Als een sardientje zit ik in een oude gele Mercedes. Geen veiligheidsgordels. Volledig platgedrukt tussen twee vrouwen in djellaba’s. Een indringende lucht vult mijn neus. Een mix van specerijen en transpiratie. Met 7 personen vullen we een 5 persoons auto. De taxichauffeur toetert en schreeuwt heetgebakerd naar een tegenligger wanneer hij inhaalt op een tweebaansweg waar het eigenlijk niet kan. Het zweet staat in mijn handen. Als ik naar beneden kijk zie ik dat mijn sportschoenen in een plas met water staan…
Eenmaal aangekomen in een middeleeuws stadje, vonden we een miniatuur krachthonk. Oud, klein en propvol met mannelijk wild. 30 vierkante meter gevuld met testosteron-bommen op slippers en snowboats! Al snel werd duidelijk dat vrouwen zich in deze krachtschool niet vertonen. Dit werd bevestigd door de afwezigheid van vrouwen-kleedkamers, maar nog veel meer door de priemende ogen toen ik met mijn schattige haltertje in de weer ging (ik heb mijn losse joggingbroek voor de gelegenheid maar aangehouden).
Nu is het tijd om boodschappen te doen in de wirwar van soeks, gaarkeukens en schreeuwende kooplieden. I’ll keep you posted!
Wil jij meer lezen over Marcella? Klik dan hier.