Noah Schutte is de laatste tijd erg succesvol in Nederland op de baan, weg en cross. De langeafstandsloper, die drie jaar voor de Universiteit in Portland is uitgekomen, werd onlangs Nederlands kampioen op de lange cross en tweede op het NK indoor 3000 meter. Een aantal vragen aan de 24-jarige atleet, die mikt op kwalificatie voor de Olympische Spelen.
Hoe kijk je terug op het NK cross waar je Nederlands kampioen werd?
”Met een heel goed gevoel! Na het NK 10 kilometer in Schoorl dat niet door ging en een 2e plek op het NK indoor 3000 meter ben ik blij dat ik mijzelf Nederlands kampioen cross kan noemen! Het is een titel die ik sinds ik voor het eerst aan het NK cross mee deed heb gewild. Het mooie van de cross is dat in tegenstelling tot de baan iedereen dezelfde afstand loopt en dat je je dus als winnaar de beste hardloper van het land mag voelen. Dat was in ieder geval zo toen het NK bij de Warandeloop gehouden werd en ook echt iedereen aan de start stond. Nu is dat wel een beetje anders, maar alsnog wilde ik de titel graag! Hier kwam bij dat mijn zus de dag ervoor getrouwd was, dus extra reden om het weekend mooi af te sluiten!”
Onlangs won je zilver op het NK indoor 3000 meter. Ben je daar tevreden mee?
”Ja ik ben tevreden over de race. Mijn doel was om de race te winnen en dat is niet gelukt, maar aangezien ik tactisch geen fouten heb gemaakt en alles heb gegeven ben ik zeker tevreden! Mike Foppen maakte de race hard en ik zat er vanaf het begin goed bij. Het viel mij mee hoe zwaar het tempo aanvoelde, waardoor ik tot de laatste ronde vlak achter hem kon blijven lopen. Alleen de laatste versnelling kon ik net niet goed beantwoorden, maar een zilveren plak en een mooi PR ben ik achteraf zeker blij mee.”
Hoe verklaar je je grote progressie van de laatste tijd?
”Aan de ene kant ben ik gewoon goed in vorm. Ik zit lekker in mijn vel en ben goed constant aan het trainen. Aan de andere kant vallen mijn prestaties denk ik extra op omdat ik afgelopen 3 jaar niet aanwezig ben geweest op het Nederlandse circuit door mijn verblijf in de Verenigde Staten. De Egmond Halve Marathon was een erg gave wedstrijd omdat ik er zonder verwachtingen in ging, aangezien het mijn eerste halve marathon was. Dat je dan uiteindelijk mee kan strijden om de podiumplaatsen is erg mooi! De Abdijcross in Kerkrade de week erna toonde dat ik Egmond goed had verteerd en het was ook meteen een mooie bevestiging van de vorm. Het blijft namelijk een zware cross en het was fijn om te zien dat ik ook daarop een mooie prestatie neer kan zetten.”
Kun je wat vertellen over het begin van je atletiekcarrière en de tijd die je in Amerika hebt doorgebracht? Waarom heb je gekozen om weer terug te keren naar Nederland?
”Toen ik begon met hardlopen was het eigenlijk als conditietraining voor tafeltennis, wat toen mijn hoofdsport was. Uiteindelijk ben ik me steeds meer op het lopen gaan focussen en ben ik zo elk jaar een stukje beter geworden. Hierdoor kreeg ik ook de mogelijkheid om naar de VS te gaan met een sportbeurs om studie en sport te combineren. Ik heb uiteindelijk met veel plezier 3 jaar bij de universiteit van Portland gezeten! Hier ben ik niet alleen sneller gaan lopen, maar heb ik ook veel geleerd. Niet alleen wat trainen betreft, maar ook hoe je op verschillende manieren voor je sport kan leven en dat iedereen zijn eigen balans daarin moet vinden. Door de regels in de Amerikaanse universiteitscompetitie kon ik na 3 jaar niet meer voor de universiteit uitkomen. Ik heb er wel over nagedacht om als professioneel atleet in de VS te blijven, maar mede door een mislukt laatste baanseizoen zag ik daar niet echt mogelijkheden. Nu terug in Nederland heb ik een goede vertrouwde situatie met een goede coach, groep en een flexibele parttime baan.”
Wat doe je naast hardlopen? Waar train je, wanneer en met wie?
”Naast het lopen werk ik momenteel parttime voor ORTEC, een bedrijf met als missie ‘de wereld te optimaliseren’ met behulp van wiskunde en data. Een dag uit mijn dagelijks leven bestaat dus vaak uit ‘s ochtends en ‘s avonds trainen en daartussenin naar Zoetermeer voor werk. Verder zorg ik ervoor dat ik genoeg rust heb door bijvoorbeeld altijd op woensdag vrij te nemen. Ik woon en train in Leiden bij de groep van Bram Wassenaar. Leiden Atletiek is ook de club waar ik ooit ben begonnen en we hebben een erg leuke groep! Naast lopers van bijna alle leeftijden en niveaus, train ik met een aantal andere toppers zoals Seppe van ‘t Westende, Max Polak, Björn Koreman en Stan Niesten.”
“De reden dat ik beide afstanden zo mooi vind is dat ze zich beide onderscheiden van andere afstanden op een bepaald vlak. Bij de steeplechase is dat het technische en bij de 10.000 meter het mentale aspect.”
Je blikt uit op de 3000 meter steeplechase en 10.000 meter. Wat is je favoriete afstand en waarom?
”Daar ben ik nog steeds niet helemaal over uit! Sinds mijn kwalificatie voor het WK junioren in 2014 op de 10.000 m ben ik verliefd geworden op die afstand, maar twee jaar later had ik een vergelijkbare ervaring met de steeplechase. De reden dat ik beide afstanden zo mooi vind is dat ze zich beide onderscheiden van andere afstanden op een bepaald vlak. Bij de steeplechase is dat het technische en bij de 10.000 m het mentale aspect. Beide afstanden staan ook wel bekend als twee van de moeilijkste afstanden die er zijn, waardoor het extra gaaf is om ze goed te beheersen. Hoe lastiger de taak, hoe groter de voldoening!”
Op welke afstand liggen je ambities?
”Mijn ambitie is eigenlijk simpel: het beste uit mijzelf halen. Ik denk dat veel goede atleten hebben laten zien dat dat niet hoeft op maar één afstand. Kijk bijvoorbeeld naar Kipchoge: wereldkampioen op de 5000m en inmiddels de beste marathonloper aller tijden. Aangezien ik denk op meerdere afstanden goed uit de voeten te kunnen, probeer ik mijzelf daarom niet in een hokje te plaatsen. Momenteel zijn de 3000m steeplechase en 10.000m mijn hoofdafstanden, maar misschien wordt dat ook wel de marathon in de toekomst. In de nabije toekomst maak ik in ieder geval nog niet mijn debuut op die afstand.”
“Ik weet dat het heel lastig zal zijn om me voor de Olympische Spelen te plaatsen, maar niet geschoten is altijd mis!”
Wat worden je volgende wedstrijden en wat zijn je doelen dit jaar?
”Woensdagochtend ga ik op trainingskamp naar Boulder, Colorado in de VS. Het plan is om daarna de 10.000 meter te lopen bij de Payton Jordan Invitational. Het hoofddoel voor dit jaar is Olympische kwalificatie. Op basis van de 10.000 m zal ik besluiten of ik er nog eentje doe (voor de 10.000 m tellen twee resultaten voor de wereldranglijst) of dat ik over ga op de steeplechase voor de rest van het seizoen. Ik weet dat het heel lastig zal zijn om me voor de Olympische Spelen te plaatsen, maar niet geschoten is altijd mis! Het mooie is dat er dit jaar ook nog een EK op de planning staat, dus als ik mij niet plaats zal het hoofddoel een mooie prestatie op het EK in Parijs zijn.”
Foto’s: Coen Schilderman