hardloopnetwerk

ROTTERDAM – Atletiektrainer Jerry M. is weer op vrije voeten. De rechter besloot dinsdag dat de van misbruik verdachte Rotterdammer zijn strafzaak in vrijheid mag afwachten.

Een woordvoerder van de rechtbank laat weten dat M. nog wel verdachte is. Bovendien zijn er voorwaarden aan zijn vrijheid verbonden. Zo is hem een contactverbod opgelegd, zodat hij zijn slachtoffers niet kan benaderen. Ook is het paspoort van de atletiektrainer afgepakt om het vluchtgevaar tot een minimum te beperken.

Lees verder op de website van De Telegraaf.

---

Door Annemerel de Jongh

Tijdens een wedstrijd – waarin je echt je best doet om een snelle tijd neer te zetten, of waar de afstand dusdanig lang is dat je niet zeker weet of/hoe je de finish haalt – treed je sowieso buiten je comfortzone. Mijn eigen comfortzone ligt tussen de 0 en 25 kilometer en een snelheid tussen de 4’50 en 5’10. Als ik goed ben uitgerust en niet geblesseerd ben, kan ik dit op iedere willekeurige dag lopen in een training. Een marathon in dat tempo ligt iets buiten mijn comfortzone, een marathon 20 seconden per kilometer sneller ligt nog verder buiten die comfortzone. Een 10 kilometer met een pace van 4’15, dat is sneller dan comfortabel, maar ik draai mij hand er niet voor om tijdens een wedstrijd. Een 10 kilometer sneller dan 4’05 is een ander verhaal. Maar wat echt VER buiten mijn comfortabele cirkel ligt, is een 3000 meter wedstrijd op de baan. Die ik niet voor mezelf loop, maar voor een team, een club. Mijn atletiekvereniging.

Tot vorige week vrijdag had ik niet verwacht dat ik me hier ooit zorgen over zou moeten maken. Bij Olympus ’70 – mijn vereniging – lopen minstens vier meiden die een stuk sneller zijn dan ik op de korte afstand. Isa heeft bijvoorbeeld een PR van 10.27 op de 3000 en dat is nog ‘langzaam’ in vergelijking met de andere meiden, die stuk voor stuk onder de 10 minuten zijn gedoken. Kom ik dan met mijn 11.48. Maar hoe onwaarschijnlijk het tot vorige week ook leek, al die meiden waren óf geblesseerd, óf hadden andere plannen. En zo kwam het dat ik vrijdagmiddag bij Zier Running mijn eerste echte clubtenue afrekende.

Ik ging erin met het idee “ik heb niet voor deze afstand getraind, ik ben veel geblesseerd geweest, ik kan niet meer dan mijn best doen”, maar om de een of andere reden slopen er de laatste 24 uur voor de wedstrijd steeds meer zenuwen naar binnen. Ik heb geleerd om me geen zorgen te maken over die zenuwen, om er niet tegen te vechten, om ze gewoon te accepteren, dat ze er voor zorgen dat ik straks bij die wedstrijd zoveel adrenaline heb dat ik keihard gaan knallen. Maar wat als al die zenuwen voor fysieke ongemakken gaan zorgen? De hele tijd op het toilet (spoel alle energie maar meteen door de WC), geen eetlust (nog minder energie), extreem zware en vermoeide benen tijdens het inlopen en dan ineens een rommelende maag een paar minuten voor de start. Als ik zou zeggen dat ik mezelf onder controle had, dan had ik gelogen.

Lees verder op de website van Annemerel

---

“Als ik heel hard loop zit ik in een soort flow. Bij de start gaat het nog lekker maar dat laatste stuk! Bij een 800 of 1500 meter doet dat laatste rondje pijn. Mijn benen doen zeer, mijn longen doen zeer. Als ik dan toch win voelt dat heel erg goed.”

Door Feikje Breimer

Zutphen- Sarah Peerik denkt nergens aan tijdens een wedstrijd. Het enige dat telt is de snelheid, op een zo hoog mogelijk tempo over de eindstreep. Dat winnen leuk is ondervond ze toen ze nog maar 4 jaar oud was. Sarah: “We waren op vakantie en ik liep om het hardst met een jongen waar ik makkelijk van won. Dat vond ik leuk.”

Lees verder op de website van de Zutphense Koerier.

---

Het tijdschema van de Olympische Spelen in Tokio is gisteren bekend gemaakt door de IAAF, en het is aanzienlijk anders dan bij eerdere Olympische Spelen. Zo zijn meerdere finales naar de ochtend verplaatst. De atletiekonderdelen starten op vrijdag 31 juli, een week na de opening van de Olympische Spelen, met de 20 kilometer snelwandelen voor mannen. Het laatste onderdeel vindt plaats op 9 augustus. Dat is traditioneel de marathon voor de mannen.

Veel finales in de ochtend

Eén van de opvallendste veranderingen is dat meerdere finales in de ochtend zullen plaatsvinden: namelijk zoals altijd de marathon en het snelwandelen, maar ook zowel bij de mannen als vrouwen het verspringen, de 100/110 meter hordes, de 400m hordes, het kogelstoten,en – bij de mannen – het hinkstapverspringen. ”Het tijdschema voor Tokio 2020 is aanzienlijk anders dan onze eerdere olympische tijdschema’s, maar zal het grootste deel van de atletiekfans die naar de Spelen komen de kans geven om de beslissing om de medailles te zien, met 15 van de 17 sessies in het hoofdstadion,” zei directeur competitiezaken Paul Hardy van de IAAF in een toelichting. “De verplaatsing van finales naar de ochtenden is op uitdrukkelijk verzoek van het Internationaal Olympisch Comité. Zo wordt de zichtbaarheid van atletiek voor televisiekijkers in alle tijdzones vergroot.” Voor Nederlandse atletiekfans valt dit echter ongunstig uit, want hier is het dan nog nacht of vroeg in de ochtend. In Tokio is het namelijk zeven uur later.

Looponderdelen of heel vroeg of heel laat vanwege hitte

”De looponderdelen die in het stadion plaatsvinden blijven in de avondsessies om het risico op zeer warme condities voor die atleten te verkleinen,” aldus Hardy. De looponderdelen op de weg vinden juist zeer vroeg in de ochtend plaats, voordat de temperatuur te ver opwarmt. Zo starten de marathons al om 6 uur ‘s ochtends lokale tijd.

Toevoeging gemengde estafette

Het nieuwe schema maakt ook zowel de traditionele dubbels – 100m/200m, 200m/400m, 800m/1500m, 1500m/5000m, 5000m/10,000m – als de historische toevoeging van de 4x400m estafette mogelijk, die plaatsvindt op dag 2. Hardy: ”Dit is de eerste keer dat atletiek de talenten van zowel vrouwelijke als mannelijke atleten combineert in één onderdeel bij de Olympische Spelen.”

Een andere verandering is dat de tienkamp en zevenkamp zullen plaatsvinden op dezelfde twee dagen, op 5-6 augustus.

---

Wellicht heb je er iets van meegekregen: de nu 61-jarige Joan Benoit-Samuelson uit Amerika kwam maandag bij de Boston Marathon over de streep in 3:04:00 uur. Maar wie is ze precies en wat maakte haar prestatie zo speciaal?

Benoit is een marathonlegende. Ze won Boston twee keer, was houdster van het wereldrecord op de marathon, en won de allereerste editie van de marathon op de Olympische Spelen van 1984.

Boston in 1979 & 2019

In 1979, 40 jaar geleden, wist Benoit op 21-jarige leeftijd de Boston Marathon te winnen in 2:35:15. Ze verbeterde hiermee bovendien het parcoursrecord met maar liefst 8 minuten. In de 2019-editie wilde ze binnen 40 minuten van die tijd finishen, wat haar – uitgedost in vergelijkbare outfit als toen, met een shirtje van Bowdoin College (waar ze in 1979 naar school ging) en met een Red Sox-pet achterstevoren op het hoofd – makkelijk lukte: ze bleef zelfs binnen 30 minuten van die tijd. Over haar prestatie zei ze: ”Ik ben opgetogen dat ik mijn doel behaald heb, en opgetogen dat ik hier 40 jaar later weer ren.”

Boston Marathon legend Joan Benoit Samuelson finishes the Boston Marathon 40 years after her historic win. pic.twitter.com/vCrfvS0ttp

— WBZ | CBS Boston News (@wbz) April 15, 2019

Wereldrecord

Vier jaar na haar winst, in 1983, keerde Benoit terug naar Boston: dit keer won ze in een absolute toptijd van 2:22.43, een toenmalig wereldrecord. Haar tijd was 2 minuten onder het record van de Noorse Grete Waitz, eerder dat jaar gevestigd tijdens de London Marathon. Ook nu nog is dit een tijd die maar door zeer weinig atletes gelopen wordt.

Olympische Spelen

In de eerste marathon voor vrouwen op de Olympische Spelen in 1984 ging Benoit er al na drie kilometer vandoor. Niemand wist haar meer bij te halen (Waitz werd tweede) en ze pakte onbedreigd de titel. Een jaar later won ze de Chicago marathon. Het Amerikaans record van 2:21:21 dat ze daar liep hield maar liefst achttien jaar stand. Kijk hieronder naar de beelden van die historische eerste Olympische marathon voor vrouwen:

Met haar prestatie in Boston laat ze zien nog steeds heel hard te kunnen lopen, maar wat vooral was terug te zien was haar liefde voor het hardlopen.

Vanavond is de derde van zes afleveringen van Sportlab Sedoc te zien tussen 21.15 en 22.00 uur op NPO 2. Voormalig Olympisch hordeloper Gregory Sedoc debuteert in Sportlab Sedoc als presentator en het programma kreeg al volop lovende reviews. In aflevering 3: Meten is weten! Maar kan het je ook naar de winst helpen?

Sportlab Sedoc is doorwrocht en toegankelijk – het soort programma over sport dat je veel vaker op de Nederlandse tv zou willen zien.

-Arjen Fortuin in het NRC

Aflevering 3: Meten is weten

Het is makkelijker dan ooit om je sportprestaties te meten, bijvoorbeeld met een app die je hardlooptijd bijhoudt of een smartwatch die je hartslag meet. Hoe zetten topsporters nieuwe meettechnieken in om beter te presteren? En kan al dat meten je echt aan de overwinning helpen? Voetbalclub PEC Zwolle transformeerde onlangs van verliezer naar winnaar. Is deze transformatie te danken aan de nieuwe trainer Jaap Stam, of is het succes te danken aan slimme data-analisten? Baanwielrenkampioen Harrie Lavreysen gebruikt hightech-materiaal ontwikkeld met het gebruik van data en turner Bram Verhofstad gebruikt juist materiaal dat data kan generen om zijn oefeningen te perfectioneren. Gregory bespreekt met hen de impact hiervan op hun sportprestaties.

View this post on Instagram

Meten is weten! Maar kan het je ook naar de winst helpen? Morgen in Sportlab Sedoc om 21.15 uur op NPO 2. #sportlabsedoc #npo2 #avrotros #sport #innovatie

A post shared by Gregory Sedoc (@gregory_sedoc) on Apr 15, 2019 at 8:53am PDT

Over Sportlab Sedoc

De afleveringen van Sportlab Sedoc zijn elke dinsdagavond te zien op NPO2. Sportlab Sedoc is een programma over sport, wetenschap, en de kampioenen van morgen. Sedoc onderzoekt in dit programma hoe de huidige generatie topsporters innovaties in sport gebruikt om de beste van de wereld te worden. Hij neemt de kijker mee om van binnenuit te kijken naar een wereld die continu bezig is nieuwe materialen en producten te ontwikkelen.

Sedoc was al eens eerder te zien op de televisie, namelijk als deelnemer in Expeditie Robinson en De slimste mens. Nu heeft hij dus zijn eigen, meer sportgerelateerde programma. Hij neemt ons mee naar innovatielabs, testcentra en universiteiten; de plekken waar een wedstrijd anno 2019 écht gewonnen wordt.

Over Sedoc

In 2007 werd Sedoc in Birmingham Europees kampioen op de 60 meter horden. Hij deed drie keer mee aan de Olympische Spelen en behaalde dertien medailles op Nederlandse kampioenschappen. In 2016 nam hij afscheid van de atletiek bij de EK in zijn geboortestad Amsterdam. Tegenwoordig is hij analist bij de NOS, personal trainer en werkzaam voor de politie.

Foto: beeld Avrotros

In aanloop naar de marathon van Londen op 28 april heeft de organisatie van een korte documentaire gelanceerd over Eliud Kipchoge. De Keniaan, die in 2018 in Berlijn het wereldrecord op de marathon aanscherpte naar
2.01:39, zal dit jaar proberen om voor de vierde keer als eerste over de streep te komen in Londen. Kijk hieronder mee achter de schermen bij zijn voorbereiding.

De Boston Marathon vandaag werd bij de vrouwen al vroeg beslist in het voordeel van pre-race favoriete Worknesh Degefa. Bij de mannen werd pas op de streep duidelijk wie de winst had gepakt.

Vrouwenrace vroeg beslist

Het grootste deel van de vrouwenrace bij de Boston Marathon zag er als volgt uit: favoriete Worknesh Degefa uit Ethiopië (met haar persoonlijk record van 2:17:41 van 12 weken geleden in Dubai is ze de op-3-na snelste vrouw ooit) aan kop, met meer dan 2 minuten erachter een achtervolgingsgroep met ook de Amerikaanse titelverdedigster Des Linden en Jordan Hasay. Degefa liep al in kilometer 8 weg van de rest, en de grote vraag was of ze in het tweede deel van de race zou instorten. Hoewel ze al drie marathons in haar benen had, waren deze allen in Dubai, op een zeer vlak parcours. Hoewel de ervaren Edna Kiplagat uit Kenia (persoonlijk record 2:19:50 uit Londen, 2012) het gat van bijna 3 minuten wist terug te brengen tot minder dan een minuut, sprong ze te laat weg uit de achtervolgende groep om Degefa nog bij te halen. Degefa won in 2:23:31 en nam daarmee de hoofdprijs van $150,000 mee naar huis. Kiplagat werd tweede in 2:24:13. Achter haar werd Jordan Hasay derde in 2:25:20. Des Linden eindigde op de vijfde plek in 2:27:00. De Nederlandse Miranda Boonstra liep op dit zware parcours naar een knappe 2:43:05.

Turned out I was tough enough for Boston. But still don't know where heartbreak Hill is. Happy with a 2h43 on this course. pic.twitter.com/GdyAV9cQVo

— Miranda Boonstra (@MirandaBoonstra) April 15, 2019

Mannen: strijd tot het einde

Bij de mannen was het spannender, omdat de kopgroep zeer lang bijeen bleef. In de laatste kilometers werd duidelijk dat de winst ging tussen drie mannen: Lelisa Desisa (persoonlijk record 2:04:45 van Dubai, 2013), Kenneth Kipkemoi (persoonlijk record 2:05:44 van Rotterdam, 2018) en Lawrence Cherono (2:04:06, gelopen in Amsterdam, 2018). Desisa, die de afgelopen twee edities van de Boston Marathon op zijn naam schreef, moest dit keer op de streep zijn meerdere bekennen in Cherono, die won in 2:07:59.

WHAT A FINISH!

Lawrence Cherono takes the #BostonMarathon in a kick finish over Lelisa Desisa – 2:07:59 to 2:08:00! pic.twitter.com/dchNrlvjVG

— RunnerSpace.com (@RunnerSpace_com) April 15, 2019

2 Amerikanen in de top-10 en sub 2:10

Ook bij de mannen was er Amerikaans succes. Lange tijd liepen Jared Ward en Scott Fauble, die al sinds hun tijd aan de universiteit spannende battles hebben, mee in de kopgroep. In de marathon van New York wist Ward (2:12:24, 6e) nog enkele seconden voor Fauble (2:12:28, 7e) te finishen, dit keer was het andersom. Fauble hield de kopgroep het langst bij en werd beloond met een 7e plek en een tijd van 2:09:10, een persoonlijk record van meer dan 3 minuten. Ward finishte ook nog sub 2:10 (2:09:25) op plek 8. Beide mannen hebben zich daarmee gekwalificeerd voor de Olympische Spelen, omdat ze eindigden in de top-10 (de altijd spannende Olympic Trials zullen later bepalen welke 3 gekwalificeerde mannen daadwerkelijk naar de Olympische Spelen afreizen).

---

Wil jij je maandag wat kleur geven? Volg de Boston Marathon live via deze link! Om 15:32 uur gaat het startschot voor de snelste vrouwen, waaronder Miranda Boonstra. Om 16:00 uur starten de mannen.

Na eerdere topprestaties van Abdi Nageeye (7e vorig jaar) en Michel Butter (7e in 2012), staat er met Miranda Boonstra (vorig jaar Nederlands kampioen marathon in 2.42:07, persoonlijk record van 2.27:32) ook dit jaar weer een Nederlandse topper aan de start. Het is echter onwaarschijnlijk dat ze een rol van betekenis zal spelen, aangezien de Boston Marathon een van de sterkste marathons ter wereld is. Natuurlijk is er ook volop internationaal geweld:

Bij de vrouwen staat bijvoorbeeld de Amerikaanse titelverdedigster Des Linden aan de start. Ze was de eerste Amerikaanse vrouw sinds 1985 die Boston wist te winnen, mede dankzij de stormachtige condities van vorig jaar. Het weer was zo heftig dat veel toppers de finish niet eens bereikten en onderweg door onderkoeling en andere problemen de wedstrijd moesten staken. Het lijkt onwaarschijnlijk dat een Amerikaanse wederom wint, want er staan maar liefst 4 vrouwen met persoonlijke records onder de 2 uur 20 aan de start. De snelste Amerikaanse in het veld (met 2.20:57, de vijfde tijd) is Jordan Hasay. Zij maakt deel uit van het Nike Oregon Project, dezelfde trainingsgroep als Sifan Hassan, maar is langdurig geblesseerd geweest en het is onduidelijk of ze haar oude niveau alweer terug heeft.

Ook de mannenrace wordt interessant, met maar liefst 15 mannen die al eens onder de 2 uur 8 hebben gelopen. De winnaar van vorig jaar, de Japanner Yuki Kawauchi, is ook weer van de partij. Zijn persoonlijk record is ‘slechts’ 2.08:14. De Boston Marathon heeft echter een zwaar, heuvelachtig parcours, er zijn geen tempomakers, en het weer is vaak onberekenend. De combinatie van deze factoren zou nog wel eens, net als vorig jaar, voor verrassende uitslagen kunnen zorgen.