Jasper Boot vertegenwoordigt begin november ons land bij de wereldkampioenschappen berglopen in Thailand. De 28-jarige atleet richtte in 2016 deze website op, werkt inmiddels bij een grote firma voor bedrijfssoftware en schoolde zichzelf vorig jaar om van baan- en wegatleet naar bergloper. Wij vroegen Jasper naar zijn WK-plannen, maar ook naar zijn tijd als eigenaar van Hardloopnetwerk.
Hier vind je de startlijst voor de WK berglopen. Klik hier voor meer informatie (ook WK traillopen).
Dit is een interview van 20 oktober 2022.
Dit jaar pakte je de winst bij de Kwart Marathon in Rotterdam, maar liep je ook meerdere races in de bergen. Kun je wat vertellen over je wedstrijden tot nu toe?
“De winst op de Kwart Marathon in Rotterdam staat in schril contrast met mijn bergwedstrijden, hoor. Ik kom namelijk als hardloper het beste tot mijn recht in de bergen. Ik denk ook dat ik de komende jaren geen wegwedstrijden meer ga lopen, maar mij écht ga focussen op bergwedstrijden. Eigenlijk zou ik zondag de Amsterdam Marathon lopen, maar door mijn kwalificatie voor het WK berglopen in Thailand doe ik dat niet meer. Sterker nog, ik denk dat ik nooit een marathon op de weg ga lopen.”
Hoe zijn je afgelopen weken verlopen, waarin je veel hoogtemeters maakte?
“Heel goed! Eigenlijk heb ik nog weinig tegenslagen gehad. Begin vorige week had ik het wel zwaar tijdens een wedstrijd in Slovenië, de Smarna Gora, omdat het een pittig parcours was. Een teleurstelling wil ik het niet noemen, maar ik had wel verwacht dat ik langer met de Kenianen en de Sloveneens kampioen mee had kunnen rennen. Al ga je door een mindere prestatie wel kritisch kijken naar je trainingsschema.”
Kun je wat vertellen over je trainingssituatie? Train je bijvoorbeeld nog veel op de atletiekbaan?
“Ik train op dit moment ongeveer zes dagen per week. En ik probeer veel hoogtemeters te maken. Mijn vriendin woont naast de Utrechtse Heuvelrug, en mijn ouders wonen in Zuid-Limburg. Op deze plekken is het wél mogelijk om hoogtemeters te maken, al is het niet te vergelijken met de bergen in het buitenland natuurlijk. Op de atletiekbaan kom ik zelden, maar dat heeft meer met tijdsgebrek te maken. Ik werk gewoon fulltime, en daardoor lukt het mij niet om altijd naar de atletiekbaan te gaan. Ik kies er dus vaak voor om ’s ochtends voor mijn werk te trainen. Dit doe ik vaak alleen, of met vrienden. Al moet ik wel eerlijk toegeven dat ik hoogtemeters maken in de Utrechtse Heuvelrug de allerleukste training vindt, en het daar heerlijk vindt om even alleen te lopen.”
Wanneer hoorde je dat je voor Nederland mag uitkomen op een toernooi, namelijk in november in Thailand? Wat was je reactie?
”Dat hoorde ik na de Kitzbüheler Hornlauf. Aart Bakker – de bondscoach van het Nederlands team – stuurde mij na die wedstrijd een berichtje, want hij was onder de indruk geraakt van mijn tweede plek daar. Ik finishte weliswaar achter Philemon Ombogo Kiriago (de nummer twee van de wereldranglijst op dit moment) maar eindigde wel 45 seconden voor de Oostenrijks bergkampioen. Het was een wedstrijd met bijna 1300 hoogtemeters in 12,9 kilometer, waarbij de eerste twee kilometer nog vlak was. De laatste drie kilometer was er een stijgingspercentage van bijna 25,1% en het lukte mij nog om gemiddeld 4:47 per kilometer te rennen. Toen ik werd benaderd door Aart twijfelde ik geen seconde. Ondanks dat ik eigenlijk in mijn marathonvoorbereiding zat. In de bergen rennen vind ik namelijk véél leuker.”
Wat vind je zo mooi aan bergraces en waar ligt jouw specialiteit?
“Mijn kracht zit voornamelijk in omhoog rennen. Daar maak ik écht het verschil. Op de weg lukt het mij nooit om Kenianen te verslaan, maar in de bergen zijn die kaarten echt anders geschud. In Kitzbühel kon ik er ook een paar achter mij laten. Maar ik vond het ook prachtig dat ik Oostenrijks kampioen Manuel Innerhofer heb verslagen op ‘zijn’ terrein. Er zijn meerdere facetten mooi aan berglopen. De omgeving waar je loopt is natuurlijk prachtig, want zelfs tijdens een zware klim kan ik daarvan genieten. Maar ook helemaal de verzuring ingaan vind ik prachtig! Er is niets mooier dan naar een top toe rennen, en jezelf te moeten dwingen om niet te stoppen met hardlopen.”
Wat is je doel voor de WK berglopen, van 3 tot en met 6 november in Thailand? Wanneer vertrek je en wat voor voorbereidingen ga je nog treffen?
“Ik wil gaan verrassen in Thailand! Ik heb mij voor twee afstanden laten inschrijven door de Atletiekunie, namelijk uphill (4 november) en uphill & downhill (6 november). Maar mijn focus ligt echt op het onderdeel uphill. In Thailand moet ik ongeveer 1000 hoogtemeters gaan maken in ongeveer 10 kilometer. Ik zou ervoor tekenen als ik in de top 10 eindig, al kan ik het niveau nog moeilijk inschatten. Het wordt in ieder geval een onvergetelijke ervaring. Ik vertrek samen met mijn vriendin Femke op 23 oktober naar Chiang Mai, zodat ik nog een kleine twee weken kan acclimatiseren.”
Welke (hardloop)doelen heb je verder nog aan de horizon?
“Jaren had ik het doel om een keer de marathon te gaan lopen, maar dat ga ik niet meer doen. In ieder geval niet meer op de weg. Alhoewel ik voor de Ameland Adventurerun wel een uitzondering maak, omdat ik daar ieder jaar met mijn vrienden naartoe ga. De komende jaren wil ik alleen nog maar bergwedstrijden lopen. Op de website van de World Mountain Running Associaton staan alle belangrijke bergwedstrijden aangegeven. Komend jaar wil ik minimaal 5 wedstrijden daarvan lopen, waarvan de Grossglockner en de Sierre Zinal hoog op mijn verlanglijstje staan om te lopen. En uiteraard wil ik de Sloveneens bergkampioen (Timoetej Becan) proberen te verslaan. Want dan heb ik de Oostenrijks kampioen en de Sloveens kampioen verslagen. En dat voelt als loper van de Lage Landen toch niet slecht.”
Hoe gaat het verder met je en wat doe je in het dagelijks leven?
“Goed! Inmiddels werk ik al een jaar als online marketeer voor AFAS Software in Leusden. We maken bedrijfssoftware om bedrijfsprocessen te automatiseren. Dat klinkt saai, maar dat is het niet, hoor. Want juist saaie klussen hoef je door automatisering niet meer te doen. Hoe fijn is dat? En ik ben 40 uur per week bezig om andere bedrijven te overtuigen om óók te gaan automatiseren. Gelukkig wordt dat door mijn collega’s ook gewaardeerd, want recentelijk ben ik uitgeroepen tot collega van het jaar 2022. Maar daar draait het natuurlijk niet alleen om. AFAS is ook uitgeroepen tot De beste werkgever van Europa. Ze zijn goed voor hun mensen. Het salaris is goed, we hebben een masseur op het werk én er zijn een hoop sportfaciliteiten waar je gebruik van kunt maken. Bovendien stoppen we jaarlijks 7,5 miljoen in goede doelen, zoals projecten in Afrika. Dat vind ik belangrijk, omdat bedrijven niet alleen maar aan eigen winst moeten denken. Zeker niet in deze tijd, omdat er zoveel ellende in de wereld is.“
Tot slot: Hoe kijk je terug op je periode als oprichter en eigenaar van onze website? Waar ben je trots op?
“Goede vraag! Hardloopnetwerk.nl was voor mij een leerzame periode. Het ging letterlijk met ups & downs. Als ik er nu op terugkijk, dan zat er niet echt een visie in mijn bedrijf. Ik was zoekende naar de juiste strategie. Aan de ene kant wilde ik graag topatleten een podium geven, maar aan de andere kant moest er ook geld in het laatje komen. En dat schuurde nog wel eens. Maar waar ik wél trots op ben, is dat ik als journalist op de EK Atletiek in Berlijn heb gestaan. Mocht ik toch maar mooi even atleten zoals Dafne Schippers en Churandy Martina interviewen. Uiteindelijk vond ik het in 2019 mooi geweest, en heeft Anne Luijten en later Imo Muller het stokje overgenomen.”
Hoofdfoto: NN Marathon Rotterdam
- NK cross 2025: Zestien EK-gangers alweer in actie
- Kerstcadeaus voor hardlopers
- De magie van Magnesium. Verbetert magnesium je slaap?
- Fotodagboek van Abigail Noruwa in Potchefstroom
- Run & Roast Eindhoven