Een kleine elf maanden geleden werkte Sven Roosen zijn laatste wedstrijd af: een tienkamp in het Franse Talence. Vervolgens weer opbouwen en naar de EK indoor, dacht hij, maar zijn linkerknie besliste anders. De Nederlands recordhouder lijkt weer bijna topfit. Daarom maakt hij komend weekend zijn rentree bij de NK, om erachter te komen wat hij kan, in september in Japan.
Ik heb spijt dat ik niet in actie kwam tijdens de EK indoor
‘Nee, spijt heb ik niet. Ik was er begin maart fysiek nog niet klaar voor. Dan hoef je geen spijt te hebben. Ik vond het wel heel jammer, in je eigen land een toernooi missen is nooit leuk. Ik paste met een reden. Na wat last van mijn knie liet ik in november een MRI-scan maken. Er bleek een scheurtje in de kniepees te zitten, al twee jaar een heikel punt van me. Om daarvan te herstellen praat je niet over weken, maar over maanden.’
‘Ik wist aan het begin van de winter vrij snel dat het halen van de EK heel lastig zou worden. Toch hoop je op een wonder. In Zuid-Afrika heb ik een kleine trainingsstage afgewerkt, één van mijn favoriete plekken ter wereld. Daar heb ik heel veel livestreams bekeken. En ik heb de mooie verhalen van teamgenoot Jeff Tesselaar gehoord, die genoot enorm.’
Ik voel meer spanning voor de meerkamp van mijn vriendin dan voor mijn eigen meerkamp
‘Ik denk het wel. Ik heb geleerd dat het gewoon niet nodig is om heel zenuwachtig te zijn voor je eigen meerkamp. Zelf heb je altijd de controle. Maar nu heb ik gewoon geen flauw idee in welke vorm ik verkeer. Dat maakt het wel ietsje spannender. Zelf heb je altijd de controle.’
‘In 2019 zat ik de EK onder 23 jaar te kijken, waar de Duitse atlete Sophie Weissenberg aan meedeed. Toen dacht ik: mooie verschijning. Maar ik was ruim drie jaar jonger. Jaren gingen voorbij, zij deed hele andere wedstrijden dan ik. In 2023 kwamen we elkaar tegen in het Oostenrijkse Götzis tegen. We hebben na die meerkamp de hele avond met elkaar gepraat. Daarna hadden we af en toe contact. Een jaar later was het feest. Zij beleefde in Götzis toen een mindere wedstrijd, ik haalde de limiet voor de Spelen. We zijn naar elkaar toegegroeid. Een aantal weken later spraken we weer af en kregen we een relatie.’
‘Vorig jaar ben ik na mijn tienkamp op de Spelen in Parijs gebleven om bij haar zevenkamp te kijken. We zaten met twee vriendinnen en haar broer op de tribune toen ze zich blesseerde in de oefenstart van het eerste onderdeel. We wisten niet goed wat er aan de hand was. Terug in het olympisch dorp bleek dat Sophie haar achillespees was afgescheurd. Ze is nog diezelfde avond naar München gevlogen, waar ze de volgende dag een operatie had. Daar ben ik met de Flixbus gekomen. Ik was blij dat ik er daar voor haar kon zijn. Of ze in Nederland komt trainen? Daar zijn geen concrete plannen voor. Ze zit heel erg op haar plek in Leverkusen en ik op Papendal. Die afstand naar elkaar toe valt best mee.’
Lees ook: Vijf conclusies van Sofie Dokter na tweede plaats in Götzis: ‘Nu een weekje uitrusten’
Mijn Nederlands record van 8607 punten uit Parijs gaat dit jaar niet verbroken worden
‘Lastige, maar ik denk dat ik de enige ben die het zou kunnen verbeteren dit jaar. Ik weet niet of ik over zeven weken op de WK in Tokio al die vorm heb. Er kan altijd nog iets geks gebeuren. Trouwens, ik heb ook nog het nationaal juniorenrecord en dat zou er wel aan kunnen gaan. Ik zie op Instagram dat Luuk Pelkmans goed bezig is, misschien lukt het hem bij de EK onder 20 jaar.’
‘Natuurlijk wil ik half september in Tokio zo goed mogelijk aan de start staan. In de aanloop daar naartoe denk ik op heel veel verschillende manieren vaak terug aan mijn olympische tienkamp in Parijs vorig jaar. Dan denk ik in trainingen: hoe goed was ik vorig jaar, hoe voelde dat onderdeel? Die gedachten zitten wel een beetje in de weg soms, verder motiveert het vooral. Al mijn prestaties waren vorig jaar stabiel. Ik denk dat ik met name op hoog en polsstok nog verbetering kan boeken. Dit jaar is misschien even een ander verhaal, na mijn knieblessure. Eind april ben ik pas weer begonnen met looptrainingen. Polsstokhoogspringen doe ik weer sinds juni. Het is niet heel realistisch om dit jaar dat Nederlands record te verbreken.’
In Los Angeles over drie jaar telt alleen een olympische medaille
‘Absoluut niet. Voor mij gaat sporten niet per se om medailles. Het is een resultaat van iets. Zolang ik me focus op mezelf verbeteren, zo goed mogelijk worden, dan heb ik niet zoveel invloed op de klassering. Ik wil focussen op waar ik invloed op heb. Dan is een medaille van ondergeschikt belang. Als ik in Los Angeles in 2028 op mijn allerbest ben, weet ik dat ik een niveau kan halen dat wellicht genoeg is voor een medaille. Het onderdeel tienkamp zit gewoon enorm in de lift. Een medaille zou geweldig zijn, maar die Spelen zijn niet niet geslaagd als ik daar zesde wordt met ruim 8700 punten.’
‘De zevenkamp indoor vind ik ook mooi, maar de tienkamp is magisch. In oktober bepalen mijn coach Ingmar Vos en ik of we wedstrijden in de hal gaan doen. En of ik aan de start ga staan van de WK indoor in maart. Zeker wil ik schitteren op de EK atletiek volgend jaar in Birmingham. Dat wordt vet, in Engeland. Ik denk dat Duitsland en Engeland de grootste en gekste publiekslanden zijn, kijkend naar mijn ervaringen als toeschouwer bij grote wedstrijden.’
Een meerkamp voelt nog steeds als een weekend weg met vrienden
‘Jazeker. Zeker als ik die jongens bij de EK onder 23 jaar op tv in actie zie. Dat gevoel samen, daar doe ik het uiteindelijk allemaal voor. Ik mis die gasten, mijn concurrenten. Daarom was ik wel bij de meerkamp in Oostenrijk komen kijken dit jaar. Ik kijk ernaar uit weer in actie te komen bij de NK komend weekend. Ik voel gezonde spanning, want ik heb geen idee hoe de vlag erbij hangt. Het kan vriezen of het kan dooien. In Hengelo doe ik de 100 meter, 110 meter horden, speer en discus. Dan volgen sowieso nog twee wedstrijden voor de WK. Ik heb het vertrouwen dat daar in Tokio een aantal onderdelen wel goed gaan lopen. Discus, speer, horden, hoog en polsstok gaan al redelijk goed op trainingen. Ik voel me fysiek in orde en de snelheid zit voor mijn gevoel ook oké. Het is wel een keertje leuk om er blanco in te gaan.’
Foto’s: Erik van Leeuwen & Bjorn Parée
De Hardloopnetwerk Nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
- Noah Schutte hoopt op constante Valencia Marathon: ‘Sommige info niet te serieus nemen’
- Alles wat je moet weten over de Valencia Marathon
- Rising Star: Suzanne Harland
- Programma & Nederlandse atleten EK cross 2025 (+ startlijsten)
- Tunis als verrassende (halve) marathonbestemming: vlak parcours en winterzon