Nog 12 dagen en dan begint Jorinde van Klinken in Boedapest aan haar WK-avontuur. Met NCAA-records, een zege in de Diamond League en weer een Nederlandse titel op zak reist de 23-jarige Nederlands recordhoudster, terug uit Amerika, vol vertrouwen af naar het toernooi. Met de discus, maar ook met de kogel, ligt haar verwachting hoog.
Ongeslagen status
Wie een opsomming wil maken van al haar prestaties in Amerika, vergeet al snel wat. Eind december 2020 vertrok Jorinde van Klinken naar het land der onbegrensde mogelijkheden, om te studeren, maar vooral om te werpen. Als studie koos ze Global Management aan de Arizona State University. Haar coach werd Brian Blutreich, in 1992 discuswerper tijdens de Spelen van Barcelona. In de Verenigde Staten reeg Van Klinken de successen al snel aaneen, om af en toe in Nederland tussendoor wat NK-medailles weg te kapen. In mei 2021 pakte ze, op 21-jarige leeftijd, haar eerste Nederlands record bij de senioren. In Tucson, een stad in Arizona, wierp ze die maand de discus naar 65.94 meter. Gelijk kwalificeerde ze zich voor de Olympische Spelen in Tokio. Enkele dagen later liet ze de atletiekwereld pas echt versteld staan. In hetzelfde Tucson worp ze, begeleid door de vele gunstige tegenwind, als eerste Nederlandse ooit over de 70 meter met de discus. 70.22 meter werd haar nieuwe Nederlands record, een afstand die vandaag de dag nog op eenzame hoogte in de recordboeken staat. In haar eerste jaar in Amerika veroverde Van Klinken ook haar eerste goud in de NCAA-kampioenschappen: beste studente van heel de States. Later stapte ze met haar coach over naar de Universiteit van Oregon, waar ze bij de Oregon Ducks haar succesreeks vervolgde. Bij beiden profiteerde ze van ’geweldige faciliteiten’. Afgelopen juni studeerde ze af met twee masters, de titels BSc, MGM en MBA en met, naar eigen zeggen, ’ongediagnosticeerd geheugenverlies’. In de twee en een half jaar in de Verenigde Staten bleef ze ongeslagen in de NCAA (drie keer winst) op discus en werd ze de tweede vrouw ooit met een Amerikaans studentenrecord op discus én kogel. ‘Jeetje, wat een enorm avontuur is dat geweest. Ik had echt geen betere keuze kunnen maken en ik ben zo dankbaar dat het op mijn pad is gekomen. Ook het niveau van de wedstrijden was geweldig in Amerika, dat helpt ook zeker met je progressie. Als je die bizarre prestaties ziet, ga je toch wel je mentale grenzen wat verleggen voor wat er voor jou misschien ook mogelijk is. Ook om in een ander land te wonen voor een langere tijd heeft me zoveel gebracht. Ik heb genoten van de prachtige natuur in Amerika, maar ben tegelijkertijd ook wel gegroeid als mens. Door in het diepe gegooid te worden en ver weg te zijn van alles wat je kent. Je leven weer opbouwen vanaf 0 en dealen met hele andere normen is denk ik heel goed geweest om goed te kunnen relativeren. Je veerkracht en skills worden ook zeker getraind, want je staat toch elke keer weer voor hele onverwachte situaties en je bent vaak echt op jezelf aangewezen.’
‘Het zou toch fantastisch zijn als deze lichting een enorme inspiratie geweest blijkt te zijn over een aantal jaar?!’
Comeback in Nederland
In juli keerde Van Klinken na zeven maanden weer terug naar haar thuisland. Nu definitief. Met als eerste wedstrijd op Hollandse bodem de NK Atletiek, die ze al twee jaar niet meer op de kalender had staan. ‘Ik vond het super leuk om in Nederland weer een keer een wedstrijd te doen en om iedereen weer een keertje te zien. Stiekem heb ik daar misschien nog wel meer van genoten dan de wedstrijden zelf. Verder was het een goede laatste test voor de WK om nog wat technische dingetjes enzo uit te testen, dus dat was ook wel handig.’ Van Klinken voegde in Breda een nieuwe nationale discustitel aan haar palmares toe. De 64.62 meter was ook goed voor een verbetering van haar eigen kampioenschapsrecord op de NK. Dan was daar ook nog kwalificatie voor haar tweede Olympische Spelen, die van Parijs. Met 18.24 meter wist ze dat weekend in de kogelring nog de zilveren medaille te pakken. ’Een Nederlandse titel is altijd bijzonder en zeker met het huidige niveau van werpen in Nederland, dus daar ben ik zeker trots op. Omdat ik op een andere manier – vooral technisch – doelen had gesteld, was ik eigenlijk totaal niet bezig met wat er eventueel wel en niet haalbaar zou zijn deze NK. Qua optimaal presteren lag en ligt de volle focus op de WK, maar zonder prestatieverwachtingen was dit zeker een hele mooie uitkomst van de NK.’ Het jaar is al (bijna) geslaagd te noemen voor de werpster, met ongeslagen status in Amerika, winst in de Diamond League in Oslo, een tweede plaats in Stockholm en de nationale titelstrijd. ’Maar eigenlijk denk ik dat ik indoor m’n hoogtepunt al had, met het NCAA-record en tegelijk het Nederlands indoorrecord kogelstoten (19.57 meter). Met kogel ben ik nu dik 3,5 jaar met de draaitechniek bezig en dat blijft toch elk jaar weer frustrerend. Ik voel de potentie van deze techniek enorm, maar het is vrij moeilijk om op een hoog niveau onder de knie te krijgen. Met 19.50+ meter ben je absolute wereldtop, dus dat voelde toch wel echt als een hele fijne doorbraak.’
Een definitieve terugkomst naar Nederland, want Van Klinken heeft haar schoolperiode afgesloten. Ze is op zoek naar een trainingsomgeving en een appartement om met haar vriend in de omgeving van Utrecht / Ede te wonen. ’Tips zijn welkom’, lacht ze. ‘Voor de winter zit ik dan in ieder geval op mooie afstand van een aantal indoorhallen, zoals Amsterdam en Papendal. Maar voor de buitentrainingen denk ik dat ik gewoon bij een club in de buurt mijn meeste trainingen zal draaien.’ Ze is van plan nog steeds met coach Brian Blutreich te blijven samenwerken. ‘Het zal grotendeels op afstand zijn en dus met videobellen of video’s sturen en ook af en toe zelf trainen en video’s tussendoor terugkijken. Maar ik ben ook van plan om een aantal keer per jaar terug te gaan naar Amerika voor trainingskampen onder hem.’ De Europees kampioene onder 23 jaar in 2021 is naast de atletiek bezig een bedrijfje op te zetten in Nederland om te helpen bij preventie van seksueel grensoverschrijdend gedrag in de sport. Ze ziet dat er nog een wereld te winnen is op dat vlak. ’Wat betreft seksueel overschrijdend gedrag in de sport in Nederland kan er nog veel preventieve actie ondernomen worden. Ik doe dit tot nu toe met een vriendin die psychologe is, maar hopelijk kan dit uiteindelijk echt groeien en kunnen meer mensen zich aansluiten bij het bedrijf om bijvoorbeeld ook workshops te geven.’
Allman en Perković
De Nederlandse werp- en stootcultuur zit al behoorlijk in de lift. Jorinde van Klinken zag in Amerika de Nederlandse werpsters Audrey Jacobs, Judith Essemiah en Alida van Daalen ook meedraaien in de top. Daarnaast staan Jessica Schilder en Benthe König al even op het wereldtoneel en lijkt Melissa Boekelman na een zwangerschap weer langzaam richting mondiaal niveau te keren. ’Dit gestegen niveau in Nederland is echt super natuurlijk. Het is ook zo leuk om dan in Amerika te zien dat de Nederlandse werpsters het zo goed doen in zo’n sterke NCAA-competitie. Ik denk dat het ook bijvoorbeeld richting jonge meiden heel vet is dat ze nu zoveel voorbeelden in een toch iets minder bekende sport kunnen zien, wat hopelijk kan leiden tot inspiratie. Het zou toch fantastisch zijn als deze lichting een enorme inspiratie geweest blijkt te zijn over een aantal jaar en dat er dan weer een nieuwe talentvolle werplichting aankomt?!’ In het Bislett Stadion in Oslo pakte Van Klinken een bijzondere overwinning in juni. Het was pas haar tweede Diamond League-wedstrijd en ze versloeg er geen kleine namen. Ze pakte de winst voor Olympisch kampioene Valarie Allman en vijfvoudig Europees kampioene Sandra Perković. De Amerikaanse en de Kroaatse zijn nog altijd heersend in de wereldwijde discusscene. Werpen tegen Allman en Perković, haar voornaamste tegenstanders tijdens de aanstaande WK atletiek, geeft Van Klinken een gaaf gevoel. ’De spanning die komt kijken bij zo’n gave wedstrijd vind ik echt heerlijk. Ik weet dat ik op mijn allerbest moet zijn om ook maar een kleine kans te hebben tegen zulke heldinnen. Überhaupt het feit dat we het nu kunnen hebben over dat ik enigszins op het level zit dat ik met hen ‘de strijd kan aangaan’ is zo onwerkelijk eigenlijk. Ik vind het ook altijd zoveel meer voldoening geven als je iets wint wat echt een harde strijd is geweest en dat je echt op je allerbest dus moest presteren om een kans te maken. Ik denk dat ze allebei wel een hele andere persoonlijkheid hebben. Perković heeft al zo’n onwerkelijke lijst van medailles en prestaties behaald dat het altijd wel lijkt of niets of niemand haar gek kan maken en dat is echt iets wat ik bewonder. Bij Allman bewonder ik juist hoe goed zij technisch is. Voor mij steekt zij er op bepaalde punten echt zo ver bovenuit. Zij brengt echt kunst en kracht samen in haar worp, omdat ze vanuit het dansen komt en ik heb het idee dat ze heel erg heeft bijgedragen aan het minder “hard en lomp” maken van discuswerpen, wat ik ook heel vet vind. Hoe dan ook is de strijd met beide werpsters iets waar ik altijd naar uitkijk.’
Lees hier meer over de WK atletiek in Boedapest (19-27 augustus).
Boedapest, Eugene & Parijs
Hoewel het met de vorm aardig goed zit, wil Van Klinken nog wat puntjes op de i zetten. Samen met coach Blutreich werkt ze in Nederland nog wat trainingen af. ‘Wij zijn allebei heel perfectionistisch, dus we hebben altijd nog wel veel ambities en doelen qua techniek en ook altijd het gevoel dat er nog veel werk te doen is. Ik wil nog zoveel mogelijk puntjes op de i zetten. Technisch, fysiek denk ik dat ik er al wel bijna ben. Ik heb superveel vertrouwen in mijn krachttrainer Marcus Makovicka en ik weet gewoon dat ik fysiek helemaal klaar ga zijn voor de WK over een kleine twee weken.’ Het zal erom spannen. 67.05 meter is de beste worp van de Nederlands kampioene dit seizoen. Ze staat derde op de wereldjaarlijst, maar tien andere atletes wierpen in 2023 al over de 65 meter. Om voor de medailles mee te strijden in Boedapest op dinsdag 22 augustus (20:20 uur finale) is een worp tegen de 70 meter aan waarschijnlijk vereist. Zondagochtend 20 augustus zijn eerst nog de kwalificaties. ‘Met discus ga ik zeker voor een medaille’, blikt Van Klinken vooruit. ‘Er zijn veel vrouwen die kanshebsters zijn, dus ik denk dat de wedstrijd nog wel eens heel spannend kan worden. Ik heb wel zoveel vertrouwen dat ik zeker denk dat ik 22 augustus in een vorm ben dat ik ook voor die medailles kan meestrijden.’ Dan is er ook nog het kogelstoten, waarop Jorinde van Klinken zich ook geplaatst heeft. Gelukkig voor haar pas zaterdag 26 augustus: ’s ochtends voorronde en ‘s avonds finale. ‘Mijn doel voor kogel is om de finale te halen en om daar minimaal een persoonlijk record outdoor te stoten (19.02 meter). Ik hoop dat de puzzelstukjes die ik los van elkaar een paar keer heb gezien dit jaar gaan samenvallen in Boedapest.’
‘Eigenlijk direct de eerste outdoorwedstrijd dit jaar voelde het alsof er misschien wel 70 meter in had gezeten’, vervolgt ze. ‘Die 67.05 m was ook direct mijn verste afstand van het jaar. Allman wierp daar 70 meter, dus het was natuurlijk enorm bijzonder geweest als twee vrouwen dat op dezelfde wedstrijd hadden gedaan.’ Sindsdien heeft de atlete van Groningen Atletiek niet meer hetzelfde gevoel gehad als die dag in april. Of een worp voorbij de 70 meter er nog inzit dit jaar vindt ze moeilijk te voorspellen. ‘Ik hoop vooral op de WK op mijn best te zijn.’ Met een knipoog: ‘Of dat dan 67, 68, 69 meter of nog verder is, dat is nog even afwachten.’ Ik heb na de WK misschien nog een Diamond League-wedstrijd in Brussel. Daarna volgt de finale van de Diamond League (16 & 17 september) om het seizoen af te sluiten, op mijn oud-thuisbaan in Eugene!’ Parijs is nog ver, maar de limiet heeft ze al binnen. ‘Het volgende Olympische seizoen wordt er voor mij één met grote veranderingen. Ik woon en train immers weer in Nederland. Na dit outdoorseizoen, met eerst de WK, gaan we een mooi plan maken voor het komende Olympische jaar.’
Foto’s: Erik van Leeuwen & Bjorn Parée
- Rising Star: Evan Andes
- Loopjongens – Trailen
- Nederland slechts voor een deel succesvol op WK Estafette
- Via Bahama’s naar estafettes op Olympische Spelen (+ uitslagen)
- Churandy Martina: ‘Als alles klopt, kan ik op de EK en Spelen ook de 100 meter lopen’