De laatste zondag van november was de Warandeloop. Het eerste en enige selectiemoment voor het EK cross. Ondanks dat ik een goede race liep, terwijl nog niet eens goed uitgerust van mijn trainingen (als je naar t EK wil moet je 2 weken later uitgerust zijn), had ik niet de illussie geselecteerd te worden. Dit op basis van ervaringen in de keuze voor selecteren in het verleden. Toen Grete Koens de dag na de Warandeloop belde en vertelde dat ik niet geselecteerd was, voelde ik toch een teleurstelling. Zoals ieder jaar heb ik ook nu laten weten het niet eens te zijn met het selectiebeleid. En wilde er verder geen energie insteken, want ik kan mij beter richten op dingen de mij energie geven dan dingen die mij energie kosten.
De focus dus weer zo snel mogelijk op mijzelf, want ik zit ontzettend goed in m’n vel en heb hogere doelen dan het EK cross. Alhoewel dat EK Cross mij wel zou kunnen helpen mijn doelen te verwezenlijken. Het is dan wel een klein toernooi, maar de ervaring van een Ek Cross is heel waardevol. Dat heb ik in eerdere deelnames al mogen ervaren.
De focus weer op mijzelf / mijn eigen plan blijven varen, betekent onder andere, dat ik een cross seizoen loop. Ik vind crossen namelijk heel erg leuk en merk dat het mij sterker maakt. In mijn planning stonden twee opties voor het weekend van 9 / 10 december: 10 december het EK Cross of 9 december een veredelde tempotraining tijdens een regiocross waar ik de concurrentie zou moeten zoeken in het mannenveld.
Het werd dus een veredelde tempotraining. Echter, liep ik niet zomaar een regiocross. Mij was ter ore gekomen dat er na afloop van het EK cross, op hetzelde parcours, een “mass start” zou zijn. Dit leek mij wel wat. Ik kon eerst heel veel wedstrijden op hoog niveau kijken (en aanmoedigen), wat ontzettend leerzaam is! Ervaring kun je op meerdere manieren op doen, kijken, wedstrijden lezen is daar één van. Hoe lopen andere atleten? Waarom maken ze bepaalde keuzes? Hoe zou ik dat doen? Wat doen mijn naaste concurrente?
Wil jij de blog van Andrea Deelstra verder lezen? Klik dan hier.
Foto: Odile Verzantvoort
Bron: Andrea Deelstra