Trainer van de maand
Naam: Sven Ootjers
Leeftijd: 43
Vereniging: AV Trias
Sven Ootjers is onze eerste trainer van de maand! Het lijkt ons leuk om ook eens de trainers in het zonnetje te zetten, omdat zij topprestaties van de atleten mogelijk maken. Sven is daar een goed voorbeeld van. Hij zorgde ervoor dat Laura de Witte naar het EK atletiek mocht en deel mocht nemen aan de Olympische Spelen. Aan de hand van een aantal vragen willen wij Sven beter leren kennen.
Sven, op dinsdag 7 maart werd ook bekend dat Lisanne de Witte bij jou komt trainen. Welk traject heb je met de zusjes De Witte voor ogen?
‘Met Laura werk ik al bijna 10 jaar . Elk jaar proberen we de doelstellingen vooral in de training neer te zetten. Ik werk dus niet met doelstellingen in tijden of toernooien, maar vooral wat ik wil zien in trainingen. Dit jaar wil ik zien dat Laura na deze winter haar tempo in trainingen elke keer goed kan afmaken. Vorige winter zag ik hierin teveel verval. Waarschijnlijk kwam dit ook door de doelstelling vorig jaar in de toename van de lange tempotrainingen. Natuurlijk mag het duidelijk zijn dat de we dit jaar vooral toewerken naar de EK onder de 23 jaar.’
‘Lisanne is naar mij toegekomen met de vraag dat ze vooral makkelijker snel wil gaan lopen. Ik ben ook van mening dat daar ook winst valt te behalen. Natuurlijk is het voor Lisanne wennen om op een andere manier te trainen, maar het voordeel is dat we elkaar al een tijdje kennen. Ik ga geen uitspraken doen over wedstrijden of tijden, maar ik kijk er wel ontzettend naar uit om samen met Lisanne op de baan van Trias te staan en te werken aan de aandachtspunten waarvan ik denk dat daar winst valt te behalen! Ook de zusjes samen over de baan te zien razen lijkt mij een prachtig gezicht. Wel staat het individu centraal. Dat is bij alle atleten die ik training geef. Iedereen heeft een eigen schema,want elke atleet heeft namelijk iets anders nodig. En dat is bij Laura en Lisanne natuurlijk ook het geval!’
Wat onderscheidt jou van andere trainers?
‘Het bijzondere is dat ik bijna al mijn atleten al als pupil of junior training geef. De hordelopers heb ik bijvoorbeeld als pupil al leren hordelopen en de hoogspringers als pupil laten bepalen met welk been je moet afzetten. Dit voelt voor mij speciaal. We weten wat we aan elkaar hebben.’
‘Ik wil toegankelijk zijn en ik wil de atleten heel graag helpen, maaar de atleten zijn zelf verantwoordelijk voor hun eigen keuze. Bijvoorbeeld junior Dave Wesselink (vorig jaar indoor en outdoor 2e tijd allertijden op de horde) voetbalde tot vorig jaar nog. Ik ga niet bepalen dat hij daarmee moet stoppen, maar ik geef de voor -en nadelen aan en ik ben bereid hier rekening mee te houden in mijn schema. Dit jaar is hij gestopt met voetballen en dat hij uiteindelijk zelf deze keuze maakt, ben ik natuurlijk blij mee. Dat is wat ik namelijk wil!’
‘Bij senioren atleten gaat dit natuurlijk anders en verwacht ik professionaliteit en zijn de lijnen wat duidelijker, maar toch wil ik mijn keuzes niet voorkauwen . Natuurlijk heb ik ook mijn grenzen! Een voorbeeld wat er een keer is gebeud: iemand komt niet trainen en ik hoor dat het is omdat er een nieuw computerspel is uitgekomen, dan heeft die atleet even twee weken geen trainer en trainingsgroep. Over het algemeen wil ik een trainer zijn die je vertrouwd en waar je vertrouwen in hebt.’
Je bent één van de drijvende krachten achter de Klimduinrun in Schoorl. Wat maakt die wedstrijd voor veel atleten zó speciaal?
‘De klimduinrun is eigenlijk als een geintje begonnen. Ik trainde zelf vaak in de duinen van Schoorl en mijn specialiteit was in het mulle zand de heuvel op sprinten. In 2001 werd er een estafette Run georganiseerd op het Klimduin.’
‘In 2007 dacht ik laat ik samen met Martijn Eising ( de winnaar van 2001) daar een individuele klimduinrun van maken. De reacties waren positief dus vanaf dat moment hebben we geprobeerd om er elk jaar iets leuks van te maken. Nu organiseren we het samen met atletiekvereniging Trias. Het is namelijk best wel een organisatie. Maar elk jaar is het weer zo leuk om te zien en te doen. Het speciale is dat het enorm zwaar is en dat iedereen kan winnen. Er hebben zoveel topatleten meegedaan maar bij mannen winnen de Klimduin specialisten het vaakst (Peter Wolters , Igor Rutka , Duncan Visser). Bij de dames is het Marit Dopheide die afgelopen jaren van iedereen won. Ik wacht op de battle Dafne Schippers & Marit Dopheide haha!’
Ten slotte, je hebt nog steeds het Nederlands Record Hoogspringen op jouw naam. Verwacht je dat iemand dit record op korte termijn van jou afpakt?
‘Mijn juniorenrecords staan inderdaad al eventjes. In 1992 heb ik indoor 2.16 en outdoor 2.21 gesprongen. Ik denk dat het record al verbeterd was geweest als sommige hadden gekozen voor hoogspringen ipv een ander onderdeel (vaak meerkamp).Ik denk dat Sven van Merode het zou kunnen om mijn record te springen.
Zelf geef ik Stan Nijhuis training, dat is een echte hoogspringer die afgelopen jaar het NK junioren EyOf limiet sprong in 1.96 cm. Ik hoop natuurlijk op Stan, maar of dat reëel is, dat weet ik niet. Ik maak er wel eens grapjes over met Stan. Het belangrijkste is om de lat niet te hoog te leggen als je jong bent. De weg van de geleidelijkheid lijkt mij beter!’
Foto: eigendom Sven Ootjers