Het volgende talent in de serie Rising Stars is Sieb Stiemer. Hij is 16 jaar en komt uit Oss. Op de afgelopen NK indoor U18 kroonde hij zich met overmacht tot kampioen kogelstoten, al werpt hij het liefst speer. Dat terwijl Sieb zijn trainingen altijd met spierpijn afwerkt vanwege een levertransplantatie op driejarige leeftijd. Tijdens zijn opleiding Sport en Bewegen en zijn bijbaan bij de snackbar krijgt hij voldoende ondersteuning om naar de volgende magische grens in het speerwerpen toe te werken.
Ben je tevreden met de eerste drie wedstrijden van dit baanseizoen, waarin je al drie keer over de 60 meter wierp?
‘Ja en nee. Ik ben tevreden met de stijgende lijn per wedstrijd. Het is nu belangrijk een zo goed mogelijke basis te hebben om vervolgens topprestaties neer te kunnen zetten. Waar ik niet zo tevreden mee ben is dat het technisch nog allemaal niet zo goed klikt. Dat is vervelend, omdat de worpen wat minder zijn. Het is niet erg, maar het is zonde. Vandaar dat ik vroeg in het seizoen al wat wedstrijden heb gedraaid om het gevoel terug proberen te krijgen.’
Wat voel je in trainingen en die eerste drie wedstrijden wat al goed gaat en wat nog minder?
‘De afgelopen winter heb ik grote stappen gezet op het gebied van kracht en techniek. Ik heb de krachttrainingen veel serieuzer en slimmer aangepakt, waar ik nu veel profijt van heb. Ik merk dat mijn trainer en ik steeds meer door beginnen te krijgen waar we naar toe willen in het speerwerpen. Daarom is het deze winter ook vrij rap gegaan. Natuurlijk zijn er ook dingen wat minder gegaan. Ik heb vorige maand toch wat pijntjes gehad en ben erg ziek (griep) geweest, waardoor ik een paar kilo kwijt ben geraakt. Daardoor ben ik nog steeds aan het opbouwen. Dat ik met die omstandigheden al drie keer boven de 60 meter heb kunnen werken, daar kan ik alleen maar het positieve van inzien.’
Genoeg daarover… Wanneer ben je begonnen met atletiek?
‘Ik doe sinds mijn zesde aan atletiek en was van jongs af aan eigenlijk al redelijk goed in werpen. Ik wierp de vortex bijvoorbeeld al 49,50 meter. Ik deed tot 2021 nog de meerkamp. Dit ging eigenlijk ook de goede kant op, alleen kon ik de horden niet zo goed. Ik verloor 200 punten op de rest, wat natuurlijk heel zonde was. Ik heb al meerdere malen scheurtjes in mijn enkelbanden gehad door de hordes. Toen heb ik de beslissing gemaakt om te werpen en dit bleek één van de slimste keuzes die ik heb gemaakt. Met mooie doelen in het vooruitzicht geef ik nu 110 procent. Al is dat af en toe iets te veel en dan moet m’n trainer me rustig houden.’
Wat maakt dat je zoveel tijd in het speerwerpen stopt?
‘Het is echt mijn grootste passie. Ik wil er altijd het meest uithalen en meer doen om een nog beter resultaat te halen. Al is dat niet altijd nodig. Een achterliggende gedachte voor mij is ook dat ik wil laten zien dat je met een levertransplantatie ook op topniveau kan sporten.’
Lees ook: Rising Star: Pippa Chadwick
Op driejarige leeftijd werd daarmee je leven gered las ik. Merk je daar nu nog veel gevolgen van?
‘Ik heb er nog last van op het gebied van herstellen. Ik herstel heel slecht, waardoor ik goed gemonitord moet worden op blessures. Ik train altijd met spierpijn. Ik ben erg blij met mijn krachttrainer, omdat ik door hem beter herstel. Verder merk ik alleen dat ik voor de rest van m’n leven medicijnen moet slikken. Dit is allemaal gewenning, dus geen probleem voor mij. Een tip voor sporters die ook een transplantatie hebben ondergaan: wees zo open mogelijk naar degenen die jou begeleiden. Hoe meer ze weten over je situatie, hoe beter ze je kunnen helpen in je programma’s. Ik ben erg dankbaar dat ik een donorlever heb gekregen en wil ook daarom heel graag laten zien dat je veel kan bereiken met een transplantatie. Ik wil een uniek verhaal laten zien. Vaak durven sporters na een transplantatie niet meer te sporten en ik laat zien dat het wel kan en juist goed is.’
Dan even een stapje terug naar de Nederlandse indoorkampioenschappen onder 18 jaar, waar je met 15.76 meter ruim won. Wat herinner je je nog goed van die dag in februari?
‘Ik doe kogel er eigenlijk een beetje bij, omdat ik de afwisseling wel leuk vind. Ik dacht: als ik een jaar een nationale kogeltitel wil pakken, moet ik het nu doen. Het niveau was niet super afgelopen indoorseizoen. Afgelopen winter ben ik heel relaxed op wat technische dingen gaan focussen en alles kwam bij elkaar op de NK. Ook al is het een nummer dat ik er bij doe, ik ben nog steeds trots op de titel. Eén ding dat mij is bijgebleven is dat ik heel dom mijn ID-kaart vergat bij het aanmelden die dag. Toen heb ik mijn zus wakker moeten bellen om een foto te sturen, zodat ik toch mee mocht doen. Gelukkig nam ze op na carnaval. Ik had nog maar een half uur voor mijn warming-up, maar heb dit goed op kunnen pakken.’
Hoe kijk je terug op je progressie op speer de afgelopen jaren?
‘Erg positief. Ik ben vorig jaar naar Prins Hendrik in Vught overgestapt en ging in dat outdoorseizoen van 46 naar 63 meter. Dat gebeurt niet zomaar. Enkele weken geleden opende ik met 60.35 en het kan de komende maanden alleen nog maar beter worden. Speerwerpen is mijn favoriete onderdeel omdat er heel veel elementen in zitten. Je moet bij de techniek echt diep in details treden wil je snel en goede progressie maken. Dat maakt het alleen maar interessanter. Daarnaast voelt werpen in een lekker weertje altijd fijn.’
Kun je wat meer vertellen over je huidige trainingsomgeving? Is het goed te combineren met school?
‘Op de atletiekbaan in Vught krijg ik training van Eric Beaart. Dit bevalt me heel erg goed. Het is een grote club met goede faciliteiten. We hebben een indoorbaan, waar we deze winter goed gebruik van hebben gemaakt. Mijn trainer is erg enthousiast en heel leergierig. We kunnen ook veel van elkaar leren. Afgelopen winter ben ik aan de slag gegaan bij krachttrainer Daan Pepers. Een enorme aanwinst voor mij, omdat ik sinds toen veel meer en veel beter mijn kracht ben gaan kunnen doen. Vanwege de transplantatie is mijn krachtschema helemaal aangepast. Daan is erg betrokken bij wat ik doe. Zo heb ik een mooi team om mij heen voor de beste beslissingen. Op school heb ik een topsportstatus, wat inhoudt dat ik geen sportlessen hoef te volgen om daar goed mijn rust te kunnen pakken. Ik zit in het eerste jaar van de opleiding Sport en Bewegen op het Koning Willem 1 College in Oss.’
Lees ook: Alles over de Marathon Rotterdam 2024
Wat doe je (graag) naast speerwerpen? Heb je een bijbaantje?
‘Ik heb een bijbaantje bij ’t Krinkelhoekje, een snackbar waar ik drie keer per week friet bak. Ze zijn erg meedenkend in mijn situatie en vinden het alleen maar leuk om mij zo goed te zien te presteren. Ze hebben mij afgelopen winter ook gesponsord. Ik krijg eigenlijk altijd vrij als het nodig is, dus ze zijn erg meedenkend. Verder verdiep ik me in wat ik doe. Bij krachttraining kijk ik naar waarom ik een bepaalde oefening doe, om zo meer kennis te krijgen. Ik ben ook graag met mijn vrienden en dat is ook een stukje ontspanning.’
Heb je een voorbeeld in je sport?
‘Mijn voorbeeld in Andreas Thorkildsen. Ik vind zijn manier van werpen heel mooi en daar wil ik natuurlijk uiteindelijk ook naartoe.’
Waar ga je de komende tijd in trainingen op focussen? Wat kan er beter voor je?
‘Ik ga de aankomende periode letten op het goed krijgen van mijn timing en dat de kilo’s die er af zijn na ziekte er weer aankomen. Als de timing goed wordt, gaan er nog erg leuke dingen aankomen.’
Lees ook: Elizeba Franken-Cherono vervolgt in Enschede haar comebacktour: ‘Maar doel ligt in het najaar’
Heb je al piekmomenten voor het oudoorseizoen gesteld?
‘We hebben absoluut een plan opgesteld. We willen eigenlijk zo snel mogelijk de limiet (66.26 meter) voor de Europese kampioenschappen onder 18 jaar werpen. Ik moet nog 3.42 meter verder dan mijn persoonlijk record. Op dat toernooi in het Slowaakse Banska Bystrica half juli willen we ook gaan pieken. Mijn komende wedstrijden zijn de competitie in Oosterhout (14 april), Recordwedstrijd Typhoon (9 mei) en Jan Dietvorst Memorial (9 juni). De NK onder 18 jaar half juni is ook een mooi moment om te laten zien waar je staat. Al ligt daar niet de focus op. Op een NK gebeuren altijd onvoorspelbare dingen. Als ik de limiet binnen heb, ga ik me focussen op kracht en het behouden van de flow en timing in mijn worp. op de EK U18 wil ik een finaleplek behalen. Al is daar staan natuurlijk al erg mooi.’
Je zei dat het nog veel beter moet dan je 62 meter van anderhalve week geleden. Hoe ver is realistisch dit jaar?
‘Ik weet dat er nog veel meer inzit. M’n timing en blok voor de speerworp zijn nog niet zoals het was voordat ik griep kreeg. Dit heeft weer tijd nodig. 66.26 meter is al een erg mooie afstand, maar ik wil dit jaar naar de 70+ meter. Bij verder dan 70.51 meter sta je in de top vijf van de Nederlandse ranglijst U18 allertijden. Echt wel een mijlpaal. Ik weet zeker dat dit er inzit. Dan moet wel alles in die ene wedstrijd kloppen. Eerst maar eens stabiel mooie afstanden gooien en heel blijven. Dan komen de verre afstanden vanzelf.’
Foto’s: Coen Schilderman en Kevin van Loon
