Ierland: het eiland van Guinness, rugby en de Wicklow Mountains. Daar waar je goed je best moet doen om de Gaelic sprekende bevolking bij te houden en de hoofdstad een krappe 600.000 inwoners telt. In Dublin – waar aanstaande zondag de 44e editie van de marathon wordt gehouden – waan je je gevoelsmatig af en toe in Parijs. Lopend langs de Liffey, de groengele dubbeldekkers ontwijkend en gebruikmakend van de fietspaden. Al houd je in het verkeer links aan en missen toch wat hoogstandjes op het gebied van cultuur, natuur en sport. De stad uit, op naar Howth!
Het is de moeite waard Dublin te ontvluchten. Getuige de oppervlakte en de echt bijzondere bezienswaardigheden is één of twee nachten in de stad voldoende. Phoenix Park en de Guinness Storehouse tipte de Ierse 800-meterloper Mark English ons. Ook de Irish Emigration Museum behoort tot de hoogtepunten van de hoofdstad. Ierland is een land van emigratie. Tussen 1845 en 1850 mondde een tegenvallende aardappeloogst uit in de Ierse hongersnood, waaraan meer dan een miljoen Ieren overleden. Miljoenen anderen zagen geen toekomst meer in de republiek en kozen voor Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland. Melancholie en lacherig doen over de dood heersen nog steeds in de Ierse literatuur.
De Irish Life Dublin Marathon is het grootste hardloopevenement van Ierland. De start ligt op Leeson Street, ten zuiden van de rivier de Liffey. Na een lange passage van Phoenix Park, het grootste omheinde park van Europa, slingert het parcours langs de zuidelijke parken van Dublin. Na een grote lus rond University College Dublin en Elm Park Golf Course koersen de lopers weer af op het centrum, met de finish bij Pepper Canister Church. Een toeristisch, vlak, maar niet heel snel parcours, getuige het record: 2:06.52.
Op straat zijn daar weinig tekenen van te herkennen. Dublinezen zijn massaal te vinden in de bruisende wijk Temple Bar, ten zuiden van de rivier de Liffey. Guinness wordt massaal geschonken in de pub (café). De brouwerij staat in de de hoofdstad, bekend van de donkere kleur en de bruinwitte schuimkraag. Een paar straten verderop zorgen straatmuzikanten voor vreugde met Engelstalige nummers. De politie houdt een vriendelijk oogje in het zeil voor ongewenste gasten. In de lange winkelstraten, qua bouw een Nederlands karakter, vind je naast de bekende Amerikaanse merken veel schoenenwinkels, knusse koffiezaken en delicatessen. In de stad vervoeren witte bruggen met apart fiets- & wandelgedeelte om de paar honderd meter de toeristen over de Liffey. Maar in de brede straten van winkelcluster O’Connell Street ontkom je niet aan de stoplichten en de kriskras overstekende fietsers (door het zomaar ophouden van paden kunnen zij al helemaal beter de stad mijden).
Check ook onze citytrip Londen
Daarom is het tijd om naar de kust te trekken, naar schiereiland Howth Head om precies te zijn. Ten noordoosten van de stad, nog in het district Dublin, ligt het oorspronkelijke vissersdorp. Op zonnige dagen staan lange files richting Howth, dus ga vooral lopen. Met koffie beginnen? Tang in de Abbey Street is een aanrader voor een stadse setting met betaalbare prijzen. We starten onze route in hartje Dublin, op Liffey Boardwalk, een wandelboulevard tegen de rivier aan. Dan loopt onze route richting de haven, waar je per veerdienst het Verenigd Koninkrijk of Frankrijk kunt bereiken. Net na de Spencer Hotel sla je linksaf voor een passage langs het Royal Canal. Bij Clarke’s Bridge kiezen we voor de regionale weg R803, richting Dublin Airport. Vergeet niet goed naar links te kijken, dan is Croke Park onvermijdelijk. Dit imposante stadion, waar meer toeschouwers in passen dan in het olympisch stadion van Parijs, is het hoofdkwartier van de Gaelic Athletic Association. Daarbij gaat het om gaelic football: een Ierse sport met elementen van voetbal en rugby. In september klinkt hier kabaal als de All Ireland Final plaatsvindt.
Na passage van Fairview Park, de luxe voorstad Killester en de Royal Dublin Golf Club, doemt het plaatsje Sutton op. Dan wacht nog twee kilometer rechtstreeks naar Howth. Op het station kun je voor een kleine zes euro een retourticket voor de trein halen en binnen 25 minuten sta je weer in Dublin. Maar echte trailrunners kiezen voor de paden rond Carrickbrack Road.
Meer over trailrunning rond Dublin lees je in het oktobernummer van Trailrunning Magazine, waarmee we samenwerken. Verder daarin een portret van trailwalhalla Chamonix, Japanse trailtips en een uitgebreid interview met Rob Jetten.
Tekst: Irish Publications. Foto’s: Ireland Tourism.
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
- Noah Schutte hoopt op constante Valencia Marathon: ‘Sommige info niet te serieus nemen’
- Alles wat je moet weten over de Valencia Marathon
- Rising Star: Suzanne Harland
- Programma & Nederlandse atleten EK cross 2025 (+ startlijsten)
- Tunis als verrassende (halve) marathonbestemming: vlak parcours en winterzon
