Atleet van de week

Tess Wegman (22) kijkt met gemengde gevoelens terug op het afgelopen baanseizoen. De pupil van Bram Wassenaar begon haar seizoen naar eigen zeggen teleurstellend, maar herpakte zich later in het baanseizoen formidabel. Op de 800 meter liep de sympathieke atlete van Leiden Atletiek een persoonlijk record. Wie is Tess Wegman?

Door Jasper Boot

Op vrijdag 3 augustus scherpte jij jouw persoonlijke record op de 800 meter aan naar 2:17,08. Met welk gevoel kijk je terug op het baanseizoen?
Ik kijk met gemengde gevoelens terug op afgelopen seizoen. Mijn baanseizoen begon teleurstellend omdat ik op de eerste (competitie)wedstrijd flink door mijn enkel ging door een botsing met een van mijn tegenstanders. Zo moest ik na 700m noodgedwongen uitstappen en de weken erna rustig aan doen.
Hierdoor was mijn eerste 1500m van het seizoen (waar ik daadwerkelijk de finish haalde) gelijk het NK. Helaas haalde ik niet de finale. Verder in het seizoen kwam ik meer in vorm en ik was heel blij toen dat eruit kwam met een PR van bijna 3 seconden op de 800m!

Je traint onder leiding van Bram Wassenaar. Hoe ziet een gemiddelde trainingsweek er normaliter voor je uit?
Twee keer per week train ik met de groep op de baan in Leiden. In de winter komt hier nog de ‘Duinrell training’ bij op zondag ochtend: bostraining met veel heuvels, mul zand en ongelijke ondergrond. Dit is een hele leuke en afwisselende training, Bram laat ons dan flink afzien. De rest van de week doe ik nog 3 duurlopen en ik probeer minstens 1 keer per week iets van CORE stability of kracht te doen.

Je combineert hardlopen samen een master aan de TU in Delft. Is hardlopen de ideale manier van ontspannen na een pittige dag op de universiteit?
Een duurloop na een intense dag op de universiteit vind ik altijd heerlijk, zo kan ik mijn hoofd helemaal leeg maken. Met een beetje geluk is het een duurloop inclusief mooie zonsondergang in het park. Ook tijdens de tentamenweken blijf ik altijd doortrainen, dan is het lopen een goede uitlaatklep om me vervolgens weer op het studeren te kunnen focussen.

Bij Bram Wassenaar trainen een aantal (inter)nationale toppers. Wat kun je nog van hen leren?
Ik vind het altijd mooi om de gedrevenheid te zien bij mijn trainingsmaatjes, zo motiveren we elkaar. Daarnaast is onze groep is heel divers (zowel qua afstand, niveau, ervaring en leeftijd) dus we kunnen allemaal van elkaar leren op verschillende vlakken. Zelf heb ik nooit meegedaan aan een internationaal toernooi, de verhalen waarmee atleten terug komen van toernooien zijn altijd interessant en leerzaam. Zo heb je niet altijd het eten wat je hier gewend bent, dus dan moet je flexibel kunnen zijn of je eigen voeding meebrengen.

In Delft woon je in een topsporthuis en niet in studentenhuis. Zou jij het toekomstige studenten die op hoog niveau sporten aanraden om in een studentenhuis te gaan wonen?
Ik kan het zeker aanraden! Het is heel fijn als je huisgenoten snappen waar je in je dagelijkse leven mee bezig bent en je een gemeenschappelijke passie hebt. Met sommige huisgenoten doe ik ook regelmatig samen een duurloopje. Verder is het ideaal dat iedereen in zekere mate op zijn eten let en bij ons thuis is het normaal gesproken uiterlijk om 11 uur s’avonds stil. Dat maakt voldoende nachtrust pakken wel een stuk makkelijker!

Het crossseizoen begint volgende maand weer. Geniet de baan, indoor of juist de bossen jouw voorkeur?
Van die drie is indoor mijn minst favoriete onderdeel omdat ik altijd een paar dagen keelpijn heb na een indoor race. Ik vind de afwisseling tussen de cross en de baan heel leuk, tussen die twee kan ik niet kiezen. Voor duurlopen kies ik altijd het bos! Zachte en afwisselende ondergrond onder mijn voeten vind ik heerlijk. Ik kijk ook weer erg uit naar de crossen deze winter!

Foto: Max Kooijmans

Op zesjarige leeftijd kwam Maartje van Oosterhout voor het eerst in aanraking met de triathlon. De fanatiekeling voetbalde en deed aan wedstrijdzwemmen, maar kon het op een gegeven moment niet meer combineren. Haar ultieme droom? Een internationale wedstrijd meedoen.

Door de redactie

Hoe ben je in aanraking gekomen met de triathlon?
”Toen ik 6 jaar was richtte mijn zus een kleine triathlon vereniging op voor de kinderen uit het dorp. Het ‘kids triathlon team.’ Hier begon een beetje mijn eerste aanraking met triathlon. We trainden elke zondag en deden 1 keer per jaar met zn allen mee aan de Kristalbad Triathlon in Apeldoorn. Dit was heel erg leuk maar op een gegeven moment stopte dit, omdat iedereen naar de middelbare school ging of ging studeren. Daarnaast voetbalde ik in die tijd ook fanatiek. Die jaren daarna ben ik altijd blijven voetballen en wedstrijdzwemmen en pikte ik af en toe een hardloopwedstrijd mee. Op een gegeven moment ben ik weer gaan trainen voor de triathlon, ik stopte met voetballen en ging fanatiek deelnemen aan de looptrainingen bij av’34 onder leiding van Gert Jan Wassink. Daarnaast trainde ik ook het zwemmen en fietsen. En zo gaat het nu zo’n beetje al 2 jaar!”

      Daarnaast voetbalde ik in die tijd ook fanatiek. Die jaren daarna ben ik altijd blijven voetballen en wedstrijdzwemmen en pikte ik af en toe een hardloopwedstrijd mee.

Hoe heb je voor je eerste triathlon getraind?
”Mijn eerste triathlon was de zo genoemd ‘mini kort’. Ik was toen 6 jaar en het was de wedstrijd in Apeldoorn. Serieus trainde ik toen nog niet het was puur voor de lol. In 2016 deed ik voor het eerste mee aan het Jeugd Junioren Circuit (JJC), een reeks wedstrijden verspreid over 1 seizoen. Vanaf dit moment ben ik echt serieus gaan trainen. De afstand die ik tijdens deze JJC wedstrijden afleg is de ‘Sprint’, wat inhoudt: 750 m zwemmen (in open water), 20 km fietsen en 5 km lopen. Ondertussen was ik lid geworden van de triathlon vereniging in Apeldoorn, Aquapoldro, en nam ik deel aan de regiotrainingen van de nationale triathlon bond. ”

Wat eet en drink je onderweg?
”Ik heb tijdens een wedstrijd altijd een bidon met water of sportdrank op de fiets zitten. Ik drink dan ook alleen maar tijdens het fietsen.”

Wat is de belangrijkste tip die je een beginnende triatleet mee wil geven?
”Mijn belangrijkste tip is denk ik dat je vooral veel plezier moet hebben in het beoefenen van 3 sporten. Begin rustig aan met trainen en doe zoveel mogelijk ervaring op tijdens wedstrijden, zo leer je het meest!”

Wat is je absolute droom?
”Het lijkt mij heel gaaf om een keer mee te doen aan een internationale wedstrijd. En verder hoop ik lekker te kunnen blijven trainen!”

Foto: PR

Donderdagavond liep Diane van Es een knappe tijd van 9:15,68 op de 3000 meter bij atletiekvereniging PAC. Door de wind en regen kreeg ze vooraf wel twijfels of dat ging lukken, maar de talentvolle Van Es gaf niet op en klokte een dik persoonlijk record. Een mooi moment om Diane van Es uit te roepen als ‘Atlete van de Week.’

Door Jasper Boot

Diane, donderdagavond liep je bij PAC in Rotterdam een rappe tijd van 9:15,68 op de 3000 meter. Had je zo’n snelle tijd nu al verwacht?
”Ik wist dat het erin zat om een snelle tijd te lopen op de 3000 meter. Alles op de trainingen gaat goed en ik voelde me klaar voor een nieuwe snelle tijd. De vraag was wanneer het zou gebeuren. Ik had in mijn hoofd om bij PAC 9.15 te lopen. Op de dag zelf kreeg ik wel wat twijfels door de vele wind en de regen, maar ik probeerde te focussen op een mooie race. Gelukkig nam de wind af richting de avond en was er enkel nog regen, maar daar heb ik geen problemen mee.”

Je kan terugkijken op een sterk baanseizoen. Op welke prestatie ben je het meest trots? En waarom?”
Ik ben het meest trots op mijn gouden NK medaille op de 1500 meter. Dit is omdat ik in dat weekend veel heb moeten lopen, op vrijdag was namelijk de 5000 meter en op zaterdag de series van de 1500 meter. Ik ben er trots op dat ik op zondag in de finale in een sterk deelnemersveld alsnog heb kunnen winnen. Vooral ben ik trots dat ik heb kunnen winnen met vaardigheden waar ik dit seizoen veel aan heb gewerkt.”

Je won in juni twee NK medailles bij de A-junioren op zowel de 1500 meter als de 5000 meter. Welke afstand ligt jou het beste?
”De 5000 meter ligt mij beter dan de 1500 meter. Voor mij geldt eigenlijk hoe langer, hoe beter. De 3000 meter is daarop een uitzondering. Het is mijn favoriete afstand, omdat het een mooie combinatie is van snelheid en uithoudingsvermogen, dat vind ik een grote uitdaging!”

De 3000 meter is daarop een uitzondering.

Het baanseizoen laten wij zo langzamerhand achter ons en het crossseizoen gaat in oktober weer beginnen. Met welke verwachtingen ga je beginnen aan het crossseizoen?
”Ik wil het crossseizoen wat onbevangen ingaan. Ik wil vooral mooie crossen lopen en mijn duurvermogen verbeteren, ook hoop ik ervaring op te doen, zodat ik me kan verbeteren als atleet. Het zou mooi zijn als ik me kan plaatsen voor het EK cross.”

Wat is je ultieme doel?
Mijn ultieme doel is om de wereldtop te bereiken op de 5000 en 10000 meter en daarna door te gaan op de marathon.

Foto: Instagram Diane van Es

Sharona Bakker maakte afgelopen zaterdag na lang blessureleed haar rentree op de baan. Dat deed ze met verve, want ze won haar serie op de 100 meter horden in Lier. Hoe staat het ervoor met Sharona? Wij besloten haar uit te roepen tot ‘Atleet van de Week.’

Door de redactie

In het Belgische Lier won je zaterdag op de 100 meter horden jouw serie in 13.39s. Hoe voelde het voor jou om weer eens te winnen na lang blessureleed?
Elke sporter gaat voor de winst, dus dat voelt altijd goed! Waar ik het meeste van genoot is om na één jaar eindelijk überhaupt weer eens een wedstrijd te kunnen lopen.

Je kampte de afgelopen jaren met behoorlijk wat blessures. Hoe kijk je terug op die periode?
Het was een lastige periode. Vooral omdat mijn achillespeesklachten een terugkerend probleem zijn. Op een gegeven moment ga je denken dat je misschien wel talent hebt, maar je lichaam de belasting niet aan kan. Dit was vooral omdat er nooit een oplossing kwam hoe ik van de pijn af kon komen. In het begin van dit atletiekseizoen kreeg ik ook gelijk weer last van mijn linker achillespees en na velen onderzoeken bleek dat er een operatie voor nodig was. In maart ben ik dus geopereerd aan mijn linker achillespees. In mei zou ik weer zo’n beetje alles op volle snelheid kunnen doen tot ik last kreeg van mijn rechter achillespees. Het heeft lang geduurd voordat ik er eindelijk weer een beetje mee kon trainen.

Het was een lastige periode. Vooral omdat mijn achillespeesklachten een terugkerend probleem zijn.

Het baanseizoen nadert bijna het einde. Wat staat er de komende maanden in de planning voor je?
Aankomende woensdag ga ik naar Duncan Meuffels in het Erasmas mc. Hij is de orthopeed die mij met succes heeft geopereerd aan mijn linker achillespees. Vorige week heb ik een mri scan laten maken van mijn rechter achillespees. Er wordt woensdag beoordeeld of de klachten die ik nog heb operatief kunnen worden verholpen. De wedstrijd van gisteren was voor mij puur een test om te kijken of mijn achillespees het aan kon. Ik kan namelijk in een training niet leveren wat ik in een wedstrijd kan, dus ik wilde een maximale test. Woensdag wordt beoordeeld of de minimale klachten die ik heb aan de rechterkant dezelfde oorzaak hebben als de succesvol geopereerde linkerkant. Als dit het geval blijkt te zijn dan moet ik mij daar misschien ook aan laten opereren. Ik heb nu namelijk helemaal geen last meer van links en het lijkt er dus op dat we de oplossing eindelijk gevonden hebben.

In 2014 liep je in het Zwitserse Zürich op de 100 meter horden voor het laatst een persoonlijk record (12,85s). Een mooie atletiekcarrière lag voor je in het verschiet, maar mede door blessures is dat er misschien nog niet helemaal uitgekomen. Mocht je de komende jaren fit blijven, denk jij dat je Nederland nog veel kan laten zien?
Ik ben super blij dat er nu eindelijk een oplossing is gevonden voor de klachten aan mijn achillespees. Er is nu licht aan het einde van de tunnel. Wanneer ik één jaar lekker door kan trainen denk ik Nederland nog wel eens te kunnen gaan verrassen.

Wat geef je atleten mee die langdurig geblesseerd zijn?
Blijf in jezelf geloven en zorg dat je met mensen samenwerkt die ook in jou geloven.

Wat is je levensmotto?
Ik wil alles uit mezelf gehaald hebben! Niet dat ik later denk had ik maar….

Foto: Instagram Sharona Bakker

Jamile Samuel was met een zilveren en bronzen medaille één van de uitblinkers van Nederland p op het EK atletiek in Berlijn. De 26-jarige Amsterdamse atlete beloonde haar goede baanseizoen in Berlijn. Wij interviewden haar naar afloop van de wedstrijden en besloten haar uit te roepen tot atlete van de week.

Door Jasper Boot

Naomi Sedney stond dinsdag in de persruimte uitbundig te juichen toen jij over de finish kwam op de 100 meter en je wist te plaatsen voor de finale met een persoonlijk record van 11.10s. Typeert dit jullie hechtheid als Nederlands team?
‘’Naomi en ik kennen elkaar al heel lang. Als de ene loper moet lopen en de andere niet, dan juichen wij voor elkaar. Dat is altijd al zo geweest. Als Naomi snel loopt, dan ben ik ook heel blij voor haar. Het is sowieso leuk om te horen dat ze uitbundig juichte, want dat zie je nooit.

Je werd in de finale van de 100 meter knap vijfde en je won twee medailles (brons op 200 meter en zilver met het estafetteam). Is dit je definitieve doorbraak?
‘’Ik vind het moeilijk om over mijzelf te zeggen dat ik nu definitief doorgebroken ben. Dit seizoen heb ik wel goed gepresteerd en heb ik persoonlijke records gelopen. Met twee medailles op het EK atletiek ben ik heel erg tevreden.’’

Jamile Samuel en Dafne Schippers zijn zojuist gehuldigd in het centrum van Berlijn. Gisteren wonnen ze allebei een medaille op de 200m. Vanavond komen ze nog in actie op de 4x100m.

A post shared by Hardloopnetwerk (@hardloopnetwerk) on Aug 12, 2018 at 4:53am PDT

Op de Diamond League in Londen versloeg je een paar weken geleden Dafne Schippers? Zie je haar als concurrente?
‘’Niet specifiek. Alle meiden die snel lopen zijn concurrenten voor mij. Dafne Schippers is gewoon één van de atleten tegen wie ik loop. Als ik eerste wil worden, dan moet ik iedereen verslaan.’’

Met het estafetteteam won je op de slotdag van het EK nog een zilveren medaille. Hoe vond je het gaan?
‘’Het kan altijd beter, haha. De wissels kunnen nog wat beter. Als het perfect zou zijn, dan zou dat betekenen dat wij niet sneller kunnen, maar dat kunnen wij zeker!’’

Als ik eerste wil worden, dan moet ik iedereen verslaan.’

Na wat mindere jaren lijkt alles nu op zijn plek te vallen. Hoe verklaar je dat?
‘’Het kan nog beter, daar ben ik van overtuigd. Sinds 1,5 jaar train ik onder leiding van Bart Bennema (voormalig trainer van Dafne Schippers, red.) en gaan de trainingen lekker. Ik wil nog niet te ver vooruit kijken, maar ik bekijk het stapje voor stapje.’’

Jamile Samuel is bij ons te boeken voor clinics. Vraag en vrijblijvende offerte aan om ons te mailen naar vrienden@hardloopnetwerk.nl.

Foto: Owen Westerhout

Britt Ummels heeft vrijdagavond haar laatste baanwedstrijd van het seizoen in stijl afgesloten. Op de 3000 meter liep ze een sterke wedstrijd en dat uitte in een eindtijd van 9:09,75. Wij besloten haar uit te roepen tot ‘Atlete van de Week.’

Door Jasper Boot

Afgelopen vrijdag liep je tijdens de Trackmeeting in Utrecht een sterke 3000 meter en finishte je in een tijd van 9:09,75. Hoe kijk je terug op deze wedstrijd?
Ik kijk met een heel goed gevoel terug naar deze wedstrijd. Het was de laatste wedstrijd van mijn seizoen en ik wilde heel graag goed eindigen. Een weekje eerder liep ik een wat mindere 1500 meter en was ik wat vermoeid na een drukke werkweek, dus ik was erop gebrand een goede laatste wedstrijd te lopen. Mijn idee was van te voren om ongeveer rondjes 74 te lopen. Ik zat in de race goed voorin en kon in een groep met jongens lopen die precies op dat tempo liepen. Ideaal! Na 2000 meter kwam ik langs mijn coach, en hij riep: ‘6:10 en nu racen!’. Ik begon meer naar voren toe te lopen, en bevond mij inmiddels rond de 8^e plek. Met nog twee rondes te gaan kreeg ik het behoorlijk zwaar, maar ik probeerde het tempo te handhaven. De laatste 200 meter begon ik te sprinten om er nog alles uit te halen, en wist ik nog twee of drie mannen in te halen. Het bleek dat mijn laatste km in ongeveer 3:00 minuten ging. Daar ben ik echt heel tevreden over, vooral omdat ik nog redelijk goed kon pushen onder vermoeidheid. En om dan net onder die 9:10 te duiken geeft een geweldig gevoel.

Daarnaast heb ik ook hele fijne trainingspartners om mee te trainen en hebben we allemaal de intentie wil om goed te lopen.

Sinds je overstap naar Team Distance Runners lijk je in een flow te zitten. Hoe verklaar je dat?
Bedankt! Ik liep afgelopen twee jaren ongeveer dezelfde tijden en ik merk dat na anderhalf jaar trainen bij TDR de trainingseffecten tot uiting komen. Bij mij duurt het altijd even om te wennen aan een nieuwe trainingsaanpak. Voorafgaand aan het seizoen had ik samen met mijn trainer een aantal doelen gesteld en daar hebben we goed voor getraind. Ik doe meer dynamische krachttraining en meer aan snelheid dan voorheen. Ik weet nog dat ik de eerste paar maanden chronisch spierpijn had aan mijn hamstrings haha. Daarnaast heb ik ook hele fijne trainingspartners om mee te trainen en hebben we allemaal de intentie om goed te lopen. Dat zorgt voor veel motivatie. En wat natuurlijk ook heel belangrijk is, is dat ik geen blessures heb gehad dit jaar en ik constant heb kunnen trainen. Dat is dit jaar allemaal samengekomen!

Wat is volgens jou het grootste verschil tussen je huidige trainer Guido Hartensveld en je vorige trainer?

Voor ik naar TDR kwam, heb ik twee jaar in Amerika getraind onder een Amerikaanse coach. Qua persoonlijkheid lijken ze veel op elkaar, ze zijn allebei direct en eerlijk, wat ik prettig vind. In Amerika ben je meer ondergeschikt aan het team. Als individu ben je ook belangrijk, maar alles staat in het doel van een goede teamprestatie. In trainingen is het de bedoeling dat je samen traint en daarnaast in bijvoorbeeld crosswedstrijden ook dat je samen loopt (het team is zo sterk als de zwakste schakel). Het teamaspect is dus doorslaggevend voor de trainingsaanpak. Bij TDR train je wel in een team, maar het individu staat veel meer voorop. Als team maak je wel optimaal gebruik van elkaar om goed te presteren, maar er is veel meer sprake van een individuele aanpak. Ieder persoon is verschillend, qua persoonlijkheid, maar ook qua capaciteiten, en dat wordt hier erg gerespecteerd. Ik vind dat Guido perfect trainingen kan bedenken waarbij een combinatie qua training tussen verschillende atleten mogelijk is. Zo kan iedereen optimaal profiteren van elkaar.

Het team is zo sterk als de zwakste schakel.

Op het NK Atletiek in Utrecht won je twee medailles (800 meter en 1500 meter). Aan welke medaille hecht je de meeste waarde?
Ik was enorm blij met beide medailles, maar ik hecht de meeste waarde aan de medaille op de 800m. In eerste instantie had ik nooit verwacht een gouden medaille te halen op deze afstand. Maar als je eenmaal in de finale zit, dan kan alles gebeuren. Er kan veel misgaan op deze afstand, en eigenlijk kan je je nauwelijks fouten permitteren. Dat maakt deze afstand zo leuk en onvoorspelbaar, alles is mogelijk. Vooraf had ik samen met mijn coach als doel gesteld om rustig af te wachten en een harde versnelling te plaatsen op het eind. De laatste 300m versnelde iedereen en ik wist naar voren toe te lopen. Ik zette mijn sprint in en kon aan de binnenkant passeren en de snelheid behouden. De laatste 100m kwam ik richting medaille positie, de laatste 50m liep ik samen met Suzanne en Marissa nek aan nek. Ik had het gevoel dat ik door mijn benen zou zakken, maar om dan als eerste over de finish te komen, geeft zo een onbeschrijfelijk gevoel. Als atleet doe je het hiervoor.  Jezelf verbazen en grenzen verleggen. Daarom hecht ik meer waarde aan deze medaille.

Foto: Max Kooijmans

Benjamin de Haan gaat zijn debuut maken op een Europees Kampioenschap voor Nederland. De atleet van Loopland Gelderland zal op zowel de 5000 meter als 10.000 meter in actie gaan komen. Wij besloten hem in aanloop naar het EK wat vragen te stellen.

Door de redactie

Op het EK ga je de 5000 meter en de 10.000 meter lopen. Hoe bereid je de laatste dagen voor op deze combinatie? 

Door veel uit te rusten! Ik heb meestal een beetje moeite met het herstel na hoogtestage en ik heb ook een zware 5000 meter in de benen. De laatste week is erg moeilijk geweest, maar ik heb volle vertrouwen dat door veel rust het goed gaat komen. De voorbereiding voor twee wedstrijden in plaats van één is niet anders dan normaal. Ik focus mij op de 10.000 meter en daarna zien we wel wat ik op de 5000 meter kan doen.

Op welke afstand verwacht je het beste uit de voeten te komen? En waarom?
De 10 kilometer. Anders hadden wij die overgeslagen, omdat die eerst is. Ik heb een redelijke sterk eindschot, maar niet sterk genoeg op het Europese niveau van de 5000 meter. Daar moet je vaak onder 54 seconden de laatste ronde kunnen lopen. Dat heb ik een beetje moeite mee. Wij schatten dus dat dat ik een beter kans op de 10000 meter heb. Met een 57 of 58 kan je een heel eind gaan komen. En die wedstrijd is nooit verschrikkelijk snel. Ik denk dat niemand onder 28 minuten gaat lopen. Wisseltempo kan ik goed.

Je woont tegenwoordig in Amerika. Hoe ben je daar terechtgekomen?
Daar ben ik geboren! Mijn vader is Nederlander en mijn Amerikaanse moeder heeft 14 jaar in Nederland gewoond. Die zijn dus in 1989 naar Amerika verhuisd. Wij hebben altijd Nederlands thuis gesproken en wij gingen om het jaar op bezoek bij familie in Nederland. Ik was ook bijna van plan om op TU Delft te studeren, maar besloot op het laatste moment in Amerika te blijven om in de NCAA te lopen. Ik wist toen niet hoe goed je in Nederland kan sporten! Het is dankzij Dennis Licht dat ik hier terecht ben gekomen en in contact ben gekomen met Honore Hoedt.

Hoe heb je de afgelopen wedstrijden in Nederland ervaren?
Ik heb maar twee wedstrijden in Nederland gelopen; de NK 5.000 meter en het NK 10.000 meter. Het is jammer dat de anderen allemaal in België waren, maar ik had veel plezier op de NK! Ik vond de Gouden Spike en erg leuke wedstrijd. Leuke sfeer en veel toeschouwers.

Je bent Nederlands Kampioen op de 5000 en 10.000 meter geworden. Wat vind jij van het niveau in Nederland t.o.v. Amerika?
Amerika is een enorm groot land, dus natuurlijk is het niveau hoger. Tenzij je een heel hoog internationale niveau hebt en bij Nike Oregon Project groep toegelaten wordt, anders is er weinig steun voor atleten. Ik ken een paar atleten van 13:30 en 13:40 niveau die al op 23/24 jarige leeftijd genoeg hadden van hardlopen. Iedereen woont te ver weg van elkaar en dat maakt het moeilijk om met anderen te trainen. Ik heb dus veel meer steun gevonden in Nederland dan in Amerika. Wat ik bijzonder van Nederland vind is dat je echt veel topatleten hebt voor zo’n klein land, maar toch gaan weinig atleten samen trainen. Op de NK 10.0000 meter stonden Bart van Nunen en Frank Futselaar en ik allemaal op het podium. Wij wonen alledrie in Arnhem, maar trainen bij drie verschillende groepen. Hoe kan dat? Natuurlijk denkt iedereen dat hun keus het beste is (ik wil ook niets veranderen), maar er moet een oplossing zijn…

Foto: Max Kooijmans

Sanne Wolters-Verstegen liep dit seizoen in Brussel onder de twee minuten op de 800 meter. De 32-jarige atlete van Rotterdam Atletiek hoopt op het EK in Berlijn een finaleplaats te bemachtigen. Wij besloten haar uit te roepen tot Atlete van de Week.

Door Jasper Boot

In Brussel liep je een aantal weken geleden onder de twee minuten op de 800m. Was dat een verrassing voor je?

Niet echt, de trainingen gaan beter dan ooit en de omstandigheden waren goed. Daarbij kreeg ik ook nog eens hulp van Suzanne Voorrips die mij wilde hazen, dus een snelle tijd zat wel in de verwachtingen.

Je liep tijdens de FBK Games de mijl. Hoe kijk je naar deze afstand als 800m loopster?

Mijn voormalig trainer Richard Kooijman hielp mij te herinneren dat ik toen ik nog 400m loopster was heb geroepen: “ik ga echt NOOIT een 1500m lopen”. Dat vond ik namelijk al ver. Een 1500m is me inmiddels niet vreemd meer, maar nog eens 109m extra maakte ik me wel wat zorgen om. Het leek me ontzettend ver. Gelukkig gingen de toploopsters niet super hard van start en kon ik mooi vanaf achteraan volgen. Bij het ingaan van de laatste ronde dacht ik nog “he’ we zijn er al bijna” en kon ik nog wat mensen inhalen. De laatste 100m was ik wel volledig verzuurd, maar achteraf viel het eigenlijk wel mee.

Mijn voormalig trainer Richard Kooijman hielp mij te herinneren dat ik toen ik nog 400m loopster was heb geroepen: “ik ga echt NOOIT een 1500m lopen”.

Je werd dit jaar op de 1500m vrij eenvoudig Nederlands Kampioene. Vind je het nog een leuke uitdaging om te doen?

Zoals het dit jaar ging eigenlijk niet. Zowel Sifan als Maureen stonden op de startlijst. Sifan was geblesseerd wat een logische reden is om af te melden, maar ik kan niet begrijpen dat Maureen dispensatie heeft gekregen. De organisatie heeft ontzettend hun best gedaan een mooi NK neer te zetten en als toppers dat niet op komen dagen gaat dat ten koste van het evenement.

Inmiddels ben je 32 jaar. Merk je dat je zorgvuldiger moet omgaan met je lichaam?

Niet heel bewust, doordat ik nu al vele jaren train heb ik ook goed leren luisteren naar mijn lichaam. Het is wel zo dat ik in de ochtend niet meer direct mijn bed uit kan springen en na 1 minuut mijn duurloop kan beginnen (ik moet nu eerst wat zwaaien/rekken). Daar tegenover staat dat ik niet meer bij ieder pijntje aangepast ga trainen, maar weet dat ik met sommige gewoon door kan lopen.

Afgelopen zondag liep je een sterke wedstrijd in Londen op de 800m. Geeft dat vertrouwen voor het EK-atletiek? En wat hoop je op het EK te bereiken?

Ja, stiekem had ik in zo’n snelle race natuurlijk op een betere tijd gehoopt, maar door een andere tactiek te proberen heb ik nu wel geleerd wat voor mij niet werkt en dat is ook een waardevolle les richting Berlijn. Ik hoop in Berlijn de finale te bereiken. De tijd van Londen (2.00.86) zou voldoende moeten zijn voor een finaleplek en doordat ik dat nu in een rommelige race heb gelopen, heeft dat me zeker vertrouwen opgeleverd.

De tijd van Londen (2.00.86) zou voldoende moeten zijn voor een finaleplek en doordat ik dat nu in een rommelige race heb gelopen, heeft dat me zeker vertrouwen opgeleverd.

Hoe kijk je aan tegen de ontwikkeling van Sifan Hassan?

Het is prachtig om te zien wat een atleet van wereldklasse Sifan is. En wat een bikkel. In Rabat liep ze eerst een Europees record 5km om vervolgens nog een training met 300’tjes te doen! Wel vind ik het jammer dat ze nu deel uitmaakt van het Nike Oregon Project. Er heerst m.i. toch een smet op Alberto Salazar en het zou zonde zijn als iemand met zoveel talent en doorzettingsvermogen als Sifan in verband wordt gebracht met doping door haar coach.

Foto: Max Kooijmans