Rising Stars

Het volgende talent in de serie Rising Stars is Inge Lugtenberg. Zij is 18 jaar en komt uit Olst. De middellange afstandsloopster was zondag de overtuigende winnares op de 10 kilometer tijdens de Nijmeegse Stevensloop. Vorige maand maakte ze nog indruk op de indoorbaan van Apeldoorn, met de nationale titel op de 3000 meter en de limiet voor de EK onder 20 jaar in Finland komende zomer. De studente Social Work is verder handbalcoach, verzorger én oppasser. Een verdere kennismaking met Inge, die tussen haar doelen op de weg & baan wil blijven werken met kinderen.

Eerst even terug naar zondagmiddag: de Stevensloop, waar je won in 34 minuten en 46 seconden. Wat weet je allemaal nog van je 10 kilometer?

‘Ik vond het een leuke wedstrijd in een mooie omgeving, met veel publiek, wel met tegenwind en twee heuveltjes. Ik heb de hele weg ongeveer samen met één man gelopen. Tijdens de wedstrijd hebben we allebei wat aan elkaar gehad. Verder was het laatste stukje erg leuk: veel mensen die tegen de platen op de hekken sloegen. Dat gaf echt een extra stimulans.’

In hoeverre was je verbaasd?

‘Mijn doel voor deze wedstrijd was sneller lopen dan mijn eerste 10 km (36:03 minuten). Ik was niet echt verbaasd, vooral heel erg blij.’

Sinds wanneer loop je eigenlijk hard?

Ik handbalde vanaf mijn zesde levensjaar. Dat heb ik elf jaar lang gedaan bij Overwetering in Olst. In die elf jaar liep ik toen ik jong was eerst alleen in de vakanties hard. Dat was 3 kilometer, een rondje Wetering, zoals wij dat noemen. Ik liep gewoon zo hard ik kon. Drie jaar geleden liep ik nog één keer per week. Sinds afgelopen zomer loop ik bij Running Movements, onder begeleiding van Gert-Jan Wassink. Na een ingevallen oefenwedstrijdje ben ik gestopt met handbal, om me te focussen op hardlopen.

Lees ook: Rising Star: Sam van Keulen

Hoe moeilijk was de keuze tussen hardlopen en handballen?

‘Voor mij was de keuze wel een beetje lastig. Handbal vind ik nog altijd leuk. Ik houd van het spelletje en ben dol op alles wat er bij komt kijken. Maar hardlopen is altijd ook al wel iets geweest wat ik leuk vond. Daarom ben ik ook blij met de keuze die ik heb gemaakt. Nu coach ik Overwetering D2, supergezellige meiden. Dit hoop ik volgend jaar ook nog te kunnen doen.’

Wat is je hoogtepunt tot nu toe dit jaar?

‘De limiet voor de EK onder 20 jaar bij de NK indoor senioren in februari. Verder geniet ik van elke wedstrijd, eigenlijk allemaal een soort hoogtepunt.’

Hoe ziet je huidige trainingsomgeving eruit?

‘Ik train alle dagen van de week, afwisselend hardlopen en krachttraining. Ik train vrijdag altijd samen met de talentengroep van Running Movements in Apeldoorn. Verder train ik thuis.’

Wat doe je naast het sporten?

‘Naast sporten ga ik één keer in de twee weken naar school, de HBO-opleiding Social Work. Verder werk ik bij een herbergier (oudere dementenzorg), melk ik koeien en pas ik zo nu en dan op bij verschillende gezinnen. Dit werk doe ik nu al een aantal jaar en het is zo goed te combineren. Mijn werk is mijn stage. Ik wil volgend jaar heel graag stage lopen met kinderen.’

Je coach Gert-Jan kwam vier keer voor Nederland uit op een EK cross. Welke kneepjes van het loopvak kan hij jou leren?

‘Heel veel, elke keer weer. Eigenlijk is er niet één ding, want ik loop nog niet zolang onder begeleiding. Het meest belangrijke advies is genieten! Het belangrijkste advies dat ik hoorde is minder op mijn hakken lopen. Meer op mijn voorvoet, omdat anders de blessurekans groter is. Verder altijd de training goed opbouwen, dus niet direct altijd alleen maar hard.’

Heb je een voorbeeld in de sport?

‘Nee. Ik vind dat iedereen het op zijn eigen manier moet doen en denk dat ik van veel mensen iets als voorbeeld kan nemen.’

Waar kijk je dit jaar het meest naar uit?

‘Natuurlijk naar de EK onder 20 jaar, maar eigenlijk naar alles. Ik heb gewoon zin om lekker te trainen en leuke wedstrijden te lopen. Maar ook om meer te leren en te weten te komen over hardlopen.’

De EK onder 20 jaar in Finland in augustus… wordt dat ook hét piekmoment dit jaar?

‘Zeker een piekmoment dit jaar. Ik hoop dat ik me op de baan ook kan kwalificeren op de 5000 meter. Eerst loop ik zaterdag 6 april de Parelloop in Brunssum (10 kilometer) en een week later de IJsselloop in Deventer (5 kilometer).’

Lees hier meer over de Venloop, met het NK halve marathon (zondag 30 maart).

Wanneer is 2025 voor jou geslaagd?

‘Als ik heel blijf, blijf genieten van alles en lekker kan blijven lopen. Eigenlijk is mijn doel altijd sneller lopen. Ik heb geen specifieke tijd voor ogen. Uiteindelijk is mijn grote droom ooit de 5 kilometer binnen de 15 minuten te lopen.’

Foto’s: Niels Jacobs & eigen bezit

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Alfa Laval Stevensloop (@alfalavalstevensloop)

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Het volgende talent in de serie Rising Stars is Sam van Keulen. Hij is nog twee dagen 17 jaar en komt uit Malden. De middellange afstandsloper voltooide afgelopen weekend op de NK U20 indoor de dubbel: goud op de 3000 en 1500 meter. Dankzij twee machtige eindsprints werden het ook nog persoonlijke records: 8:23.64 (indoor/outdoor) en 3:52.90 (outdoor heeft hij 3:51.39 staan). De student Facility Management heeft het vast al gevierd, want als zijn wedstrijdschema het toelaat is hij barman op festivals. Een verdere kennismaking met Sam, die via veel solotrainingen dit jaar op twee EK’s hoopt uit te komen.

Welke race blijft je het meest bij van afgelopen weekend?

‘Dat is toch wel de finale van de 1500 meter van gistermiddag. Daar ontstonden de twijfels en grote vraagtekens. Ik had deze keer gehoopt dat iemand er een snelle race van zou maken en Lars Vreugdenhil had er toevallig zin in. Je gaat het weekend in met ”ik ga twee keer goud halen”. Als je dat niet eens durft te hopen, kun je net zo goed meteen opgeven. Na die eerste gouden medaille begin je ergens toch te denken dat het wel mooi is geweest zo, na de 3000 meter. Voor de 1500-finale dacht ik ook echt: ik ga het wel zien. Ik ga er niet te veel over nadenken en toen het startschot klonk dacht ik wel meteen: nee, één goud is eigenlijk helemaal niet voldoende.’

Die twee 100 meter lange eindsprints in de finale… had je verwacht zoveel nog in de benen te hebben? 

‘Ik zeg altijd trots dat ik heel goed voorop kan lopen en dat het me niet uitmaakt als ik andere meetrek naar de finish. Maar het is me een keer te vaak overkomen dat ik op de lijn word gepasseerd. Voor deze kampioenschappen heb ik daarom eens voor een andere tactiek gekozen en iets van energie overgelaten voor het einde.’

Beelden NK U20 U18 indoor: dag 1 – dag 2

Waar komt dit vandaan? 

‘Naast een goede en sportieve opvoeding helpt het me dat ik hard voor mezelf kan zijn en dingen van mezelf eis. Vanuit mijn ouders en coach ervaar ik eigenlijk helemaal geen druk. Zij zijn er alleen om mij te begeleiden en te adviseren met hun ervaringen en ik ben ik hier heel erg dankbaar voor. Ik vind dat ze dit goed doen. Diamonds are made under pressure en ik alleen lever die druk op mezelf.’

Weet je nog wat er door je heenging toen je vandaag wist dat je de NK-dubbel had voltooid?

‘Er kwam eerst een schreeuw van pure vreugde en daarna moest ik snel bedenken hoe ik stoer kon poseren voor de camera. Maar er kwam niks van: ik keek gewoon dom de camera in. Ik was echt ontzettend blij, aangezien ik hem zelf ook niet helemaal aan had zien komen. Ik dacht: compose yourself. Toen draaide ik me snel om naar de tegenstand om ze te feliciteren en even na te praten natuurlijk. 

Wanneer en hoe ben je ooit begonnen met atletiek? 

Zoals elke jongen in Nederland begon ik met voetbal, maar ik snapte er helemaal niks van. Ik was alleen maar aan het rennen, alleen maar op de bal aan het jagen. Het was dus wel duidelijk dat ik kon rennen en mijn broer Job van Keulen was ook al bezig met atletiek, dus raadde mijn vader aan dat ik dat ook eens zou moeten proberen. Het beviel me wel en zo begon ik op mijn zevende. Bij Nijmegen Atletiek maakte ik meteen vrienden.’

Lees ook: Rising Star: Elise de Jong

Wanneer was duidelijk dat de middellange afstand echt je domein zou worden? 

‘Als pupil zat ik wel in een bijzonder groepje. Waar elke andere trainer de kinderen een rondje liet rennen als straf mochten wij juist niet rennen als straf. Op de plaatselijke stedenwedstrijden was het lopen ook het enige wat mij aansprak en het enige waar ik zin in had de hele dag. Ik wist dat ik daar kon winnen. De enige onderdelen die ik echt leuk heb gevonden was het lopen en discuswerpen (brons op de Nationale D-Spelen 2019). Deze twee onderdelen gaan niet zo lekker samen en dan was het lopen toch wel duidelijk leuker.’

Hoe ben je ooit met je huidige trainingsgroep Running Team Simba in aanraking gekomen?

‘Ik heb een tijdje met Team Zevenheuvelen getraind, ook trainend op de atletiekbaan in Nijmegen. Maar toen ik aangaf dat ik echt bij het team wilde horen, was het volgens de trainer nog te vroeg. Zo belandde ik bij Running Team Simba, waar ik achteraf wel blij mee ben. Het is toch wel toevallig dat twee atleten (ook Kaate Mulders) van ons team nu allebei dubbel Nederlands kampioen zijn.’

Wie is je coach? Hoe ziet verder je trainingsomgeving eruit?

‘Mijn coach is Martijn Venhuizen en hij verzorgt onder andere de trainingen op dinsdagen en donderdagen op de baan in Nijmegen. Op zaterdag trainen we ergens in de bosrijke omgeving. Op woensdagen en zondagen doe ik daar nog een duurloopje bovenop en als ik zin heb op woensdag ook nog kracht. Maandag doe ik lekker niks. Mijn vaste trainingsgenoot was altijd Senna Huisman. We trainden drie keer in de week samen en waren ook wel aan elkaar gewaagd (hij was sneller en ik kon het beter volhouden). Wij hebben samen heel wat barrières doorbroken en heel wat plezier gehad. Na vijf mooie jaren heeft hij de sport helaas achterwege gelaten. We zijn wel nog steeds hechte vrienden. Momenteel is er niemand bij Simba die bij mij aanhaakt tijdens trainingen.’

Lees ook: 8 effectieve thuisoefeningen voor lopers

Hoe kan het eigenlijk dat er zoveel nationale toppers op de atletiekbaan in Nijmegen opgroeiden? 

‘Ik denk dat het in het drinkwater zit… Nee, dit is mij ook allang opgevallen en ik zou het je niet kunnen vertellen. Waarschijnlijk omdat er veel trainingen worden aangeboden. Groepen van Nijmegen Atletiek, AV Cifla, Team Zevenheuvelen, NSAV het Haasje en natuurlijk Running Team Simba.’

Wat doe je naast het lopen?

‘Ik studeer Facility Management aan de HAN in Nijmegen, ik geef training bij Nijmegen Atletiek aan de pupillen en ik hou enorm veel van een muziekgenre “Rawstyle en Uptempo”. Wanneer het kan, ga ik graag met vrienden naar festivals.’

Heb je een bijbaantje? Waarom wel of niet? 

‘Een avond in de week geef ik baantraining in Nijmegen. Wanneer het uitkomt, sta ik als barman op festivals (0-urencontract). Daarnaast heb ik geen bijbaantje.’

Wat is je favoriete onderdeel? Wat is de magie daarvan?  

‘Jeetje, ik zou zeggen crosscountryraces. In een cross hoef je je geen zorgen te maken of je wel de juiste tijden loopt. Dan is het gewoon kijken wie durft en wie het snelst is. Op de baan zou ik zeggen de 800 meter, aangezien je dan gewoon snel klaar bent. Het is makkelijk in te delen en je kan altijd alles geven.’

Hier lees je meer over de EK indoor. Het toernooi vindt, net als de afgelopen NK junioren, in Omnisport Apeldoorn plaats.

Op welke vlakken gaat je focus de komende maanden, nu er even geen baanwedstrijden zijn?

‘Zorgen dat ik niet geblesseerd raak zoals vorig jaar en doorknallen op standje rammen. Niet te veel nadenken, niet gaan stressen. Je doet je best en meer is er niet. Voor het juiste pad vergelijk ik me graag met de Nederlanders Rink Rewijk, Jochem Wiersma en Niels Laros van twee jaar terug. Buiten de sport wil ik gewoon mijn studie overleven en een volwaardig sociaal leven rechtop houden.’

Wat wordt je hoofddoel dit jaar?

‘Kwalificeren voor de EK onder 20 jaar in Tampere (Finland) in juni. En deze keer wel presteren. Ik weet nog niet exact op welke wedstrijd ik mezelf wil gaan kwalificeren voor Finland. Ik ga er stiekem wel vanuit dat dit de Next Generation Athletics op de baan in Nijmegen wordt eind mei.’

Vorig jaar beleefde je op het nationale en Europese podium ook teleurstellingen. Op de EK onder 18 jaar viel je met zicht op een finaleplaats en het ticket voor de EK cross verloor je in de eindsprint. Wat deed dit met je?

‘De serie 1500 meter op de EK U18 in Slowakije ging niet helemaal soepel nee. Ik ben in mijn leven nog nooit zo teleurgesteld geweest in mezelf. Alleen was ik te moe om het te tonen. Ik heb er wel ontzettend veel van geleerd, vrienden gemaakt en een mooi avontuur mogen beleven. Ik heb als het om rennen gaat nooit het gevoel dat ik mezelf moet bewijzen tegenover anderen. Dus mijn val op dat toernooi was geen extra drijfveer om voor de EK onder 20 jaar dit jaar te gaan. Maar ik weet nu dat het gewoon hartstikke leuk is, zo’n weekje weg met TeamNL. Ik hoop de EK cross in december in Portugal te halen. Einddoel is natuurlijk de Olympische Spelen. Elke kans die ik zie om naar een EK of iets dergelijks te gaan ga ik pakken.’

Foto’s: Coen Schilderman & Erik van Leeuwen

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Atletiekunie (@atletiekunienl)

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie

Ook in 2025 vervolgen we de serie Rising Stars, met als volgende talent Elise de Jong. Ze is 18 jaar en komt uit Rotterdam. De polsstokatlete was al regerend Nederlands juniorenkampioene, maar gaf deze titel zaterdag extra glans. In Zoetermeer won ze het Polsstokgala in een nationaal record onder 20 jaar van 4 meter en 32 centimeter. De student Econometrie houdt zichzelf de komende maand nog wel bezig, met na de PEC Indoor van zaterdag de NK’s meerkamp, junioren en senioren op het programma. Een verdere kennismaking met Elise, die in augustus opnieuw in het oranje hoopt te springen.

Hoe voelt het om als Nederlands recordhouder in het polsstokhoogspringen door het leven te gaan?

Ik was super blij toen ik het record sprong. Maar het is niet dat ik me er nu anders door voel.’

Wat voor wedstrijd was het?

‘Superleuk! Ik denk wel de leukste wedstrijd die ik ooit heb gesprongen. Je springt tijdens de wedstrijd op een zelf uitgekozen nummer en er was veel enthousiast publiek, dat bij elke sprong aan het klappen was. Dat maakt het extra leuk. Ik sprong weer tegen mijn trainingsgenoot Marijn Kieft, wat ik altijd leuk vind. We zijn best wel aan elkaar gewaagd en ik denk dat we elkaar uitdagen om steeds hoger te springen.’

Weet je de dag nog dat je dacht: ik ga polsstokhoogspringen?

‘Ik ben begonnen met turnen. Toen ik 9 jaar was, ben ik atletiek erbij gaan doen. Aan het eind van de pupillen heb ik een proeftraining voor polsstokspringen gedaan en dat mocht ik blijven doen. Mijn trainer dacht dat het wel goed bij mij zou passen vanwege mijn turnachtergrond. Ik vond het gelijk al een superleuk onderdeel.’

Bekijk ook: De leukste baanwedstrijden in 2025

Wat vonden je ouders en vrienden ervan, toen je de definitieve stap naar dat onderdeel maakte?

‘Ik heb heel lang meerkamp en polsstokspringen gecombineerd. Dat doe nu ook nog wel een klein beetje, hoewel m’n focus echt op polsstok ligt. Ik vind het leuk om ook nog andere onderdelen te doen. Sinds vorig jaar focus ik me steeds meer op polsstok. Mijn ouders ondersteunen me eigenlijk in alles wat ik doe, zolang ik er maar plezier in heb.’

Welk aspect vind je het meest magisch?

‘Polsstokhoogspringen is een heel technisch onderdeel. Je hebt daardoor altijd iets te verbeteren. Dat vind ik leuk. Bovendien heb je ook wel lef nodig. Als ik bijvoorbeeld weer een zwaardere stok kies, dan is dat soms best spannend. Als ik dan een goede sprong maak met die stok, dan ben ik daar echt blij mee. Tijdens mijn twee polsstoktrainingen in de week focus ik steeds op een bepaald technisch accent. Zo wordt de juiste techniek er langzaam ingesleten.’

Lees ook: Rising Star: Jochem Wiersma

Want hoe ziet je huidige trainingsomgeving eruit?

‘Ik train vijf keer in de week. Maandag en dinsdag bij mijn thuisvereniging PAC Rotterdam, waar ik vooral sprint en kracht doe. De rest van de dagen spring ik bij AAV’36 in Alphen aan den Rijn, waar ik trainingslid ben. Er is daar een hele leuke meerkamp- en polsstokgroep, onder leiding van Alex van Zutphen.

Wat doe je allemaal naast de sport?

Ik zit nu in het eerste jaar van mijn studie Econometrie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Een best lastige studie, waar ik dus ook veel tijd aan besteed. Ik houd niet heel veel vrije tijd meer over. Als ik wat tijd over heb, vind ik het leuk om af te spreken met vriendinnen, te bakken of spelletjes te spelen. Het studeren in combinatie met atletiek verloopt vooralsnog best goed. Ik heb geen bijbaantje. Ik werkte vorig jaar bij de Albert Heijn, maar met mijn studie in combinatie met sport werd dat wat te veel.’

Als je één ding in je sport-werk-school-privébalans zou mogen veranderen… wat is dat? En waarom?

Als ik iets kan veranderen, dan zou ik meer uren in een dag willen. Ik ben erg blij met hoe mijn dagen er nu uit zien. Soms is het alleen best wel druk. Dan zouden wat meer uren wel handig zijn.’

Heb je een grote leermeester in de sport?

‘Niet perse. Armand Duplantis is natuurlijk wel een voorbeeld.’

Lees ook: Fotodagboek van Jonas Phijffers in Nerja

Waar kijk je dit jaar het meest naar uit?

‘De Europese kampioenschappen onder 20 jaar in Tampere, Finland. Afgelopen zomer ben ik voor het eerst naar een toernooi geweest, de WK onder 20 jaar in Peru, en dat was superleuk. Om nu weer met een team af te reizen naar een ander land en om te mogen springen in oranje kleding: daar kijk ik erg naar uit. Al ben ik er nu nog niet echt mee bezig. Ik droom van een finaleplaats, maar ik wil mezelf niet te veel druk opleggen. Vooral mooie sprongen maken.’

Hoeveel rek zit er dit jaar nog op je 4.32 meter denk je?

‘Aan het begin van een nieuw jaar stellen we altijd doelen. Mijn doel was 4.30 meter, al gehaald dus. Ik hoop nog hoger te springen en ik denk dat dat ook wel mogelijk is. Maar om in één wedstrijd weer 16 centimeter hoger te springen (zoals ik nu deed), dat wordt wel lastig. In de indoorhal in Apeldoorn doe ik nog een paar wedstrijden: de AV PEC indoor (zaterdag), de NK meerkamp (8 en 9 februari), NK junioren (15 en 16 februari) en NK senioren (22 en 23 februari). Het hoofddoel ligt bij de laatste twee wedstrijden.’

Wanneer is 2025 voor jou geslaagd?

‘2025 is voor mij geslaagd als ik lekker door blijf springen zoals ik nu bezig ben. Mooie hoogtes halen in wedstrijden, vooral in Finland. Op die EK U20 hoop ik de finale te halen. En als ik het eerste jaar van m’n studie haal, dat maakt het jaar ook geslaagd. Ik vind het lastig om een hoogte voor dit jaar te noemen. Die 4.32 meter kwam al best als een verrassing. Eerst maar eens deze hoogte nog een paar keer springen.’

Foto’s: Erik van Leeuwen & Gerard van Warmerdam

De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.

• Voeding en suppletie voor hardlopers: zo haal je het maximale uit je training!
• Grand Slam Track: Alles wat je moet weten over de nieuwe atletiekcompetitie van Michael Johnson
• 12 Nederlanders naar eerste EK op de weg in België
• Wings For Life in Breda: loop tegen een bewegende finishlijn, denkend aan ruggenmergletsel
• Vincent Kortbeek vertrekt als Technisch directeur van de Atletiekunie