij op de Amsterdam Marathon in 2 uur 38, nu ging het in zijn tweede marathon maar liefst 25 minuten sneller. Een kennismaking met het nieuwe Nederlandse marathontalent.

Alles over Marathon Rotterdam 2024

Voor veel mensen was je tijd in Rotterdam een verrassing, voor jou ook?

‘Voor veel mensen inderdaad een beetje een verrassing, maar voor mij niet helemaal. Ik startte met als doel een tijd van 2 uur 15 te lopen, want ik dacht dat dat mogelijk was. Ik moest alleen een groepje hebben om bij aan te sluiten. Bij de start bleek al snel dat er eigenlijk maar één optie was en dat was aansluiten bij de groep met de Nederlanders Roy Hoornweg, Gianluca Assorgia en Lucas Nieuweboer. Zij gingen weg op een tijd van 2 uur 13, iets harder dan mijn plannen. Dus ja, eigenlijk wel wel een beetje verrast.’

Jonatan woont in Huizen, traint veel op de heide in het gebied tussen Hilversum en Huizen in. Hij sport zijn hele leven al veel, naast lopen zit hij ook veel op een gravelbike en houdt hij van schaatsen. Lopen doet hij ook veel, vooral op de trails. Pas het laatste jaar is Jonatan wat serieuzer aan het trainen en de Marathon van Rotterdam was zijn eerste echt grote doel.

‘Ongeveer 3,5 jaar geleden raakte ik geblesseerd en heb ik eigenlijk twee jaar niet kunnen hardlopen. Het bleek uiteindelijk een relatief simpel probleem (scheefstand van mijn heup) en ben nu weer bijna 1,5 jaar echt aan het trainen. Dat begon met ongetraind de Amsterdam Marathon in 2022 in 2 uur 38, daarna liep ik in de lente vorig jaar voor het eerst net onder de 15 minuten op de 5000 meter. In september liep ik op jullie BIG10 in Rotterdam de 10 kilometer in 30:14. Na het missen van de EK cross, heb ik besloten om alle pijlen op de marathon van Rotterdam te richten.’

Lees ook: Vier tips om te herstellen na de marathon

Train je eigenlijk bij een trainer?

‘Ik doe eigenlijk alles zelf. Plannen maken en experimenteren met training vind ik erg leerzaam en goed voor je zelfkennis. Met een leuke groep atleten train ik wel geregeld op de baan in Hilversum bij atletiekvereniging GAC. Ik hou van lange trainingen en mijn grootste trainingsweek was denk ik tijdens mijn trainingskamp en vakantie in de Alpen. Daar heb ik in een week ongeveer 35 uur gesport. Dan ging ik vaak s’ochtends of een lange trail doen of een paar bergen op fietsen en dan in de middag weer een stuk lopen.’

‘In voorbereiding op korte wedstrijden heb ik al een paar ultra’s gelopen als duurloop. Al vier keer een afstand langer dan de marathon. Ik verteer dat goed en vind het een leuke mannier om trainen leuk en uitdagend te houden. Ook op de fiets doe ik dit soort dingen ook, 360 kilometer op een gravelbike in het donker of 430 kilometer op een baanfiets. Geweldig en mentaal word je er ook sterker van. Oja, in aanloop naar de marathon liep ik vier weken geleden de Sallandtrail, 80 kilometer, dat was mijn langste duurloop.’

We zagen na de finish een foto van je met een sigaret en een biertje? Is dat hoe jij succes viert?

‘Die foto met sigaret is eigenlijk gewoon een grapje. Na de marathon zat ik met vrienden op het terras, ik heb nog nooit alcohol gedronken of en sigaret gerookt. Dus ik ging als grap met sigaret en biertje met mijn vrienden op de foto. Laatste tijd geleefd als een profatleet, ben zelfs op trainingstage naar Portugal gegaan. Nu moet ik dus weer een beetje aan het werk om weer wat bij te sparen voor een volgend doel. Als bijbaan werk ik in de horeca bij het Singermuseum. Daar maak ik af en toe wat extra uurtjes.’

Wat zijn je loopplannen de aankomende maanden?

‘Mijn loopplannen zijn nog niet helemaal helder. Ik kan nog veel verbeteren in snelheid op de baan denk ik. Maar vind het misschien ook leuk om een 100 kilometer te gaan lopen. Misschien eerst de baan op en dan kijken hoe het gaat. Een persoonlijk record op alle afstanden in één jaar lijkt me wel een leuk plan, al staat de marathon nu wel een beetje scherper dan mijn baan pr’s. Ik zie wel.’

Bekijk de Marathonkalender 2024

Foto’s: TMMarketing (hoofdfoto) en Erik van Leeuwen

View this post on Instagram

A post shared by Jonatan Venema (@jonatan_venema)

• De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
• Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
• Rising Star: Jochem Wiersma
• Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?

In februari bereikte Robin van Riel een prestatie die weinig atleten de afgelopen tien jaar hebben weten te evenaren. Binnen één jaar werd hij Nederlands kampioen outdoor, cross en indoor. Een unieke trilogie. De basis voor aankomend seizoen legde hij in Zuid-Afrika, nu train Robin op hoogte in Frankrijk. We kijken met hem vooruit naar het aankomende baanseizoen. Zijn doelen zijn duidelijk, hij wil deze zomer schitteren in Rome én Parijs.

Alweer twee weken geleden verliet je Potchefstroom, Zuid-Afrika. Hoe is je trainingsstage daar bevallen?

‘Heel goed. Vier weken trainen in de warmte is echt top. De groep in Potchefstroom was een mix van onze trainingsgroep op Papendal, Tim Verbaandert en internationale atleten die ook in onze trainingsgroep trainen. Iedere ochtend om 7:45 uur uur begonnen we met de eerste training van de dag om de echte hitte voor te zijn. Na de eerste training gingen we gezamenlijk lunchen en om 17:00 uur stond de tweede training gepland. ‘

Wat maakt het een speciale plek voor je?

‘Potchefstroom is één van de meest relaxte locaties die er is voor een trainingsstage. Goede weersomstandigheden, topfaciliteiten en een beetje hoogte. Omdat Potchefstroom maar op 1.340 meter hoogte ligt, kun je iets meer op kwaliteit trainen vergeleken met andere hoogtestages. In voorbereiding op het baanseizoen is dit dus ideaal om vanuit langzame wintertrainingen wat meer op snelheid te trainen terwijl je nog genoeg duurtrainingen blijft doen. De hoogtestages die wij doen zijn van belang om zo goed mogelijk voorbereid te zijn tijdens de baanwedstrijden.’

Lees ook: Een dag in Potchefstroom met Britt de Blaauw

Afgelopen winter liep je een Nederlands indoorrecord, startte je in twee Indoor Tour Gold-wedstrijden en won je de nationale indoortitel. Op welk resultaat kijk je het meest trots terug?

‘Mijn resultaten tijdens de indoorwedstrijden hebben me vooral extra motivatie gegeven. Al weet ik ook dat deze resultaten geen garantie voor de toekomst bieden. De race waar ik het meeste trots op ben is de 1500 meter tijdens de AV PEC Indoor. Ik kwam de dag voor de wedstrijd terug uit Kenia en wilde gewoon kijken waar ik op dat moment stond. Dat ik toen het Nederlands indoorrecord van Gert-Jan Liefers (3:37.49 uit 2004) verbrak, kwam ook voor mij als een verrassing.’

Kwam het net missen van de WK indoor via de wereldranglijst als een grote domper?

‘Ik wist voor de NK indoor al dat kwalificatie lastig ging worden. Ik had op 32 honderdsten de limiet niet gelopen en mijn ranking was ook niet sterk genoeg. Het niet kwalificeren voor de WK zorgde ervoor dat de focus meteen op outdoor kwam te liggen. Het voelde voor mij niet als een domper, omdat de focus nooit echt op indoor lag. Al had ik het natuurlijk leuk gevonden er te kunnen lopen. Net voor het trainingsstage ben ik op trainingsstage in Zuid-Afrika gegaan om me goed op het outdoorseizoen voor te bereiden.’

—

Olympische limietrace 1500 meter tijdens Next Generations Athletics
Tijdens de Next Generation Athletics op 18 mei in Nijmegen staat een sterke Olympische limietrace op het programma. De limiet op de 1500 meter waaraan voldaan moet worden is 3:34.75. In deze toprace starten naast Robin van Riel ook onder andere de Nederlanders Stefan Nillessen, Tim Verbaandert en Bram Anderiessen. In de race verder een aantal toplopers uit Ethiopië, Oostenrijk, Noorwegen en Oeganda.

Voorlopige deelnemerslijst.

—

Vorig jaar liep je outdoor seconden van je persoonlijk record op de 1500 meter af. Ben je erachter waar die grote stappen vandaan kwamen?

‘Ik heb vorig jaar niks in training veranderd. Het eerste jaar onder mijn coach Tomasz Lewandowski, 2021-2022, was een vrij grote verandering en ik had wat tijd nodig om te wennen. Vorig jaar begonnen de trainingen goed aan te slaan en liep ik weer een PR. Ik heb afgelopen jaar een vrij constant seizoen gehad, maar had wel gehoopt op een uitschieter. Helaas bleef die uit.’

Wat maakt jullie middellange afstandsgroep op Papendal bijzonder?

‘De groep bestaat uit allemaal jonge gemotiveerde atleten met internationale ambitie. Juan Zijderlaan, Bregje Sloot, Niels Laros, Pim van Bakel, Stefan Nillessen, Tony van Diepen en mijn broertje Rick van Riel trainen bijna iedere dag samen op Papendal. De trainingsschema’s van Niels en mij lijken veel op elkaar en daarom trainen we vaak samen. Niels heeft afgelopen jaar laten zien bij de absolute wereldtop te behoren en daarom is Niels voor mij een mooie richtlijn naar welk niveau ik moet groeien. De schema’s van Niels en mij verschillen dit jaar wat meer van elkaar. Ik moet vroeg in het seizoen al scherp zijn om limieten te lopen, terwijl Niels natuurlijk wil pieken op de EK en de Olympische Spelen, waarvoor hij al gekwalificeerd is. Bij ons in de groep heeft iedereen een individueel programma, gebaseerd op wat hij/zij nodig heeft. Coach Tomasz zorgt er wel voor dat we (indien mogelijk) dingetjes in training kunnen combineren. Naast trainingen leer ik van coach Tomasz veel over tactiek, voeding en herstel. Tomasz heeft jarenlange ervaring als coach van internationale topatleten en weet precies wat nodig is om die top te behalen. Daarnaast weet hij goed de balans te vinden tussen hard trainen en plezier.’

We zagen je afgelopen jaar regelmatig 1500-meterraces zelf hard maken, niet op zoek naar het tactische aspect. Wat voor race past eigenlijk het best bij je?

‘Ik heb niet echt een ideaal type race. Ik ben vrij allround als atleet en kan daardoor op verschillende manieren racen. Ik heb afgelopen jaar wat vaker de race zelf hard gemaakt om wat meer kansen op snelle tijden voor mezelf te creëren. Soms moet je als atleet ook zelf kansen creëren in plaats van wachten op de perfecte race.’

Welk toernooi wordt dit jaar het belangrijkst voor je: EK of de Spelen?

‘Ik hoop natuurlijk een stap te hebben gemaakt en in aanmerking te komen voor de Olympische Spelen (augustus, Parijs) Ik denk dat kwalificatie voor de EK atletiek (juni, Rome) een mooi eerste doel is dit seizoen, maar mijn focus ligt stiekem wel op Parijs. Pas na de eerste wedstrijden van het baanseizoen weet ik waar ik op dat moment sta.

Lees ook: Deze kampioenschappen staan je in 2024 te wachten

In mei start je je outdoorseizoen, met daarin onder andere de Next Generation Athletics op zaterdag 18 mei. Kun je al een indicatie maken van hoe hard je daar zou kunnen lopen?

‘Het begin van mijn seizoen zal de focus vooral liggen op het behalen van limieten. De limiet voor de EK (3:35.16) en de nationale eis voor de Spelen (3:34.75, waarna je nog hoog genoeg moet staan op de wereldranglijst) verschillen niet zo veel van elkaar. Ik focus me komend outdoorseizoen volledig op de 1500 meter. Voor de EK heb ik maar een paar kansen, dus die limiet wil ik zo snel mogelijk lopen. Een kleine week ben ik nu op trainingsstage in het Franse Font Romeu. Deze volg ik op met een 800 meter in Lyon op 4 mei, als snelheidsprikkel voor de 1500 meter. Aan Nijmegen heb ik goede herinneringen. De Next Generation Athletics is door de vroege plek op de kalender een ideale wedstrijd om voor limieten te gaan. Al heb ik op dit moment nog geen idee hoe hard ik zou kunnen lopen op de 1500 meter. Ik hoop natuurlijk weer een stap te hebben gezet in de afgelopen maanden, maar ik durf op dit moment niet te zeggen wat voor tijd daar realistisch is.’

Foto’s: Erik van Leeuwen

Hardloopnetwerk is trotse mediapartner van de Next Generation Athletics in Nijmegen op zaterdag 18 mei, een evenement met het label World Athletics Continental Tour Challenger. Inschrijven kan hier.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Robin van Riel (@robinvanriel)

• De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
• Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
• Rising Star: Jochem Wiersma
• Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?