Ook dit jaar ondersteunt het CTS GROUP Talententeam jonge atleten bij het najagen van hun dromen. We volgen zes Nederlandse toppers, onder begeleiding van CTS GROUP en de Atletiekunie, in hun weg naar internationaal succes. In deze aflevering: speerwerpster Suze Zeevat (18), die na een kwakkelseizoen al uitkijkt naar volgend jaar.
Frustrerende maanden
Als we haar vragen wat voor baanseizoen ze achter de rug heeft, is het antwoord er al snel. ‘Haha, eerder… welk baanseizoen? Het was een heel raar en nieuw soort wedstrijdseizoen voor mij, maar ook erg leerzaam’, vervolgt Suze Zeevat. ‘Ik heb er namelijk nog nooit zo lang uit gelegen als nu. De “goede” kant hiervan is dat ik er erg veel van heb geleerd. Hoe je met blessures omgaat en wat dat met je doet. Het was ook om eerlijk te zijn daardoor een heel onplezierig baanseizoen. Het was en is nog steeds heel erg struggelen. Voor de duidelijkheid, ik heb hier en daar echt wel van dingen genoten. Al helemaal van de atleten om me heen. Maar puur door mijn blessures heeft het zeker geen plezier in mij naar boven gebracht kijkend naar mijn presentaties en het niet kunnen meedoen tijdens dit baanseizoen.’
Zowel haar knie (zie foto) als schouder weerhielden haar dit jaar van mooie prestaties. Zes maanden lag Suze Zeevat eruit. Tussendoor probeerde ze drie wedstrijden, maar na de derde besloot ze een punt te zetten achter het seizoen. De focus ging op herstel en kleine stappen vooruit. ‘Mentaal was het erg zwaar. Waar je je concurrenten ziet groeien en goed ziet werpen, zie je jezelf stil staan. Maar ik kon ook een stapje terugdoen en analyseren wat m’n zwakke punten zijn en die zien te verbeteren. Al die kleine verbeteringen voegen iets toe aan het perfecte eindplaatje en verre worpen straks. Het vervelende blijft wel dat je in het “nu” zit, je kijkt naar wat er op dit moment goed of slecht gaat. Terwijl dit over een paar weken weer heel anders kan zijn qua pijn en verbeteringen. Mentaal is het zwaar en fysiek is het erg vervelend en frustrerend dat ik mijn werpomvang niet kan maken zoals ik dat had willen doen.’ Frustrerend was ook dat ze haar diploma niet haalde, al maakte ze daar maar het beste van. ‘Die blessures hebben gelukkig geen rol gespeeld bij het niet behalen van mijn eindexamens. Ik heb veel lopen balanceren tussen trainingen en leren, de motivatie voor het trainen ging juist makkelijker. Met magere cijfers ben ik niet lekker de examens ingegaan en heb ik het helaas niet gehaald.’
Mooi verhaal
Hoogtepunt was voor haar het speerwerpen op de NK onder 20 jaar in Bergen op Zoom eind juni. Het moest een lichtpunt worden na de twijfels omtrent haar kwakkelende knie en schouder. Met een resultaat van 43.61 meter met de speer kon ze zich niet mengen in de strijd om goud, maar met brons was ze erg tevreden. ‘Het was zelfs mijn enige hoogtepunt van dit jaar. Ik heb weinig wedstrijden gedaan dit jaar en de enige grote wedstrijd voor mij waren de NK U20. Tijdens die wedstrijd had ik nog last van mijn schouder en was mijn knieblessure tijdens het werpen weer teruggekomen. Het was ook nog eens mijn seizoensopener. Ondanks dit alles laat dit wel zien dat ik doorga tot het einde. Ik heb alles eruit gesleept wat in me zat op dat moment. Het blessureleed was een verre van optimale voorbereiding naar de NK, maar door een podiumplaats te halen voelde ik me wel een strijder die niet opgeeft. Aan deze medaille zit voor mij dus een mooi verhaal van wilskracht en ik ben zo benieuwd wat ik kan als ik fit ben.’
Later zou Suze nog 41.35 meter in Den Haag werpen halverwege juli. Daarna hield ze het voor gezien. Die vrijdag 23 juni in Bergen op Zoom was de magie van het speerwerpen nog even ver weg. Dat is voor haar die keer dat ze een PR of een hele goede worp realiseert en het publiek daarvan meegeniet. Het moment dat ze de speer loslaat en het voelt dat ze ‘m raakt. ‘Dat is zo’n onbeschrijfelijk gevoel’, vervolgt ze. ‘Het moment daarna maakt het scenario ook echt compleet: Je laat de speer los, ….weet dat het raak is en dan is het afwachten (samen met het publiek en hun reactie) op de landing van de speer….. De spanning bij het kijken naar het beeldscherm totdat de magische getallen op het scherm komen en je een PR hebt (of een hele mooie poging)…… magisch gewoon’, visualiseert ze blij.
Een andere mooie eigenschap van het speerwerpen vindt ze de hechte groep van atleten in Nederland die elkaar kent, ondersteunt en alles gunt. Suze, met 52.96 meter Nederlands recordhoudster onder 18 jaar van oktober 2022 tot en met april 2023, noemt het een kleine wereld in Nederland. ‘But we’re growing. Natuurlijk is er concurrentie, maar zodra iemand een goede worp heeft (of juist niet een goede wedstrijd heeft gedraaid), dan leeft iedereen met je mee. We steunen elkaar echt. Hierdoor krijg je het gevoel dat je het niet alleen doet, maar ook samen. Ik vind het erg mooi om daar deelgenoot van te zijn.’
Profiel
| Naam | Suze Zeevat |
| Leeftijd | 18 jaar |
| Woonplaats | Velp |
| Discipline | Speerwerpen |
| Trainer | Johan van Lieshout |
| Lid CTS GROUP Talententeam sinds | 2023 |
| Persoonlijk record | 48.57 meter (speerwerpen, 600 gram) 52.96 meter (speerwerpen, 500 gram) |
| Hoogtepunt | Zilver EK U18 (2021) |
Gedrevenheid, trots, gezelligheid & inspiratie
Johan van Lieshout kan als brein achter de prestaties van Suze Zeevat worden gezien. De meervoudig Nederlands kampioen had van 1999 tot en met 2017 het Nederlands speerwerprecord in handen en is nu trainer bij het Arnhemse Ciko’66. Suze traint er onder andere samen met Tom Egbers, Nassim van Hal, Lieve Aldewereld en Wiep van der Mark in Arnhem. Ook Thomas Knoop en Mees Prinsen sluiten regelmatig bij het ”Smijtteam Arnhem” aan. ‘Veel van mijn trainingen vallen samen op de momenten van de meerkampgroep, waarin ik ook jaren heb getraind. Uiteraard heb ik nog een warme band met die groep, waarmee we samen nog leuke dingen doen.’ De Nederlands kampioene en nummer twee van Europa U18 in 2022 traint zes dagen in de week, in totaal zeven keer. Op zondag werkt ze twee trainingen af. ‘Naast zelf sporten geef ik op maandag training aan de G-atletiek en aan de D-junioren. Tussendoor kan ik worden opgeroepen als invaller bij een ijssalon in Velp. Aankomend jaar ga ik beginnen bij het CIOS, waarna ik de politieacademie of de militaire academie wil doen.’
Een trainingsweek voor Suze ziet er ongeveer zo uit:
| Maandag | Vrije dag |
| Dinsdag | Krachttraining en oefeningen (3 uur) |
| Woensdag | Specifieke speerwerptraining (2,5 uur) |
| Donderdag | Krachttraining (2 uur) |
| Vrijdag | Kogels, sprint, sprong en romptraining (3 uur) |
| Zaterdag | Specifieke speerwerptraining (2,5 uur) |
| Zondag | Kogels, sprint, sprong en romptraining (2 uur ochtend) Kracht (2 uur avond) |
Dit is het eerste jaar dat Suze onderdeel uitmaakt van het CTS GROUP Talententeam. Distributie- en logistiekbedrijf CTS GROUP, de Atletiekunie en sportmerk ASICS dragen met de samenwerking jonge talenten een warm hart toe. Suze is blij dat het talententeam helpt bij het najagen van haar ambities. ‘Ik voelde me enorm vereerd toen ik benaderd werd voor het team. Het motiveert me extra om te willen laten zien wat ik kan, al hindert mijn blessure me nu daarin.’ Ze ziet ook dat de werplichting in Nederland in de lift zit, waardoor dit jaar ook werpers zijn aangesloten bij het CTS GROUP Talententeam. ‘Het is extra mooi om dit team te kunnen versterken met werpers. Hopelijk kunnen we zo ook jonge atleten inspireren te gaan werpen.’
De prestaties van de werpers gaan ook de goede kant op. Vorig jaar pakten Ryan Jansen, Yannick Rolvink en ikzelf een medaille op de EK U18. Dit jaar heeft Ryan weer deelgenomen en Yannick heeft alweer een medaille op de EK U20. Ik hoop dat we dit door kunnen zetten. Er komt weer een goede werplichting aan.’ Met vier woorden omschrijft Suze de betekenis van het team voor haar. ‘Gedrevenheid, trots, gezelligheid en inspiratie. We hebben onderling een fijne vibe en je voelt je verbonden met elkaar. Zo maken we ook altijd als we elkaar zien op een wedstrijd even een praatje en wensen we elkaar succes. Ze houden mij extra gemotiveerd. Yannick en Ryan zijn twee keer achter elkaar op de EK geweest en Sofie, Jamie en Ruben hebben de meeste ervaring. Mocht ik advies nodig hebben hoe ze verschillende dingen aanpakken en waarom, dan weet ik dat ik bij ze terecht kan. Het zou ultiem zijn om samen op grote toernooien te staan, en uiteindelijk zelfs op Olympisch Spelen.’
Lees ook: CTS GROUP Talententeam 2023 van de Atletiekunie
Dit is de zesde en laatste atleet die we leren kennen in de serie talenten uit het CTS GROUP Talententeam van 2023. In de vorige afleveringen maakten we kennis met Ryan Jansen, Sofie Dokter, Jamie Sesay, Yannick Rolvink en Ruben Rolvink.
Tekst gaat door onder afbeelding.
Trainen bij Ciko ’66 of bij Papendal?
‘Als ik mijn trainer mee zou mogen nemen en eventueel trainingsmaatjes, dan kies ik voor trainen bij Papendal. Het geeft je veel meer mogelijkheden qua oefeningen die je zou kunnen doen. Vanwege de betere faciliteiten die ze daar ook hebben. Ook het binnen werpen geeft een hele goede mogelijkheid om beter en sneller progressie te kunnen boeken in de winter.’
Je zilveren medaille op de EK U18 of je Nederlands record U18?
‘Mijn zilveren medaille op de EK U18, 100% zonder twijfel. Een Nederlands record is erg mooi om neer te zetten, alleen wordt deze altijd een keer van je afgepakt (inmiddels al gedaan door Jolie Baerveldt). Maar dat gevoel op die EK en die podiumplek, dat pakt niemand meer van mij af en die ervaring neem ik voor altijd mee. Ik kan altijd zeggen dat ik zilver heb gewonnen in 2022 op de EK onder 18 jaar en dat bewijs hangt in mijn slaapkamer.’
Een hordentraining met CTS-teamgenoten Sofie & Jamie of een discustraining met Ruben & Yannick?
‘Een hordentraining met Sofie en Jamie. Ik kom tenslotte van de meerkamp af, daar is het allemaal begonnen voor mij. En daarom heb ik nog steeds een beetje liefde voor het onderdeel.
Een EK-medaille bij de senioren of deelname aan de Olympische Spelen?
‘Ook deze kan ik met volle overtuiging beantwoorden, namelijk deelname aan de Olympische Spelen. Het is voor veel sporters de allergrootste droom om te bereiken en dat geldt voor mij ook. Als je daar eenmaal bent, heb je in mijn ogen het allerhoogste niveau in onze sport bereikt.’
Australië
Haar knie gaat weer goed en dat geeft opluchting. Wel merkt Suze nauwelijks verschil in haar schouder vergeleken met zes maanden geleden, toen de pijn begon. ‘Ik heb nu een afspraak staan met de sportarts en daarna heeft ze een datum wanneer we de MRI kunnen maken voor beide plekken. Hopelijk komt daar iets duidelijks uit, zodat we doelgericht kunnen werken om weer volledig te herstellen. Daarom heb ik ook de keuze gemaakt om geen wedstrijden dit seizoen meer te doen. Dus het zal helaas bij die 43.61 meter blijven.’
Dromen over meer zijn er wel, zeker van de Olympische Spelen. Een worp met de 600-gramspeer (het gewicht onder 20 jaar en bij de senioren) van 64 meter biedt haar een ticket naar Parijs. Het lijkt een enorme opgave. Dat lijkt haar onrealistisch en de Spelen van Los Angeles in 2028 vindt ze ook vroeg om te halen. ‘Ik ben dan 23 jaar. Ik schat mijn kansen groter in voor de Spelen van 2032, maar je weet het nooit. Eerst wil ik mijn focus hebben op de WK onder 20 jaar van volgend jaar. Maar het zou echt onbeschrijflijk zijn als ik me plaats voor de Spelen van 2032 in Brisbane. In Australië, waar mijn vader is geboren en het grootste deel van onze familie woont. Het zou heel mooi zijn als ze bij de grootste wedstrijd van de wereld en het hoogst haalbare in onze sport aanwezig kunnen zijn. Het gevoel van de EK U18 was zo magisch, dat smaakt naar meer. Mijn doel is dat gevoel weer te ervaren op een groot toernooi. Zonder blessures en gezien mijn groei in de afgelopen wintertraining ben ik overtuigd dat ik dit jaar op de EK U20 weer in Jeruzalem had gestaan. Met dit in gedachten werk ik aan mijn herstel en kijk ik graag vooruit naar mijn doel: de WK U20 in Lima volgend jaar. Maar ik zet die deur pas helemaal open zodra ik weer m’n eerste fatsoenlijk blessurevrije wedstrijd heb gedaan in het nieuwe seizoen.’
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met CTS GROUP en de Atletiekunie.
Foto’s: Atletiekunie & Edwin Glaser
