Hallo! Hopelijk zijn jullie mij niet vergeten. Ik ben die hardloper die 3 jaar geleden naar de Verenigde Staten vloog om daar studie en topsport te combineren. Ik heb nog af en toe wat van mij laten horen, maar sinds de laatste brief voor de rubriek van Hardloopnetwerk begin dit jaar heb ik eigenlijk geen stukje meer geschreven. In de tussentijd heb ik uiteraard niet stil gezeten. Naast mijn uiterste best doen om zo veel mogelijk uit mijn laatste seizoen voor de Universiteit van Portland te halen, was het ook tijd om een lastige beslissing te maken: Wat doe ik hierna?
Door Noah Schutte
Jammer genoeg eindigde mijn laatste Amerikaanse seizoen in mineur. Met een 3000m steeplechase in 8:45 op 29 maart (Stanford Invitational) begon ik mijn seizoen sterk. Toen ik een maand later op dezelfde baan voor een mooie tijd wilde gaan, ging het helaas helemaal fout: met iets minder dan twee rondes te gaan knalde ik met de knie van mijn bijtrekbeen tegen een balk aan. Net als twee jaar daarvoor (wie doet zoiets nou twee keer?!) kon ik nauwelijks opstaan, laat staan verder lopen. Ook al was mijn rechterknie nu twee keer zo dik als de linker, ik dacht toch snel van de blessure af te kunnen zijn. Niks was minder waar, blijkt nu 5 maanden later.
“Toen ik een maand later op dezelfde baan voor een mooie tijd wilde gaan, ging het helaas helemaal fout.”
Toekomstplannen
Als er behoefte aan is, vertel ik in een andere blog wel meer over die knie, maar voor nu ben ik vooral blij dat ik dat hoofdstuk achter mij kan laten. Door dit voorval begon ik wel steeds meer na te denken over mijn toekomst. Wat nu? Wil ik in de VS blijven? Wil ik terug naar Nederland? Is er nog een studie die ik wil doen? Word ik full-time atleet? Ga ik werken? Aangezien het snel duidelijk werd dat ik niet meer zou kunnen presteren op de NCAA kampioenschappen en ook de WK-limiet opeens mijlenver weg lag, wist ik dat ik het als atleet niet voor het kiezen zou hebben. Het krijgen van een full-time contract als topatleet is al lastig genoeg. Als je dan voor het eerst in je carrière een seizoen afsluit zonder persoonlijke records maakt dat het niet makkelijker.
“Wat nu? Wil ik in de VS blijven? Wil ik terug naar Nederland? Is er nog een studie die ik wil doen? Word ik full-time atleet? Ga ik werken?”
Trainen & werken
Maar klaar met de sport ben ik zeker niet. Ik heb er nog veel te veel plezier in en aan doelen ontbreekt het ook niet. Ik heb uiteindelijk besloten om terug te komen naar Nederland en weer te gaan trainen onder Bram Wassenaar. Daarnaast ben ik op zoek gegaan naar een baan die te combineren is met de sport. Waarom? Ik heb de combinatie sport en studie altijd ideaal gevonden en ik blijf mij graag verder ontwikkelen voor mijn maatschappelijke carrière na de sport. Ik heb sinds ik terug ben veel tijd gestoken in het solliciteren om een positie te vinden waar ik denk te kunnen groeien en de flexibiliteit heb om ook mijn sportieve doelen na te jagen. Inmiddels werk ik nu al zo’n 4 weken voor ORTEC en dat doe ik met veel plezier!
Eerste wegwedstrijden op Nederlandse bodem
En hoe is het te combineren met het lopen? Tot nu toe gaat het prima! Dat is ook wel te zien aan mijn eerste twee wedstrijden. Met de Singelloop van Utrecht (10km) liep ik mijn eerste wedstrijd op de weg sinds april 2016. Met een 4e plek en 29:37 was ik zeker tevreden, vooral omdat ik een groot deel van de race alleen liep. Afgelopen weekend bij de 4Mijl was de situatie compleet anders. Er gingen 3 jongens hard vandoor, maar ik kon mooi mee met een grote groep in de achtervolging. Langzaam maar zeker werd de groep steeds kleiner en toen we met zijn drieën 5 kilometer passeerden, besloot ik dat het mijn beurt was om het tempo hoog te houden. Ik passeerde uiteindelijk nog één loper uit de kopgroep. En ondanks dat ik weer als 4e over de finish kwam, liep ik met 17:59 een tijd die in de buurt komt van het Nederlands record dat sinds 2013 op naam staat van Tom Wiggers, een oud trainingsmaatje van me!
Nu heb ik een paar weken geen wedstrijden om even goed te kunnen trainen richting de crossen. Mijn volgende race is de crosscup van Mol. De Belgen staan bekend om hun hoge niveau op de cross, dus kijken of ik wat van ze kan leren. Daarna laat ik mij graag van mijn beste kant zien op de Warandeloop, waar EK-kwalificatie op het spel staat. Ik kan niet zeggen dat ik het crossseizoen in de VS niet mis, maar het is wel weer erg leuk om terug te zijn op het Nederlandse circuit!
Groetjes,
Noah
Hebben jullie de prachtige website van Noah al gezien? Surf naar noahschutte.nl voor o.a. meer blogs, info over zijn trainingen, en prachtige foto’s. Je kunt Noah ook volgen via Strava.