De Amerikaanse stad Flagstaff trekt al decennia toplopers van over de hele wereld. Vooral de hoogte van 2.121 meter en de ijle lucht zorgen voor een goede trainingsprikkel. Ook voor de 28-jarige Noah Schutte, die volgende week al een snelle 10.000 meter wil afstrepen.
Dinsdag 20 februari
Goedemorgen vanuit Flagstaff, Arizona, waar ik verblijf in het huis van twee oud-teamgenoten uit mijn tijd (2016-2019) bij de Universiteit van Portland. Ondanks dat ik er al een week ben, word ik nog steeds wakker voor mijn wekker die op 8:00 uur staat en blijf ik lekker even liggen. Ik ontbijt met een lekkere bak overnight oats (havermout) en pak mijn tas voor de tempotraining die vandaag op het programma staat.
We hebben om 9:30 afgesproken bij Mailboxes, een populaire plek hier in Flagstaff, vernoemd naar het grote aantal brievenbussen waarnaast we parkeren. Met “we” bedoel ik mijzelf en HOKA Northern Arizona Elite, een professionele groep gevestigd in Flagstaff onder leiding van coach Jack Mullaney. Jack is de voormalig assistent-coach van de Universiteit van Portland en ik kan mooi meetrainen. Zo komen mijn oude en nieuwe connecties erg goed van pas! Het is voor mij pas de tweede tempotraining hier, dus buiten het inlopen doe ik de training voor mijzelf. Er staat een bekende training op het menu: 10 x 3 minuten met 1 minuut rust. Dit is een typische “thresholdtraining” (inspanning vlak onder de anaerobe drempel) die mijn coach op afstand Grete Koens me regelmatig voorschotelt. Desondanks is het niet altijd even makkelijk het juiste tempo te vinden. Op hoogte loop je langzamer met dezelfde inspanning omdat er minder zuurstof in de lucht zit. Ik kan dus niet echt op tempo afgaan en in mijn geval is mijn hartslagfrequentie ook altijd een stuk lager, waardoor ik lactaat prik om op de juiste inspanning te lopen. De groep waarmee ik trainde deed langere blokken vandaag, maar we komen toch redelijk gelijk uit en ik kan gezellig met ze uitlopen.
Lees ook: Een dag in Windhoek met Bram Anderiessen
Eenmaal thuisgekomen maak ik meteen lunch. Ik lunch altijd erg Nederlands: brood met gebakken ei, hummus of pindakaas met banaan bijvoorbeeld. Amerikaans brood is alleen niet echt mijn favoriet, dus vaak vervang ik een deel met een bagel. Na de lunch doe ik een dutje. De eerste paar dagen zie ik daar bewust van af om beter aan het ritme hier te wennen, maar inmiddels kan het prima. Verder gebruik ik de tijd die ik nog heb tot de middagtraining om even te werken. Ik doe een PhD aan de Technische Universiteit Delft in wiskunde/machine learning. Specifiek doe ik onderzoek naar het verbeteren van algoritmes voor (wiskunde)problemen onder onzekerheid. Bijvoorbeeld het inroosteren van werknemers in een ziekenhuis of het treinschema van de NS. Na werk ga ik even naar de lokale sportschool om een alternatieve training te doen. Ik train bijna elke dag twee keer, maar dat zijn meestal niet twee looptrainingen. Vandaag doe ik 75 minuten op de spinningfiets, waarna ik nog een kwartiertje in de stoomsauna ga.
Lees alles over CPC Loop Den Haag 2024 (10 maart)
Eenmaal thuisgekomen heb ik nog avondeten van de dag ervoor in de koelkast staan: burritos met rijst, kikkererwten, boerenkool, avocado en kaas. Nu ik het zo typ klinkt het niet heel lekker, maar dat is het gelukkig wel. We koken hier los van elkaar, maar eten wel vaak samen, met op TV een typische Amerikaanse show. We hebben het uiteraard ook vaak over hardlopen. Bekenden van ons liepen de Sevilla Marathon en de startlijsten van The TEN zijn net online gekomen.
Dit trainingskamp staat voor mij in het teken van The TEN, een 10.000 meter in de buurt van Los Angeles op zondag 16 maart. Ik verwacht dat dit de snelste 10.000-meterrace van het jaar gaat worden. Ja, zelfs sneller dan de Olympische Spelen in Parijs, want daar zullen de omstandigheden minder zijn en wordt er niet gelopen voor tijden, maar voor medailles. Ik ga in L.A. niet weg op de Olympische limiet, maar gewoon proberen een zo goed mogelijke race te lopen. Ik denk zeker in erg goede vorm te verkeren, maar de nationale eis van 27:25 is natuurlijk echt heel hard. Voor directe plaatsing, de internationale eis, is het zelfs 27:00. Mijn focus dit jaar ligt op de 10.000 meter. Mijn doel voor nu is zo snel mogelijk en dan is het, afhankelijk van hoe het gaat, kijken of ik daarna nog een snelle 10.000 meter opzoek of niet. Daarna kan ik me focussen op eventuele toernooien. In de periode tussen de Warandeloop en het NK 10 kilometer in Schoorl heb ik niet echt ideaal kunnen trainen, maar gelukkig ben ik nu weer helemaal pijnvrij. Ik heb al erg veel zin in een mooie 10!
Foto’s: eigen bezit & Erik van Leeuwen
Lees ook: Review van de snelste wedstrijdschoen van HOKA: Cielo X1
- Churandy Martina: ‘Als alles klopt, kan ik op de EK en Spelen ook de 100 meter lopen’
- Twee keer per dag hardlopen, heeft dat wel zin?
- Vijf belangrijke functies van omega 3-vetzuren voor hardlopers
- Nienke Brinkman valt uit in Hamburg Marathon: geen Olympische Spelen
- Rising Star: Jolie Baerveldt