Het komt vaak genoeg voorbij als je (oud-)sporters spreekt: het zwarte gat dat ze ervaren na afloop van een Olympische cyclus. In minder grote mate komt dat gat eigenlijk na elk toernooi (of elk groot doel dat je jezelf stelt) wel een beetje tevoorschijn. En dat is volledig onafhankelijk van het wel of niet succesvol zijn in het behalen van je doel(stelling).
Door Naomi Sedney
Het is nu eenmaal zo dat als je een jaar (of halfjaar, of welke langdurige intensieve periode dan ook) ergens naartoe werkt, en als dat plotseling wegvalt, er ineens heel weinig overblijft. Atleten hebben vaak niet door hoeveel van hun leven om sport en trainen draait, totdat dat verandert. Daarom denk ik dat het heel belangrijk is om naast het sporten ook andere dingen in het leven te hebben.
Dat kan van alles zijn: studie, vrijwilligerswerk, reizen… alles wat je iets anders biedt dan sporten. Op die manier is het minder heftig als dit wegvalt (na een toernooi, tijdens vakantie, als je noodgedwongen rust houdt als je geblesseerd bent). Topsport is een baan die je volledige leven kan beheersen en opslokken. Het beïnvloedt waar je woont, wat je eet, je levensstijl, je studiemogelijkheden en vaak ook met wie je omgaat. Dat is oké, dat is iets wat je accepteert als je besluit dat de Olympische Spelen halen jouw ultieme droom is. Maar om deze ‘baan’ vol te houden is je mentale gezondheid heel belangrijk (zoals ik eerder al schreef), en een leven buiten de sport hebben (je baan) kan hier super belangrijk in zijn. Helemaal in de momenten waarin alles wat zwaarder valt.
Dit is niet iets wat alleen geldt voor topsporters. Iedereen met een veeleisende baan of studie heeft iets nodig wat hem of haar op een andere manier uitdaagt (in zo’n geval meestal juist vaak sport). Het is goed om van jezelf te weten waar je nog meer plezier en ontspanning uit haalt, en jezelf dit ook te gunnen. Want hoe gelukkiger je bent, hoe beter je kan presteren.
Foto: Instagram Naomi Sedney