3:54.81 was de tijd van Noah Baltus op de mijl een week geleden in Boston. Daarmee verpulverde hij het Nederlands indoorrecord van Marko Koers (3:57.37). Vanavond start hij met een groots plan op dezelfde baan en afstand. Een vooruitblik aan de hand van drie locaties die dit jaar (mogelijk) voor hem een belangrijke rol spelen.
Boston
‘Ik had afgelopen zaterdag zeker een Nederlands indoorrecord in mijn achterhoofd in aanloop naar de race. Maar dat was die op de 1500 meter. Er zou in Boston een splittijd op 1500 meter worden gemeten (wat uiteindelijk niet was gelukt), dus daar hoopte ik op 3.37.49 door te komen. Daardoor was ik eigenlijk de mijl compleet vergeten, dus was het nog steeds een verrassing dat ik een Nederlands record liep. Die mijl (1609 meter) was absoluut niet een race uit het boekje, haha. Ik kwam niet heel lekker weg, waardoor ik verwachtte een slechte positie te krijgen bij het uitkomen van de bocht. Dat gebeurde alleen niet omdat ik me niet had gerealiseerd dat je bij een mijl een hele ronde doorloopt tot het invoegen. Dat was even kortsluiting, maar daarna kon ik prima doorlopen naar de voorkant van het veld. Daarna was er ook al gelijk verwarring omdat niemand echt meeliep bij de haas. Die ging te hard, maar zakte gelijk weer in. Uiteindelijk ben ik voorin doorgelopen tot ongeveer 1000 meter, waar we iets te langzaam doorkwamen. Waarna ik de rondes ook nog verkeerd had geteld, omdat ik in de war was tussen de 1500 meter en de mijl. Na die langzame doorkomst was het eigenlijk een gevecht met de rest van het veld om zo hard mogelijk te versnellen naar de finish. Een redelijk verwarrende en chaotische race, dus ik houd nog genoeg om te verbeteren. Dat kan vandaag, want ik loop 21:00 uur Nederlandse tijd opnieuw een mijl hier, tijdens de Bruce Lehane Scarlet & White Invitational. Nu als het goed is wél met tijdwaarneming op 1500 meter. Ik hoop in de buurt te komen van het (nieuwe) Nederlands record van Robin van Riel van 3:36.32, ook afgelopen zaterdag gelopen. Maar die kans is wel erg klein. We hebben de race opgezet met het team om een serieuze poging te doen om de Olympisch limiet van 3:50.40 (mijl) te halen. Maar voor mijzelf moet het echt wel een hele goede race zijn en is het sowieso een erg optimistisch beeld. Ik ben altijd redelijk terughoudend, dus wil niet te hard van stapel lopen. Maar de vorm is echt goed. Na vandaag loop ik eventueel nog een wedstrijd voor de NK indoor, om daar zaterdag 17 februari mijn titel te verdedigen. Dan zit het seizoen er alweer op.’
Dullstroom
‘De weken in Dullstroom, Zuid-Afrika, hebben een enorme invloed op mijn vorm gehad. Deze winter ben ik daar drie keer op hoogtestage. In november en december, ik was er een paar weken in januari en in maart ga ik weer. Minimaal drie weken, maximaal vijf weken. Die minimale periode van drie weken komt doordat het effect van trainen op hoogte na die tijd hoger is dan als je korter op hoogte traint. Uit mijn vooruitgang en testen blijkt trainen in Dullstroom, ook dankzij de temperatuur van rond de 25 graden, een groot effect te hebben. Zeker in de afgelopen maanden heb ik een enorme sprong kunnen maken in m’n trainingsniveau. Ik train dus heel veel in het buitenland. Dat komt omdat ik nu ruim twee jaar bij loopteam OAC Europe (On Athletics Club) train. Het merk faciliteert mijn topsportcarrière en helpt met het behalen van mijn doelen. Wedstrijden worden georganiseerd, ik maak gebruik van de begeleidingsstaf (coach en fysio) en trainingsstages worden geregeld. Naast de drie trainingsstages in de winter zijn we in de zomer erg regelmatig in het Zwitserse Sankt Moritz. Dat is dan de laatste voorbereiding op het outdoorseizoen, maar ook tussen de wedstrijden door. Daarnaast beginnen we na ons offseason altijd weer in Sankt Moritz in oktober. Dus ik zit zeker wel meer dan de helft van het jaar in het buitenland. Als ik thuis ben, train ik gewoon op de thuisbaan van SAV of in de duinen van Schoorl. Ik heb vanuit Team Distance Runners, waar ik voorheen trainde, al ervaring opgedaan over een professioneel atletenbestaan. Maar bij de overstap naar On is de professionaliteit naar nog een hoger niveau gegaan. Mijn hele dag draait nu om sport. Mijn team bestaat ondertussen uit dertien atleten, inclusief ikzelf. De focus ligt gevarieerd, tussen de 800 en 10.000 meter, maar ook de steeple. Ik trainde in het begin veel samen met de meiden in het team, omdat mijn coach Thomas Dreissigacker de voorkeur geeft aan erg rustig trainen. Dat lukte bij mij goed. Afgelopen jaar ben ik steeds sneller gaan trainen, waardoor ik naast de baan gewoon mijn tresholdtrainingen en VO2-maxtrainingen samen met de mannen kan doen. Ik train veel met Luke McCann (Ierland), Sebastian Frey (Oostenrijk), Robert Farken (Duitsland) en sinds kort met Mohammed Attaoui (Spanje). Naast mijn training doe ik tegenwoordig vrij weinig meer. De loopjes en kracht, rekoefeningen en blessurepreventie nemen veel tijd in en daarnaast is rust gewoon erg belangrijk. Ik doe veel dutjes. Anderhalf jaar geleden heb ik mijn Bachelor Werktuigbouwkunde afgerond. Toen ben ik nog een Master Lucht- en Ruimtevaarttechniek begonnen, maar al snel realiseerde ik me dat het niet meer samenging met trainen. Mijn vrije tijd vul ik in met hobby’s, zoals gamen, en ik verdiep me steeds meer in de (inter)nationale politiek. Ik doe nog wel veel activiteiten gerelateerd aan m’n studie, zoals programmeren en cursussen over lucht- en ruimtevaarttechniek. Maar het grootste gedeelte gaat wel op aan tijd met mijn vriendin, familie en vrienden doorbrengen. Door al het trainen in het buitenland is die tijd erg schaars.’
Lees ook: Na frisse herstart is plezier terug bij Richard Douma: ‘De Spelen interesseren me niet zoveel’
Parijs
‘Ik heb altijd wel één of twee wedstrijden nodig om op gang te komen, dus ik denk dat er indoor nog wel wat rek op mijn tijden zit. Qua training is de meeste voorbereiding wel gedaan en zullen we de laatste puntjes op de i zetten richting de NK in Apeldoorn. Wat betreft mijn baantijden: ik ben nog niet bezig met het Nederlands outdoorrecord op de 1500 meter. Zeker niet nu Niels Laros het met 3:31.25 nog een stuk scherper heeft gezet afgelopen WK. Ik houd me dit jaar eerst bezig met de limiet voor de Spelen in Parijs. Daarna kijken we verder. Tijden rond het record liggen wel in de lijn der verwachting voor de aankomende jaren, maar je weet nooit wat er kan gebeuren in de tussentijd. Voor nu bekijk ik het van jaar tot jaar. Ik heb een grote stap gemaakt in mijn trainingsvorm en heb een stuk meer vertrouwen opgedaan afgelopen jaar, dus ik denk dat de limiet van 3:33.50 er echt wel in kan zitten. Ik zal een kleine poging wagen vandaag op de mijl, maar dat is nog erg vroeg. Indoor is het sowieso erg lastig. Outdoor gaan we als team een wedstrijd kiezen waar we een gemeenschappelijke poging gaan doen. Dat zal waarschijnlijk ergens aan het begin van het seizoen zijn in Duitsland. Daarnaast wil ik natuurlijk naar de EK atletiek in Rome in juni. Gezien de vorm van nu en wat ik vorig jaar heb gelopen, hoop ik dat ik dat ik me kan kwalificeren in de jacht op de Olympische limiet.’
Foto’s: Erik van Leeuwen, Rhode and Track & Lea Kurth
- Rising Star: Evan Andes
- Loopjongens – Trailen
- Nederland slechts voor een deel succesvol op WK Estafette
- Via Bahama’s naar estafettes op Olympische Spelen (+ uitslagen)
- Churandy Martina: ‘Als alles klopt, kan ik op de EK en Spelen ook de 100 meter lopen’