Home Zoeken

Na 17 jaar verricht voormalig bondscoach middellange- en lange afstand Grete Koens geen werkzaamheden meer voor de Atletiekunie. Ze sluit het hoofdstuk Papendal af en slaat samen met een achttal Nederlandse toppers een nieuwe, eigen weg in. En hier willen wij natuurlijk alles over weten.

Per 1 januari 2022 ben je niet meer actief voor de Atletiekunie. Hoe nu verder?

‘Ik geef nog altijd zes en indien nodig zeven dagen in de week training. Dus in die zin verandert er in de trainingsbegeleiding niets voor de atleten die me gevolgd zijn: Tony van Diepen, Diane van Es, Bart van Nunen, Maureen Koster, Benjamin de Haan, Maureen Ellsworth, Jesse Fokkenrood en Floor Doornwaard. Voor de baantraining maken we nu gebruik van de accommodatie van CAV Climax in Ede. Voor de krachttraining kunnen we terecht bij Sportservice Ede. Dus dat is allemaal prima geregeld. Ik ben dan ook erg blij met de steun van beiden. Daarnaast hebben we de toezegging van de Atletiekunie dat we, indien nodig, nog tot en met eind maart gebruik kunnen maken van de (indoor)faciliteiten op Papendal. Dus daarmee kunnen we het indoorseizoen nog overbruggen indien nodig. Ik wil in Ede echt iets moois gaan opbouwen. Ik ben nu bezig met het creëren van goede omstandigheden om topsport te bedrijven.’

Kun je goed uit de voeten als coach zonder veel hulp van de Atletiekunie?

‘Ik zie het als één groot avontuur. Ik ga aan de slag met een fantastische groep atleten die uit alleen maar (jeugd)internationals bestaat, waaronder vier Olympiërs. Dan ben je toch ‘rijk’ als coach? Het zal zeker niet makkelijk worden, omdat een aantal Atletiekuniefaciliteiten nu weg vallen. Dus die moeten we vanaf de grond weer op gaan bouwen. En daar moeten we partners en suppliers voor zoeken. Maar we hebben wel de vrijheid om volledig onze eigen visie te volgen. Het team naar eigen goeddunken verder uit te breiden. En ik denk dat deze situatie ook wel weer kansen creëert, omdat we als kleine organisatie flexibeler zijn dan een groot orgaan als de Atletiekunie.’

‘Het is een grote misopvatting dat je door veel duurwerk trager wordt. Je wordt alleen trager als je snelheid niet traint!’

Hoe zou je je manier van trainen en coachen beschrijven? Wat neem je mee uit je eigen carrière in je coachschap?

Grete Koens wijst haar atleten het parcours tijdens de EK Cross in Hyères in 2015.

‘Als trainer werk ik vanuit een heel sterk aeroob fundament (dat heb ik meegenomen uit mijn eigen topsportcarrière). En dat doe ik eigenlijk voor alle disciplines. Dus niet alleen (zoals vanzelfsprekend) op de lange afstand, maar ook op de middenafstand en zelfs de 400 meter zorg ik er eerst voor dat het duurvermogen heel goed ontwikkeld is voordat ik specifieke prikkels aan het programma toevoeg. En dan zijn die specifieke prikkels voor mij het zout in de pap. Dus die doseer ik zorgvuldig (en ook spaarzaam) zodat het niet de overhand krijgt. Ik voorkom hiermee dat het opgebouwde duurvermogen weer afgebroken wordt. Verder train ik het hele jaar door snelheid. En dat doe ik ook met iedereen, dus ook met marathonlopers. Het is een grote misopvatting dat je door veel duurwerk trager wordt. Je wordt alleen trager als je snelheid niet traint! Dus elke maandag (bewust het begin van de week) staat er voor mijn hele team een portie snelheid op het programma. Ook vaste prik zijn twee krachttrainingen in de week. En die zijn dan weer essentieel om de atleet belastbaar te maken, maar daarnaast gebruik ik de krachttraining ook als middel om de looptechniek te verbeteren. Krachttraining zie ik dan ook als techniektraining met gewicht. Tot slot geldt dat alle schema’s (of het nu loop- of krachtschema’s zijn) zijn afgestemd op het individu. Het is geen ‘one size fits all’, maar echt maatwerk. Dus ik kan twee 800-meterlopers op een volstrekt verschillende manier trainen, net zoals ik dat bij de marathonlopers (Bart van Nunen en Benjamin de Haan) doe. Elk lichaam is anders en reageert anders op een trainingsprikkel. Dus aan dat finetunen van een individueel programma besteed ik veel tijd en aandacht. Ik zorg voor een mooie balans tussen intensieve en extensieve prikkels. Voor mij als coach zijn belangrijke kernwaarden: transparantie, integriteit, authenticiteit, duurzaamheid (in een samenwerking) en passie. En deze kernwaarden laat ik terugkomen in de begeleiding van mijn sporters. Waarbij we meer dan ooit laten zien wat we doen (zie Instagram Grete Koens). Er zijn wat mij betreft geen trainingsgeheimen. Ik ben ook bereid om alles wat ik aan kennis en ervaring in huis heb te delen.’

‘Er zijn te weinig vrouwelijke topcoaches in de atletiek en in de sport in het algemeen. Dat vind ik een slechte zaak.’

Waarom denk je dat er zo weinig vrouwelijke topcoaches in de atletiek zijn?

‘Dat geldt niet alleen voor de atletiek, maar voor de topsport in het algemeen. En ik vind dat een slechte zaak. Diversiteit in coachstijl maakt een (bonds)programma alleen maar sterker. Als ik op een NOC*NSF coachcongres kom, dan zie ik eigenlijk alleen maar mannelijke collega’s. En de vrouwen die er rondlopen zijn over het algemeen eerder werkzaam in de wat kleinere (of paralympische) sporten. Dat patroon zie je ook terug in de leidinggevende functies bij de sportbonden. Ik heb geen idee hoe dat komt. Er zijn veel mannelijke ego’s in de topsport en wellicht maakt dat het voor vrouwen lastiger om er tussen te komen. Maar goed, dat is maar een aanname. Ik laat er me echter niet door afleiden en blijf doen wat ik het liefste doe.’

Kun je de drie mooiste momenten na 17 jaar bondscoachschap belichten?

‘Qua mooie momenten zijn het er eigenlijk te veel geweest om op te noemen. Nooit eerder zijn er bij mijn weten meer medailles behaald door Nederlandse MiLa-atleten dan in de afgelopen 10 jaar. En het was voor mij een voorrecht om dat van dichtbij mee te mogen maken. Als ik er dan maar 3 momenten uit moet lichten, dan mis ik nog een paar hele mooie andere momenten. Ik benoem dan 3 toernooien die niet per definitie de succesvolsten waren. Zeker niet met de Olympische Spelen in Tokio nog vers in het geheugen. Maar ze waren voor mij op een andere manier bijzonder.’

EK Indoor Praag 2015

‘Hier hadden we als middellange-afstandsdelegatie namelijk een zeldzame 100% score. Drie atleten stonden aan de start en alle drie gingen met een medaille naar huis. En voor alle drie gold: no guts – no glory. Brons voor Maureen Koster op de 3000 meter, die met een gedurfd stukje frontrunning vanaf 1200 meter voor het einde van de wedstrijd bijna het hele veld sloopte met een moordend tempo. Zichzelf had ze ook een beetje gesloopt. Maureen had iets te enthousiast de aanval ingezet, maar ze hield nog net een klein beetje energie over in haar kleine teen voor een plekje op het podium. Brons was er eveneens voor Thijmen Kupers (‘nu kan ik niet achterblijven’, zei hij voor de finale nadat hij Maureen had zien vlammen) op de 800 meter meter. Thijmen liet in de serie en halve finale ook een fraai stukje frontrunning zien. Gewoon van kop af op z’n Thijmens het hele veld zijn tempo opleggen. Maar in de finale verraste hij de concurrentie door opeens uit een heel ander tactisch vaatje te tappen. En dat zorgde voor de nodige verwarring bij de tegenstanders en een plak voor Thijmen. En dan, last but not least, pakte Sifan Hassan goud op de 1500 meter. En dat was ook weer met een stukje frontrunning. Alleen kwam dat nu voort uit pure blufpoker. Sifan was namelijk vlak voor de wedstrijd ziek geworden en was eigenlijk helemaal niet in goede doen. Maar door weg te gaan op een wereldrecordschema gaf de concurrentie de strijd om het goud gelijk al op. Ze liepen alleen nog maar voor zilver en lieten Sifan gaan. Die stortte uiteraard later in de wedstrijd in en viel stil. Maar ze had inmiddels zo’n grote voorsprong dat ze net niet meer op tijd ingehaald kon worden.’

EK Cross Chia 2016

‘Dat was de EK cross waarop Nederland voor het eerst met een team een medaille pakte: brons voor het meisjes juniorenteam bestaande uit Jasmijn Lau, Veerle Bakker, Merel van de Marel en Jasmijn Bakker. Dat kwam redelijk onverwacht, al hadden de meiden in de Warandeloop door samen hard te lopen (om kwalificatie af te dwingen) al een stukje teamwork laten zien. Daar deden ze tijdens de EK nog een schepje bovenop. Vooral de enorme blijdschap na de wedstrijd zal me voor eeuwig bijblijven. De dames zweefden een meter boven de grond en produceerden een orkaan van geluid. Mijn trommelvliezen moeten nog altijd herstellen. En het was ook erg leuk om te zien hoe trots de meegereisde ouders waren. Zij zweefden net zo hard mee.’

EK Indoor Glasgow 2019

‘Dat was voor Nederland een heel succesvol toernooi, waarbij er opeens in een tijdsbestek van ongeveer een half uur vier Nederlandse medailles te bewonderen vielen. Uiteindelijk ging Nederland met vijf medailles naar huis, maar vooral dat krankzinnige half uur blijft me bij. Helemaal omdat m’n eigen pupil Tony van Diepen met een bronzen medaille en een Nederlands record op de 400 meter, internationaal zijn grote doorbraak beleefde. Ik train Tony al vanaf zijn zestiende en heb veel met hem meegemaakt. Als ik ooit mijn memoires ga schrijven, dan zitten er minimaal tien hoofdstukken Tony tussen. Inmiddels werken we al negen jaar samen en is zijn medailleverzameling in 2021 alleen maar mooier geworden met zilver (400 meter) en goud (4×400 meter), goud bij de World Relays en als klap op de vuurpijl een Olympische zilveren medaille op de 4×400 meter. Vooral dat laatste vind ik nog altijd bizar. Maar die eerste medaille was het begin. Dus die blijf ik koesteren.’

’Echt verbaasd heeft ze me niet, want talent heeft ze in overvloed. Maar vooral de manier waarop ze steeds weer terug weet te komen van blessures is bewonderenswaardig. En in die zin is het soms verbazend hoe goed ze dan weet te presteren op een toernooi na een hele lastige aanloop met tal van onzekerheden. En dan heb ik het natuurlijk over Susan Krumins. Echt razend knap wat zij voor een reeks heeft neergezet op de grote toernooien met top 8 klasseringen mondiaal en medailles op de EK’s. En dus hoort haar oeuvre thuis in de memorabele momenten die ik hierboven heb genoemd. Dus als het er vier mogen zijn, dan mag je de toernooioptredens van Susan er nog tussen plaatsen. Hét voorbeeld van een enorm doorzettingsvermogen.’

Hoe vinden de atleten de nieuwe situatie?

‘Hoe de atleten er tegenaan kijken zou je aan de sporters zelf moeten vragen. Voor hen was het in ieder geval het belangrijkste dat ze met hun coach konden blijven samenwerken. En een paar hebben uitgesproken dat ze het wel verfrissend vinden om straks in een andere omgeving te gaan trainen.’

Grete Koens naast Diane van Es tijdens de recente trainingsstage in Monte Gordo.

Wat zou je dit jaar graag willen bereiken op het gebied van coachschap? En in welke ambities ga je je acht atleten ondersteunen dit jaar?

‘Dit jaar richt ik me zoals altijd op het beter maken van sporters. En dan niet alleen fysiek, maar ook op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. En voor mezelf heb ik ook dergelijke doelstellingen (alleen neem ik dan fysiek genoegen met het vertragen van de aftakeling). Qua sportieve doelen zijn naast het lopen van persoonlijke records de grote internationale toernooien de uitdaging (dit jaar de WK Indoor, WK Outdoor en EK Outdoor). Ik hoop daar met een groot deel van het team te staan en te presteren.’

Wat is het grote doel dat je nog wil bereiken als coach?

‘Op middellange termijn vormen de Olympische Spelen in Parijs het grote doel. De ambitie is om daar met zes atleten aan de start te staan. Voor de lange termijn is het streven om op structurele basis atleten af te leveren (eigenlijk hofleverancier van de MiLa te worden) voor de grote toernooien. En om op die toernooien competitief te zijn en mee te strijden om finale- en/of podiumplaatsen. Het traject richting de toernooien maken we transparant. We delen nadrukkelijk onze passie, plezier, kennis en ervaring met de hardloopcommunity. Op die manier hopen we lopers van elk niveau, jong en oud, te inspireren en dingen te leren.’

Foto’s: eigen bezit en Erik van Leeuwen

0 commentaar
FacebookTwitterEmail
Kroondomein

Herken je dat: waar je hartje zomer vrij soepeltjes over de weg of baan racet en je nu, als de temperaturen dalen, met stijvere spieren wakker wordt? Je achillespezen gaan opspelen of je kuiten verkrampen? Wij vroegen ons af: klopt het dat je in de winter sneller geblesseerd bent? En wat kun je er aan doen?

Meer blessures in de winter

Verminderde bloedtoevoer naar de spieren

In de winter duurt het veel langer voor je spieren warm zijn en je soepel loopt. Sportarts Mirjam Steunebrink geeft aan: ‘Bij blootstelling aan kou vermindert de bloedtoevoer naar de spieren, waardoor je gevoeliger bent voor in principe alle blessures. Deels omdat je stijf bent en dus minder gecoördineerd beweegt en deels omdat slecht doorbloede spieren eerder overbelast en beschadigd raken. In combinatie met factoren als gladheid leidt dat ’s winters tot een fikse toename van het aantal loopblessures.’

Verzwakt lichaam

In de winter hebben we vaker te maken met verkoudheid en de griep, pas op die momenten op, je lichaam is al wat zwakker, dus een blessure ligt op de loer als je te hard gaat trainen. Geef je lichaam wat extra dagen rust zodat je sterk terugkomt.

Activatie en warming up

Help je spieren om de overgang te maken van stijf en koud naar warm en weer terug. Belangrijk is het om een goede activatie en warming up te doen voordat je gaat hardlopen. Zo voorkom je spierkrampen of verrekkingen.

In de winter kan het helpen om uberhaupt wat vaker te stretchen, bijvoorbeeld ’s ochtends of ’s avonds met een yoga stretch. Dat is sowieso wel een aanrader voor de thuis- of kantoorwerkers. Veel zitten vraagt om rekken en wat activerende oefeningen tussendoor!

Tip: Smeer voor je training warming-up gel op je achilles, hamstring en kuiten, zo activeer je deze spieren en verlaag je de kans op spierblessures.

Onderkoeling in Nederland?

De temperaturen in Nederland zijn niet vaak extreem laag. Maar relevanter is de gevoelstemperatuur. Die is namelijk ook afhankelijk van windkracht en regen. Een harde wind kan de gevoelstemperatuur met wel 10 graden laten zakken en water onttrekt veel warmte aan je lichaam. Dus ook bij temperaturen boven het vriespunt, kun je onderkoeld raken.

Een laag vetpercentage, vermoeidheid, slaaptekort en alcoholgebruik kunnen ervoor zorgen dat je sneller afkoelt. Verder hebben kleinere en oudere sporters vaak meer moeite op temperatuur te blijven.

Hoe blijf je warm?

Komt de gevoelstemperatuur in de buurt van het vriespunt, draag het liefst drie laagjes kleding die ademend en droog blijven en draag en goede muts. Veel warmte gaat namelijk verloren via je hoofd. Bij regen; zorg voor een waterafstotende bovenlaag. Ga je een lange duurloop maken in een onbekend gebied, neem je telefoon mee.

Last van koude handen? Hier koop je verwarmde handschoen!

Thermo-ondergoed houdt je temperatuur constant

Thermo ondergoed is een goede basislaag om te dragen in de winter. Tijdens het hardlopen wordt je lijf warmer. Thermo ondergoed zorgt ervoor dat die extra geproduceerde warmte beter wordt vastgehouden en zo niet direct aan je omgeving wordt afgegeven. Afhankelijk van de intensiteit van je training kun je de dikte van je thermo ondergoed kiezen.

Een regen hardloopjack, welke kies je?

Als je een regenjack aantrekt wil je op de eerste plaats dat het waterdicht of waterafstotend is. Maar je wil ook dat het ademend is en je zweet niet op je lijf blijft plakken maar naar buiten kan. Een jack met een membraan laagje ( is een waterdicht laagje met minuscule gaatjes die zweet’damp’ doorlaten, maar regen niet binnenlaten) is hiervoor het meest geschikt. Als laatste wil je waarschijnlijk dat het winddicht is.

Test (en korting)

We testten verschillende thermo ondergoed en vonden de Craft Nanoweight vooral geschikt voor een snelle tempotraining of wedstrijd; het is heerlijk licht en dun en blijft super droog. De Odlo Blackcomb is beter voor de lange duurloop; hij is wat dikker en houdt je heerlijk warm ook op langzamere loopjes. Bovendien met ZeroScent-technologie die geurtjes tegengaat. En voor de echte koukleumen helpt het om voor je training je benen in te smeren met Kwakzalver Vurig Warm. Black Friday duurt tegenwoordig langer dan alleen vrijdag, beide nu nog te verkrijgen met korting.

Lees ook: Hardloopcadeaus voor de feestdagen

0 commentaar
FacebookTwitterEmail

Er zijn nu geen wedstrijden, maar dan is er altijd Indie Runner die iets gaafs verzint. Eerder was er al Last Runner Standing, Randstad Relay en Noord Gestoord, nu komen ze met Noord Oost Zuid West. Wij zijn fan! Tijdens NOZW loop je zo snel als je kan door de stadsdelen van Utrecht of Amsterdam (meer steden volgen). Een virtuele hardloopwedstrijd waar je vooraf een slimme route door alle stadsdelen moet uitzetten en die daarna zo snel mogelijk lopen.

Hoe werkt het?

Loop snel mogelijk een route die alle stadsdelen van jouw stad doorkruist. Deze route mag je zelf ontwerpen. Het gaat dus niet alleen om snelheid, maar ook om slimheid.

  • Je activiteit moet plaats vinden tussen 15/1/2022 en 15/2/2022
  • Deadline voor uploaden is 15/2/2022 23:59!
  • In elk stadsdeel moet minimaal 1 meter gelopen zijn
  • Stadsdeel grenzen zijn hier te vinden: Amsterdam (vink stadsdelen delen aan) of Utrecht
  • In Amsterdam hoef je NIET door de stadsdelen Weesp en Westpoort te lopen
  • Start en finish mogen uit elkaar liggen
  • Uploaden gaat via Strava (zet in je activiteit op hardlopen en op wedstrijdmodus en geef ‘m een naam met #NOZW en #AMSTERDAM of #UTRECHT in de titel (niet in de ondertitel)
  • In Amsterdam: het nemen van de pont is toegestaan
  • Deelname is gratis

Je activiteit verschijnt automatisch in het leaderboard. Rob Maas heeft iets slims geprogrammeerd zodat er automatisch gecheckt wordt of je in je Strava activiteit alle stadsdelen hebt bezocht. Plan je route en zorg dat je in alle stadsdelen Amsterdam (behalve Weesp en Wespoort) of in die van Utrecht loopt en upload je activiteit! Het event is gratis en de wedstrijd loopt van 15 januari tot en met 15 februari. De snelste man en vrouw in elke stad wint een paar schoenen naar keuze van ON RUNNING.

Meer info (en leaderboard).

Foto: Erik van Leeuwen

0 commentaar
FacebookTwitterEmail

Review: ASICS Fuji Lite 2

door Tijn Piest

De Fuji Lite 2 is onderdeel van de nieuwe trailcollectie van ASICS. Deze schoen ondersteunt je op de onverharde ondergrond. Wij waren erg benieuwd naar de trailschoen met ASICSGRIP.

De ASICS Fuji Lite 2 is ontworpen voor alle weersomstandigheden en gemaakt voor bos-, berg- en zandpaden. De ASICSGRIP technologie zorgt voor ondersteuning op ruw terrein. Het FLYTEFOAM in de tussenzool, gemaakt met gerecycled materiaal, is aanwezig voor een demping die zowel duurzaam als lichtgewicht is. De uiteinden van je bot worden gespaard door de veerkracht in de zool. De pronatie is neutraal, dus de trailschoen is gemaakt voor lopers met een normale voetboog. De voorganger van de Fuji Lite 2 is de FujiTrabuco Lyte, die ietsje lichter is.

Het design dat wij testten was in de kleuren Monaco Blue / Sunflower: een afwisseling van geel en licht- en donkerblauw. De drop is 4 millimeter en het gewicht 255 gram.

Lichte schoen

Door ons werd de schoen uiteraard getest in het mulle zand en op drassige padden. De trailschoen is redelijk licht, maar beschikt over goede grip. De pasvorm is fijn. Echter kun je soms een beetje ondersteuning missen. De Fuji Lite 2 leent zich uitstekend voor snelle kilometers over trailpaden, in trainingen en wedstrijden. Op het gebied van stabiliteit en ondersteuning levert dit trailmaatje een beetje in. Het geluid van het reageren van de schoen op het asfalt is opvallend. Daar moet je op het begin wel even aan wennen. De schoen is dus duidelijk ontworpen voor ruig terrein.

De vrouwenvariant weegt ongeveer 208 gram. De schoen is verkrijgbaar in de kleuren Deep Sea Teal/Pure Silver, zoals je op de foto ziet.

Kenmerken ASICS Fuji Lite 2

  • Bovenwerk van mesh voor betere ventilatie
  • Bovenwerk van gerecycled materiaal voor vermindering afval en koolstofuitstoot
  • Zakje waar veters in weggestopt kunnen worden
  • Toegevoegde lus op hak voor gemakkelijk aan- en uittrekken
  • Demping van FLYTEFOAM gemaakt van duurzame materialen
  • De buitenzool van ASICSGRIP voor meer kracht op nat en droog terrein

Conclusie

Goede slijtzool, een lichte schoen, ASICSGRIP technologie, maar een beetje gebrek aan stabiliteit. De ASICS Fuji Lite 2 is een aanrader voor trailrunners die weinig ondersteuning nodig hebben en op zoek zijn naar een fijne schoen voor snelle trainingen en wedstrijden.

De ASICS Fuji Lite 2 voor dames en heren is voor €129,95 te koop bij All4running.

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met ASICS.

0 commentaar
FacebookTwitterEmail
Nieuwe berichten
Oude berichten
Nieuwsoverzicht

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten