Vorige week maakte Eugene Omalla, samen met zijn tweelingbroer Jaimie, bekend dat ze vanaf nu voor Nederland zullen uitkomen. De 23-jarige atleet, die de Oegandese nationaliteit bezat, hoopt uiteindelijk zijn ambities waar te maken bij het 400-meter team op Papendal. Via Nederland, Oeganda en Kenia kwamen ze samen in Amerika terecht. Nu studeert en traint hij aan de Kansas State University in de Verenigde Staten. Wie is Eugene en hoe gaat hij de volgende stappen richting internationaal succes vormgeven?
Nederland, Oeganda, Kenia en Amerika
Eugene en JaimieOmalla werden op 5 oktober 2000 geboren in Zoetermeer. Met hun Nederlandse moeder en Oegandese vader woonden ze daar zeven jaar, daarna verhuisden ze naar Oeganda. Daar gingen ze tot en met hun veertiende naar school, daarna verkasten ze naar een kostschool in Kenia. In het laatste jaar van zijn middelbare school vond Eugene daar de liefde voor hardlopen.
Binnen een jaar werd hem een Amerikaanse studiebeurs voor een kleine school in Illinois, de McKendree University, in de divisie 2 (het middelste niveau in de Amerikaanse studentenatletiek) aangeboden. Twee jaar trainde hij onder ‘geweldige coach’ Agne Eggerth, een voormalig Olympisch sprintster uit Litouwen, die hem kennis liet maken met de 400 meter. Zij bracht Eugene tot 46.71 op 19-jarige leeftijd. Daarna vertrok hij naar een school die uitkomt op het hoogste atletiekniveau, de Southeastern Louisiana University. Hij studeerde daar twee jaar en liep 46.06 op de 400 meter. Nu zit Eugene in zijn laatste jaar in de zogeheten NCAA (National Collegiate Athletic Association) bij de Kansas State University. Samen met zijn tweelingbroer, met wie hij alle hierboven genoemde stappen doorloep, woont hij in het stadje Manhattan, niet te verwarren met de wijk in New York. Maar voor hoe lang nog? Zijn hoofdcoach CliffRovelto en assistent-coach FabienCorbillon brachten hem in februari, toen hij nog voor Oeganda uitkwam, naar een Afrikaans indoorrecord. Na zijn aankondiging om voor Nederland uit te komen groeit Eugenes wens om bij de World Relays voor het Nederlands team uit te komen. Als TeamNL daar begin mei in de top 14 eindigt, een realistische doelstelling, dan is Olympische deelname veiliggesteld.
Hoe tevreden ben je met je indoorseizoen, waarin je onder andere een Afrikaans indoorrecord van 45.18 seconden liep?
Assistent-coach Fabien Corbillon (met pet) zorgde er mede voor dat Eugene dit jaar al een seconde harder liep dan vorig jaar.
‘Ik wist dat het snel zou gaan, want we hadden al een aardig idee van mijn vorm gekregen tijdens de training. Maar het was echt sneller dan ik dacht te kunnen lopen afgelopen indoorseizoen. Ik was blij en god dankbaar. Zo snel lopen liet me zien dat het seizoen er één was zonder grenzen.’
Wat is tot nu toe de prestatie waar je het meest trots op bent?
‘Op atletiekgebied is mijn tweede plaats in de NCAA Division 2 kampioenschappen op de 400 meter, das was twee jaar geleden en nog steeds mijn grootste prestatie tot nu toe. Het was pas mijn eerste jaar dat ik me specialiseerde op die afstand en geweldig om in die wedstrijd 46.76 seconden te lopen. Buiten de atletiek was mijn grootste prestatie het behalen van mijn bachelordiploma Bedrijfskunde.’
Waarom heb je ervoor gekozen om voor Nederland uit te komen?
‘Ik heb ervoor gekozen om Nederland te vertegenwoordigen na goede bijeenkomsten met de technische staf en coördinatoren bij de bond. Ze zijn zeer professioneel en goed in wat ze doen. Ik heb nog steeds veel liefde voor Oeganda, maar dit is voor mij de beste route naar meer succes op de 400 meter.’
Wat vind je mooi aan Nederland?
‘Er is zoveel leuks aan Nederland. De geweldige mensen, het prachtige land en mijn familie. Ook al ben ik grotendeels opgegroeid in Oeganda, ik ben vaak in Nederland geweest. Mijn grootouders, ooms en tantes en meer familieleden wonen er. Ik beschouw het dan ook als mijn thuis. Ik ben gek op kaassoufflés.’
Hoe gaat je trainingsomgeving eruit zien? Blijf je in Kansas wonen of trek je binnenkort met je broer naar Nederland?
Jaimie (voorgrond) en Eugene Omalla op de atletiekbaan van hun studentenvereniging in Kansas.
‘Dit moeten we nog bedenken en overleggen met de Nederlandse atletiekbond. Maar nu ligt de focus vooral op het heden. De beslissing of we wel of niet naar Nederland verhuizen, zie ik meer als een kwestie van ‘wanneer’. Allereerst willen mijn broer en ik ons blijven ontwikkelen, zowel op als naast de baan. Maar daarnaast is er ook nog het feit dat we in december onze masteropleiding afronden. Misschien kunnen we die online en op afstand afwerken, maar we willen afstemmen met de Nederlandse technische staf om tot de best optie voor iedereen te komen. Ik blijf een wereldreiziger. Deze zomer gaan we sowieso in Nederland trainen. Dat is ook een goed moment om duidelijkheid te krijgen over onze woonsituatie daarna.’
Wat verwacht je van het Nederlands estafetteniveau dit jaar?
‘Ik geloof en verwacht dat er geschiedenis wordt geschreven. Het Nederlandse team bruist van talent en een sterke technische staf. Het wordt elk jaar beter en dit jaar zijn er volgens mij veel medailles te winnen.’
Wanneer zien we je voor het eerst in het oranje lopen?
‘Hopelijk kan ik meedoen aan de World Relays in de Bahama’s. Dat is het plan op dit moment. Mijn tweelingbroer besloot dat het beter was om zich te concentreren op zijn seizoen bij Kansas State en daar verder te werken aan het verbeteren van zijn tijden. Ik twijfel er niet aan dat hij dit jaar op het grote podium zal staan.’
Welke wedstrijden heb je dit outdoorseizoen gepland?
‘Op 20 april open ik mijn outdoorseizoen met een 400 meter bij de Mount Sac Relays. Dan ga ik voor een voorbereidende trainingsstage met de Nederlandse selectie naar Curaçao, hopelijk gevolgd door deelname aan de World Relays begin mei. Dan staan nog drie Amerikaanse wedstrijden gepland: de Big 12 Outdoorkampioenschappen, de NCAA West regionale kampioenschappen en ten slotte de NCAA kampioenschappen. Daarna hoop ik naar Nederland te reizen voor de NK atletiek eind juni. Het hoofddoel is de Olympische Spelen begin augustus. Het is een lang seizoen, maar ik focus me nu al op de Spelen.’
Dit indoorseizoen liep je 45.18 op de 400 meter. Het Nederlands indoorrecord van Liemarvin Bonevacia staat op 45.48. Wie gaat dit jaar de beste Nederlander worden?
‘Liemarvin is een legende in de Nederlandse atletiek. Ik herinner me dat ik hem op televisie zag toen ik nog maar 16 jaar oud was, voordat ik zelfs maar begon met hardlopen. Ik heb altijd tegen hem opgekeken en heb er zin in om van hem te leren en om elkaar beter te maken. De beste Nederlander op de 400 meter is dit jaar degene die het snelst loopt! We zullen zien, maar ik kan je beloven dat er veel snelle atleten zullen zijn aan het einde van dit outdoorseizoen.’
Laurent Meuwly, bondscoach sprint en horden bij de Atletiekunie, ziet de verrijking van de broers Omalla binnen het Nederlands team. ‘Ik was erg blij toen ik het nieuws hoorde dat ze voor Nederland gaan uitkomen. We werken al meer dan een jaar aan dit proces. Aangezien ze jong zijn, is dit een kans om hun progressie nog jaren door te trekken. Nu kijken we of ze na hun Amerikaanse universiteitsseizoen, dat begin juni afloopt, willen komen wonen en trainen op Papendal. Ik denk dat Eugene het de andere 400-metertoppers in Nederland erg lastig kan maken en een kandidaat is voor 400-meterdeelname op de Spelen in Parijs. Na verdere kennismaking en testen zullen we zien of zijn ware potentie de komende jaren op de 400 meter ligt, maar nu is dit zijn beste afstand. De kans is groot dat we Eugene in actie zien tijdens de World Relays in de Bahama’s.’
Foto’s: Kansas State University en Erik van Leeuwen
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
