Home Voorpagina TERUGBLIK: EK BRONS + NIEUW NATIONAAL RECORD

TERUGBLIK: EK BRONS + NIEUW NATIONAAL RECORD

door hardloopnetwerk

Hoi allemaal!

De rust is ondertussen wedergekeerd en de focus op de het naseizoen staat weer aan. Dus nu kan ik eindelijk schrijven hoe ik het afgelopen EK heb ervaren. WAUW. Een bronzen medaille in een nieuw Nederlands Record. 50.77. Ik vind het nog steeds (ja, óók nu nog) bizar.

Door Lisanne de Witte

Tuurlijk had ik gehoopt op zo’n medaille, en ja, dat was ook wel enigszins realistisch als je keek naar mijn positie op de deelnemerslijst. Maar om dan in de finale naar brons te lopen in 50.77 (ja, ik noem de tijd gewoon nog een keer), is toch wel heel bijzonder. Voor mij was het grootste doel om een medaille mee naar huis te nemen, de kleur maakte me echt (oprecht) niet uit.  Waarom?

Tot nu toe gingen mijn (individuele) toernooien nooit echt hoe ik had gewild. Vorig jaar, de WK in Londen, haalde ik de halve finale niet en liep ik echt geen goede tijd. Op de EK indoor presteerde ik ook niet naar behoren. 2016, EK Amsterdam, werd ik 9e. Ik kan nog wel even doorgaan tot aan WK indoor 2014 in Sopot..

Ik heb hier voorafgaand aan dit toernooi natuurlijk vaak aan gedacht. En over gesproken met Sven. Dit keer wilden we het helemaal anders doen. Anders dan dat ik ‘altijd’ deed in vorige jaren. Dus nee, geen pre-camp op Papendal, niet al een week van tevoren naar Berlijn, niet alvast het stadion bekijken, niet voor het eerst op nieuwe spikes lopen (haha). Sommige dingen lijken onbelangrijk, maar voor mij maakte het toch een enorm verschil. Ik wilde doen wat ik in de laatste wedstrijden voor de EK al had gedaan, hard lopen. Dus geen gekke dingen doen. Geen veranderingen.

Nu is het niet altijd makkelijk om tijdens zo’n toernooi ook echt rustig te blijven. Ik ben nogal een zenuwpees (it runs in the family..) en dus was de opdracht van Sven om vooral alles te accepteren hoe het op dat moment was. Ben je moe? Dan ben je moe. Ben je gespannen? Laat maar komen. De zenuwen gierden door mijn lichaam. Dat begon al toen Laura haar serie moest lopen. Hierna ging het eigenlijk niet meer weg.

Lees hier de blog van Lisanne de Witte verder.

Nieuwsoverzicht

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten