Tom Disveld (35) traint bij Team Thuijs onder leiding van voormalig topatlete Yvonne Hak, en was recentelijk te zien in de documentaire 800m. Hij trainde de afgelopen maanden als fulltime atleet met een bijzonder doel in zijn achterhoofd, namelijk het EK Masters. Na maanden keihard trainen kwam het er dit weekend allemaal uit: hij werd Europees Kampioen op de 1500m. Hoe zag deze wedstrijdweek eruit?
“Deze week begint het EK atletiek voor master atleten en ik ben van plan de mooiste medailles op de mila afstanden mee terug naar Nederland te nemen!”
Weekindeling
Maandag: Rustdag
Dinsdag: Korte duurloop incl 2x versnelling – 7.8km – 3:59/km
Woensdag: loslopen – 6.5km – 4:24/km
Donderdag: 1500m series + 10km in- & uitlopen – 4:25/km
Vrijdag: loslopen incl 4x versnelling – 4.9km – 4:51/km
Zaterdag: 1500m finale + 4,5km in- & uitlopen – 4:25/km
Zondag: Rustdag
Totaal 36,7km
Toelichting
Maandag
Beginnen mijn benen nu spontaan tegen te stribbelen nu ik sinds deze week Master atleet ben? Zijn het de trainingen van afgelopen weekend na vrijdag een nieuw PR op de 800m te hebben gelopen? Of is het toch gewoon mijn lange baanseizoen van 5 maanden? Hoe dan ook, mijn lichaam kan wel wat rust gebruiken en mijn linkerkuit/achilles laat me dat vandaag even duidelijk weten.
Ik vertel mijn benen dat ze toch nog twee weken geduld moeten hebben: deze week begint het EK atletiek voor master atleten (=atleten in de leeftijdscategorie van 35 en ouder) en ik ben van plan de mooiste medailles op de mila afstanden mee terug naar Nederland te nemen! Daarom kies ik vandaag na overleg met mijn trainster Yvonne Hak voor rust in plaats van de afsluitende baantraining (4*300m & 4*200m). Mijn vorm is de laatste 2 weken erg goed gebleken en de grootste uitdaging is om vier wedstrijden in tien dagen te lopen.
Dinsdag
Donderdag loop ik mijn eerste wedstrijd, de series op de 1500m. De gemiste training wil ik niet inhalen maar door de extra rust heb ik wel wat extra energie gekregen. Het geplande ochtendloopje loop ik lekker weg en de versnellingen voelen easy. De benen zijn er klaar voor!
In de avond vlieg ik met mijn vrouw Katja en dochter Lisa naar Venetië en rijden we naar onze Agriturismo voor de komende 10 dagen.
Woensdag
Rond het middaguur loop ik nog rustig een klein half uurtje (4:30 tempo) om alvast te wennen aan de temperatuur die ik morgen tijdens mijn serie op hetzelfde tijdstip ga ervaren.
In de middag ga ik naar het stadion om mezelf te accrediteren en rust ik wat uit bij het zwembad.
Donderdag
12:40 is showtime! Na zoveel rust moet ik zeggen dat de benen niet meer te houden zijn. Zeker niet als ik ook nog eens een oranje shirt mag aantrekken. Toch moet ik me inhouden want ik wil niet het achterste van mijn tong laten zien. Ik besluit vanmiddag niet voor de overwinning te gaan en rustig mee te draven in de groep.
Die middag blijkt de race een perfecte warming up voor het echte werk. Ik start als 3e en we lopen in een vrij vlak tempo naar 4:12. Ik meng me niet in de sprint voor de overwinning en finish ook als 3e waarmee ik me direct kwalificeer voor de finale. Geen energie verloren!
Vrijdag
Vandaag loop ik 20min los met 4x een sprintje van 80m in het midden. Gister ben ik niet diep gegaan en ik wil met name het sprintgevoel nog een keertje voelen voor morgen.
‘S middags ga ik even op pad met mijn vrouw en dochtertje. Ik vind het erg fijn om niet de hele tijd met de wedstrijd bezig te zijn en dankzij met name de kleine meid kan dat gelukkig ook niet😄.
Zaterdag
Finaledag! In de ochtend maak ik nog een wandeling met mijn ouders, vrouw en dochtertje en hierna gaat de knop om. Spanning is er zeker, maar wel in de vorm van opgekropte energie en dat is een goed teken.
Voor de start zie ik de concurrentie hun korte sprintwerk doen. Daar raak ik niet van overtuigd en dat geeft me een goed gevoel. Tijd om naar de callroom te gaan en me richting de start te begeven. Nadat het startschot klinkt zit ik direct perfect op de 3e plaats. De eerste 300m wordt in 45 geopend maar de 2e ronde is met 66 seconden al langzamer. Ook op weg naar 1200m voel ik dat het tempo wegzakt en op 1100m besluit ik aan te zetten en dus al relatief vroeg de kop te pakken. Ook deze ronde gaat in 66 maar ik heb op de bel al een gaatje en loop dit tempo door tot de laatste 200m. Daar voel ik dat als ik nu nog een keer echt aanzet het mentaal en fysiek gedaan is met de tegenstand. En dat blijkt te kloppen: op 50 meter voor de finish kijk ik over mijn schouder en weet ik dat het gewoon gebeurd is en ik Europees Kampioen ga worden! Een heerlijk gevoel, zeker als ik ook alle blije gezichten op de tribune zie en later het Wilhelmus hoor op de hoogste trede.
Zondag
Voor de focus naar de 800m gaat, geniet ik nog even na op de 2e rustdag van de week. Ook ga ik langs bij mijn fysio Karin Witte die haar vakantie combineert met een bezoek hier waar ik en mijn teamgenote Nicole Weijling-Dissel heeeel erg blij mee zijn. Dit maakt voor ons een groot verschil. Zo hou ik mijn kuit en achilles nog een weekje in leven!
Minder omvang en trainingen doen me voelen alsof ik weinig uitvoer maar het enige dat ik nu nog hoef te doen is scherp aan de start verschijnen! En dat gaat ook komende week nog één keer goedkomen, daar ben ik van overtuigd!
Wil je Tom blijven volgen? Op 11 september loopt hij de 800m series en op 13 september om 18:10 uur de finale. Al zijn trainingen plaatst hij op Strava en Garmin Connect. Al zal het na aankomende week wel even stil zijn: “Dan ga ik eerst lekker op reis voor ik de wintertrainingen weer oppak en nieuwe loopdoelen ga maken voor 2020!”