Het volgende talent in de serie Rising Stars is Jolie Baerveldt. Ze is 17 jaar en komt uit Landgraaf. Kogelzilver pakte ze op de afgelopen NK indoor U18, met daarmee al een ticket voor de EK in juli op zak, maar meestal blinkt ze met de speer uit. Ruim een jaar is ze nu de bezitter van het Nederlands juniorenrecord (57.05 meter). In de schaarse tijd naast school en training spreekt Jolie af met vrienden en speelt ze piano. Op de EK U18 in Slowakije gaat ze dit jaar voor revanche, al kijkt ze met een schuin oog al naar het wereldtoneel.
Vorig weekend eindigde je trainingsstage in het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch. Met welk gevoel ben je thuisgekomen?
‘Een voldaan gevoel. Het was een fijne stage met goede trainingen. Het is fijn om mij vooral op het sporten te kunnen richten, zonder dat ik naar school moet en dan moet haasten richting training. Dan voel je je toch vaak minder fit. Ik vond het ook wel weer fijn om na twee weken terug naar huis te gaan, mijn familie weer te zien en mijn vrienden op school. Al had ik het ook niet erg gevonden om me nog een weekje in de zon lekker te concentreren op het trainen.’
Kun je vertellen waarom juist daar werpen ideaal is? Heb je nog dingen anders gedaan dan in Nederland?
‘We hebben in Zuid-Afrika vaker twee keer per dag getraind. Dan deden we eerst een activatietraining en als tweede training richtten we ons op speer of kogel. Het opdelen van de trainingen kan thuis niet met school. Dit is wel een groot verschil. We hadden hier natuurlijk ook beter weer dan thuis, goed om wat speertjes buiten te werpen. Thuis trainde ik de laatste maanden vooral binnen en dan met balletjes. We hebben gewerkt aan mijn aanloop, omdat ik in de winter niet zo vaak met mijn lange aanloop heb geworpen. We hebben ook extra gelet op de afworp: dat de punt goed bij mijn hoofd blijft. Dat wil nog wel eens fout gaan en dan krijgt de speer niet de ideale vlucht, of zoals wij dat zeggen: een raketje of een boemerang. We hebben ook gelet op het lang achterhouden van de speer. Dit doe ik, omdat ik dan de speer ver van achter kan halen. Als je te snel van boven gaat werpen, dus niet eerst je knie en heup inzet, dan gaat te veel energie verloren. Het is logisch, dat als niet alle energie in je speer gaat, dat je dan minder ver werpt. Het trainen in Zuid-Afrika is ideaal, omdat het eigenlijk altijd goed weer is om te trainen, met weinig regen en lekker warm. De faciliteiten zijn er goed. Alles ligt bij elkaar in de buurt. Dicht bij de baan
hebben ze een grote gym, die vrijwel alle benodigdheden heeft.’
Dat gezegd hebbende… Wanneer ben je begonnen met atletiek?
‘Ik ben met atletiek begonnen toen ik vijf jaar was. Ik ging altijd mee met de trainingen van mijn grote broer en vond het wel wat. Een jaar ouder was ik oud genoeg en kon ik echt beginnen. Dan doe je alle onderdelen binnen de atletiek en dat ging me best goed af. Toen ik met wedstrijden begon, deed ik vooral mee aan meerkampen. De werponderdelen gingen me al snel het beste af. Toen ik 10 of 11 was zag ik dat er een clinic werd georganiseerd door mijn huidige trainers in samenwerking met Nadine Broersen. Daar ben ik samen met mijn broer naar toe gegaan. Zij vroegen na afloop of we interesse hadden om deels bij hen te komen trainen. Daar ben ik mij steeds meer gaan richten op kogelstoten en discuswerpen. Als pupil wierpen we vooral met de vortex. Ik weet nog goed dat ik bij mijn oude club de eerste keer mochten gaan speerwerpen. Ik vond het toen al super leuk en had er meteen wel gevoel voor. Daarna heb ik nog een tijdje met mijn broer samen getraind bij een trainer bij AV Unitas, waarna ik ben overgestapt naar mijn huidige trainster: kogelstootster Melissa Boekelman, waar ik heel blij mee ben.’
Lees ook: Rising Star: Sieb Stiemer
Wat maakt dat je zoveel tijd in atletiek en met name speerwerpen stopt?
‘Als je ergens goed in bent, dan wil je graag nog beter worden. Ik geniet van het proces en dit is wat zorgt voor de vooruitgang. Er valt nog veel te verbeteren en ik kan nog veel stappen maken. Daarom wordt het nooit saai. Je blijft jezelf altijd uitdagen om te groeien.’
Hoe kijk je zelf terug op je grote progressie op speer de afgelopen jaren? Kwamen bepaalde momenten als een verrassing?
‘Vorig jaar was een topseizoen, met zeker verrassingen. Indoor werd ik Nederlands kampioen U18 met kogelstoten met een dik PR in de laatste stoot. Outdoor werd ik kampioen bij het speerwerpen en kogelstoten en behaalde ik brons bij het discuswerpen. Helemaal onverwacht was m’n zilver bij de senioren. De grootste verassing was dat ik de limiet voor de EK U20 haalde en in Jeruzalem voor Nederland mocht uitkomen.’
Op de NK indoor U18 ruim twee maanden geleden stootte je 15.49 meter, goed voor zilver en een EK-ticket in die leeftijdsklasse. Kwam dat eigenlijk als een verrassing?
‘Toch wel een beetje, omdat ik de week voor de NK ziek was. Ik denk dat er nog meer in zit dit jaar. Ik hoop meer dan 16 meter te kunnen stoten. Aan de kracht- en techniektrainingen zal het niet liggen, maar het moet op een wedstrijddag allemaal precies bij elkaar komen. Ik weet nog goed dat ik die dag niet zeker was mijn titel te verdedigen. Fenne Bijlhouwer was die dag terecht de sterkste. Ik realiseerde me meteen dat we beiden de limiet hadden gestoten voor de EK U18 en het was fijn om dat met haar te kunnen delen. De tweede plek voelde echt wel als zilver met een gouden randje. Na tien minuten dan.
Zowel op kogel als speer ben je regerend Nederlands outdoorkampioen. Kun je kiezen tussen die twee onderdelen?
‘Mijn hart en grootste talent liggen echt wel bij het speerwerpen. Al worden de trainingen voor het kogelstoten zo door Melissa uitgekiend dat beide onderdelen te combineren zijn. Ik stoot met de aanglijtechniek, beter te combineren met het speerwerpen, al gebruiken de meeste vrouwen de draaitechniek.’
Kun je wat vertellen over je huidige trainingsomgeving? Vind je trainen goed te combineren met school?
‘Ik train het hele jaar door bij AV Unitas in Sittard, waar een mooie indooraccommodatie is. Indoor speerwerpen gaat nog net niet, maar discus bijvoorbeeld weer wel. Het krachthonk is ook goed uitgerust met apparaten en faciliteiten. Ik ben daar zo’n zes dagen per week te vinden samen met mijn coaches Melissa Boekelman en Tom Corstjens en mijn trainingsmaatjes Loren Djolo, Djoriana Dormans en Bas Emaus. Mijn broer Raf traint als hij kan ook met ons mee. Ik zit op het Sintermeerten College in Heerlen in klas 5 van het vwo. School en sport zijn, net, te combineren. Meestal dankzij de hulp van mijn mentor en lieve schoolvrienden.’
Wat doe je graag naast het werpen? Heb je een bijbaantje?
‘Ik spreek graag af met vrienden en speel wel eens piano. Ik zou wel wat verdienen met een bijbaantje, maar dat past echt niet meer erbij in mijn school- & trainingsweek. Gelukkig sponsoren mijn opa’s en oma’s en papa en mama me, waar ik super dankbaar voor ben. Om zelf een steentje te kunnen bijdragen in de kosten heb ik via het Yvonne van Gennip Talent Fonds een crowdfunding opgezet. Ook word ik gesteund door de coöperatie Limburg Sport en de provincie Limburg. Erg dankbaar ben ik daardoor met mijn nieuwe wedstrijdspeer.’
Lees ook: Nienke Brinkman doet ultieme limietpoging tijdens Hamburg Marathon
Heb je een voorbeeld in het speerwerpen?
Ik heb niet echt één groot voorbeeld, maar ik volg natuurlijk de topspeerwerpwedstrijden. Er zijn heel veel goede werpers bij de mannen en vrouwen, met elk hun eigen specifieke kwaliteiten en technische trucjes. Je kunt van bijna iedereen wel wat leren en dan uitproberen of dat voor jezelf ook zou kunnen werken.’
Op welke zwakke plekken ga je je de komende weken in trainingen focussen richting outdoor?
‘Ik wil mijn lange aanloop verbeteren en erin inslijpen en werken aan het lang achterhouden van de speer. Ook moet de punt goed bij mijn hoofd blijven. En natuurlijk moet ik even wennen aan de nieuwe wedstrijdspeer, want ik moet dit seizoen met 600 in plaats van 500 gram werpen.’
Heb je al piekmomenten voor het outdoorseizoen gesteld? Heb je ook persoonlijke/nationale records in gedachten?
‘Jazeker en dat is dit jaar ook echt wel nodig. De absolute piekmomenten zijn natuurlijk de EK U18 in Banska Bystrica, Slowakije (18-21 juli) en, als alles meezit, de WK U20 in Lima, Peru (26-31 augustus). Het wordt dus een lang seizoen en ik heb mijn eerste outdoorwedstrijden dan ook nog niet gedaan. Vorig jaar ben ik eind maart begonnen en toen was ik bij de EK eigenlijk al een beetje op. Zondag doe ik de juniorencompetitie, waar ik meteen discus, kogel en speer mag doen. Verder wil ik de NK U18 en senioren natuurlijk niet missen, maar voor de rest zal ik de planning nog moeten bepalen. Ik ben in ieder geval veel sterker geworden door de wintertraining en de trainingsstages (#ProcessProgressPBs). Naast persoonlijke records is het Nederlandse record speerwerpen U20 (53.80 meter, met de speer van 600 gram, waarop mijn record op 52.84 meter staat) niet heel ver weg. Met dat gewicht moet ik ook werpen voor de WK-limiet. Beiden is haalbaar.’
Kijk je al uit naar de EK onder 18 jaar, waarvoor je je hebt geplaatst? Ga je ook voor speer daar?
‘Natuurlijk. Op de EK hoop ik, na de limiet te hebben gehaald, echt mee te kunnen doen voor een medaille met speer. Als ik uiteindelijk wordt geselecteerd voor kogel is dat een bonus. De finale halen daarop zou super zijn. Van de EK in Jeruzalem vorig jaar had ik meer verwacht qua prestatie, maar het was super vet dat ik daar als eerstejaars U18-atleet mocht staan. Als fantastische ervaring neem ik het voor de rest van mijn leven mee.’
Foto’s: Coen Schilderman en eigen bezit
- Loopjongens – Trailen
- Nederland slechts voor een deel succesvol op WK Estafette
- Via Bahama’s naar estafettes op Olympische Spelen (+ uitslagen)
- Churandy Martina: ‘Als alles klopt, kan ik op de EK en Spelen ook de 100 meter lopen’
- Twee keer per dag hardlopen, heeft dat wel zin?