Het was een monoloog van 41 seconden, sneller dan het wereldrecord op zijn afstand, de 400 meter. Liemarvin Bonevacia had niet veel tijd nodig op weg naar zijn finale die maandagavond op het programma staat. In een beste seizoenstijd van 45.17 laat hij zien wanneer het echt moet. Op mijn vraag ‘hoe doe je dit ineens?’ antwoordt hij dit: ,,Daarom heet ik Liemarvin Bonevacia. Ik kan onder druk, ik kan ik kan ik kan. Ik was teveel in een pressure, alweer een 46. Ik was super down man. Het voelde alsof ik de mix in de steek had gelaten. Op de een of andere manier kan ik me altijd opknappen en motiveren en vandaag zei ik ‘misschien is dit mijn laatste EK, ik geniet ervan’. Ik ben gewoon Liemarvin op de baan. Ik ga gewoon daar, ik doe mijn ding in de camera, ik moet mijzelf zijn en laat alles gewoon los. En dan zie je hoe mooi ik de 400 loop. Dankjewel.” En weg was de 35-jarige Nederlands recordhouder.
Lees hier meer over de EK atletiek in Rome, van 7 t/m 12 juni.
Lieke Klaver won haar halve finale en had overall de tweede tijd (50.57), een beste seizoenstijd. Haar ultieme doel hier in Rome is een eerste individuele outdoor medaille op een EK. Het belooft een geweldige finale te worden met op papier drie favorieten voor eremetaal: de Poolse Kaczmarek, de Ierse Adeleke en natuurlijke Lieke Klaver. Taymir Burnet redde het in zijn halve finale op de 200 meter niet. Hij finishte als laatste in een teleurstellende 21.02. We zien hem dinsdag terug op de 4×100 meter estafette, waar het team zich nog kan plaatsen voor de Olympische Spelen.
Lees ook: Marathonloopster Anne Luijten met vertrouwen naar Parijs
Douwe Amels: ‘Ik zou de Europees indoorkampioen altijd sturen’
Weer een EK-finale voor ‘Gouwe’ Douwe Amels. Met 2,21 meter in één keer verzekerde hij zich van een plek in de eindstrijd die dinsdagavond op het programma staat. De 32-jarige twintigvoudig Nederlands hoogspringkampioen en regerend Europees indoorkampioen (2,31 meter in Istanbul in 2023) maakt daarmee zijn uitzending naar Rome ‘zonder limiet’ meer dan waar. Waar hij voor de WK Indoor zonder limiet niet mocht afreizen was dat dit keer geheel anders. ,,In Glasgow was het meteen finale en dat was eigenlijk een betere uitgangspositie dan ik nu had. Ik zat toen echter heel ver van de Nederlandse limiet af en sprong toen 2,20 meter. Vanuit die kant geredeneerd begrijp ik het.” En met een brede grijns: ,,Ik had mezelf gestuurd.”
Amels wist naar aanleiding van contact met de Atletiekunie dat er een mogelijkheid was een bespreekgeval te zijn. En meer bespreekgeval dan dit kan niet. Ik ging er eigenlijk een beetje van uit dat het telefoontje zou komen”, refererend aan het feit dat de Nederlandse limiet nu 2,24 meter was, waar hij onlangs nog 2,23 meter sprong. ,,Ik kon in die wedstrijd bovendien geen 2,24 meter springen, dus ik denk dat ik mede daarom wel mocht.” Hoogspringen op een toernooi is een ander spelletje, legt hij uit. ,,Die 2,21 meter kan bij wijze van spreken iedereen springen die hier staat, maar je moet het vandaag doen. Dit is mijn derde EK buitenfinale plus één indoor dus ik heb inmiddels wel wat ervaring.” Amels brak in 2013 door met zijn Europese titel in de categorie onder 23 jaar in het Finse Tampere met 2,28 meter. Pas tien jaar later verbeterde hij dat in Istanbul.
Foto’s: Erik van Leeuwen
Hardloopnetwerk nieuwsbrief: Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
