Na lange tijd stond polsstokhoogspringster Femke Pluim in februari weer op een NK. De Nederlands recordhoudster pakte na veel blessureleed de indoortitel. ”Ik stond met enorm veel plezier en dankbaarheid op de baan”, aldus de 25-jarige atlete die bijna 26 wordt.
Polsstokpuzzel
In oktober 2018 werd Femke Pluim geopereerd aan haar achillespees. Ze kampte al drie jaar met een blessure. En toen ze in de zomer van 2019 weer op de baan stond, scheurde ze bij haar vijfde wedstrijd na de revalidatie een pees onder haar voet. ”Dat was een bittere pil. En ik zal dan ook eerlijk toegeven dat ik er flink om heb gehuild. Gelukkig heb ik veel fijne mensen om mij heen die mij er in de barre tijden doorheen hebben gesleept. Maar het kriebelde nog altijd om mijn polsstok weer in de hand te nemen omdat ik voelde dat er meer in zit. Dus oefeningen, oefeningen, oefeningen en toen stond ik indoor 2020 weer op een NK, wat heel lang geleden was.” In de lange tijd dat ze niet kon springen heeft Pluim nog wel veel polsstokgerelateerde oefeningen gedaan. ”Techniek is nooit mijn sterkste punt geweest en als je dan door een blessure alleen maar technische (deel)oefeningen kunt doen dan moet je die kans met beide handen aangrijpen. Alle oefeningen komen langzaam maar zeker samen (gelukkig, want ze kwamen m’n neus uit).”
”Gelukkig heb ik veel fijne mensen om mij heen die mij er in de barre tijden doorheen hebben gesleept.”
Op trainingsstage in Zuid-Afrika begin dit jaar voelde Pluim dat veel dingen samenvielen. ”En natuurlijk is het nog zoeken, want de polsstokpuzzel bestaat uit heel veel stukjes die allemaal moeten kloppen.” Haar eerste indoorwedstrijden waren nog een beetje onwennig. ”Ondanks de onwennigheid voelde ik me wel zelfverzekerd over mijn zaak. Ik stond met enorm veel plezier en dankbaarheid op de baan en genoot echt van elke sprong (dat klinkt cliché, maar is wel de realiteit). Toen ik de baan opliep op het NK indoor zweette ik peentjes, want het voelde enorm lang geleden dat ik op een NK stond. Ik voelde niet zozeer druk, vooral spanning, maar bovenal een belonend gevoel. Ik kon er weer staan, mocht er weer staan en zal er weer staan.” De atlete kijkt met een goed gevoel terug op de wedstrijd. ”Het voelde fantastisch om een lekkere wedstrijd te springen, je hoofd uit te schakelen en te genieten van de sprongen. Het was een bijzondere dag. Niet per se door de sprong van 4.45 meter of het goud, maar alles bij elkaar.”
Papendal
Net als veel Nederlanders zit de polsstokhoogspringster – voorheen succesvol turnster – momenteel vanwege het coronavirus thuis. Ze doet haar snelheidstrainingen in het bos en kan daarnaast krachttrainingen afwerken. ”Maar polsstokhoogspringen zit er helaas niet in. Als iemand in Nederland dit leest en een polsstokmat tegen is gekomen in het bos: LET ME KNOW. Natuurlijk is het jammer dat ik na een goed indoorseizoen niet verder kan bouwen aan mijn sprongen, maar de volksgezondheid is nu velen malen belangrijker dan mijn individuele doel.” Gelukkig kunnen sporters inmiddels beetje bij beetje weer terecht op Sportcentrum Papendal. Dat is de plek waar Femke Pluim gewoonlijk traint. ”Daar ben ik zo goed als de hele dag wel te vinden.” Ze traint daar onder begeleiding van Robbert-Jan Jansen met Rutger Koppelaar, Nadine Broersen, Fleur van de Linde en Fanny Smets. Naast atletiek studeert de atlete Bewegingstechnologie aan de Haagse Hogeschool. ”Het heeft even geduurd, maar het einde lijkt steeds meer in zicht te komen. Ik vind heel veel dingen interessant, dus stilzetten zal je me niet snel zien doen,” licht ze toe.
”De combinatie van snelheid, souplesse, kracht en lef is een geweldige cocktail.”
Spectaculair
Pluim nam deel aan zeven internationale titeltoernooien: het EK junioren 2013, EK indoor 2015, EK onder 23 jaar 2015, WK 2015, EK 2016, de Olympische Spelen 2016 en het EK 2018.. ”Er zijn een aantal momenten uit mij carrière die me hopelijk voor altijd bij zullen blijven. Mijn medaille op het EK junioren 2013, waar ik een onverwachte surprise was voor de tegenstandsters. Natuurlijk mijn kwalificatie voor de Olympische Spelen, een prachtige zomerdag op de fijnste atletiekbaan van Nederland (Prins Hendrik). Maar ook afgelopen NK indoor staat wel hoog op mijn lijstje van bijzondere momenten. Als ik daar aan terug denk krijg ik weer kriebels in mijn buik van geluk en een glimlach van oor tot oor.” Als je het de meervoudig Nederlands kampioene vraagt is polsstokhoogspringen het spectaculairste onderdeel van de atletiek. ”De combinatie van snelheid, souplesse, kracht en lef is een geweldige cocktail. En dan heb ik het nog niet eens over het magische gevoel als je over de lat heen vliegt!”
Lege zomer
Dat dit jaar de Olympische Spelen en het EK niet doorgaan is een tegenvaller voor veel atleten, zeker voor Pluim. ”Helaas zijn er komende zomer inderdaad geen toernooien meer. Ik vind het best lastig om een ‘lege’ zomer voor me te hebben. Anderzijds geeft dit wel extra tijd voor het indoorseizoen. Mijn persoonlijke doelen staan natuurlijk nog steeds, dus daar kunnen we nu gewoon mee verder. Muziekje aan, zonnetje erbij, polsstok in de hand, ”tijd, wat is tijd?”, dat zijn de beste trainingen!” 2021 wordt een jaar met veel toernooien, dus ook veel kansen voor atleten. ”Ik vind het altijd moeilijk om over hoogtes of prestaties te praten, maar als ik doorga met waar ik mee bezig ben dan ben ik mijn beste ik. En wat die beste ik gaat halen, dat zal moeten blijken. Maar hopelijk zie je mij volgend jaar weer met die glimlach over de baan rennen en door de lucht vliegen. Want als je die glimlach weer ziet, dan weet je dat er wat moois ligt in het verschiet.”
Foto’s: Erik van Leeuwen en Lars van Hoeven