Inderdaad, op de foto hierboven zien we een stralende Maureen Koster met brons. In juni vorig jaar werd dat pas definitief zilver, door de schorsing van de Russische winnares Jelena Koropkina. Vandaag dateert die zilveren EK-indoormedaille van tien jaar geleden, haar Europese doorbraak op de middellange afstand. Zaterdag staat ze op hetzelfde toernooi, in eigen land, met hetzelfde doel als in 2015: podium in Apeldoorn.
De bel klinkt in de O2 Arena in Praag. De Tsjechische hoofdstad is deze zaterdagavond 7 maart 2015 gastheer van een zenuwslopende apotheose van de 3000 meter. De Russische Jelena Koropkina en de Wit-Russische Sviatlana Kudzelich zijn vertrokken, al voor het ingaan van de laatste 200 meter op de indoorbaan. Maureen Koster schudt lichtjes met haar hoofd, zwaait met haar armen. Alsof ze in haar gretige bewegingen al af wil rekenen met de vijfde plaats een jaar eerder (EK cross onder 23 jaar) en het missen van een finaleplaats op de baan dat jaar (EK atletiek). Negen jaar en een kleine drie maanden na dato ontvangt ze pas zilver. De laatste 100 meter in Praag verloopt moeizaam, concurrentes Koropkina en Kudzelich zijn inmiddels ontketend en gaan naar respectievelijk goud en zilver. Koster perst er nog een lichte sprint uit en gooit dan haar armen half de lucht in, de ogen samengeknepen. Ze houdt haar dan al middellange afstandsrivale Laura Muir uit Schotland achter zich. Haar eerste EK-medaille op het seniorentoneel is een feit.
Het is alweer tien jaar geleden dat je EK-brons pakte in Praag. Voelt dat ook zo?
‘Ik heb die medaille gevierd alsof het goud was. Het was mijn eerste medaille op een internationaal toernooi en ik was intens blij. De kleur maakte niet zo veel uit, het was een podiumplek en een bevestiging dat ik de aansluiting had gevonden met de Europese top.’
Wat weet je nog allemaal van die zaterdagavond?
‘Ik was kotsmisselijk van de zenuwen. Het kon niet snel genoeg voorbij zijn. Toch had ik het volste vertrouwen dat ik vandaag mee zou kunnen strijden om de medailles. De reden van mijn extreme zenuwen waren het feit dat ik, bij een boemel, zelf initiatief zou nemen in de laatste 1000 meter. Dat gebeurde, dus ik moest aan de bak.’
Je had daarvoor nog geen internationale medaille gewonnen bij de senioren. Voelde die plak als je definitieve doorbraak op het Europese toneel?
‘Zeker. Tijdens de EK onder 23 jaar deed ik de 1500 meter en viel ik in de finale. Tijdens de EK cross ervoor werd ik vijfde. Dit keer lukte het wel.’
Zag je die zilveren medaille nog aankomen?
‘Ik weet nog goed dat dit toernooi net voor het hele Russische dopingschandaal werd gehouden. Er waren natuurlijk al wel vraagtekens bij de nummer één en twee, die uit Rusland en Wit-Rusland kwamen. Ik heb er weleens aan gedacht, maar dat dat negen jaar later zou zijn had ik niet verwacht.’
‘Ik denk dat ik eigenlijk Europees kampioene ben.’
Van wie kreeg je het aanvankelijke nieuws in mei dat de Russische winnares destijds doping gebruikte?
‘Eigenlijk las ik het online op X. Iemand had een Russische artikel vertaald, waaruit bleek dat de nummer één alsnog gepakt is. Ik vond het bijzonder dat het zo lang heeft moeten duren. Gemengde gevoelens overheersten in eerste instantie. Ik was gefrustreerd, maar ook blij dat ik alsnog een plekje ben opgeschoven. Het heeft enorm geholpen dat ik mijn bronzen medaille gevierd heb alsof het goud was. Dat is in ieder geval iets wat niet afgepakt kan worden.’
Kan het zijn dat je ooit nog opschuift naar goud?
‘Ja, dat zou kunnen, maar ik acht de kans klein. Ik denk dat ik eigenlijk Europees kampioene ben. Ik moet zeggen dat dit wel een nare gedachte is en ik weet niet zeker of ik dit zou willen weten.’
Lees ook: Als duursporter (een week) zonder vlees en zuivel. Hoe doe je dat?
Voor onbepaalde tijd mogen Rusissche en Wit-Russische atleten niet meedoen aan wedstrijden van European Athletics. Is dat volgens jou een goede beslissing?
‘Ik heb geen idee hoe het ervoor staat met de sport in deze landen en met name het anti-dopingbeleid. Wel vind ik dat er ook eens gekeken mag worden naar landen als Kenia. Er worden nu zo veel Keniaanse atleten positief getest en ik zie World Athletics niet ingrijpen. Ik denk dat de oorlog met Oekraïne nu een belemmering vormt voor deelname. Daarnaast lijkt het me logisch dat ze moeten laten zien dat ze het anti-dopingbeleid op orde hebben.’
Dan de switch naar deze EK indoor in het Apeldoornse Omnisport. Welke voorbereidingen gingen goed de afgelopen weken? En waar zitten nog puntjes op de i die moeten worden verbeterd?
‘Ik denk dat alles heel goed is verlopen de afgelopen periode. Ik heb deze winter veel getraind en weinig wedstrijden gedaan en ik merk dat ik hierdoor echt stappen heb gezet. Na mijn 3000 meter in Liévin voelde ik wel dat ik nog wat scherpte miste en hier hebben we de afgelopen weken dan ook voornamelijk aan gewerkt.
Je bent opnieuw medaillekandidaat, zeker na je zure nipte vierde plaats op de EK vorig jaar. Hoe zorg je dat je jezelf rustig houdt deze dagen?
‘Ik probeer mijn ritme van trainen zo lang mogelijk vast te houden en neem niet te veel rust. Daarnaast zoek ik genoeg afleiding, zodat ik niet continu met de EK bezig ben.’
Wanneer ben jij tevreden zondag, na de finale 3000 meter?
‘Met een medaille. Ik moet voornamelijk letten op Melissa Courtney-Bryant en Sarah Healey, maar ook met de nummer vier en vijf. Er zitten een paar snelle 1500-meterloopsters bij.’
Lees hier terugblik EK-dag 1.
Dan is er later deze maand natuurlijk nog de WK indoor… Wat vind je er eigenlijk van dat er dit jaar binnen 2,5 week twee toernooien worden afgewerkt?
‘Ja, de timing kan soms beter, maar helaas kun je er als atleet niet veel aan doen. Een groot deel komt ook neer op mindset. Als je jezelf instelt op twee toernooien kort achter elkaar, dan is het zeker mogelijk om twee keer goed te presteren maar lastig blijft het wel.’
Zitten de WK indoor (21-23 maart) en EK weg (12-13 april) nog in je hoofd?
‘Nee, ik werk echt toe naar de EK indoor. Daarna loop ik nog wat wegwedstrijden, waaronder het NK halve marathon in Venlo zondag 30 maart. Ik heb geen ambities om ook te pieken op de EK op de weg.’
Foto’s: Erik van Leeuwen
- Drie mooiste momenten uit topsportcarrière Bart van Nunen: ‘Met tranen zei ik: mama, ik wil niet meer!’
- Stevensloop 2025: Abdirahman Mohamed tegen Luuk Maas op 10 kilometer
- Slechts 6 Nederlandse atleten naar WK indoor in Nanjing
- Terugblik dag 4: Nederland breekt alle records in eigen Omnisport Apeldoorn
- EK Indoor 2025 Apeldoorn – Knotsgekke slotdag maakt 9 medailles voor TeamNL [alle uitslagen]