De 19-jarige kogelstootster/discuswerpster Jorinde van Klinken was vorige maand op trainingsstage in Florida. Deze trainingsstage wordt vanuit de Atletiekunie geregeld. Hier gaan alle Nederlandse topatleten die op Papendal trainen heen, op de middellange afstandlopers na. Zij zochten de hoogte op, in Flagstaff, Arizona. Jorinde heeft een dag foto’s gemaakt om ons een impressie te geven van haar trainingsdagen in Florida.
Wil je je even voorstellen?
Hallo! Mijn naam is Abdi Hassan, ik ben 20 jaar oud, ik ben geboren in Somalië en mijn favoriete afstand is de 5.000m. Maar, in de toekomst wil ik graag meedoen aan langere afstanden zoals de halve en de hele marathon. Ik train onder leiding van Joshua Mols in Nijmegen bij Team Zevenheuvelen. Ik studeer aan het ROC in Nijmegen de studie dienstverlening, sport en recreatie en in het weekend werk ik in een restaurant.
Welke blessure had je en hoe is dit ontstaan?
Sinds afgelopen baanseizoen ben ik geblesseerd aan mijn rechtervoet. Ik had hielspoor. Dit is ontstaan door mijn werk omdat ik veel en lang sta. Ook is het overbelast door training en het feit dat ik veel op spikes train helpt ook niet echt bij het herstel. Hielspoor is een verkalking van de peesplaat aan het hielbeen. Deze verkalking ontsteekt en dat veroorzaakt de pijn.
Wat zijn je hobby’s buiten hardlopen om?
Lekker eten, koffie drinken, gamen (FIFA Spelen), Netflix series kijken, chillen met vrienden, slapen.
Welke ervaringen heb jij gehad met het herstellen van een blessure?
Ik heb niet echt ervaringen gehad voor deze blessure. Maar wat ik van deze blessure heb geleerd is dat je heel geduldig moet zijn en accepteren dat je geblesseerd bent. Dan ben je al een heel eind met je herstel.
Denk je dat jouw blessure je sterker zal maken als atleet (zowel mentaal als fysiek)?
Ik heb veel stormen gezien in mijn leven. De meeste stormen verrasten me, dus ik moest heel snel leren om verder te kijken en te begrijpen dat ik niet in staat ben het weer te beheersen, de kunst van geduld te oefenen en de woede van de natuur te respecteren. Dit is een leerzaam moment voor mij zoals alle andere atleten hebben meegemaakt omdat strijd en pijn me alleen maar sterker, wijzer en beter maken. Hier krijg ik energie van een beter karakter, een echte Afrikaanse man!
Wat voor een alternatieve trainingsvormen beoefen je, om toch je conditie te behouden?
Ik doe verschillende alternatieve trainingen. In het begin heb ik veel gefietst in de sportschool en af toe mountainbiken in het bos. Naast natuurlijk krachttrainingen. Later mocht ik ook gaan crosstrainingen en deed ik veel fysiotherapie oefeningen.
Is er een speciaal product dat je helpt tijdens je herstel?
Ik gebruikte een nachtspalk, zooltjes, stevige hardlopen schoenen en een tennisbal om mijn voetpees mee los te maken.
Hoe ga je ervoor zorgen dat je niet nog een keer geblesseerd raakt?
Rustig opbouwen! Niet te snel te veel willen. Het is belangrijk om te leren te wachten en daarin te groeien. Dus: geduld oefenen en daarin volhardend zijn. Slim en stapje voor stapje trainen.
Heb je tips voor atleten die op dit moment ook dealen met een blessure?
Als ik kan jij kan het ook! Ik zeg gewoon: geef nooit op.
Wil je jezelf even voorstellen?
Hallo, mijn naam is Jesper van der Wielen. Ik ben 26 lentes jong maar wel 27 jaar. Ik kom uit Wijchen (naast Nijmegen) en woon hier nog steeds. Het onderdeel waar ik mij altijd het meeste op focuste was de 5000 meter. Mijn PR hierop is gelopen in de oertijd en staat op 13.29,01. Op dinsdag, vrijdag en zondag werk ik mijn trainingen af in Nijmegen met mijn mooie team: Team Zeven Heuvelen. Onder begeleiding van mijn jeugdcoach Joshua Mols.
Hoe en waarom ben je begonnen met hardlopen?
Ik ben opgegroeid met hardlopen. Mijn vader trainde toen ik jong was 7x per week dus voor mij is het nooit vreemd geweest om elke dag van de week te trainen. Toen ik jong was sloeg ik de jeugdloopjes over omdat ik ooit een keer gevallen was bij de start. Dus koos ik er vaak voor om als klein mannetje mee te doen bij de senioren. Daar liep ik dan de 5 kilometer. Omdat ik altijd de kleinste was (een kop kleiner dan de rest van mijn leeftijdsgenoten), heb ik altijd een extra stapje bij moeten zetten. Dit merkte ik ook heel erg tijdens het voetballen. Door dat stapje extra werd mijn lichaam vanzelf sterker en toen ik mijn groeispurt gemaakt had, had ik ineens voordeel op mijn leeftijdsgenoten.
Toen ik in de 3e klas zat werd ons gevraagd mee te helpen als vrijwilliger bij de Zevenheuvelenloop (een wedstrijd van 15 kilometer). Ik liep mee maar had nog nooit langer dan 6 kilometer gelopen. Uiteindelijk ging het zo goed dat ik verliefd werd op het hardlopen. Ik was toen 15 en voetbalde nog. Op mijn 16e, als 2e jaars B-junior, was het niet meer te combineren omdat de trainingen op dezelfde avond vielen. Talent was bij het hardlopen veel meer aanwezig en toen was er geen weg meer terug
Jesper 1e plaats met Frank Futselaar op de 2e plaats tijdens de Posbankloop.
Hoeveel train je in de week?
In een normale trainingsweek: 8 á 9 keer hardlopen en 2 kracht/core trainingen. Dit varieert van 105 tot 140 kilometer in de week.
Hoe vind je de balans tussen je werk en je sport?
Dat is een hele goede, maar ook een hele lastige vraag! Hier ben ik lang naar op zoek geweest. Nu heb ik eindelijk de balans te pakken. Ik werk nu 3 dagen in de week naast mijn trainingen, dit is goed te doen. Binnenkort ga ik naar de politieacademie en wordt het weer even afwachten hoe ik alles het beste kan combineren. Maar ik ben ervan overtuigd dat als je echt wilt en je de discipline kunt opbrengen, het goed komt.
Ik ben ook een aantal jaren fulltime atleet geweest, maar dit paste niet bij mijn karakter. Terwijl ik toen meer rust had voor en rond de trainingen, zijn al mijn PR’s nog van toen ik net klaar was met school of toen ik er 3 dagen in de week bij werkte.
Jesper in het zwart (rechts) met oa Dennis Licht in het geel.
Hoe bereid je je het beste voor op wedstrijden of belangrijke trainingen?
Het lekkerste vind ik een ochtendjog. Voor de wedstrijd loop ik mezelf in 20 minuten wakker en probeer ik de scenario’s van de wedstrijd in mijn hoofd na te lopen. Verder neem ik voor de wedstrijd vaak wat cafeïne om mezelf nog wat beter te kunnen focussen. Voor een belangrijke training vind ik het ook lekker om in de ochtend los te lopen (30 á 40minuten). Maar, dan moet de training wel in de middag zijn. Wat ik de laatste jaren ook vaak doe voor wedstrijden is mezelf los rollen op een foamroller en wat rekken en strekken. Daarna doe ik dan nog wat core oefeningen om de juiste spanning op het lijf te zetten. Vooral de billen moeten dan even geactiveerd worden.
Hoe herstel jij het beste?
Lastige vraag. Ik ben iemand die niet teveel moet gaan slapen. Toen ik een jaartje of 17-18 jaar was probeerde ik om er elke avond om 21:30 in te liggen. Wat er toen gebeurde was dat ik elke ochtend om 5:30 wakker werd. Toen bleef ik liggen tot de wekker ging om 7:00 uur. Dit heb ik 2 weken volgehouden maar daarna voelde ik mezelf erg gaar en had ik grote blauwe kringen rond mijn ogen… Dus, veel meer dan 8 uur slaap is lastig voor mij.
Ik stap nu gelijk uit bed als ik wakker word. Af en toe doe ik een powernap als het lukt qua tijd.
Via Team Zeven Heuvelen worden we gesponsord door een sportvoedingswebshop. Hier gebruik ik vooral de recoveryshake en isotone drank van. Voor de wedstrijd neem ik een gelletje met guarana (dit is een natuurlijk cafeïne).
Voeding is altijd een van mijn zwaktes geweest. Op dit gebied kan ik dus nog veel leren. Sinds een half jaar neem ik bijvoorbeeld voor het slapen nog een vorm van eiwit, bijvoorbeeld een bakje yoghurt.
Hoe ga je om met teleurstellingen?
Dit is heel verschillend. Soms heel goed, maar ik heb ook weleens gehad dat ik er helemaal klaar mee was. Dit komt deels door sociale media denk ik. Vroeger was ik bijvoorbeeld nooit met herstel bezig, dit kwam allemaal vanzelf. De laatste jaren is dat anders. Ik raak bijvoorbeeld sneller vermoeid. Maar op sociale media zie je dat sommige jongens hele zware trainingen aankunnen en twee dagen daarna weer een loodzware training afwerken. Dat werkt soms demotiverend.
Maar nu ik sinds anderhalf jaar terug ben bij Team Zeven Heuvelen zie ik dat ik niet de enige ben die zo af en toe wat vermoeid is of een klein pijntje heeft.
Als ik een mindere wedstrijd heb gehad ben ik op de dag zelf erg teleurgesteld, maar een dag later moet er weer getraind worden en loop ik dat gevoel er vaak weer uit. Maar, zoals ik net al zei, ik heb een hekel aan het gevoel vermoeid te zijn. Daar kan ik moeilijk mee om gaan. Als ik de ene voet niet voor de andere krijg tijdens een duurloop slaat dit op mijn humeur. Maar, overal leer je van.. Ook als je 27 bent.
Wat is je beste advies voor mensen die willen beginnen met hardlopen?
Dat is makkelijk om te zeggen, maar moeilijk om uit te voeren. Ik denk de beste omschrijving is: Heb geduld en train niet te veel. Je kunt natuurlijk veel beter minder kilometers maken en minder hard trainen dan trainen als een beest en geblesseerd raken.
Van het eerstgenoemde word je veel beter. Helemaal als junior. Dit merk ik ook in onze groep. Als ik kijk naar Illian Martens, Abdirahman Mohamed en Wiebe Sesink (allen nog junior), dat zijn jongens die grote stappen maken op dit moment. Als je wat ze doen vergelijkt met onze senioren kunnen ze nog heel veel winst boeken. Maar ze zijn nooit geblesseerd en dat is de reden waarom ze deze stappen kunnen maken.
Welke schoenen draag je het liefste tijdens je trainingen?
Ik wissel heel erg af en heb dus heel veel verschillende schoenen.
Wat zijn je doelen dit jaar?
De oude Jesper worden. Stiekem hoop ik nog iets harder te kunnen lopen. Dus, mijn PR’s verbreken, want deze zijn nog van toen ik 20 jaar was. Nu ben ik 27 en zou mijn lijf makkelijker deze tijden moeten kunnen halen. Ik loop 31 maart in Venlo de halve marathon tijdens de Venloop. Ik ga kijken of ik daar voor het eerst onder de 1.03 kan lopen. Mijn PR (1.03.20) is van de halve marathon van Egmond dus normaal gesproken moet dit te verbeteren zijn op een sneller wegparcours. Maar mijn echte focus ligt nu vooral nog op de baan. Hier wil ik snel lopen van 3000m tot en met 10.000m
Foto’s: Archieven Jesper
Wil je je even voorstellen?
Mijn naam is Kim Dillen, ik ben 36 jaar en geboren te Veldhoven en wonend in Eindhoven. Sinds 2010 ben ik aangesloten bij Eindhoven atletiek waarbij ik in 2012 bij Wilfred van Mill kwam te trainen. In deze trainingsgroep heb ik het geluk dat ik met veel snelle mannen mag trainen waardoor ik ontzettend uitgedaagd word. Favoriete en meest uitdagende onderdeel is voor mij de marathon. In Berlijn 2017 liep ik mijn PR (2.33.24), net voordat ik zwanger werd.
Welke blessure heb je en hoe is dit (denk je, of volgens je sportarts) ontstaan? Welke blessures heb je ooit gehad?
De week na het NK 10km in Schoorl kreeg ik ineens klachten tijdens het rennen in mijn linkerenkel. Een week later heb ik een echo laten maken bij Sportplein Eindhoven en constateerden we een ontsteking in de achillespees en het vet daaromheen. De pees ziet er qua structuur gelukkig nog prima uit. Dus het is geen vergevorderd stadium. Maar wel een signaal dat ik voorzichtig moet zijn om erger te voorkomen.
Oorzaken…overbelasting kan het niet zijn. Sinds mijn bevalling afgelopen zomer ben ik nog altijd in een opbouwfase en zitten we nog niet op het trainingsniveau van voor de zwangerschap. De verwachting is dat ik te lang doorgelopen heb met een mechanisch probleem in de enkel waardoor de pees te lang verkeerd is belast. Goed voor mezelf zorgen en uit voorzorg massages en naar de osteopaat of orthomanueel therapeut is een beetje een dingetje bij mij. Ik ben altijd al blij als ik organisatorisch aan trainen toe kom, laat staan alles eromheen. Dat is voor mij dus zeker een aandachtspunt.
Wat zijn je hobby’s buiten hardlopen om?
Vele hobby’s waar ik te weinig aan toe kom buiten de zorg voor de kleine meid, trainen en werken. Maar dolgraag zou ik vaker achter de fotocamera staan, een boek lezen en gezellig (uit) eten met vrienden en familie.
Welke ervaringen heb jij gehad met het herstellen van eerdere blessures?
Blessures heb ik nooit gekend, behalve een afgebroken botje in de enkel (os trigonum) wat een beetje pechgeval was. Een op de drie mensen heeft dat uitstulpseltje bij de enkel en door veelvuldig belasten (zoals hardlopers en balletdansers), kan dat afbreken. Dat botje is september 2016 operatief verwijderd. Vanaf januari 2017 kon ik weer opbouwen met rennen. In september 2017 kwalificeerde ik me voor het Europees Kampioenschap marathon. Mijn ervaringen is geduld hebben en als dat lukt kom je sterker terug dan ooit.
Denk je dat jouw blessure je sterker zal maken als atleet (mentaal of fysiek)? Of heb je dit al een keer ervaren met een andere blessure?
Ik denk niet specifiek deze blessure. Maar na mijn enkeloperatie (2016) en mijn zwangerschap en bevalling (2018) geloof ik zeker dat je sterker dan ooit terug kan komen. Zowel fysiek als mentaal.
Wat voor een alternatieve trainingsvormen beoefen je, om toch je conditie te behouden?
Met alternatieve trainingsvormen probeer ik een bepaald basis niveau te behouden. De meeste trainingen werk ik fietsend, crosstrainend of aquajoggend af. Eens per week sta ik op de AlterG om een tempotraining te draaien zonder dat ik te veel klappen krijg op de achillespees. Dat blijkt goed te werken en geeft geen klachten in de pees.
Is er een speciaal product dat je helpt tijdens je herstel?
Iedere nacht pak ik mijn enkel in met een folie waaronder een dikke laag Traumeel zit. Het is een homeopathisch product waarmee behandelaren me in het verleden ook al eens snel op de been hebben gekregen.
Daarnaast behandelt de osteopaat mijn fascia geregeld.
Hoe ga je ervoor zorgen dat je niet nog een keer geblesseerd raakt? Heb je iets veranderd?
Als het rennen straks weer pijnvrij kan, blijven we deels alternatief trainen. Tevens ga ik beter voor mezelf zorgen door de masseur toch maar eens te bezoeken en afspraken met therapeuten met een vast interval vooruit in te plannen.
Heb je tips voor atleten die op dit moment ook dealen met een blessure?
Heb geduld, probeer fun te vinden in alternatieve trainingsvormen. Ook al is hardlopen het ultimum, in andere vormen zitten ook leuke uitdagingen en kun je veel plezier hebben. De basis kun je zo goed onderhouden. Als je weer kunt rennen, kun je dan vrij snel weer aanscherpen naar een sneller niveau.
Wat zijn je doelen voor het komende jaar?
Mijn hoofddoel is: Kwalificatie Europese kampioenschappen 2020 en de Olympische Spelen 2020
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.