"nk atletiek"

2023 lijkt het doorbraakjaar te zijn van Filmon Tesfu. De 30-jarige geboren Eritreeër treedt zondag met goede wegresultaten in de benen aan bij de NN Zevenheuvelenloop in Nijmegen. Daarna wil hij zich in Europa in de kijker lopen. Hoe staat Filmon Tesfu ervoor?

Kun je wat vertellen over je eerste wegwedstrijden na het baanseizoen?

‘Ik ben tevreden over mijn wegwedstrijden tot nu toe. De Kramp Run in Varsseveld (14:10), waar ik tweede werd op de 5 kilometer, was warm, maar een leuke wedstrijd. De Dam tot Damloop was ook leuk, omdat ik tweede Nederlander werd met een persoonlijk record op de 10 Engelse mijl (47:06). Tijdens de 4 Mijl van Groningen was ik blij met de overwinning (18:15). Ook de halve marathon van Valencia was een goede wedstrijd, want ik haalde 54 seconden van m’n persoonlijk record af (1:02.04).’

Luister ook: De nieuwste aflevering van podcast ‘Naar de Vaantjes’ met Koen Naert

Met welke was je het meest tevreden?

‘De halve marathon van Valencia op zondag 22 oktober. In Venlo liep ik op die afstand eerder dit jaar 1:02.58 minuten. Dat was na een hoogtestage in Kenia. Dat persoonlijk record in Valencia liep ik zonder een trainingsstage.’

Wat is nu eigenlijk je favoriete afstand?

‘Op dit moment is dat de 10 kilometer. In de toekomst misschien één van de langere afstanden tot en met de marathon. Ik weet nog niet wanneer ik daarop ga debuteren. Eerst wil ik op de kortere afstanden sneller worden.’

Hoe ziet je huidige trainingsomgeving eruit?

‘Ik train veel met Gianluca Assorgia. We trainen meestal in Den Helder en soms in Schoorl. Grete Koens coacht mij op afstand. Mijn oude coach Truus van den Berg van SV Sportlust helpt mij nog steeds. Ik loop acht keer per week, zo’n 120 kilometer. Een week ziet er ongeveer zo uit: maandag 1 uur duurloop, dinsdag baantraining, woensdag kracht, donderdag 3×10 minuten ’s ochtends en 30 minuten rustig ’s middags, vrijdag 1 uur duurloop, zaterdag intervaltraining ’s ochtends en 30 minuten rustig ’s middags & zondag 75 tot 90 minuten lange duurloop.’

Hoe is het om in de Noord-Hollandse duinen te kunnen trainen?

‘Mijn favoriete hardlooprondjes maak ik door de duinen. Soms pak ik strand en andere natuur mee. Er is hier veel wind, maar daar word ik sterk van. Mijn favoriete training is 10x 3 minuten.’

Heb je nog werk/studie naast het hardlopen?

‘Ik kan niet leven van het hardlopen. Ik ben 24 uur per week lasser. Die combinatie gaat tot nu toe goed.’

Voor in je agenda: Run & Roast op zaterdag 6 april 2024

Ga je na de Zevenheuvelenloop nog crossen?

‘Als ik zondag tijdens de Zevenheuvelenloop in Nijmegen sneller loop dan mijn 43:57 minuten van vorig jaar ben ik tevreden. Daarna richt ik mij op de cross. In de Tilbugse Warandeloop zondag 26 november ga ik op de lange cross proberen een ticket voor de EK cross in Brussel in december te bemachtigen. Na de Warandeloop beslis ik of ik de maand erop mee ga doen aan de NK cross in Eersel.’

En volgend jaar de EK atletiek in Rome?

‘Het plan is om me op de 10.000 meter (internationale limiet 27:50) of de halve marathon (internationale limiet 1:01.40) te kwalificeren voor de EK in juni. Met mijn coach ga ik nog bespreken op welke afstand dat het meest haalbaar is.’

Foto’s: Erik van Leeuwen & Bjorn Parée

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Fiሊ (@filmon_tesfu)

• Zevenheuvelenloop 2024 – update startlijsten
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?
• Beter slapen met Martin Hersman
• Fotodagboek van Jurjen Polderman in Iten
• De 18 mooiste Nederlandse trailruns in 2025

Het Nederlands team voor de wereldkampioenschappen atletiek in Boedapest telt 41 atleten. Van zaterdag 19 t/m zondag 27 augustus vinden de wereldkampioenschappen plaats in het National Athletics Centre. Hieronder vind je het complete team. In dit artikel vind je verder alle uitslagen, quotes, foto’s en medaillewinnaars voorbij. Een medaillerecord voor Nederland! 2x brons, 1x zilver & 2x goud!

Bekijk hier alle startlijsten voor WK atletiek in Boedapest. Check hier het Nederlandse tijdschema. Klik hier voor het hele tijdschema en de uitslagen.

Dag 9: GOUD estafettevrouwen 4×400 meter!

GOUD voor de estafettevrouwen 4×400 meter! Een historische race op de slotdag van de WK en 3:20.72, Nederlands record en beste wereldjaarprestatie voor Eveline Saalberg, Lieke Klaver, Cathelijn Peeters en Femke Bol! Een ontketende Bol, nu dus twee wereldtitels, zorgt voor de glorieuze beslissing in de laatste 50 meter door eerst Groot-Brittannië te passeren en in de laatste meters Jamaica van de wereldtitel te houden. De Nederlandse vrouwen waren al Europees kampioen, nu wereldkampioen, HISTORISCH! ‘Dit keer dacht ik: ik ga het halen’, vertelt Bol bij de NOS. ‘We stonden er zo goed voor al door de andere meiden. En dan eindigen we als wereldkampioen: wauw!‘ Enorme revanche voor de val tijdens de 4×400 meter mix en de uitschakeling in de serie vorig jaar. Hiermee komt het nieuwe medaillerecord voor Nederland op vijf! Plaats zes voor de estafettemannen in de finale van de 4×400 meter. Isayah Boers, Terrence Agard, Ramsey Angela en Isaya Klein Ikink kunnen zich niet helemaal mengen in de strijd om de medailles en lopen 3:00.40. Het was de eerste keer dat de Nederlandse mannen in de finale stonden op de WK. De Amerikanen pakken, net als op de 4×100 meter, goud. Na 27 kilometer stapt Abdi Nageeye deze zondagochtend uit de marathon. Hij heeft geen last van een blessure, zat goed in de race, maar ineens gaat het mis. De concrete oorzaak is nog niet bekend. In 2022 stapte hij ook uit het WK, toen rond het 41-kilometerpunt. Na het startschot om 7:00 uur in Boedapest liep Nageeye lang in de kopgroep, die in 1:05.02 doorkwam. ‘Ik ben behoorlijk ontgoocheld. Ik weet niet wat ik voel en hoe mijn benen zo zwaar voelden. Vooral mijn bovenbenen voelden niet fijn, net als in Rio in 2016. Het is een raadsel’, blikt Nageeye terug bij de NOS. De Oegandees Victor Kiplangat verrast met goud, de mooiste zege uit zijn carrière.

Lees hier ons interview met Abdi Nageeye voor de WK.

Dag 8: Hassan pakt zilver, finaleticket estafetteploegen 4×400 meter

ZILVER voor Sifan Hassan op de 5000 meter! De Keniaanse Faith Kipyegon is in de eindsprint oppermachtig en pakt haar tweede goud. Hassan finisht in 14:54.11 en realiseert haar beste resultaat op een WK op de 5000 meter. Haar tweede medaille deze WK atletiek (na brons op de 1500 meter) en de vierde medaille voor Nederland. Maureen Koster loopt naar een mooie twaalfde plaats. ‘Ik ben hartstikke blij met het zilver, omdat ik weet waar ik vandaan kom. Vier maanden geleden liep ik nog een marathon’, aldus Hassan. Tim Rowberry, haar coach, ‘kon niet trotser zijn’ met de marathon van Londen in april nog in het achterhoofd. ‘Ze liep erg slim vanavond en er gebeurde wat we verwachtten.’ Zowel de estafettemannen als de estafettevrouwen op de 4×400 meter plaatsen zich voor de finale (mannen 21:37 uur & vrouwen 21:50 uur zondagavond). Eveline Saalberg, Cathelijn Peeters, Lisanne de Witte en Femke Bol lopen naar de derde tijd in hun serie (3:23.75, SB) en zijn dus door. Liemarvin Bonevacia, Terrence Agard, Ramsey Angela en Isaya Klein Ikink mogen op basis van hun tijd (3:00.26, SB) door naar de eindstrijd. Een prima begin van de tweede en laatste dag van de tienkamp voor Rik Taam. Op de 110 meter horden loopt hij 14.80 seconden, waarmee hij vierde wordt in zijn serie. Met de discus komt de Nederlander tot een degelijke 43.04 meter. Dan is er het polsstokhoogspringen, waarop de tienkamper 4.70 meter neerzet. De speer vliegt naar 57.96, een kleine meter onder zijn persoonlijk record. Op de afsluitende 1500 meter finisht Rik Taam als vijfde met 4:22.70. Daarmee eindigt hij tijdens zijn WK-debuut op een nette plaats dertien, met 8098 punten. Drie Nederlandse vrouwen gaan in de kogelring op jacht naar een finaleticket (deze avond 20:15 uur). Jessica Schilder slaagt daar als eerste in: haar eerste stoot is al goed voor 19.64 meter, beste seizoensafstand. Het is even spannend, maar ook Jorinde van Klinken mag vanavond aantreden: 18.66 meter. Alida van Daalen stoot tijdens haar WK-debuut 17.93 meter en dat is niet genoeg. In de finale kan Schilder met 19.26 meter niet bij haar kwalificatieworp komen. Ze eindigt op plaats acht met 19.26 meter, maar hoe dan ook is ze trots. Jorinde van Klinken, eerder deze WK al vierde in de discusring, stoot 19.05 meter en wordt negende. In de finale van de 4×100 meter gaat het helaas mis voor de Nederlandse dames op de laatste wissel: een te vroege vertrektijd. N’ketia Seedo, Marije van Hunenstijn, Jamile Samuel en Tasa Jiya krijgen geen uitslag achter hun naam.

Dag 7: estafettevrouwen naar finale, prima eerste dag Taam

De tienkamp is deze vrijdagochtend begonnen, met in het veld Rik Taam. De WK-debutant noteert 10.64 seconden op onderdeel 1: de 100 meter, goed voor een derde plaats in de tweede serie, zijn beste seizoenstijd en in het hele veld een negende plek. Dan is er een matige 7.11 meter voor Taam op verspringen, het tweede onderdeel. Maar de tienkamper herpakt zich goed met de kogel: 14.89, een persoonlijk record met vijf centimeter. Daarmee staat hij na drie onderdelen op plaats elf. Het hoogspringen valt tegen voor Taam met 1.84 meter. Dan het afsluitende onderdeel op dag één van de twee: de 400 meter, waarop Rik Taam 47.12 seconden noteert. Daarmee scherpt hij zijn persoonlijk record aan met zes honderdsten, waarmee Taam op 4178 punten en plek veertien na vijf onderdelen komt. De Nederlandse mannenploeg 4×100 meter bestaat uit Nsikak Ekpo, Taymir Burnet, Hensley Paulina en Raphael Bouju. Maar de eerste wissel gaat mis en dus haalt de ploeg de finish niet en geen finaleticket. De vrouwenploeg in de series omvat N’ketia Seedo, Marije van Hunenstijn, Jamile Samuel en Tasa Jiya. Ook geen vlekkeloze race voor hun, maar wel finale morgenavond voor de estafettevrouwen dankzij 42.53 seconden.

Dag 6: Bol verovert eerste wereldtitel!

GOUD! Op de 400 meter horden verovert Femke Bol haar eerste wereldtitel! Met nog een spannende 100 meter te gaan verstevigt ze haar voorsprong en even later staat de klok stil op 51.70 seconden, geschiedenis! De Europees kampioene neemt revanche voor haar WK-zilver vorig jaar en voor de val op de 4×400 meter mix afgelopen zaterdag. Bol volgt Hassan (twee gouden medailles in 2019) op en is de eerste Nederlander ooit met een wereldtitel op de 400 meter horden! ‘Ik was best wel gespannen, hoewel ik eerder vandaag op m’n gemakje was. Ik ben heel dankbaar’, reageert ze bij de NOS. Mike Foppen trapt het WK-programma deze donderdag af. Hij gaf aan niet lekker te hebben getraind de afgelopen twee weken en wordt twaalfde in zijn serie 5000 meter. Met 13:38.94 pakt hij geen finaleticket op zijn eerste WK. 22.67 is het voor Tasa Jiya, debuterend deze WK op de 200 meter, een persoonlijk record met een tiende. Daarmee eindigt ze als vierde in haar serie, geen finale. Ook Taymir Burnet kan niet doordringen tot de eindstrijd op deze sprintafstand. 20.65 is zijn tijd, zesde plaats in zijn halve finale en ook zijn focus kan nu op de 4×100 meter.

Dag 5: Klaver zesde, Laros in finale weer Nederlands record

NEDERLANDS RECORD! Niels Laros strijdt mee in de WK-finale 1500 meter, eindigt als tiende en scherpt zijn eigen, kersverse Nederlands record aan naar 3:31.25. De 18-jarige WK-debutant ligt op positie drie met nog een ronde te gaan, maar moet toegeven op de laatste 100 meter. ’Het plan was om mee te strijden, voor niemand bang zijn, maar ik hoopte op meer’, geeft hij na de finale aan bij de NOS. Josh Kerr verrast en houdt de wereldtitel in Britse handen. De zesde plaats is er voor Lieke Klaver in de finale 400 meter. Ze gaat razendsnel weg, maar kan niet stand houden en noteert uiteindelijk 50.33. ’Het einde ging nog effe niet, maar ik moet gewoon blij zijn’, reageert ze bij de NOS. Met 48.76, de tiende tijd in de wereld allertijden, pakt Marileidy Paulino uit de Dominicaanse Republiek goud. De eerste Nederlandse die in de woensdagochtendsessie een halve finaleticket pakt is Tasa Jiya. Met 22.97 seconden en een derde plaats in haar serie 200 meter mag ze direct door. Bij de mannen zien we Taymir Burnet in de serie, die goed is voor 20.31, een persoonlijk record op plaats drie van de Nederlandse ranglijst. Hij moet de wachtkamer in en hoort na alle series dat hij op basis van tijd naar de halve finale mag (morgen 19:45 vrouwen & 20:20 uur mannen). Een persoonlijk record voor hem. Menno Vloon kent weer een moeizame start in de kwalificatie polsstokhoogspringen: in zijn derde poging gaat hij over aanvangshoogte 5.35 meter. Na een geslaagde 5.70 gaat het drie keer mis op 5.75 meter, geen finaleplaats voor Vloon. ‘s Avonds start Maureen Koster in de serie 5000 meter, op jacht naar haar eerste WK-finale op die afstand. Dat lukt, want met 15:05.13 eindigt ze net binnen de top 8 voor een finaleticket. Sifan Hassan, de Olympisch kampioene en in 2017 goed voor WK-brons op de 5000 meter, zien we ook zaterdagavond in de finale (20:50 uur). Ze kaapt de seriewinst weg voor Kipyegon en loopt deze woensdagavond 14:32.29. In de eerste halve finale 100 meter horden finisht Maayke Tjin A-Lim als zevende. Ze kent geen goede eerste hordenpassages en noteert 13.05, waarmee haar WK-avontuur ophoudt. Nadine Visser kent een matige start en komt op de laatste meters van haar halve finale net te kort. Een derde plaats in haar race en 12.62 is net niet genoeg voor de eindstrijd.

Dag 4: Hassan brons, Van Klinken weer vierde

Sifan Hassan pakt BRONS op de 1500 meter in Boedapest! Met 3:56.00 pakt ze haar tweede WK-medaille op het onderdeel, na goud in 2019. ‘Ik ben hartstikke blij en trots op mezelf’, liet Hassan na de race bij de NOS weten. Wereldrecordhoudster Faith Kipyegon blijkt weer een klasse apart. In de WK-discusring is er, net als vorig jaar, een vierde plaats voor Jorinde van Klinken. Met 67.20 meter in de vijfde poging, haar beste seizoensprestatie, komt ze een meter te kort voor een medaille. Laulauga Tausaga uit Amerika pakt verrassend goud. Liemarvin Bonevacia komt met 45.23 te kort in de tweede halve finale op de 400 meter, waarin een Europees record wordt gelopen door Matthew Hudson-Smith. Geen finale voor hem, wel nog de 4×400 meter (zaterdag voorronde en zondag finale) in het verschiet. Op de 100 meter horden begint Nadine Visser haar toernooi met 12.68 en een tweede plaats in haar serie, dus halve finale. Ook debutante deze WK Maayke Tjin A-Lim plaatst zich, met 12.92. De tweede halve finale 400 meter horden wordt gewonnen door Femke Bol: 52.95 en dus staat ze in de WK-finale. Cathelijn Peeters noteert een keurige 54.63, maar weet daarmee niet door te dringen tot de eindstrijd.

Dag 3: Peeters, Bol & Klaver door

Cathelijn Peeters trapt het avondprogramma af op de 400 meter horden. De WK-debutante loopt met 54.95 en plaats vier in haar serie naar de halve finale. Femke Bol kwalificeert zich (natuurlijk) met een makkelijke eerste plaats in de serie en 53.39. Lieke Klaver plaatst zich op de 400 meter voor haar tweede WK-finale op die afstand. Met 49.87 seconde wint ze daarnaast haar halve finale. N’ketia Seedo kan niet doordringen tot de eindstrijd op de 100 meter deze avond, die Shericka Jackson op naam schrijft. 11.17 loopt Seedo, goed voor plaats vijf in haar halve finale. Geen ochtendsessie vandaag.

Dag 2: Bronzen zevenkamp Vetter & Nederlands record + finaleticket Laros

BRONS voor Anouk Vetter op de zevenkamp! Ze verliest terrein op de afsluitende 800 meter (2:20.49, SB), maar pakt uiteindelijk haar derde WK-medaille (na brons en zilver) en de eerste voor Nederland dit toernooi! Met 6501 punten, kwalificatie voor de Olympische Spelen, sluit ze een wisselvallig toernooi af. ‘Ik dacht dat ik kansloos was’, blikte ze terug. De Britse Katharina Johnson-Thompson pakt haar eerste WK-goud en zilver is er voor Anna Hall uit Amerika. Emma Oosterwegel pakt een knappe vijfde plaats op de zevenkamp (6464 punten) na 2:12.06 (SB) op de 800 meter. Op plaats elf eindigt WK-debutant Sofie Dokter (6192 punten) na 2:17.98 op het laatste onderdeel. Dag twee van de zevenkamp startte met verspringen. Emma Oosterwegel springt 6.19 en Sofie Dokter landt na 6.09 meter. Anouk Vetter realiseert geen lekkere poging: 5.99 meter en daarmee blijft ze in de tussenstand op plaats negen. Alle Nederlanders staan in de tussenstand 5/7 onderdelen in de top 10. Dan speerwerpen, met Vetter als beste Nederlandse. Ze herpakt zich flink met 59.57 meter, een verbetering van haar eigen kampioenschapsrecord in de zevenkamp. Emma Oosterwegel werpt een SB van 54.88 en Sofie Dokters speer vliegt naar een persoonlijk record van 44.46 meter. Daarmee is de spannende stand voor de afsluitende 800 meter Vetter op plaats twee, Oosterwegel op zes en Dokter positie tien. Lieke Klaver is de eerste Nederlander in actie op deze zondag. Ze wint haar serie 400 meter en loopt 50.53 seconden op haar verjaardag. Met een goed getimede eindspurt pakt Liemarvin Bonevacia naar de derde plaats in zijn serie met 44.78, goed voor de halve finale in zijn beste seizoenstijd én Olympische kwalificatie. Jorinde van Klinken werpt in de tweede poging in de discuskwalificatie 63.20 meter, dus finaleplek. N’ketia Seedo sprint naar 11.11 seconden in de kwalificatie 100 meter: derde in haar serie, persoonlijk record, ticket voor de halve finale en 0.04 seconde verwijderd van de Olympische limiet. Geen finale hoogspringen voor Douwe Amels, want hij springt 2.22 meter en wordt tiende in zijn groep. Raphael Bouju kan niet boven zichzelf uitstijgen op de 100 meter. In de halve finale loopt hij 10.20 seconden, vijfde plaats in zijn serie. Sifan Hassan, met verband op haar rechterarm, pakt eenvoudig het finaleticket op de 1500 meter met plaats drie in haar halve finale en 3:55.48 (SB). Niels Laros stunt in zijn halve finale 1500 meter met plaats drie. Hij loopt 3:32.74 en plaatst zich als derde Nederlander ooit voor de WK-finale. Die tijd is goed voor een NEDERLANDS RECORD, dat hij eerder al had geëvenaard, én de Olympische limiet!

Dag 1: wisselende start zevenkamp, val Hassan & mixteam estafette

Na een uur vertraging door de vele regen zijn de 19e WK atletiek begonnen in het National Athletics Centre. Emma Oosterwegel loopt een beste seizoenstijd van 13.38 seconden (plaats twee in haar serie) op het eerste zevenkamponderdeel: de 100 meter horden. Sofie Dokter loopt 13.82 in dezelfde serie en Anouk Vetter komt tot 13.42. Dokter is de beste Nederlandse op hoogspringen met 1.80 meter. Oosterwegel en Vetter noteren beiden een seizoensbeste hoogte van 1.71 meter. Winst voor Vetter op het kogelstoten, met 15.72 meter haar beste seizoensprestatie. Oosterwegel noteert 14.16 meter en Dokter stoot 13.16 meter. Op de 200 meter, de afsluiter van zevenkampdag 1, loopt Sofie Dokter 23.89. Anouk Vetter en Emma Oosterwegel geven toe met 24.28 en 24.58. Daarmee eindigt Vetter na vier onderdelen op plaats zeven met 3792 punten. Een tiende plaats in de tussenstand is er met 3711 punten voor Oosterwegel en plaats dertien en 3666 punten voor Oosterwegel. Het Nederlandse gemixte estafetteteam 4×400 meter plaatst zich soepel voor de finale deze ochtendsessie. WK-debutant Isaya Klein Ikink, Lieke Klaver, Terrence Agard & Femke Bol winnen hun serie met 3:12.12. Dan volgt een dramatisch slot in de finale van de 4×400 meter mix. Goede wissels van Liemarvin Bonevacia, Klaver en Klein Ikink en dan lijkt Bol op weg naar goud of zilver. Maar door vermoeidheid maakt ze op het laatste stuk een smak tegen het tartan. Ze finisht nog wel op plaats drie, maar het stokje niet en dus is er diskwalificatie. Sifan Hassan plaatst zich eenvoudig voor de halve finale 1500 meter: 4:02.92 en winst in haar serie. ‘s Avonds mikt ze op herovering van haar wereldtitel, maar dat loopt uit in een teleurstelling. Strijdend voor goud met Tsegay komt Hassan ten val in de laatste 20 meter. Getroosd door Gidey, verdrietig, maar ook met een lach keert Hassan de baan af. Ze finisht nog wel, op plaats elf. Diane van Es, die zich lang in de kop liet zien, eindigt op plaats dertien met 32:05.85. Nederlands recordhouder Denzel Comenentia beleeft geen goede kwalificatie kogelslingeren en komt tot 70.16 meter. WK-debutant Pauline Hondema komt bij het verspringen met 6.57 meter vier centimeter te kort voor een finaleticket. Niels Laros, ook debuterend deze WK, snelt naar de winst in zijn serie 1500 meter met 3:34.25. Ook Raphael Bouju wint zijn serie: 10.09 op de 100 meter en morgen zien we hem in de halve finale.

UPDATE programma woensdag: Vanwege extreme hitte in Boedapest is het programma is aangepast. De 5000 meter series vrouwen (met Sifan Hassan en Maureen Koster) is naar de avond verschoven (19:00). De 200 meter series voor mannen (met Taymir Burnet) en vrouwen (met Tasa Jiya) is naar de ochtend verplaatst. Vrouwen 200 meter om 11:20, mannen 200 meter om 12:15 uur.

Update: Sifan Hassan heeft aangegeven te starten op de 1500, 5000 en 10.000 meter. Nick Smidt (400 meter horden en 4×400 meter) heeft zich door een blessure moeten afmelden.

Live volgen

Veel finales worden live uitgezonden op NPO3 en ’s avonds kun je via de livestream kijken. De analisten dit jaar zijn Gregory Sedoc (eerst vanuit Boedapest, later in de studio) en Dafne Schippers (in de studio). Jeroen Stekelenburg en Léon Haan zijn ter plekke. Veel ochtend- en avondsessies zijn te zien bij Sporza, BBC Two en Sportschau. Ook is er veel WK-aandacht bij Eurosport, met Nederlands commentaar van Ivo van Haaren en Michel Boeting.

Luister de WK atletiek voorbeschouwing in de podcast Naar de Vaantjes, hierin is Gregory Sedoc te gast bij Susan Krumins en Imo Muller.

Vincent Kortbeek, technisch directeur bij de Atletiekunie: ”We reizen naar Boedapest met een enorm sterke selectie. Naast de scherpe eisen van World Athletics heeft de Atletiekunie aanvullende eisen gesteld aan deelname, overeenkomstig met hoe het richting Parijs 2024 ook zal zijn. Als daar deze selectie uit voortkomt, kunnen we niet anders stellen dan dat we met een zeer competitieve groep atleten gaan strijden op het allerhoogste niveau.”

Op de teampresentatie ging het weinig over medailles, wel veel blikken vooruit. “Als ik m’n allerbeste race van het seizoen loop in de finale, dan zijn de WK geslaagd”, aldus Nadine Visser. Misschien wel de beste race van m’n leven.” Femke Bol had niet lang nodig om de race uit te kiezen waarmee ze zichzelf het meest verbaasde. “De Diamond League in Londen, waar ik m’n Europees record verbrak tot 51.45 seconden.” Ze wil deze vrijdag 11 augustus nog niet prijsgeven of ze ook de mixed relay loopt. ”We gaan het meemaken.” Haar laatste dagen in Nederland: ”Ik vind het fijn om m’n familie nog even te zien. Verder is het veel op bed liggen.” Nick Smidt kijkt hoopvol vooruit naar de WK-finale over 400 meter horden, zijn hoofddoel. ”Met de tijden die ik nu heb gelopen is dat mogelijk. De 47 seconden komen in het vizier. Ik hoop de 48-secondengrens dit of volgend seizoen te breken.” Anouk Vetter heeft er ook zin in, maar is minder uitgesproken. ”Ik denk niet aan een medaille. Ik kijk het meest uit naar de 200 meter binnen de zevenkamp, in een goedgevuld stadion.”

Het interview met Anouk Vetter vind je hier.

De WK atletiek beginnen zaterdag 19 augustus, met dan al de zevenkamp, finale 10.000 meter vrouwen en de gemengde estafette 4×400 meter op het programma. Op de vorige WK in Eugene pakte Nederland (in totaal vier medailles) al zilver op de eerste dag, tijdens die gemengde estafette. De marathon vindt op 26 augustus (vrouwen) en 27 augustus (mannen) plaats in Boedapest. Het titeltoernooi wordt op zondag 27 augustus afgesloten met de estafette 4×400 meter mannen en vrouwen.

Update: helaas heeft Nick Smidt zich wegens een botkneuzing toch moeten afmelden voor de WK atletiek.

Lees ook: WK atletiek Eugene 2022: 4 medailles voor TeamNL

Vrouwen WK atletiek (gekwalificeerde onderdelen)

• N’ketia Seedo (100 m & 4×100 m)
• Tasa Jiya (200 m & 4×100 m)
• Lieke Klaver (400 m, 4×100 m & 4×400 m)
• Maayke Tjin A-Lim (100 m horden)
• Nadine Visser (100 m horden & 4×100 m)
• Femke Bol (400 m horden & 4×400 m)
• Cathelijn Peeters (400 m horden & 4×400 m)
• Sifan Hassan (1500 m, 5000 m & 10.000 m)
• Maureen Koster (5000 m)
• Diane van Es (10.000 m)
• Pauline Hondema (verspringen)
• Jessica Schilder (kogelstoten)
• Jorinde van Klinken (kogelstoten & discuswerpen)
• Alida van Daalen (kogelstoten)
• Anouk Vetter (zevenkamp)
• Emma Oosterwegel (zevenkamp)
• Sofie Dokter (zevenkamp)
• Jamile Samuel (4×100 m)
• Marije van Hunenstijn (4×100 m)
• Zoë Sedney (4×400 m)
• Eveline Saalberg (4×400 m)
• Lisanne de Witte (4×400 m)

Mannen WK atletiek (gekwalificeerde onderdelen)

• Raphael Bouju (100 m & 4×100 m)
• Taymir Burnet (200 m & 4×100 m)
• Liemarvin Bonevacia (400 m & 4×400 m)
• Nick Smidt (400 m horden & 4×400 m) AFGEMELD
• Niels Laros (1500 m)
• Mike Foppen (5000 m)
• Abdi Nageeye (marathon)
• Douwe Amels (hoogspringen)
• Menno Vloon (polsstokhoogspringen)
• Denzel Comenentia (kogelslingeren)
• Rik Taam (tienkamp)
• Xavi Mo-Ajok (4×100 m)
• Nsikak Ekpo (4×100 m)
• Hensley Paulina (4×100 m)
• Churandy Martina (4×100 m)
• Isayah Boers (4×400 m)
• Isaya Klein Ikink (4×400 m)
• Terrence Agard (4×400 m)
• Ramsey Angela (4×400 m)

Foto’s: Erik van Leeuwen

• Zevenheuvelenloop 2024 – update startlijsten
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?
• Beter slapen met Martin Hersman
• Fotodagboek van Jurjen Polderman in Iten
• De 18 mooiste Nederlandse trailruns in 2025

Misschien wel de grootste Nederlandse verrassing op de middellange afstand dit jaar: Ryan Clarke. Hij is 25 jaar en atleet bij Team Distance Runners. Eind mei was hij al in uitstekende vorm, maar eind juli boekte hij zijn grootste mijlpaal. Een terugblik met de verrassende Nederlands kampioen 800 meter op het seizoen waarin hij doorbrak na vele blessurewinters. ‘Mijn basis maakte nu het grootste verschil.’

Je liep hard in Hengelo, Monaco, Breda en afgelopen zaterdag nog in Huizingen (3:39.17, PR op de 1500 meter). Welke race dit jaar heeft je het meest verbaasd?

‘Dat is een moeilijke vraag. Ik zou als eerst zeggen Monaco, maar de 800 meter op de NK was ook een hele mooie. Monaco was vooral verbazingwekkend door de atmosfeer van de hele wedstrijd. Lopen in een prachtig, vol stadion op een mooie locatie was echt heel gaaf. Ik weet nog goed dat ik kippenvel had toen we de callroom uitliepen. Over de tijden ben ik nog niet zo zeer heel erg verbaasd. Ik wist dat ik in een goede vorm was, het moest er alleen nog uitkomen.’

Even terug naar de NK atletiek op zaterdag 29 juli. Zag je jezelf als favoriet voor het begin van de finale 800 meter?

‘Niels Laros was natuurlijk op papier de favoriet. Hij liep in Monaco 1:44.78 en ik 1:45,52 (voor beiden een persoonlijk record, red.). Alleen tijden op een toernooi zeggen natuurlijk niet altijd alles. Ik wist dat ik in een goede vorm was en ik voelde in Monaco dat het nog wel harder kon. Het hele seizoen was ik zelfverzekerd bij de wedstrijden, wat mij ook zeker hielp. De zekerheid werd elke keer bevestigd door een goede tijd te lopen of op een hoge klassering te eindigen. Bij de NK wist ik dat het niet makkelijk ging worden, maar ik had zeker wel het gevoel dat ik kon winnen.’

Weet je nog wat je halverwege de race dacht? Liep het beter dan verwacht?

‘Ja, absoluut. Het liep makkelijker dan verwacht. Ik had totaal geen besef van hoe hard we liepen en hoe hard we door kwamen. Mijn focus was om Niels in de gaten te houden. Het voelde totaal niet als een harde race, wat op het moment nog meer motivatie en zelfvertrouwen gaf.’

Bekijk hier: Alles over de WK atletiek in Boedapest (tijdschema, reacties en uitslagen)

Je gaat in de laatste 75 meter Niels voorbij en dan is daar de finish. Had je meteen door dat je goud had gepakt?

‘Ik had het de laatste 30 meter al door. Winnen op de NK was voor dit seizoen natuurlijk de kers op de taart. Het maakte het extra speciaal omdat ik op dezelfde baan in Breda goud won bij mijn laatste jaar als junior. Mijn familie stond bij de finishlijn. Het is een speciaal gevoel om zulke momenten samen te kunnen vieren met mijn familie.’

Waar komt die ongelooflijke progressie bij jou vandaan?

‘De meeste progressie komt dit jaar doordat ik niet zodanig geblesseerd ben geweest dat ik niet heb kunnen lopen. De vorige winters heb ik altijd wel een blessure gehad. Stressfractuur in mijn sacrum, gescheurde enkelbanden, geïrriteerde pees, elke keer wel wat. Behalve deze winter. Ik heb stabiel door kunnen trainen. De trainingskampen hebben natuurlijk ook zo zijn
invloed gehad, maar de basis goed te hebben gehouden maakte het grootste verschil.’

‘Mijn zwakke plek is dat ik vrij makkelijk geblesseerd raak.’

Wat is voor jou de magie van een 800 meter?

‘Ik vind het mooi dat alles samenkomt. Snelheid, aerobe fitheid, kracht en souplesse. Dit maakt het trainen voor deze afstand gevarieerd. Het gaat hard en het is tactisch, wat het altijd super leuk maakt.’

Baanseizoen zit erop liet je weten. Ga je nog wegwedstrijden / crosswedstrijden lopen dit jaar?

‘Ik heb nog geen concrete planning gemaakt met mijn coach Guido Hartensveld. Maar ik vind het het belangrijkst dat ik week in week uit goed kan trainen. Grotendeels ligt mijn focus in de winter altijd op voorzichtig en verstandig trainen, zodat ik niet geblesseerd raak. Doordat ik mijn enkelbanden al twee keer heb gescheurd, sla ik het crossen altijd liever over. Als ik in Nederland ben dan, wil ik als enige cross nog de Warandeloop doen. De NK cross sla ik over. Op de planning staat wel het indoorseizoen 2024. Ter voorbereiding doe ik twee trainingskampen: in Font Romeu en Namibië.’

Waar wil je zijn aan het begin van het outdoorseizoen van 2024?

‘Mijn zwakke plek is dat ik dus vrij makkelijk geblesseerd raak. Het is daarom altijd belangrijk dat ik goed mijn oefeningen blijf doen. Als ik de hele winter kan blijven trainen, heb ik zeker vertrouwen in volgend seizoen. Ik hoop dat ik aan het begin van outdoorseizoen 2024 al 1:45.0 of eronder kan lopen. Als ik deze progressie al kan maken na één winter goed door te kunnen trainen, weet ik dat er nog meer in de tank zit als ik deze trainingsarbeid vol kan blijven houden.’

Hoe haalbaar zie je die limiet van 1:44.70 voor de Spelen van Parijs voor je?

‘Ik heb dit seizoen twee keer in de 1:45 gelopen op de 800 meter. Beide keren in een race waarin ik voelde dat het nog harder zou kunnen. Hierdoor heb ik zeker de 1:44.70 als doel voor volgend jaar. Ik heb er een goed gevoel bij, maar je moet het altijd nog maar doen. Eerst een goede en stabiele winter draaien.’

Foto’s: Erik van Leeuwen

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Ryan Clarke (@ryyanclarke)

• Zevenheuvelenloop 2024 – update startlijsten
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?
• Beter slapen met Martin Hersman
• Fotodagboek van Jurjen Polderman in Iten
• De 18 mooiste Nederlandse trailruns in 2025

Nog 12 dagen en dan begint Jorinde van Klinken in Boedapest aan haar WK-avontuur. Met NCAA-records, een zege in de Diamond League en weer een Nederlandse titel op zak reist de 23-jarige Nederlands recordhoudster, terug uit Amerika, vol vertrouwen af naar het toernooi. Met de discus, maar ook met de kogel, ligt haar verwachting hoog.

Ongeslagen status

Wie een opsomming wil maken van al haar prestaties in Amerika, vergeet al snel wat. Eind december 2020 vertrok Jorinde van Klinken naar het land der onbegrensde mogelijkheden, om te studeren, maar vooral om te werpen. Als studie koos ze Global Management aan de Arizona State University. Haar coach werd Brian Blutreich, in 1992 discuswerper tijdens de Spelen van Barcelona. In de Verenigde Staten reeg Van Klinken de successen al snel aaneen, om af en toe in Nederland tussendoor wat NK-medailles weg te kapen. In mei 2021 pakte ze, op 21-jarige leeftijd, haar eerste Nederlands record bij de senioren. In Tucson, een stad in Arizona, wierp ze die maand de discus naar 65.94 meter. Gelijk kwalificeerde ze zich voor de Olympische Spelen in Tokio. Enkele dagen later liet ze de atletiekwereld pas echt versteld staan. In hetzelfde Tucson worp ze, begeleid door de vele gunstige tegenwind, als eerste Nederlandse ooit over de 70 meter met de discus. 70.22 meter werd haar nieuwe Nederlands record, een afstand die vandaag de dag nog op eenzame hoogte in de recordboeken staat. In haar eerste jaar in Amerika veroverde Van Klinken ook haar eerste goud in de NCAA-kampioenschappen: beste studente van heel de States. Later stapte ze met haar coach over naar de Universiteit van Oregon, waar ze bij de Oregon Ducks haar succesreeks vervolgde. Bij beiden profiteerde ze van ’geweldige faciliteiten’. Afgelopen juni studeerde ze af met twee masters, de titels BSc, MGM en MBA en met, naar eigen zeggen, ’ongediagnosticeerd geheugenverlies’. In de twee en een half jaar in de Verenigde Staten bleef ze ongeslagen in de NCAA (drie keer winst) op discus en werd ze de tweede vrouw ooit met een Amerikaans studentenrecord op discus én kogel. ‘Jeetje, wat een enorm avontuur is dat geweest. Ik had echt geen betere keuze kunnen maken en ik ben zo dankbaar dat het op mijn pad is gekomen. Ook het niveau van de wedstrijden was geweldig in Amerika, dat helpt ook zeker met je progressie. Als je die bizarre prestaties ziet, ga je toch wel je mentale grenzen wat verleggen voor wat er voor jou misschien ook mogelijk is. Ook om in een ander land te wonen voor een langere tijd heeft me zoveel gebracht. Ik heb genoten van de prachtige natuur in Amerika, maar ben tegelijkertijd ook wel gegroeid als mens. Door in het diepe gegooid te worden en ver weg te zijn van alles wat je kent. Je leven weer opbouwen vanaf 0 en dealen met hele andere normen is denk ik heel goed geweest om goed te kunnen relativeren. Je veerkracht en skills worden ook zeker getraind, want je staat toch elke keer weer voor hele onverwachte situaties en je bent vaak echt op jezelf aangewezen.’

‘Het zou toch fantastisch zijn als deze lichting een enorme inspiratie geweest blijkt te zijn over een aantal jaar?!’

Comeback in Nederland

In juli keerde Van Klinken na zeven maanden weer terug naar haar thuisland. Nu definitief. Met als eerste wedstrijd op Hollandse bodem de NK Atletiek, die ze al twee jaar niet meer op de kalender had staan. ‘Ik vond het super leuk om in Nederland weer een keer een wedstrijd te doen en om iedereen weer een keertje te zien. Stiekem heb ik daar misschien nog wel meer van genoten dan de wedstrijden zelf. Verder was het een goede laatste test voor de WK om nog wat technische dingetjes enzo uit te testen, dus dat was ook wel handig.’ Van Klinken voegde in Breda een nieuwe nationale discustitel aan haar palmares toe. De 64.62 meter was ook goed voor een verbetering van haar eigen kampioenschapsrecord op de NK. Dan was daar ook nog kwalificatie voor haar tweede Olympische Spelen, die van Parijs. Met 18.24 meter wist ze dat weekend in de kogelring nog de zilveren medaille te pakken. ’Een Nederlandse titel is altijd bijzonder en zeker met het huidige niveau van werpen in Nederland, dus daar ben ik zeker trots op. Omdat ik op een andere manier – vooral technisch – doelen had gesteld, was ik eigenlijk totaal niet bezig met wat er eventueel wel en niet haalbaar zou zijn deze NK. Qua optimaal presteren lag en ligt de volle focus op de WK, maar zonder prestatieverwachtingen was dit zeker een hele mooie uitkomst van de NK.’ Het jaar is al (bijna) geslaagd te noemen voor de werpster, met ongeslagen status in Amerika, winst in de Diamond League in Oslo, een tweede plaats in Stockholm en de nationale titelstrijd. ’Maar eigenlijk denk ik dat ik indoor m’n hoogtepunt al had, met het NCAA-record en tegelijk het Nederlands indoorrecord kogelstoten (19.57 meter). Met kogel ben ik nu dik 3,5 jaar met de draaitechniek bezig en dat blijft toch elk jaar weer frustrerend. Ik voel de potentie van deze techniek enorm, maar het is vrij moeilijk om op een hoog niveau onder de knie te krijgen. Met 19.50+ meter ben je absolute wereldtop, dus dat voelde toch wel echt als een hele fijne doorbraak.’

Een definitieve terugkomst naar Nederland, want Van Klinken heeft haar schoolperiode afgesloten. Ze is op zoek naar een trainingsomgeving en een appartement om met haar vriend in de omgeving van Utrecht / Ede te wonen. ’Tips zijn welkom’, lacht ze. ‘Voor de winter zit ik dan in ieder geval op mooie afstand van een aantal indoorhallen, zoals Amsterdam en Papendal. Maar voor de buitentrainingen denk ik dat ik gewoon bij een club in de buurt mijn meeste trainingen zal draaien.’ Ze is van plan nog steeds met coach Brian Blutreich te blijven samenwerken. ‘Het zal grotendeels op afstand zijn en dus met videobellen of video’s sturen en ook af en toe zelf trainen en video’s tussendoor terugkijken. Maar ik ben ook van plan om een aantal keer per jaar terug te gaan naar Amerika voor trainingskampen onder hem.’ De Europees kampioene onder 23 jaar in 2021 is naast de atletiek bezig een bedrijfje op te zetten in Nederland om te helpen bij preventie van seksueel grensoverschrijdend gedrag in de sport. Ze ziet dat er nog een wereld te winnen is op dat vlak. ’Wat betreft seksueel overschrijdend gedrag in de sport in Nederland kan er nog veel preventieve actie ondernomen worden. Ik doe dit tot nu toe met een vriendin die psychologe is, maar hopelijk kan dit uiteindelijk echt groeien en kunnen meer mensen zich aansluiten bij het bedrijf om bijvoorbeeld ook workshops te geven.’

Allman en Perković

De Nederlandse werp- en stootcultuur zit al behoorlijk in de lift. Jorinde van Klinken zag in Amerika de Nederlandse werpsters Audrey Jacobs, Judith Essemiah en Alida van Daalen ook meedraaien in de top. Daarnaast staan Jessica Schilder en Benthe König al even op het wereldtoneel en lijkt Melissa Boekelman na een zwangerschap weer langzaam richting mondiaal niveau te keren. ’Dit gestegen niveau in Nederland is echt super natuurlijk. Het is ook zo leuk om dan in Amerika te zien dat de Nederlandse werpsters het zo goed doen in zo’n sterke NCAA-competitie. Ik denk dat het ook bijvoorbeeld richting jonge meiden heel vet is dat ze nu zoveel voorbeelden in een toch iets minder bekende sport kunnen zien, wat hopelijk kan leiden tot inspiratie. Het zou toch fantastisch zijn als deze lichting een enorme inspiratie geweest blijkt te zijn over een aantal jaar en dat er dan weer een nieuwe talentvolle werplichting aankomt?!’ In het Bislett Stadion in Oslo pakte Van Klinken een bijzondere overwinning in juni. Het was pas haar tweede Diamond League-wedstrijd en ze versloeg er geen kleine namen. Ze pakte de winst voor Olympisch kampioene Valarie Allman en vijfvoudig Europees kampioene Sandra Perković. De Amerikaanse en de Kroaatse zijn nog altijd heersend in de wereldwijde discusscene. Werpen tegen Allman en Perković, haar voornaamste tegenstanders tijdens de aanstaande WK atletiek, geeft Van Klinken een gaaf gevoel. ’De spanning die komt kijken bij zo’n gave wedstrijd vind ik echt heerlijk. Ik weet dat ik op mijn allerbest moet zijn om ook maar een kleine kans te hebben tegen zulke heldinnen. Überhaupt het feit dat we het nu kunnen hebben over dat ik enigszins op het level zit dat ik met hen ‘de strijd kan aangaan’ is zo onwerkelijk eigenlijk. Ik vind het ook altijd zoveel meer voldoening geven als je iets wint wat echt een harde strijd is geweest en dat je echt op je allerbest dus moest presteren om een kans te maken. Ik denk dat ze allebei wel een hele andere persoonlijkheid hebben. Perković heeft al zo’n onwerkelijke lijst van medailles en prestaties behaald dat het altijd wel lijkt of niets of niemand haar gek kan maken en dat is echt iets wat ik bewonder. Bij Allman bewonder ik juist hoe goed zij technisch is. Voor mij steekt zij er op bepaalde punten echt zo ver bovenuit. Zij brengt echt kunst en kracht samen in haar worp, omdat ze vanuit het dansen komt en ik heb het idee dat ze heel erg heeft bijgedragen aan het minder “hard en lomp” maken van discuswerpen, wat ik ook heel vet vind. Hoe dan ook is de strijd met beide werpsters iets waar ik altijd naar uitkijk.’

Lees hier meer over de WK atletiek in Boedapest (19-27 augustus).

Boedapest, Eugene & Parijs

Hoewel het met de vorm aardig goed zit, wil Van Klinken nog wat puntjes op de i zetten. Samen met coach Blutreich werkt ze in Nederland nog wat trainingen af. ‘Wij zijn allebei heel perfectionistisch, dus we hebben altijd nog wel veel ambities en doelen qua techniek en ook altijd het gevoel dat er nog veel werk te doen is. Ik wil nog zoveel mogelijk puntjes op de i zetten. Technisch, fysiek denk ik dat ik er al wel bijna ben. Ik heb superveel vertrouwen in mijn krachttrainer Marcus Makovicka en ik weet gewoon dat ik fysiek helemaal klaar ga zijn voor de WK over een kleine twee weken.’ Het zal erom spannen. 67.05 meter is de beste worp van de Nederlands kampioene dit seizoen. Ze staat derde op de wereldjaarlijst, maar tien andere atletes wierpen in 2023 al over de 65 meter. Om voor de medailles mee te strijden in Boedapest op dinsdag 22 augustus (20:20 uur finale) is een worp tegen de 70 meter aan waarschijnlijk vereist. Zondagochtend 20 augustus zijn eerst nog de kwalificaties. ‘Met discus ga ik zeker voor een medaille’, blikt Van Klinken vooruit. ‘Er zijn veel vrouwen die kanshebsters zijn, dus ik denk dat de wedstrijd nog wel eens heel spannend kan worden. Ik heb wel zoveel vertrouwen dat ik zeker denk dat ik 22 augustus in een vorm ben dat ik ook voor die medailles kan meestrijden.’ Dan is er ook nog het kogelstoten, waarop Jorinde van Klinken zich ook geplaatst heeft. Gelukkig voor haar pas zaterdag 26 augustus: ’s ochtends voorronde en ‘s avonds finale. ‘Mijn doel voor kogel is om de finale te halen en om daar minimaal een persoonlijk record outdoor te stoten (19.02 meter). Ik hoop dat de puzzelstukjes die ik los van elkaar een paar keer heb gezien dit jaar gaan samenvallen in Boedapest.’

‘Eigenlijk direct de eerste outdoorwedstrijd dit jaar voelde het alsof er misschien wel 70 meter in had gezeten’, vervolgt ze. ‘Die 67.05 m was ook direct mijn verste afstand van het jaar. Allman wierp daar 70 meter, dus het was natuurlijk enorm bijzonder geweest als twee vrouwen dat op dezelfde wedstrijd hadden gedaan.’ Sindsdien heeft de atlete van Groningen Atletiek niet meer hetzelfde gevoel gehad als die dag in april. Of een worp voorbij de 70 meter er nog inzit dit jaar vindt ze moeilijk te voorspellen. ‘Ik hoop vooral op de WK op mijn best te zijn.’ Met een knipoog: ‘Of dat dan 67, 68, 69 meter of nog verder is, dat is nog even afwachten.’ Ik heb na de WK misschien nog een Diamond League-wedstrijd in Brussel. Daarna volgt de finale van de Diamond League (16 & 17 september) om het seizoen af te sluiten, op mijn oud-thuisbaan in Eugene!’ Parijs is nog ver, maar de limiet heeft ze al binnen. ‘Het volgende Olympische seizoen wordt er voor mij één met grote veranderingen. Ik woon en train immers weer in Nederland. Na dit outdoorseizoen, met eerst de WK, gaan we een mooi plan maken voor het komende Olympische jaar.’

Foto’s: Erik van Leeuwen & Bjorn Parée

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Jorinde (@jorindevanklinken)

• Zevenheuvelenloop 2024 – update startlijsten
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?
• Beter slapen met Martin Hersman
• Fotodagboek van Jurjen Polderman in Iten
• De 18 mooiste Nederlandse trailruns in 2025

Jennifer Gulikers kwam vorig jaar op aan de top van de lange afstand. Nu is ze opnieuw in vorm, na een trainingsstage in Flagstaff onder een nieuwe coach. Zaterdagavond is ze kanshebber op haar eerste Nederlandse titel, op de 10.000 meter in Leiden.

Kun je allereerst wat over jezelf vertellen?

‘Ik ben Jennifer Gulikers, 28 jaar. Ik ben geboren in een klein dorpje in Zuid-Limburg. Toen ik zes was ging ik op handbal en dat vond ik geweldig. Ik heb deze sport tot mijn 23^ste gedaan. Ik moest noodgedwongen stoppen omdat ik heftige knieblessures heb gehad. Ik heb in totaal namelijk drie keer mijn kruisband gescheurd. Twee keer links en één keer rechts. Na drie operaties was ik er klaar mee. Ik werd onzeker in het veld en durfde geen één-op-één acties meer te maken. Tijdens mijn revalidatieperiode ben ik meer gaan hardlopen. Mijn moeder zat bij een loopgroepje. Haar trainer nodigde me uit om eens naar de plaatselijke atletiekbaan te komen om een training mee te doen. Het bleek dat ik dit nog veel leuker vond dan handballen. Vanaf dat moment ging ik twee keer per week naar de atletiekbaan en deed ik zelf wat duurloopjes. Toen nog alles zonder horloge. Ook deed ik wat lokale 5-kilometerwedstrijdjes mee, waar ik me aardig kon meten met de snelste dames. Ook leerde ik in deze periode mijn vriend Mahadi Abdi Ali kennen. Ik zag wat voor topsportleven hij had en vond het allemaal super interessant. Ik leerde veel van hem. Het begon allemaal pas serieuzer te worden toen ik twee jaar geleden naar Castricum verhuisde om samen te gaan wonen met Mahadi. Ik sloot toen aan bij Team Distance Runners en vanaf dat moment maakte ik veel progressie.’

Hoe is je trainingsstage in Flagstaff bevallen? Had je moeite op hoogte te trainen?

‘De trainingsstage in Flagstaff is heel goed bevallen! Naast dat Flagstaff een enorm inspirerende omgeving heeft, waren we er ook met een groep atleten die al veel ervaring hebben. Ik vond het heel leerzaam om te horen hoe zij bepaalde trainingen aanpakken of hoe ze bijvoorbeeld studie en sport combineren. Het trainen op hoogte vond ik uitdagend. Het voelde de eerste dagen alsof ik door een rietje ademde. Maar ook later in de stage liep ik nog steeds niet de tempo’s die ik op zeeniveau loop. Het maakte me wel een beetje onzeker. Gelukkig wisten de anderen me te overtuigen dat het volkomen normaal is. En al helemaal als je de eerste keer boven de 2000 meter zit.’

Hoe lang was je er en hoe zag een dag op stage eruit voor je?

‘Ik was in totaal vier weken in Flagstaff. Ik was hier met Valley Running Team. Mahadi is in oktober overgestapt naar deze groep. Ik vond het dan ook super fijn dat ik mocht aansluiten bij hun. We waren in totaal met twaalf atleten en de coach Grete Koens. We hadden twee huizen gehuurd. Ik zat samen met Bart van Nunen, Bram Anderiessen, Jesse Fokkenrood, Mahadi en Grete in een huis. Hoe een typische dag op Flagstaff eruit zag, was als volgt. In de ochtend was ik meestal als één van de eersten wakker. Ik ging dan een bakje havermout eten en koffie zetten voor de anderen. Rond 10:00 uur vertrokken we vanuit huis voor de kerntraining, bijvoorbeeld een training met thresholdblokjes. Na de training volgde de lunch (stel je hierbij een scenario voor van vijf hongerige atleten in een net iets te kleine keuken, haha). Meestal ging ik daarna een dutje doen, boodschappen doen of en koffietje drinken in het centrum. Rond 16:00 uur stond dan de tweede training van de dag gepland. Bijvoorbeeld een duurloopje van 30 minuten. Koken deden we bijna altijd zelf. Elke dag stonden twee mensen klaar om een lekkere en voedzame maaltijd op tafel te toveren. We bleven vaak lang natafelen of keken een serietje samen.’

Met een derde plek in de Egmond Halve Marathon en vierde plek op het NK 10 km op de weg heb je al mooie resultaten laten zien. Op welke prestatie tot nu toe dit jaar ben je het meest trots?

‘Oeh, lastig om een keuze te maken tussen die twee wedstrijden. Egmond voelde echt als een thuiswedstrijd, omdat we door het duingebied liepen waar ik altijd train. Deze derde plek kwam als een verassing, omdat er veel goede atleten meededen. Het NK 10 kilometer was ook een bijzondere. Ook hier was het niveau van de startlijst hoog. Ik kon er een grote hap van mijn PR afhalen, namelijk 38 seconden. Bovendien was het een geweldige strijd met Jacelyn Gruppen om de derde plek. Als ik moet kiezen, dan zou ik toch zeggen dat ik het meest trots ben op het NK 10 kilometer in Schoorl.’

Je kondigde aan te verhuizen naar Ede. Ga je ook bij het Valley Running Team onder Grete trainen?

‘Ik verhuis aankomende week naar het oosten van het land. Mahadi zit al sinds oktober vorig jaar bij het Valley Running Team. Zij trainen in of rond Ede. Voor hem is het belangrijk dat hij samen met zijn teamgenoten en coach kan trainen. We hebben lang gezocht naar een geschikt appartement, maar hebben dat nu eindelijk gevonden. Richting de verhuizing kwam ik ook voor de vraag te staan hoe ik mijn eigen trainingsomgeving wilde inrichten. Na de trainingsstage in Flagstaff merkte ik dat Gretes manier van trainen en haar visie mij erg aanspreken. Daarom heb ik besloten om na het NK 10.000 meter de overstap te maken. Ik ga dus vanaf dat moment op haar schema trainen en dan wordt ze mijn coach. Ik zit niet bij het Valley Running Team, maar kan wel mijn trainingen combineren met de groep. Officieel maak ik geen onderdeel uit van het VRT, want het team bestaat eigenlijk alleen uit atleten met internationale ambities.’

Lees ook: De beste schoenen met een carbonplaat getest

Wat vind je het moeilijkst aan de combinatie tussen sport, werk en vrije tijd?

‘Naast het lopen, werk ik fulltime als communicatieadviseur bij een gemeente in Limburg. Ik ben mijn werkgever ontzettend dankbaar dat ik veel kan thuiswerken. Op die manier kan ik het goed combineren met het lopen. Het is en blijft natuurlijk wel een kwestie van goed plannen, maar dat vind ik niet erg.’

Je hebt zilver op het NK 10 kilometer en brons op het NK 5000 meter al binnen. Is dan het volgende doel goud op de NK 10.000 m in Leiden?

‘Een gouden medaille staat zeker nog op mijn wensenlijstje. Ik had twee jaar geleden nooit gedacht dat ik überhaupt ooit een Nederlandse medaille zou behalen. Ik probeer dus vooral heel bewust te genieten van de verbeteringen van prestaties. En als dat dan uiteindelijk een medaille oplevert, dan ben ik daar heel blij mee, ongeacht of dat brons, zilver of goud is. Van zaterdagavond in Leiden verwacht ik een mooie strijd met de andere atleten. Een 10.000 meter is natuurlijk lang. Er kan van alles gebeuren. Een goede wedstrijdtactiek is essentieel. Die tactiek zal ik komende week nog verder finetunen. Verder zal het sowieso een hele speciale wedstrijd worden, omdat het de laatste keer in het paars van Team Distance Runners is.’

Lees hier meer over de Gouden Spike 2023, waar de NK 10.000 meter op het programma staat.

Hoe gaat verder je wedstrijdplanning eruit zien dit jaar? Welke stappen wil je zetten in trainingen en wedstrijden?

‘Na het NK 10.000 meter richt ik mij vooral op wat kortere afstanden. Zo ga ik bijvoorbeeld nog een 1500 meter en 3000 meter lopen. Het volgende piekmoment staat gepland voor eind juli, tijdens de NK atletiek in Breda. Hier zal ik de 5000 meter doen. Ik wil graag nog wat stappen zetten in het echte snelheidswerk, dus dat is waar komende periode de focus op ligt. Voor het najaar staat er al een trainingsstage naar Font Romeu gepland om vervolgens aan het wegseizoen te beginnen.’

Foto’s: Erik van Leeuwen & Lars van Hoeven

• Zevenheuvelenloop 2024 – update startlijsten
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?
• Beter slapen met Martin Hersman
• Fotodagboek van Jurjen Polderman in Iten
• De 18 mooiste Nederlandse trailruns in 2025

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Jennifer Gulikers (@jennifergulikerss)

Een jaar geleden liep Nienke Brinkman een Nederlands record op de marathon tijdens de NN Marathon Rotterdam. Maandag loopt ze haar eerste World Marathon Major. In Boston vervolgt ze haar succesvolle wedstrijdseizoen, met winst in de halve marathons van Egmond en Den Haag op zak. Wij blikken met haar vooruit op de Boston Marathon aan de hand van zes (toekomstige) bestemmingen van Brinkman.

Rotterdam

10 april 2022 is de boeken ingegaan als een memorabele editie van de Marathon van Rotterdam, met Nederlanders in de hoofdrol. Niet alleen won Abdi Nageeye als eerste Nederlandse man ooit op de Coolsingel. Nienke Brinkman verbeterde het Nederlands record van Lornah Kiplagat naar 2:22.51 en finishte als tweede in de marathon. Ze verbaasde zo ongeveer heel sportliefhebbend Nederland en denkt nog vaak terug aan haar toptijd in Rotterdam.

‘Als ik Rotterdam hoor, dan denk ik natuurlijk aan de Marathon van Rotterdam en de hazen die voor mij liepen. Ik ben nog steeds ontzettend trots op het nationaal record (2:22.51), maar soms besef ik het ook niet helemaal. Ik herinner me vooral de laatste kilometer voor de finish als één groot feest. Wat een dag was dat!’

Lees ook: Het droomjaar van Nienke Brinkman: unieke trilogie

Madeira

Op Madeira, een Portugees eiland in de Atlantische Oceaan, vond van 26 tot en met 30 oktober vorig jaar de finalereeks van de Golden Trail World Series plaats. Op de trails van Zegama (mei), Pikes Peak en Flagstaff (september) pakte ze al de winst in het grootste trailracecircuit van de wereld en dat leverde haar telkens 200 punten op. Hiermee ging ze ruimschoots aan de leiding, met 62 punten voorsprong op de nummer twee. Tijdens de finale op Madeira pakte ze drie keer de winst en werd ze een keer tweede, waardoor de slotdag niet eens meer gelopen hoefde te worden door Brinkman. Ze startte, met gebroken arm, en werd nog tweede op de laatste dag, om zo als eerste Nederlander ooit het prestigieuze trailcircuit te winnen.

‘Madeira, een prachtig eiland! Hier heb ik dus de GTWS-finale gelopen, die vijf dagen lang duurde. Het blijft me vooral bij hoe super gaaf ik het vond om dag na dag te racen en te leren hoe mijn lichaam daarop reageert. Ik vond elke dag leuker worden!’

Kaptagat

In de voorbereiding op de City-Pier-City Loop en ook op de marathon van Boston was Nienke Brinkman op trainingsstage in Kenia. In Iten en Kaptagat trainde ze vanaf begin februari ruim zes weken met Nederlandse en Keniaanse atleten. Kaptagat is dé plek waar de besten van de wereld trainen, in het primitieve trainingskamp van het NN Running Team, zo’n 30 kilometer naast Eldoret. In Kaptagat ontmoette Brinkman onder meer Eliud Kipchoge, die in Boston voor zijn vijfde zege in een World Marathon Major gaat.

‘Hyperfocus in training. Dit komt als eerste in mij op. Alles in het kamp van het NN Running Team in Kaptagat draait om de trainingen. Ik heb daar enorm goed kunnen trainen en veel geleerd ook qua herstel. Natuurlijk was het ook ontzettend speciaal voor mij om in een groep te lopen met zo veel wereldtoppers. Het kamp is heel basic en ik vind het mooi om te zien dat er niet veel nodig is om hard te lopen.’

Overzicht: Alle schoenen met een carbonplaat vergeleken

Den Haag

Na winst in de NN Egmond Halve Marathon stond Nienke Brinkman zondag 12 maart ook als één van de favorieten aan de start van de NN City-Pier-City Loop. In de halve marathon van Den Haag liep ze achter de Belgische haas Pieter-Jan Hannes al voor de Pier van Egmond bij de Afrikaanse toplopers weg. Op het Malieveld finishte ze in 1:07.44, waarmee ze nu de derde Nederlandse vrouw op de halve marathon is.

‘Bij Den Haag denk ik nu wel echt aan de City-Pier-City Loop. Grappig is dat ik in de race wel wist dat het strand dichtbij was, maar toch nooit heb beseft dat het “zo” dichtbij was. Als ik nu terugdenk aan de CPC denk ik aan afzien, maar op een zeer voldanige manier (als je dit zo kan zeggen?!).’

—

Lees ook: Alles wat je moet weten over de Boston Marathon 2023

Boston

De 127e editie van de Boston Marathon wordt de eerste World Marathon Major van Nienke Brinkman. Na een geslaagde voorbereiding kijkt ze erg uit naar het heuvelachtige parcours in Boston. Tussen 30 en 35 kilometer is Heartbreak Hill in het parcours opgenomen, een kuitenbijter in de wedstrijd. Een concurrente van Brinkman in de oudste stadsmarathon van wereld is haar Israëlische teamgenote bij het NN Running Team Lonah Chemtai Salpeter, die brons veroverde op de afgelopen WK atletiek.

‘Ik heb de Boston Marathon echt mega vaak teruggekeken van verschillende jaren om een aantal verschillende strategieën te zien. Deze race lijkt me fantastisch, zoveel publiek en gekkigheid! Ik ga het over me heen laten komen, maar ik ga niet vergeten te genieten, want zo’n race voor de eerste keer lopen is toch wel speciaal!’

Tegen Pim Bijl van het Algemeen Dagblad zei Brinkman: ‘Na Valencia, Rotterdam en het EK in München wordt Boston mijn vierde marathon. Niemand verwacht hier iets van mij. Kan lekker mijn eigen ding doen. Vol gas de competitie aangaan. Dat is waar ik voor getraind heb.’ Volledige artikel vind je hier.

Nienke Brinkman start maandag 17 april om 15:45 Nederlandse tijd.

Lees ook: Joyce kijkt uit naar Boston Marathon: ‘Plezier maken en heuvels overwinnen’

Parijs

Het grote doel aan de horizon van haar marathontraject is de Olympische marathon in 2024. Voor kwalificatie voor de Spelen van Parijs moet ze voldoen aan de limiet van 2:26.50 of bij de top vijf eindigen in een marathon met een platinum label. Dat laatste kan al in Boston aankomende maandag, waar een limiet vanwege het uitgestrekte parcours niet volstaat.

‘Parijs is een mooie stad, haha! Tot nu toe herinner ik me deze stad van een conferentie waar ik mijn PhD progressie (van haar studie Aardwetenschappen in Zürich, red.) moest presenteren. Geen idee of deze herinnering ooit aangepast gaat worden…’

Foto’s: Erik van Leeuwen en Golden Trail World Series

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door NN Running Team (@nnrunningteam)

• Zevenheuvelenloop 2024 – update startlijsten
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?
• Beter slapen met Martin Hersman
• Fotodagboek van Jurjen Polderman in Iten
• De 18 mooiste Nederlandse trailruns in 2025

De grote revelatie op de 400 meter op de indoorbaan was Isaya Klein Ikkink. Achter Isayah Boers en Liemarvin Bonevacia pakte hij brons op de NK, waarna hij op de EK Indoor met het 4×400-meterteam ook brons veroverde. In Potchefstroom bereidt de 19-jarige sprinter zich voor op een nieuwe discipline.

Kun je wat vertellen over de afgelopen twee weken in Potchefstroom?

‘Ik ben op dit moment met mijn groep in Potchefstroom (de 400-metergroep van Papendal) om onszelf voor te bereiden op het outdoorseizoen. Het is lekker weer en de trainingen gaan heel erg goed. Het motiveert mij extra om 110% te geven. Ik merk ook echt aan mezelf dat ik stappen maak en dat ik fit ben. We zijn hier nog maar een paar dagen, tot en met zaterdag. Nog één hordensessie te gaan, daar kijk ik nu het meeste naar uit.’

Hoe ziet een dag er daar ongeveer voor jullie uit?

‘Dat ligt eraan op welke dag ik train. Op sommige dagen is het een looptraining en in de middag kracht. Op andere dagen is het alleen maar lopen. In de tussentijd, wanneer ik geen training heb, ben ik het meest bezig met herstel en bijkomen van de training. En ik kijk beelden terug van de training die ik zojuist heb gedaan, om te kijken of ik verbeterpunten zie. Zodat ik ook na de training bezig ben met mezelf te verbeteren.’

Denk je nog vaak terug aan je prachtige indoorseizoen, toen je vierde allertijden werd in Nederland op de 400 meter? Hoe kon het dat je zó in vorm was?

‘Jazeker, ik denk er bijna elke week wel aan terug. Met name het EK en NK, die blijven het meest hangen. Dat is wel moeilijk om te zeggen, maar ik merk met name dat de groep waarin ik train en hoe de week is ingevuld heel goed bij mij past. Die combinatie zorgt er zeker voor dat ik het maximale uit mijzelf kan halen. Verder leer ik van elke training heel veel en heb ik veel kleine dingen aangepast. Bijvoorbeeld de manier van lopen en hoe je zo slim mogelijk omgaat met je energie, wat nogal belangrijk is bij een 400 meter.’

Waar kijk je het meest positief op terug: je 46.28, brons op de NK, je debuut bij de senioren op een internationaal toernooi op de 400 meter of het EK-brons met de 4×400 meter?

‘Dat wordt echt de EK. Om daar te kunnen staan en al gelijk zo een prestatie te halen met de 4×400-metergroep was echt een droom. Met name hoe je met de groep mee gaat en het moment dat het startschot gaat zit je er echt midden in. En ook als je kijkt  naar wat er allemaal bij komt kijken met een toernooi. De sfeer en de adrenaline speelden een grote rol.’

Dit jaar wil je je naast de 400 meter toeleggen op de 400 meter horden. Wat vind je eigenlijk zo mooi aan deze discipline?

‘Dat klopt. Wat ik mij kan herinneren, is dat ik als C-junior ooit wel eens een 300 meter horden gedaan heb, maar dit gaat het eerste jaar worden dat ik mij helemaal in de 400 meter horden verdiep. Ik merkte altijd al wel dat de 400 meter goed bij mij past. Alleen om de knop om te zetten van korte horden (100 en 110 meter horden) naar de langere nummers was nog te moeilijk. Ik merk de afgelopen twee weken dat dit echt iets is wat bij mij past.’

Kun je in trainingen veel van teamgenoten Femke Bol, Nick Smidt en Ramsey Angela leren wat betreft de 400 meter horden?

’Gegarandeerd. Van de één iets meer dan van de ander, maar ik leer veel van ze. Ik merk vooral dat ik met Ramsey heel erg veel kan optrekken. De overgang van de korte hordes naar de lange hordes wordt zo makkelijker. Verder heb ik ook heel veel aan Femke, omdat ze mij elke training mentaal er heel erg doorheen helpt. Ze deelt ook hoe zij het onderdeel ervaart. En natuurlijk mijn coach Laurent Meuwly, hij helpt me elke training elk detail te verbeteren.‘

Op welk onderdeel ga je je toeleggen dit jaar?

‘Ik ga mij met name focussen op de 400 meter horden dit outdoorseizoen. Ook loop ik de vlakke 400 meter. Ik kijk er al naar uit om dit te kunnen doen en ik hoop de trend van indoor door te kunnen zetten naar het outdoorseizoen. En wat belangrijk is, is om de plannen uit te werken die we in de trainingen aan het oefenen zijn.’

Hoe kijk je naar de EK onder 23 jaar en WK atletiek dit jaar?

‘De focus wordt wel om op de 400 meter horden te kwalificeren voor de toernooien. Ik ben altijd best wel terughoudend in wat ik zeg over wat mijn doelen zijn bij toernooien, dat zit in mijn karakter. Ik ga er wel alles aan doen om het beste uit mijzelf te halen en er veel ervaring op te doen.’

Hoe gaat globaal je wedstrijdschema eruit zien outdoor?

‘Er staan veel mooie wedstrijden op het programma, waarvan ik later op mijn Instagram meer duidelijkheid kan geven. Ik heb na Zuid-Afrika, waar ik zaterdag vertrek, nog een trainingsstage in het Turkse Belek. Vanaf daar loop ik mijn eerste wedstrijd op het NK teams en de eerste 400 meter is in het Belgische Oordegem. Verder heb ik bijna elk weekend wel een wedstrijd, wat ik leuk vind, want dan kan je de trainingen omzetten in de wedstrijden.’

Foto’s: Erik van Leeuwen & eigen bezit

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Isaya Klein Ikkink (@isayakleinikkink)

• Zevenheuvelenloop 2024 – update startlijsten
• Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?
• Beter slapen met Martin Hersman
• Fotodagboek van Jurjen Polderman in Iten
• De 18 mooiste Nederlandse trailruns in 2025