Hi Anne,
Vervelend om te horen dat je nog steeds aan het kwakkelen bent met je blessure. Ik moet zeggen dat ik sinds ik hier in Portland ben ook een klein pijntje heb, maar gelukkig is het iets waardoor ik alleen af en toe een rustig duurloopje voor een training op de fiets in moet ruilen. De zware trainingen gaan erg goed en ik heb erg veel zin in mijn eerste cross! Maar goed ook, want die is al over anderhalve week.
Dat is iets wat ik een beetje anders aanpak dan vorig jaar. Vorig jaar heb ik hier maar 3 crossen gelopen, om de focus meer op het trainen te leggen. In de praktijk ging dat niet super, en daarom heb ik besloten om dit jaar het seizoen ietsje eerder te beginnen. Verder stoppen we veel heuvels in de trainingen. Het parcours voor Nationals dit jaar is redelijk heuvelachtig en daarom proberen we goed voorbereid te zijn! Je had het ook over de rankings vorige week. FloTrack heeft ons inmiddels in hun lijstje opgenomen en we zijn net als bij de officiële rankings als 3e geplaatst. Of dat reëel is of niet maakt allemaal niet uit. Onze assistent-coach houdt ervan om ons aan het denken te zetten en zo had hij vorig jaar een erg mooie speech over signalen (signals) en ruis (noise). Een goede trainingsweek of wedstrijd is een signaal dat je op het goede pad bent, terwijl een ranking alleen maar ruis is. Het feit dat FloTrack zegt dat ik 22e ga eindigen op Nationals maakt mij (helaas) geen betere loper op zich!
We zijn als team vooral bezig om ons op het proces te focussen in plaats van aan het uiteindelijke resultaat te denken. Dit is een tip die ik aan alle lezers mee wil geven! Focus op de trainingen en alle andere (kleine) dingen die je beter maken, dan komt het resultaat vanzelf. Dromen over een bepaald resultaat is leuk, maar het dag in dag uit beter worden is wat uiteindelijk telt. Het doet mij ook een beetje denken aan een veelgebruikte quote van Mo Farah: “Don’t dream of winning, train for it!”. Aan de andere kant werkt het hebben van een doel natuurlijk wel motiverend. Ook al wordt het niet echt uitgesproken, al helemaal niet door de coach (je kent RC!), is het natuurlijk wel duidelijk wat ons doel is als team. Als je de tweede trede van het podium hebt mogen betreden is er natuurlijk nog maar één trede te gaan…
Hopelijk motiveert dit jou ook een beetje om te blijven werken aan het herstel van je blessure. Blessures blijven lastig, maar ze horen er nou eenmaal bij. Je had vast al gehoord dat mijn huisgenootje Simon (Grannetia) een operatie aan zijn voet heeft moeten ondergaan. Hij heeft het erg lastig, maar tegelijkertijd is hij nog steeds super gemotiveerd om straks beter terug te komen dan ooit. Die uitputtende motivatie die lopers hebben is dan toch ook wel weer bijzonder!
Groetjes,
Noah
Foto: Max Kooijmans