Voor Cathelijn Peeters was het voorbije baanseizoen een droomseizoen. Met haar vierde Nederlandse titel 400 meter horden op rij, persoonlijke records, de Europese indoortitel 4×400 meter en vooral de plotselinge wereldtitel in Boedapest. Wij legden haar tien stellingen voor.
De wereldtitel met Eveline, Lieke en Femke was verreweg het hoogtepunt dit seizoen
‘Ja, dat was het zeker. Dat was echt ongelofelijk en zo onverwachts. Van tevoren hadden we natuurlijk gehoopt op een medaille maar goud lag niet helemaal in de lijn der verwachting. De manier waarop maakte het nog extra mooi. Goud leek met nog 100 meter te gaan onhaalbaar, maar omdat Femke Groot-Brittannië en Jamaica op de laatste paar meter toch nog voorbij ging pakten we goud.’
Tekst gaat door onder beelden.
Zonder Femke Bol had ik nog geen tijd onder de 55 seconden op de 400 meter horden staan
‘Ik vrees dat ik haar niet de credits hiervoor kan geven. We hebben ook maar een enkele keer samen getraind. Ik doe de 400 meter horden al heel lang en heb vanaf het begin gestage progressie gemaakt. Ook ben ik dit seizoen flink meer gaan trainen en dat heeft zich meteen uitbetaald.’
Vught gaat nog altijd boven Arnhem
‘Ik heb het heel erg naar mijn zin bij Prins Hendrik in Vught. Ik blijf elk jaar flinke progressie maken en voel me er helemaal thuis. Dat is moeilijk te overtreffen. Ik doe al mijn trainingen bij Prins Hendrik. De meeste trainingen doe ik alleen, maar ik zie mijn trainingsgroep nog vier keer per week. Het grote verschil met Papendal kan ik moeilijk benoemen, want daar heb ik nog nooit getraind.‘
Ik schrik ‘s nachts nog weleens wakker van de wissel tijdens de 4×400 meter vrouwen op de WK in 2022
‘Nee, dat niet. Natuurlijk blijft het altijd een vervelend moment om aan terug te denken, maar we kunnen er niets meer aan veranderen. Het heeft dus ook niet heel veel zin om er nog vaak bij stil te staan. Iedere atleet heeft in z’n carrière helaas wat mindere momenten. De één alleen op een wat groter toernooi dan de anderen.’
Met kogelslingeren had ik uiteindelijk ook de wereldtop gehaald
‘Hahaha, goeie. Dat zullen we nooit weten. Maar de keuze om met kogelslingeren te stoppen heeft me wel heel veel moois gebracht. Anders was ik nooit zover gekomen op de 400 meter horden. Maar ik ben zeker nog wel van plan om na mijn ‘carrière’ op de horden weer een paar keer te gaan slingeren. Die barrière van 50 meter zou ik graag nog een keer breken. Genoeg voor de wereldtop is dat zeker niet.’
Liever een Olympische finaleplaats 400 meter horden dan een Olympische medaille met de 4×400 meter
‘Dat is een moeilijke… Een Olympische medaille is wel het mooiste dat je kan halen in de sport. Dus hoe graag ik ook een individuele finaleplaats zou willen halen, moet ik dan misschien toch een lichte voorkeur geven aan een Olympische medaille met de 4×400 meter. Maar het liefste allebei natuurlijk ;).’
Volgend jaar loop ik een tijd onder de 53 seconden op de 400 meter horden
‘Dat zou mooi zijn en ik zou er zeker voor tekenen. Maar realistisch gezien is het des te beter je wordt, des te moeilijker het is om jezelf te verbeteren. Dus we gaan het zien. Ik ga in ieder geval mijn best doen en wat dat op gaat leveren, zullen we zien. Een tijd onder de 54 seconden zou al geweldig zijn, dus zullen we daar mee beginnen?’
Ooit pak ik individueel een medaille op een WK of Spelen
‘Geen idee, de tijd zal het leren. Ik blijf mezelf elk jaar verbazen en na de laatste paar jaren mag ik eigenlijk nooit meer zeggen dat iets onhaalbaar is. Maar toch klinkt het op dit moment wel een beetje onrealistisch.’
Volgend jaar worden we Olympisch kampioen op de 4×400 meter
‘Wauw, dat zou geweldig zijn. Maar ik vrees dat het niet zo vanzelfsprekend is. In een Olympisch jaar is het niveau meestal nog hoger en zullen we boven onszelf uit moeten stijgen om kans te maken op een medaille, laat staan de winst. Het tijdschema is ook niet bepaald in ons voordeel, maar je weet het nooit, deze wereldtitel had ook niemand voorspeld. Misschien komen we een eind als we wat magie, die de mannen hadden in Tokio, mogen lenen.’
Het jaar na de Olympische Spelen ga ik mijn oma, Nederlands kampioene, achterna en sta ik aan de start van een cross
‘Nee, zeker niet. Die fase heb ik al gehad als pupil. Als ik aan crossen denk, denk ik aan modder, regen en kou en daar word ik niet zo enthousiast van. Als pupil vond ik het heel leuk, maar toen de afstanden langer werden naarmate ik ouder werd, verdween die lol helaas. Dus nee ik vrees dat dat niet zo snel gaat gebeuren, tenzij de korte cross ooit echt kort wordt. In de tijd van mijn oma was de cross ook maar iets van 1500 meter. Daar zouden we het nog over kunnen hebben.’
Foto’s: Erik van Leeuwen
- Churandy Martina: ‘Als alles klopt, kan ik op de EK en Spelen ook de 100 meter lopen’
- Twee keer per dag hardlopen, heeft dat wel zin?
- Vijf belangrijke functies van omega 3-vetzuren voor hardlopers
- Nienke Brinkman valt uit in Hamburg Marathon: geen Olympische Spelen
- Rising Star: Jolie Baerveldt