Het volgende talent in de serie Rising Stars is Marijn Kieft. Ze is 17 jaar en komt uit Alphen aan den Rijn. Twee weken terug veroverde ze haar eerste Nederlandse zevenkamptitel in een zenuwslopende wedstrijd onder 20 jaar, daarin zonder haar favoriete onderdeel: polsstokhoogspringen. Daarop was ze in februari goed voor een Nederlands indoorrecord in haar klasse. Zaterdag hoopt ze daar bij de NK U20 in Utrecht in de buurt te komen. Echter ligt haar focus al op de wereldkampioenschappen, waar ze komende augustus hoopt te schitteren. Een verdere kennismaking: hoe belandde ze, ondanks verzet, bij de polsstok en wat voor rol speelt vertrouwen bij haar wedstrijden?
Lees hier meer over de NK U18 & U20
Terug naar zaterdag 1 en zondag 2 juni, toen je je eerste Nederlandse zevenkamptitel pakte in de U20-categorie. Wat is je allemaal bijgebleven van die twee dagen?
‘Ik ben altijd erg zenuwachtig voor de meerkamp. Van tevoren dacht ik dat brons en misschien zilver mogelijk was. De eerste twee onderdelen van de NK meerkamp in Emmeloord, de 100 meter horden en hoogspringen, gingen prima, maar hadden wel beter gekund. Daarna had ik op kogelstoten een persoonlijk record van een halve meter gestoten: 10.75 meter, waarmee ik erg blij was. Mijn kogelwedstrijden gaan normaal namelijk niet zo goed. Van de 200 meter verwachtte ik niet heel veel. Ik zat in een snelle serie. Tot mijn eigen verbazing won ik de race in een persoonlijk record van 25.91, dezelfde tijd als Shantell Kwofie. Dit was een erg goed einde van dag één, waarna ik na dag één vierde stond. Dag twee begon ik erg goed met een PR verspringen van 5.77 meter. Daarna hoorde ik dat Shantell (de favoriet voor de winst) was uitgestapt, waardoor er kans op goud ontstond. Ik wist dat ik op speerwerpen Maud Brouwer, toen koploper, zou kunnen inhalen in het klassement. Dat gebeurde ook, met slechts 24 punten voorsprong. Ik moest vervolgens twee seconden achter Maud finishen op de 800 meter om de zevenkamp te winnen. Mijn tactiek was om dicht achter haar te blijven en de laatste 250 meter te versnellen. Ik had alleen niet verwacht dat Maud zo snel van start zou gaan. Ik zat de hele race zo’n 5 meter achter haar, niet volgens plan. Ik had moeite met bijhouden. Op de laatste 100 meter haalde ik haar met een eindsprint in. Ik liep een PR van drie seconden op de 800 meter: 2:22.34 en kwam uit op 5101 punten.’
Hardloopnetwerk Nieuwsbrief: Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox
Kun je ons meenemen in de minuten sinds je over de finish kwam van de 800 meter. Wat voelde en dacht je?
‘De 800 meter vind ik echt het vreselijkste onderdeel dat er bestaat. Toen ik over de finish kwam, was ik opgelucht dat ik klaar was, superblij dat had gewonnen en ook half dood met enorm verzuurde kuiten.’
Dan onze eigenlijke beginvraag… Wanneer ben je met atletiek begonnen?
‘Ik ben begonnen toen ik zeven jaar was. Mijn broer zat op atletiek en ik wilde alles wat hij deed ook doen. Eigenlijk was ik meer van het paardrijden en deed ik atletiek als extra sport. Ik begon het steeds leuker te vinden en zei volgens mijn moeder al snel dat ik later topsporter wilde worden en de Olympische Spelen wilde halen. Ik heb het altijd al leuk gevonden om te winnen en ging voor de bekers en medailles.’
Hoe is je liefde voor het polsstokhoogspringen gegroeid door de jaren heen?
‘Ik wilde het nooit doen, omdat ik dacht dat het niks voor mij zou zijn. Mijn trainer wilde dat ik het een keer probeerde. Toen vond ik het eigenlijk gelijk leuk. Na een aantal trainingen bleek ik er gevoel voor te hebben. Het is zeker mijn favoriete onderdeel. Gewoon superleuk!’
Lees ook: Rising Star: Madelief van Leur
Wat is voor jou de magie van polsstokhoogspringen?
‘Het is een spectaculair en heel technisch onderdeel, waardoor je altijd iets te verbeteren hebt. Je ziet hoe hoog de lat ligt en dat het dan lukt om er overheen te springen, dat geeft een kick. Er zit van alles in: kracht, snelheid, durf. Hierdoor is het extra leuk om hoogtes te halen. Je krijgt ook een beetje het gevoel van ‘vliegen’. Of ik een sprong echt goed heb uitgevoerd, weet ik vaak pas als ik op de mat ben geland. In de lucht weet ik niet altijd zeker of ik het heb gehaald, al helemaal niet bij mijn Nederlands recordsprong, waarbij ik de lat raakte.’
Verliepen je stappen met de polsstok de afgelopen jaren precies zoals gewenst?
‘Elk jaar ben ik best veel gegroeid. Ik ben elk jaar weer hoger gaan springen. De stappen waren telkens meer dan ik had verwacht.’
Welk groot moment kwam als een verrassing?
‘Eerst mijn kwalificatie voor de EK onder 20 jaar: 4 meter en 2 centimeter, dat ik vorig jaar sprong. Daar had ik stiekem al op gehoopt, maar twee weken erna sprong ik ineens 4.13 meter bij de Nacht van de Atletiek, wat ik niet had verwacht. Mijn grootste hoogtepunt was wel mijn Nederlands indoorrecord onder 20 jaar dit jaar in Apeldoorn, 4.26 meter. Wat erg tegenviel was de periode erna. Mentaal had ik een tegenslag. Ik was het vertrouwen in mezelf een beetje kwijt. Vertrouwen is voor mij erg belangrijk. Ik merk vaak aan het begin van de aanloop al of ik een goede sprong ga maken of juist niet aan de hoeveelheid vertrouwen die ik heb. Soms kan adrenaline tijdens wedstrijden zorgen dat ik beter kan springen met wat minder vertrouwen.Gelukkig gaat het nu steeds weer beter.’
Een mijlpaal dit jaar was verder je Nederlands indoorrecord polsstok U20 van 4.26 meter. Kwam die onverwachts? Is het ooit een droom van je geweest, een NR pakken?
‘Deze kwam zeker onverwachts. Het was ook zeker een droom van mij. Ik had in die wedstrijd al een pr van 4.20 gesprongen, maar ik wilde toen nog door om een nl record poging te doen. Dat dat ook zou lukken kwam onverwachts. Ik blijf stiekem dromen over nog meer Nederlandse records.’
Kun je wat vertellen over je huidige trainingsomgeving? Hoe vaak train je per week, wie is je coach? Is het goed te combineren met school?
‘Ik zit in 5 vwo van het Scala College in Alphen aan den Rijn en heb hier een topsportstatus. Hierdoor krijg ik een vrijstelling voor trainingsstages, wedstrijden, enzovoort. Ik kan trainen tijdens schooltijd en ik heb een vak minder dan anderen. In trainingsperiodes train ik zeven keer per week, verdeeld over vijf dagen. Ik train gewoon in mijn woonplaats Alphen aan den Rijn bij AAV’36. Ik zit in een hele leuke meerkampgroep bij Alex van Zutphen, die mij ook aanmoedigde te gaan polsstokken. Iedereen is heel gemotiveerd. Elise de Jong, ook al de limiet voor polsstokhoog op de WK U20 op zak, is mijn trainingsgenoot.’
Wat doe je graag naast springen? En heb je een bijbaantje?
‘Als bijbaantje werk ik bij een pizzeria. Gelukkig zijn ze hier heel flexibel en kom ik alleen wanneer ik kan. Als ik vrij ben, vind ik het heerlijk om op de bank te hangen en Netflix te kijken. Over een paar weken krijg ik een puppy. Daar heb ik heel veel zin in. Mijn ouders betalen de meeste trainings- en wedstrijdkosten die ik maak’
Heb je een voorbeeld in het polsstokhoogspringen?
‘Mondo Duplantis, natuurlijk de beste polsstokhoogspringer die er is, door het regelmatig verbeteren van zijn wereldrecords.
Lees ook: Mondo Duplantis: ‘Eigenlijk ben ik gewoon een sprinter, met één polsstoktraining in de week’
Kun je een inkijkje geven in je verdere wedstrijdagenda dit outdoorseizoen? Pak je beide NK’s (U20 en senioren) mee?
‘Het outdoorseizoen met polsstok gaat nog niet zoals ik zou willen, met 4.10 meter nu als beste resultaat. Ik ga beide Nederlandse kampioenschappen meedoen en hoop technisch en mentaal in staat te zijn om hoog te springen. Al ligt mijn hoofddoel niet bij de NK’s. Het liefst pak ik zaterdag tijdens de NK onder 20 jaar op polsstok natuurlijk goud. Maar ik mag ook wel tevreden zijn als ik technisch goed spring, waardoor ik weer wat hoger kom dan afgelopen wedstrijden.’
Zit het Nederlands record onder 20 jaar van Femke Pluim van 4.30 meter (outdoor) nog in je hoofd?
‘Op dit moment eigenlijk niet. Ik ben er nu mee bezig mijn oude vorm terug te krijgen. Het outdoorrecord is meer iets voor volgend jaar.’
Lees ook: Op deze vijf onderdelen moet je letten tijdens de NK U18 & U20
Wat is er denk je voor je mogelijk op de WK U20 in Lima? Is dat ook het absolute hoofddoel dit jaar?
‘Ja, dat is echt mijn hoofddoel. Mijn ouders zijn erbij in de hoofdstad van Peru eind augustus. Daarnaast heb ik veel supporters via de livestream. Ik hoop in ieder geval op een finaleplaats. Dan kan ik op mijn verjaardag meedoen in de finale.’
Foto’s: Erik van Leeuwen en Coen Schilderman
- De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
- Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
- Rising Star: Jochem Wiersma
- Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop
- Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?