Vandaag maakte technisch directeur Ad Roskam van de Atletiekunie bekend welke 50 Nederlandse atleten zijn geselecteerd voor de Europese Kampioenschappen Atletiek voor landenteams. Dit EK vindt plaats van 9 tot en met 11 augustus in de Noorse stad Sandnes. Wij spraken met Britt Ummels, die geselecteerd is op de 1500m en met 2 gouden medailles één van de grote verrassingen was van het Nederlands Kampioenschap afgelopen weekend. Tip! Op woensdag publiceren we ook “De Week Van,” deze week met Britt’s tweelingzus Bo!
“Het is vooral een aanpassing in mindset, de race ingaan met de gedachte: kom maar op!”
Unieke strijd in Sandnes
In 2017 degradeerde Nederland in Lille uit de hoogste divisie, de super league, van dit landenteams kampioenschap: dit jaar komt het Nederlands team uit in de eerste divisie. In totaal strijden 11 landen (Belarus, België, Hongarije, Ierland, Litouwen, Noorwegen, Portugal, Roemenië, Slowakije, Turkije en Nederland) tegen elkaar in 18 individuele disciplines en twee estafettes. De uiteindelijke winnaar promoveert naar de super league. Op de website van de Atletiekunie staan alle Nederlandse deelnemers.
Kan Britt Ummels haar goede vorm doortrekken?
Eén van de deelnemers is Britt Ummels. Zij loopt in Noorwegen voor het eerst in het oranje, en wel op de 1500m. Ze liet dit weekend zien in uitstekende vorm te verkeren door maar liefst 2 Nederlandse titels te pakken. Wij blikten nog even met haar terug op haar geweldig succesvolle weekend.
Je bent al het hele seizoen on fire met persoonlijke records op zowel de 800m als 1500m. Waar denk je dat dit succes vandaan komt?
Bedankt! Het is vooral de jaren van constante training en ervaringen opdoen tijdens wedstrijden die nu lijken samen te komen. Ik kijk vaak naar verbeterpunten die ik tijdens wedstrijden opmerk van bijvoorbeeld vorig seizoen of dit seizoen, en die proberen we te verbeteren. Een voorbeeld is dat ik de 800m nu wat agressiever inga. Ik moet het op de 800m niet echt hebben van mijn beginsnelheid, ik loop niet gemakkelijk het eerste rondje onder de 60 seconden. Dit proberen we te verbeteren door er bewust op te trainen. Zo ligt onze focus dit seizoen op het lopen met zelfvertrouwen, lef tonen en de strijd durven aan te gaan met atleten. Het is vooral een aanpassing in mindset, de race ingaan met de gedachte: kom maar op! En daarnaast heb ik vrij weinig last gehad van blessures, buiten enkele pijntjes om die vaak binnen een week weer verdwenen. Ik ga nu elke race in met de instelling om echt strijd te leveren, en dat betaalt zich uit in de verbetering van mijn pr’s.
“Samen met mijn coach Guido hadden we goed uitgestippeld hoe we elke dag zouden aanpakken, zodat ik elke race vol energie kon aanpakken.”
Vanwaar de keuze voor zowel de 800m als de 1500m bij het NK? Was je niet bang dat het 2x ‘net niet’ zou zijn?
Allebei de afstanden vind ik leuk om te lopen, en ik vond het moeilijk om een keuze te maken tussen de twee. Toen ik het tijdsschema bekeek, dacht ik zelf dat het wel een mogelijkheid zou zijn om te dubbelen. Zaak is dan wel om de series zo efficiënt mogelijk door te komen door niet meer energie te verspillen dan noodzakelijk is. De zwaarste dag zou dan zaterdag zijn, met in de ochtend de 1500m series en in de avond de 800m finale. Maar ook daar zat een ruime pauze tussen, waar ik goed aan het herstel heb gewerkt. Samen met mijn coach Guido hadden we goed uitgestippeld hoe we elke dag zouden aanpakken, zodat ik elke race vol energie kon aanpakken. Daardoor was ik nooit echt bang dat het twee keer ‘net niet’ zou zijn, we hadden de keuze eenmaal gemaakt om te dubbelen en dan is er geen ruimte meer voor twijfel. De focus lag vooral op het 100% geven tijdens de finales!
Kun je ons vertellen over hoe je finales verliepen? En dan natuurlijk met name die super verrassende winst op de 1500m?
Ja zeker! Bij de 800m finale was ik samen met mijn coach Guido aan het bedenken wat de beste tactiek zou zijn om voor de winst te gaan. Op papier had ik de snelste seizoenstijd staan, maar Marissa Damink had ook een harde tijd gelopen, en liep zeer constante wedstrijden rond dat niveau. En er zaten sowieso allemaal snelle dames in de serie, dus ik wilde niet de gok wagen om het op een eindsprint te laten aankomen. Toen bedachten we dat ik op een moeilijk gedeelte, in dit geval iets voor de laatste ronde, een harde versnelling zou plaatsen, wat de concurrentie hopelijk zou afschudden. Met 450m te gaan besloot ik het gaspedaal volledig open te gooien en niet meer om te kijken. Het was Marissa die meteen scherp reageerde en de achtervolging inzette. Ze bleef heel lang in mijn kielzog, wat me op een moment wel zenuwachtig maakte. Tot te laatste 100m zat ze nog achter mij, en ik kreeg het zelf echt behoorlijk zwaar. De laatste 100m waren heel spannend, want de winst was zeker nog niet veilig. Ik bleef door versnellen en had het gevoel door mijn benen te zakken, maar gelukkig was het net genoeg voor de overwinning!
Op de 1500m hadden we wel verwacht dat Maureen Koster er een harde race van zou maken. We hadden afgesproken om haar te volgen en er hopelijk bij te kunnen blijven tot het einde, om de winst te beslissen in de eindsprint. Maureen liep een heel mooi tempo van rondjes 66 ongeveer. Ik bleef mezelf toespreken dat ik bij moest blijven en me moest vastbijten, en daardoor kon ik goed gefocust blijven. Enkele keren kwam de gedachte wel bij me op van: als ik dit zo volhoudt, kan ik misschien wel winnen. Maar die gedachte ging snel en bleef de focus houden op Maureen. Bij de laatste 100m dacht ik, dit is het moment en nu moet ik toeslaan. Ik was dan ook erg blij dat ze niet kon volgen. De laatste 50m besefte ik me pas dat ik ging winnen, en dat was zo’n gaaf gevoel!
En nu? Ga je naast het EK Landenteams nog meer baanwedstrijden doen?
Ik kijk ten eerste enorm uit naar het EK voor Landenteams! Een enorme eer en super mooi dat ik mijn debuut mag maken in het oranje!
Het is daarna nog even kijken of ik het seizoen nog iets langer doortrek met bijvoorbeeld een wat langere afstand, zoals de 3000m, altijd een leuke afsluiter!