Ze wist dat ze sneller dan vijftig seconden moest lopen om een plek in de finale te bemachtigen. Dat lukte niet. Met een vierde plek in haar halve finale in 50.25 was meteen duidelijk dat er al anderen sneller waren. ,,Het ging even niet vandaag. Ik ben op zoek naar een verklaring waarom ik die scherpte dan nu niet heb. Het komt er niet uit terwijl ik wel dat vuurtje voel. Het voelt ook heel raar dat dit nu individueel het seizoen is. Ik heb niet 365 dagen getraind voor een beste tijd boven de 50 seconden. Dat kan helemaal niet.”
Bekijk hier: Alles over de WK atletiek
Zoekend naar oorzaken noemde ze een gesprek dat ze had met indoorkampioen 800 meter Samuel Chapple, waarin ze hun ervaringen deelden over de opstartproblemen na indoor. ,,De trainingen gingen goed, maar het moment van focussen om in de wedstrijden te komen kostte me moeite. Ik heb mijzelf alle geduld gegeven en ik heb een mega fantastisch seizoen gehad, elke wedstrijd lol gehad. Ik heb stappen gemaakt om een duurzame carrière te bewerkstelligen. En of dat dan ten koste gaat van mijn piek hier weet ik niet.” Vooruitkijkend denkt ze er nog niet aan om een indoorseizoen schrappen zoals Femke Bol deed. ,,Indoor heb ik ook super veel lol in.” Ondanks dat ze al vier keer een 400 meter heeft gelopen voelt ze zich helemaal niet moe. ,,Ik kan dat gewoon.”
En vooruitblikkend op de rest van dit WK waarin mogelijk nog estafettes over 4×100 en 4×400 meter op het programma staan. ,,Ik heb nu eerst drie dagen vrij. Mag ik een dagje met jullie mee stage lopen?” Ze weet nog niet wat ze komend weekend gaat doen. ,,Wel las ik dat Minke Bisschops geblesseerd is. Ik zit in zowel de 4×100 als de 4×400 meter-app. Die heb ik op mute gezet. Na mijn 400 meter mogen ze me in alle estafettes stoppen wat ze willen, maar daarvoor wilde ik het niet weten. Daarna vind ik het wel leuk, al moet ik acht keer lopen.” Op de vraag wat ze het liefst zou willen antwoordt ze resoluut. ,,Zaterdag één race, en ik zou het echt heel vet vinden om zondag beide estafettes te doen. Dat je eerst de 4×400 meter doet en dan meteen aansluit in de callroom bij de meiden van de 4×100 meter. Dat lijkt me dus echt heel leuk. Of ik nu na de 4×400 naar de bus ga of nog even een 4×100 loop. Het is het einde van het toernooi en het einde van het seizoen. Ik ben blij dat er nog iets is waar ik naar uit kan kijken. En de trainingen zijn zwaarder.” Nog even terugblikkend op vandaag: ,,Ik baal echt wel van daarnet hoor.”
Lees ook: Dit eet & drinkt Lieke Klaver
Uiteindelijk was een tijd van 49.87 nodig voor een plek in de finale. Die was voor de Noorse nummer 2 van de EK Indoor, achter Klaver, Henriette Jaeger. Sydney McLaughlin-Levrone imponeerde door in haar wedstrijd 48.29 te lopen, de beste wereldjaartijd en de zevende tijd ooit. De manier waarop ze de laatste 40 meter uitbolde was veelzeggend: dat wordt een wereldrecord, dat al bijna 40 jaar op naam staat van DDR-atlete Marita Koch. Zij liep op 6 oktober 1985 een tijd van 47.60.
Denzel Comenentia twaalfde kogelslingeraar van de wereld
Twaalfde in een prachtig resultaat voor Denzel Comenentia in zijn allereerste internationale finale kogelslingeren. Hij slingerde de kogel dinsdagavond naar 74,86m. Dat kun je concluderen na zoveel jaren blijven proberen met vallen en weer opstaan. Een beloning voor nooit opgeven. Maandag zei hij al te hopen op meer van dit. De aanhouder wint! Winnaar werd de Canadese favoriet Ethan Katzberg met 84,70 meter.
Samuel Chapple en Ryan Clarke niet verder op 800 meter
Voor zowel Samuel Chapple als Ryan Clarke zit het WK er al weer op na twee rondjes van 400 meter. Chapple, Europees indoorkampioen en begin dit jaar nog in de vorm van zijn leven kwam net tekort in de eindsprint om de eerste drie plekken die rechtstreeks toegang verschaften voor de halve finale. Zijn 1.45.45 was ook onvoldoende voor een plek bij de beste drie tijdsnelsten. Hij stak na afloop de hand in eigen boezem. ,,Ik kwam net te laat. Als ik eerder van voren had gezeten had ik het misschien gehaald. Ik had iets te weinig ruimte en kwam in het gedrang.” Hij liet weten goed in vorm te zijn en goede laatste trainingen te hebben gedaan. Na een moeilijke start van het zomerseizoen etaleerde hij in augustus en begin september tijdens wedstrijden zijn topvorm: 1.43.96 op de 800 en 3.31.65 op de 1500 meter zijn wereldtijden. Toch bieden die geen enkele garantie bij een toernooi. Ryan Clarke liep de eerste 500 meter goed in de voorhoede, maar door heel veel geduw en getrek met onder andere de latere winnaar Emmanuel Wanyonyi ging hij bijna onderuit, en was het over en uit. Hij finishte uiteindelijk als laatste in 1.49.08. ,,Het was heel rommelig. Ik ben niet degene die gaat lopen zeuren over een beetje geduw en getrek, dat hoort nu eenmaal bij de 800 meter, als het maar binnen proporties blijft. Mijn knie ging dubbel en ik viel bijna voorover en was uit de race. Balen, maar ik ben al blij dat ik hier sta na dit zomerseizoen weinig gelopen te hebben. Maar als je dan hier staat wil je natuurlijk wel het beste laten zien. Jammer dat het zo is geëindigd.”
Terugblik
Dag 1: Zilver voor de gemengde 4×400 meter estafetteploeg
Dag 2: Uniek zilver voor discuswerpster Jorinde van Klinken
Dag 3: Menno Vloon geniet, Nadine Visser baalt
Job Geerds ontbreekt aan de start
Consternatie alom toen het startblok van halve finalist Job Geerds leeg bleef. DNS kwam er even later te staan achter zijn naam, de afkorting voor Does Not Start. Geerds kwalificeerde zich maandag met de 24e tijd nog als allerlaatste voor de halve finale. ,,Op de warming up baan kreeg Geerds weer een beetje last van een oude blessure, niets heel ergs”, liet de perswoordvoerder van de Atletiekunie weten. ,,Besloten dat hij wel naar het stadion zou gaan om daar nog even wat testloopjes te doen en op basis daarvan zou besluiten om wel of niet te starten. Hij wist dat hij sowieso een PR moest lopen om de finale te bereiken en daardoor mogelijk ook teveel risico moest nemen. Om een verdere ergere blessure te voorkomen, heeft hij besloten niet te starten.”
Andere finales: Faith Kipyegon, Cordell Tinch en Hamish Kerr
1500 meter vrouwen – Niemand anders dan Faith Kipyegon uit Kenia kon deze 1500 meter winnen. Van start tot finish aan de leiding en met afstand de allerbeste, al jarenlang onverslaanbaar. Ook dit WK liet ze er geen twijfel over bestaan wie de titel mee ging nemen. Ze won in 3.52.15.
110 meter horden – Cordell Tinch is de naam. Bij afwezigheid van goede vorm van zijn Amerikaanse landgenoot Grant Holloway was hij de huizenhoge favoriet, een rol die hij in de finale waarmaakte met een tijd net onder de dertien seconden: 12.99.
Hoogspringen mannen – Een prachtig en hoogstaand duel op het scherp van de snede werd het. Hamish Kerr uit Nieuw-Zeeland en Sanghyeok Woo uit Zuid-Korea vlogen respectievelijk over 2,36 en 2,34 meter.
De Hardloopnetwerk nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
Foto’s: Erik van Leeuwen
- Noah Schutte hoopt op constante Valencia Marathon: ‘Sommige info niet te serieus nemen’
- Alles wat je moet weten over de Valencia Marathon
- Rising Star: Suzanne Harland
- Programma & Nederlandse atleten EK cross 2025 (+ startlijsten)
- Tunis als verrassende (halve) marathonbestemming: vlak parcours en winterzon