Jennifer Gulikers kwam vorig jaar op aan de top van de lange afstand. Nu is ze opnieuw in vorm, na een trainingsstage in Flagstaff onder een nieuwe coach. Zaterdagavond is ze kanshebber op haar eerste Nederlandse titel, op de 10.000 meter in Leiden.
Kun je allereerst wat over jezelf vertellen?
‘Ik ben Jennifer Gulikers, 28 jaar. Ik ben geboren in een klein dorpje in Zuid-Limburg. Toen ik zes was ging ik op handbal en dat vond ik geweldig. Ik heb deze sport tot mijn 23ste gedaan. Ik moest noodgedwongen stoppen omdat ik heftige knieblessures heb gehad. Ik heb in totaal namelijk drie keer mijn kruisband gescheurd. Twee keer links en één keer rechts. Na drie operaties was ik er klaar mee. Ik werd onzeker in het veld en durfde geen één-op-één acties meer te maken. Tijdens mijn revalidatieperiode ben ik meer gaan hardlopen. Mijn moeder zat bij een loopgroepje. Haar trainer nodigde me uit om eens naar de plaatselijke atletiekbaan te komen om een training mee te doen. Het bleek dat ik dit nog veel leuker vond dan handballen. Vanaf dat moment ging ik twee keer per week naar de atletiekbaan en deed ik zelf wat duurloopjes. Toen nog alles zonder horloge. Ook deed ik wat lokale 5-kilometerwedstrijdjes mee, waar ik me aardig kon meten met de snelste dames. Ook leerde ik in deze periode mijn vriend Mahadi Abdi Ali kennen. Ik zag wat voor topsportleven hij had en vond het allemaal super interessant. Ik leerde veel van hem. Het begon allemaal pas serieuzer te worden toen ik twee jaar geleden naar Castricum verhuisde om samen te gaan wonen met Mahadi. Ik sloot toen aan bij Team Distance Runners en vanaf dat moment maakte ik veel progressie.’
Hoe is je trainingsstage in Flagstaff bevallen? Had je moeite op hoogte te trainen?
‘De trainingsstage in Flagstaff is heel goed bevallen! Naast dat Flagstaff een enorm inspirerende omgeving heeft, waren we er ook met een groep atleten die al veel ervaring hebben. Ik vond het heel leerzaam om te horen hoe zij bepaalde trainingen aanpakken of hoe ze bijvoorbeeld studie en sport combineren. Het trainen op hoogte vond ik uitdagend. Het voelde de eerste dagen alsof ik door een rietje ademde. Maar ook later in de stage liep ik nog steeds niet de tempo’s die ik op zeeniveau loop. Het maakte me wel een beetje onzeker. Gelukkig wisten de anderen me te overtuigen dat het volkomen normaal is. En al helemaal als je de eerste keer boven de 2000 meter zit.’
Hoe lang was je er en hoe zag een dag op stage eruit voor je?
‘Ik was in totaal vier weken in Flagstaff. Ik was hier met Valley Running Team. Mahadi is in oktober overgestapt naar deze groep. Ik vond het dan ook super fijn dat ik mocht aansluiten bij hun. We waren in totaal met twaalf atleten en de coach Grete Koens. We hadden twee huizen gehuurd. Ik zat samen met Bart van Nunen, Bram Anderiessen, Jesse Fokkenrood, Mahadi en Grete in een huis. Hoe een typische dag op Flagstaff eruit zag, was als volgt. In de ochtend was ik meestal als één van de eersten wakker. Ik ging dan een bakje havermout eten en koffie zetten voor de anderen. Rond 10:00 uur vertrokken we vanuit huis voor de kerntraining, bijvoorbeeld een training met thresholdblokjes. Na de training volgde de lunch (stel je hierbij een scenario voor van vijf hongerige atleten in een net iets te kleine keuken, haha). Meestal ging ik daarna een dutje doen, boodschappen doen of en koffietje drinken in het centrum. Rond 16:00 uur stond dan de tweede training van de dag gepland. Bijvoorbeeld een duurloopje van 30 minuten. Koken deden we bijna altijd zelf. Elke dag stonden twee mensen klaar om een lekkere en voedzame maaltijd op tafel te toveren. We bleven vaak lang natafelen of keken een serietje samen.’
Met een derde plek in de Egmond Halve Marathon en vierde plek op het NK 10 km op de weg heb je al mooie resultaten laten zien. Op welke prestatie tot nu toe dit jaar ben je het meest trots?
‘Oeh, lastig om een keuze te maken tussen die twee wedstrijden. Egmond voelde echt als een thuiswedstrijd, omdat we door het duingebied liepen waar ik altijd train. Deze derde plek kwam als een verassing, omdat er veel goede atleten meededen. Het NK 10 kilometer was ook een bijzondere. Ook hier was het niveau van de startlijst hoog. Ik kon er een grote hap van mijn PR afhalen, namelijk 38 seconden. Bovendien was het een geweldige strijd met Jacelyn Gruppen om de derde plek. Als ik moet kiezen, dan zou ik toch zeggen dat ik het meest trots ben op het NK 10 kilometer in Schoorl.’
Je kondigde aan te verhuizen naar Ede. Ga je ook bij het Valley Running Team onder Grete trainen?
‘Ik verhuis aankomende week naar het oosten van het land. Mahadi zit al sinds oktober vorig jaar bij het Valley Running Team. Zij trainen in of rond Ede. Voor hem is het belangrijk dat hij samen met zijn teamgenoten en coach kan trainen. We hebben lang gezocht naar een geschikt appartement, maar hebben dat nu eindelijk gevonden. Richting de verhuizing kwam ik ook voor de vraag te staan hoe ik mijn eigen trainingsomgeving wilde inrichten. Na de trainingsstage in Flagstaff merkte ik dat Gretes manier van trainen en haar visie mij erg aanspreken. Daarom heb ik besloten om na het NK 10.000 meter de overstap te maken. Ik ga dus vanaf dat moment op haar schema trainen en dan wordt ze mijn coach. Ik zit niet bij het Valley Running Team, maar kan wel mijn trainingen combineren met de groep. Officieel maak ik geen onderdeel uit van het VRT, want het team bestaat eigenlijk alleen uit atleten met internationale ambities.’
Wat vind je het moeilijkst aan de combinatie tussen sport, werk en vrije tijd?
‘Naast het lopen, werk ik fulltime als communicatieadviseur bij een gemeente in Limburg. Ik ben mijn werkgever ontzettend dankbaar dat ik veel kan thuiswerken. Op die manier kan ik het goed combineren met het lopen. Het is en blijft natuurlijk wel een kwestie van goed plannen, maar dat vind ik niet erg.’
Je hebt zilver op het NK 10 kilometer en brons op het NK 5000 meter al binnen. Is dan het volgende doel goud op de NK 10.000 m in Leiden?
‘Een gouden medaille staat zeker nog op mijn wensenlijstje. Ik had twee jaar geleden nooit gedacht dat ik überhaupt ooit een Nederlandse medaille zou behalen. Ik probeer dus vooral heel bewust te genieten van de verbeteringen van prestaties. En als dat dan uiteindelijk een medaille oplevert, dan ben ik daar heel blij mee, ongeacht of dat brons, zilver of goud is. Van zaterdagavond in Leiden verwacht ik een mooie strijd met de andere atleten. Een 10.000 meter is natuurlijk lang. Er kan van alles gebeuren. Een goede wedstrijdtactiek is essentieel. Die tactiek zal ik komende week nog verder finetunen. Verder zal het sowieso een hele speciale wedstrijd worden, omdat het de laatste keer in het paars van Team Distance Runners is.’
Lees hier meer over de Gouden Spike 2023, waar de NK 10.000 meter op het programma staat.
Hoe gaat verder je wedstrijdplanning eruit zien dit jaar? Welke stappen wil je zetten in trainingen en wedstrijden?
‘Na het NK 10.000 meter richt ik mij vooral op wat kortere afstanden. Zo ga ik bijvoorbeeld nog een 1500 meter en 3000 meter lopen. Het volgende piekmoment staat gepland voor eind juli, tijdens de NK atletiek in Breda. Hier zal ik de 5000 meter doen. Ik wil graag nog wat stappen zetten in het echte snelheidswerk, dus dat is waar komende periode de focus op ligt. Voor het najaar staat er al een trainingsstage naar Font Romeu gepland om vervolgens aan het wegseizoen te beginnen.’
Foto’s: Erik van Leeuwen & Lars van Hoeven
- Twee keer per dag hardlopen, heeft dat wel zin?
- Vijf belangrijke functies van omega 3-vetzuren voor hardlopers
- Nienke Brinkman valt uit in Hamburg Marathon: geen Olympische Spelen
- Rising Star: Jolie Baerveldt
- Review: Altra Vanish Carbon 2