Mondo Duplantis: ‘Eigenlijk ben ik gewoon een sprinter, met één polsstoktraining in de week’

Alle lichten staan voor Armand ‘Mondo’ Duplantis op groen om in Parijs zijn tweede gouden Olympische medaille te halen. Als je zijn erelijst met titels en wereldrecords bekijkt, denk je dat je met een veteraan te maken hebt. Maar de beste polsstokhoogspringer ter wereld is pas 24 jaar. Hij opende zijn outdoorseizoen dit jaar tijdens de Diamond League in China met (alweer) een wereldrecord. Zijn achtste. Daarna won hij de wedstrijden in Suzhou (China), Ostrava (Tsjechië) en thuisstad Stockholm (Zweden) en is het wachten op zijn volgende wereldrecord. We spraken Mondo in de stad waar het deze zomer weer moet gaan gebeuren: Parijs.

Update: Mondo Duplantis werd Olympisch Kampioen in Parijs. Hij verbeterde in het Stade de France het wereldrecord en bracht het naar 6.25 meter. Nog dezelfde maand vloog hij alweer hoger over de lat, het wereldrecord zette hij in het Poolse Silesia op 6.26 meter.

Armand Duplantis (24) is geboren in het Amerikaanse Lafayette en sinds 2020 wereldrecordhouder bij het polsstokhoogspringen. ‘Mondo’ heeft een Zweedse moeder en een Amerikaanse vader. Sinds 2015 koos hij ervoor om uit te komen voor Zweden. Duplantis woont in de winter in Amerika en in de zomer in Stockholm, Zweden. Tussendoor reist hij de wereld over voor trainingskampen en wedstrijden. Hij is de wereldrecordhouder (6.24 meter) en meervoudig Europees en wereldkampioen (ontwikkeling wereldrecord polsstokhoogspringen onderaan dit artikel). Hoe blijft hij gretig en gemotiveerd nu hij op 24-jarige leeftijd al alles heeft gewonnen wat er te winnen valt? We spraken Duplantis tijdens een bijeenkomst in Parijs van zijn sponsor PUMA.

Hoeveel loop je eigenlijk als polsstokhoogspringer?

‘Ik loop eigenlijk heel erg veel zonder de polsstok. Grofweg heb ik drie sprintsessies in de week, soms zelfs vier als ik geen wedstrijd heb. Eigenlijk ben ik gewoon een sprinter, maar dan met één polsstoktraining in de week. Snelheid is alles in de atletiek, bij bijna alle onderdelen. Het is het allerbelangrijkste en ik hou van sprinten. Als mijn snelheid goed is, dan spring ik hoog. Langer lopen is niet voor mij. Mijn moeder deed het wel, ze liep een marathon. Eentje maar hoor, daarna was ze er ook wel klaar mee.’ (redactie: Duplantis’ moeder was vroeger een goede zevenkampster en volleybalster, zijn vader was ook polsstokhoogspringer en sprong over 5.80 meter).

Waarom heb je eigenlijk gekozen voor de Zweedse nationaliteit?

‘Ik woonde in Louisiana, Amerika, maar daar stond ik er als polsstokhoogspringer in die tijd vaak alleen voor. In Zweden en Europa waren er veel meer mogelijkheden om wedstrijden te doen. Mijn keuze was impulsief, niet heel lang en goed over nagedacht. Ik voel me nog steeds Zweed en Amerikaan. Als ik in Amerika ben, voel ik me Amerikaan, als ik in Zweden ben, voel ik me echt Zweed.’ Duplantis verhuisde recent naar Stockholm. ‘Stockholm is anders dan Uppsala en Louisiana, en vooral de zomers daar zijn prachtig. Ik denk echt dat het de mooiste plek ter wereld is in de zomer. Het weer is dan perfect, en het is geweldig om er te wonen en te trainen. De energie en de sfeer in de stad zijn heerlijk.’

Lees ook: Alles over de EK Atletiek in Rome

Voor een polsstokhoogspringer zien je handen er opvallend goed uit, hoe doe je dat?

‘Haha, ik heb eigenlijk nooit last van mijn handen. Gelukkig maar, want ze zijn heel belangrijk. Ik laat mijn handen soms masseren, verder niks. Tijdens wedstrijden gebruik ik het witte magnesium- of kalkpoeder voor wat meer grip. Dat zwarte teer vind ik niks. Is volgens mij een mentaal spel, ik heb dat zwarte spul niet nodig. Sommige atleten zijn op zoek naar wat extra veiligheid en houvast. Maar met het kalkpoeder voel ik veel meer mobiliteit, veel fijner ook bij de afduw van de stok. Het geeft me een vrijer gevoel. Mijn hele leven gebruik ik dit al. Slechts één keer gebruikte ik dat zwarte plakspul, bij gebrek aan poeder, maar het is niks voor mij.’

Het gaat er vaak over wat er beter moet bij een topatleet, maar wat moet er in jouw geval nou altijd hetzelfde blijven?

‘Snelheid! Het is heel simpel, als ik hard loop, spring ik hoog. Maar ik ben wel altijd op zoek naar balans. Ik moet ook licht zijn en niet te sterk. Daarnaast heb ik veel wedstrijden nodig om ritme te krijgen. De laatste drie maanden voor een toernooi zijn ook altijd vergelijkbaar. De intensiteit wordt hoger, maar het volume blijft hetzelfde. Lekker veel wedstrijden, ze onderbreken het trainen en het reizen is vermoeiend, maar toch werkt het voor me. Mijn timing wordt beter door veel wedstrijden. Dat werkt voor mij.’

Dan heb je nog je polsstok en je spikes, hoe belangrijk zijn die voor je?

‘Mijn polsstok en spikes zijn erg belangrijk. Maar ik ben geen wetenschapper, ik bemoei me weinig met innovatie. Ik ben meer een gevoelsmens, hou me niet zoveel bezig met data en allerlei gegevens. Ik vroeg een paar jaar terug om een sprintspike met iets meer ondersteuning, dat vind ik heerlijk. Karsten Warholm bijvoorbeeld, die is heel erg veel bezig met de verbeteringen en de ontwikkelingen van zijn spikes. Ik ben anders en ga ervanuit dat ik het beste krijg. De spike van Karsten is heel agressief, ik heb iets meer support nodig voor de afzet. Verder is de technologie in onze spikes vergelijkbaar. De verbeteringen in zijn spikes, daar heb ik ook voordeel van door de doorvertaling naar mijn spikes.’

Lees ook: Karsten Warholm: ‘Het hoort ook bij topsport om risico’s te nemen’

Redactie: In de PUMA FAST-R Nitro Elite 2, een wedstrijdschoen voor op de weg, zit ook het Nitro foam en de carbonplaat die je vind in de PUMA SPIKES, lees onze review hier.

Tijdens wedstrijden lijk je altijd relaxed. Waar denk je aan?

Eigenlijk aan niets. Ik wil zo goed mogelijk in de flow blijven, rustig zijn en mijn lichaam het laten overnemen. Wachten is een groot onderdeel van mijn wedstrijden. Polsstokhoogspringen is tijdens een wedstrijd eigenlijk vooral een mentale aangelegenheid. Je moet het niet ingewikkeld maken in je hoofd, anders gaat het mis. Beetje overleggen waar ik begin met mijn aanloop, dat is het wel zo’n beetje. Verder wachten en springen, dat is het.’

Je bent 24 jaar en hebt alles al gewonnen wat er te winnen valt. Wat houdt je gemotiveerd?

‘Als kind wilde ik de beste van de wereld worden, dat is gelukt en dat wil ik zo lang mogelijk blijven. Ik heb geen moeite om gemotiveerd te blijven. Polsstokhoogspringen is een individuele sport, ik doe het voor mezelf, niet voor anderen. Altijd al, er is niets veranderd. Ik probeer het maximale uit mezelf te halen en steeds hoger te springen.’

Ontwikkeling wereldrecord polsstokhoogspringen

Serhij Boebka verbrak in de jaren tachtig en negentig maar liefst 35 keer het wereldrecord. Hij was de eerste polsstokhoogspringer die over de 6 meter sprong (inmiddels hebben 28 mannen over 6 meter gesprongen). In totaal verbeterde hij 35 maal het wereldrecord (17 keer outdoor en 18 keer indoor). Zijn persoonlijk record (outdoor) van 6.14 meter sprong hij op 31 juli 1994 in Sestriere, Italië.

Nieuwsbrief: Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox

Tegenwoordig wordt er door World Athletics bij het polsstokhoogspringen geen onderscheid meer gemaakt tussen indoor- en outdoorprestaties voor wat betreft de vaststelling van het wereldrecord. Slechts de absoluut hoogste sprong van de twee wordt als wereldrecord geratificeerd. Armand Duplantis is nu houder van het wereldrecord (6.24 meter).

Servee Wijsen ging in 1960 als eerste Nederlander over de vier-metergrens, Eltjo Schutter in 1976 over de vijf meter. Het huidige Nederlands record staat op 5.96 meter en is in het bezit van Menno Vloon. Het Belgisch record staat met 5.85 meter op naam van Ben Broeders.

Hieronder vind je de ontwikkeling van het wereldrecord (records met de klautertechniek en met bamboe- en stalen stokken niet meegerekend). Bron: Wikipedia.

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met PUMA. Bekijk hier welke PUMA schoen het beste bij jouw loopstijl past.

• Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
• Onze vijf favoriete running tights (voor vrouwen) 
• De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
• Rising Star: Jochem Wiersma
• Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop