Hardlopen staat sinds 2016 in de top 3 van de Top-10-Sporten -2013-2016. Dat is niet zo verwonderlijk want 5.2 miljoen mensen zeggen dat ze wel eens hardlopen en hardlopen groeit nog steeds enorm in populariteit. Wie zelf hardloopt weet waarom. En bij die groeiende groep behoor ik sinds kort ook.
Door Anja Overduin
Dit is niet vanzelfsprekend omdat ik al meerdere pogingen gewaagd had. Met verschillende opbouwschema’s maar altijd moest ik dan weer opgeven vanwege pijnklachten in de liezen. Sowieso kwam ik niet ver omdat ik totaal geen conditie had.
Op basis van klachten werd een scan gemaakt en ik kreeg te horen dat ik ernstige osteoporose had. Dat was uiteraard kak om te horen maar ook weer niet erg verbazingwekkend want het komt in de familie voor. De huisarts stelde medicatie voor om erger te voorkomen en in eerste instantie leek mij dat een goed idee.
Echter, na serieuze bijwerkingen en bedenkingen over de medicatie besloot ik mij al snel te richten op alternatieven. Zoals voeding en beweging. Vanuit een aangewakkerde interesse voor gezond leven ging ik een opleiding tot voedingsdeskundige volgen bij CIVAS en niet veel later was ik een aantal inzichten en een diploma rijker. Ik besloot ook te gaan sporten.
En toen werd het ingewikkeld. Wandelen en zwemmen, word je moe/of nat van (categorie smoezen). Lid worden van een sportvereniging? Past niet bij mijn solistische aard. Een sportschool dan? Te duur. Hardlopen dan? Jaaaaa, hardlopen! Hardlopen leek me geweldig. Hardlopen kan waar en wanneer je maar wil, ik had dit niet voor niets al meerdere keren geprobeerd omdat het mij fantastisch leek om dit te kunnen. En last but not least, je werkt zo gelijk aan steviger botten!!
Dit keer pakte ik het anders aan, gewapend met tips en adviezen en steun van mijn hardlopende kinderen (en schoonkinderen) begon ik aan hernieuwde poging. Dag schema’s, welkom lopen op gevoel. De eerste keer dat ik ging ‘hardlopen’ kon ik nog geen 300 meter halen voor mijn longen uit mijn lijf gierde en mijn kuiten doorkliefd werden met pijnscheuten. Geen probleem, bijna 300 meter is meer dan 0 meter dacht ik opgewekt.
De eerste keer dat ik ging ‘hardlopen’ kon ik nog geen 300 meter halen voor mijn longen uit mijn lijf gierde en mijn kuiten doorkliefd werden met pijnscheuten.
Dit optimistische gevoel bleef en de 300 meter zette zich langzaam maar gestaag voort tot 3,5 km. Yes, yes, yes, ook al loop ik niet ver ik ben nu toch ook echt een ‘lopert’ (oké, een beginnende hardloper :)) De pret was van korte duur, door een domme zet (om direct te gaan lopen zonder eerst een stukje te wandelen en ook zonder een warming-up) heb ik helaas nu alweer twee weken over moeten slaan.
Dit had korter gekund maar door een hele dag dansen op de muziek bij het grootse koor van Nederland (Super Voices) komt er ongetwijfeld nog een weekje extra bij. Dit heb ik er overigens graag voor over want een van de liedjes die ik oefende voor de uitvoering was; ‘Can’t stop the feeling’, van Justin Timberlake.
Meerdere malen gebeurde het dat, net op het moment dat ik dacht dat het nooit wat zou worden met mij en hardlopen, dit nummer voorbijkwam op mijn speellijst en ik nieuwe moed en energie ervoer. Dat mijn botten echt steviger zullen zijn, wel dat is een proces dat een aantal jaren in beslag neemt voor dit zichtbaar zal zijn op een scan. Maar toch,
♪ I got this feeling inside my bones
It goes electric, wavey when I turn it on
All through my city, all through my home
We’re flying up, no ceiling, when we’re in our zone ♪
Want hoe mooi is het om én te kunnen lopen én tegelijk aan stevige botten te kunnen werken?!
Can’t stop the felling!!
Foto: Anja Overduin