CTS-talent Sven Roosen: ‘Meerkamp voelt als weekend weg met vrienden!’

Ook dit jaar ondersteunt het CTS GROUP Talententeam jonge atleten bij het najagen van hun dromen. We volgen vijf potentiële wereldtoppers, onder begeleiding van CTS GROUP en de Atletiekunie, in hun weg naar de top. In deze aflevering: meerkamper Sven Roosen (20), die deze maand zilver won bij de EK onder 23 jaar.

Zilveren weekend

De beste prestatie uit zijn carrière. Voor het eerst meer dan 8000 punten in zijn tweede seniorentienkamp. Een zilveren medaille. Sven Roosen kijkt terug op een geweldig weekend bij de Europese kampioenschappen voor atleten onder de 23 jaar. Het Estse Tallinn was het decor voor het toenooi voor beloften. Dit jaar is hij voor het eerst van de partij bij de senioren, waar letterlijk de lat wat hoger ligt. ‘Het is gewoon super vet om op zo’n hoog niveau te mogen meerkampen.’ Zijn tienkamp begon al goed met 10.85 seconden met lichte tegenwind op het koningsnummer. ‘De 100 meter ging de afgelopen wedstrijden niet helemaal lekker, dus ik was blij dat in topvorm was! Het tweede onderdeel begon met een verre, ongeldige spong. Ik ben wat naar achteren gegaan en kwam bij de tweede perfect op de balk, 7.44 meter! Een mooie afstand en mijn verste sprong ooit (wel teveel meewind). Vervolgens werd het al aardig heet in Tallinn, meer dan 30 graden Celcius. Kogelstoten ging goed en met een eerste ”veilige” poging van net geen 14 meter wist ik dat er wat moois in zou zitten. De tweede poging was 14.75 meter! Het hoogspringen vind ik één van de moeilijkste onderdelen. De wedstrijd begon goed en ontspannen, maar op de hogere hoogtes begon ik wel wat slordige foutjes te maken, waardoor ik strandde op 1.87 meter. Een prima hoogte voor mij, maar ik wist dat de 1.90 mogelijk was. De 400 meter is één van mijn wapens binnen de tienkamp. Het was een lange, zware dag, dus vermoeid was ik wel. Na een geweldige laatste 100 meter stond er een nieuw PR van 47.27 seconden op de klokken. 4220 punten na dag 1, ik stond derde.’

‘Vooraf wist ik dat het mogelijk was om mee te gaan doen voor de medailles. Ik wist dat er ongeveer 7 kanshebbers waren die tussen de 7800 en 8000+ punten konden gaan scoren. Zelf wist ik dat ik in vorm was, maar in de weken voor de meerkamp had ik wel een paar kleine pijntjes die misschien een topscore in de weg konden staan. Gelukkig kon ik door hulp van mijn fysio Luc Schout bij elk onderdeel de volle 100% geven. Of ik zilver had verwacht? Nee. Gehoopt wel.’

Na een korte nacht stonden de hordes om 10:00 uur de atleten op te wachten. Met een pittige eerste dag in de benen zette Sven een slordige hordenrace op de 110 meter neer. ‘Met 14.33 seconden had ik wel weer goede zaken gedaan. De eerste poging met discuswerpen waas weer ”safe” en met net geen 42 meter prima. Ik bleef helaas steken op 41.97 meter, terwijl ik verder wilde voor het bijna veilig te kunnen stellen van een medaille. De wind maakte het lastig bij het polsstokhoogspringen, maar met 4.30 meter was ik zeker niet tevreden en ik had voor mijn gevoel veel punten laten liggen. Mijn concurrenten sprongen wel goed en na polsstok stond ik vierde in het klassement. Het speerwerpen zou een belangrijk onderdeel worden. Ik had de weken voor Tallinn wat last van mijn schouder, waardoor ik een maand niet meer heb speergeworpen. Met een lastige tegenwind wist ik toch tot 58.95 meter te komen, wat gewoon prima is. Mijn naaste concurrenten, behavle de Noor Markus Rooth, deden het niet beter dan ik. Toen wist ik zeker dat ik een medaille zou gaan halen. Door in het spoor mee te gaan van de beste 1500-meterlopers, liep ik uiteindelijk een PR van 4.25.38. Daardoor scoorde ik boven de 8000 punten. Ik haalde 8056 punten en een zilveren medaille!’

Lees ook: CTS GROUP Talententeam: De kampioenen van morgen

Dit is de derde atleet die we belichten in de serie talenten uit het CTS GROUP Talententeam. In de volgende afleveringen lees je de ontwikkeling van Alida van Daalen en Rick van Riel.

Kracht, explosiviteit en dynamiek

Als we Sven naar zijn favoriete onderdeel vragen, antwoordt hij: ‘de meerkamp’. Kiezen uit de tien disciplines bij de tweedaagse wedstrijd vindt hij moeilijk. ‘Het voelt als een weekend weg met vrienden! Tuurlijk heb ik wel onderdelen waar ik beter of juist wat slechter in ben, maar ik vind alles leuk! Zelfs de afsluitende 1500 meter.’ In trainingen houdt hij wel weer van andere onderdelen, zoals polsstokhoogspringen en discuswerpen. Terwijl hij dat in de meerkamp juist weer spannender vindt. ‘Ik ga met heel veel plezier naar de training en vind daar alles eigenlijk wel leuk. Als ik echt zou moeten kiezen, dan zou ik toch wel voor discuswerpen als favoriete onderdeel. Een mix van kracht, explosiviteit en dynamiek!’ Opvallend is dat Sven nooit spijt heeft gehad van de keuze om te blijven meerkampen. Waar veel atleten rond de overstap naar de senioren gaan specialiseren, is Sven bij zijn oude liefde gebleven. ‘Ik vind meerkampen gewoon het leukste om te doen. Doen wat je leuk vindt is altijd belangrijk en ik hoop dat ik dit nog vele jaren kan/mag blijven doen. Twee dagen samen met vrienden strijden om een zo goed mogelijk resultaat. Iedereen gunt elkaar het beste. Dat is wat de meerkamp zo mooi maakt.’

Meerkamp of een los onderdeel?

‘Geen uitleg nodig denk ik, meerkamp natuurlijk. Geen enkel ander onderdeel (met alle respect) gaat boven de meerkamp.’

Nederlands record of een medaille op een internationaal kampioenschap?

‘Uhm, die is wat lastiger… Ik zou zeggen een medaille op de Olympische Spelen of WK boven een Nederlands record. Records zijn er om verbroken te worden, medailles zijn voor altijd!’

Juniorenmeerkamp of seniorenmeerkamp?

‘Bij de senioren begint het pas echt! De hoge hordes, zware kogel en discus maken de meerkamp nog uitdagender. De juniorenmeerkamp is heel erg leuk, maar omdat je op deze leeftijden (15-18 jaar) heel veel verschil in lichamelijke ontwikkeling hebt, is het moeilijker om je eerlijk met elkaar te meten. Bij de senioren is iedereen ”volgroeid” en worden de knikkers pas echt eerlijk verdeeld! Daarom kies ik voor de seniorenmeerkamp, misschien ook wel omdat de overgang naar de senioren mij goed is afgegaan hoor”, vult hij aan met een knipoog.

Op bijna alle toernooien kom je je trainingsgenoot, vriend en naamgenoot Sven Jansons tegen. Hoe is het om met hem de strijd aan te gaan?

‘De meerkamp is een strijd met jezelf en doe je samen met anderen. Samen met Sven Jansons hoop ik de komende jaren alle toernooien te doen om uiteindelijk allebei zo goed mogelijk te worden. Daar werken we elke dag samen hard voor en dat is ook de basis voor waar we nu allebei staan. Alleen was dit alles nooit gelukt. In Sven heb ik echt een vriendschap voor het leven! Op en buiten de baan.’

Extra motivatie

Sven vindt het ‘super motiverend’ dat hij dankzij CTS GROUP in een team zit met andere talenten. Dat hij gevraagd is voor het Talententeam is een erkenning van zijn talent. ‘Maar ook een onbewust duwtje in de rug van: oké, je bent een talent, maar wat nu?’, gaat hij verder. ‘Door het CTS GROUP Talententeam word ik nog eens extra gemotiveerd om nog beter mijn hobby te beoefenen.’ Dankzij de samenwerking met de Atletiekunie en ASICS krijgt hij steun in zowel financiële als materiële vorm. Nadat zijn familie al op de hoogte werd gesteld, kreeg Sven de dinsdag na de NK indoor van februari te horen dat hij een jaar tot het team behoort. ‘Ik was erg blij en zag het nieuws als een mooie beloning op mijn goede seizoen in 2020 en het vertrouwen in mijn toekomst. Je bent een soort voorbeeld voor de jeugd. Net als de oude leden van het Talententeam dat voor mij vroeger waren, zoals Pieter Braun.’

Obstakels

De naam Pieter Braun noemt Sven niet voor niets, want naast een goede vriend is hij een meerkamper waar Sven nog veel van kan leren. Beide trainen op Papendal. Pieter heeft ervaringen opgedaan bij bijvoorbeeld de Olympische Spelen en is de nummer vier van Nederland. Sven moet nog zijn debuut maken op een seniorentoernooi en valt in Nederland nu net buiten de top tien op de ranglijst. Pieter denkt dat het goed is voor de eerstejaars senior om eens een grote tegenslag mee te maken. ‘Eigenlijk doet Sven van alles goed. Hij traint hard, is goedgezind en snapt de technieken. Maar wat als het een keer net niet loopt? Dan worden de echte kampioenen onderscheiden van de goede sporters. Ik ben heel benieuwd hoe hij daarvan terugkrabbelt. Ik denk dat hij dat nog moet meemaken.’ Sven geeft toe dat hij nog geen echte tegenslag heeft meegemaakt. Ook is hij iemand die een minder moment niet zo snel als een tegenslag zou zien. ‘Ik heb weleens mijn aanvangshoogte op de NK meerkamp gemist of de week voor de NK indoor een botscheurtje gehad. Ik zie dat alleen niet als tegenslagen. Deze dingen horen er gewoon bij en hebben mij alleen maar laten inzien hoe mooi en dankbaar je mag zijn voor het hele proces. Uiteindelijk hoop ik dat ik alle obstakels die nog komen gaan, kan overwinnen. Ik hoop vooral dat ik nog met veel plezier kan blijven meerkampen de komende jaren.’

Via Götzis naar München

Momenteel heeft Sven nog geen concrete plannen voor het verdere verloop van het outdoorseizoen. Vooral wil hij zichzelf verbeteren door het aanpakken van zwakke punten. ‘Polsstokhoogspringen en hoogspringen zullen in de aanloop naar de winter en de rest van dit seizoen zeker veel aandacht krijgen. Ik zal wel nog een paar kleine wedstrijden doen, maar een hele meerkamp staat niet meer op de planning. In de winter ga ik me voorbereiden op een zo goed mogelijke zomer van 2022’, aldus de Nederlands recordhouder bij de junioren. Het is zijn ambitie om zich te blijven verbeteren en vooral het plezier in de meerkamp te koesteren. Dat wil hij onder andere bereiken door volgend jaar mei mee te doen in Götzis. Bij de prestigieuze tienkamp van de kleine Oostenrijkse gemeente strijkt jaarlijks de crème de la crème van de topatleten neer in aanloop naar de grote toernooien. Daar wil hij zich meten met de internationale alleskunners, maar ook heel graag een startbewijs proberen te bemachtigen voor de EK atletiek in München die zomer. De WK in Eugene, die ook volgend jaar plaatsvinden, lijkt nog wat te hoog gegrepen. Daarnaast zijn de Olympische Spelen een groot doel voor Sven, die iets voor het grote sportevenement in Parijs 23 wordt. ‘2024 is misschien een beetje vroeg, maar als ik zulke stappen blijf maken als ik nu doe, is het zeker niet onmogelijk.’

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met CTS GROUP en de Atletiekunie.

Foto’s: Erik van Leeuwen, Bjorn Parée en Paul Raats

View this post on Instagram

Shared post on Time