Jamile Samuel zou het wel even doen: het behalen van haar vierde Olympische Spelen. Maar zo zelfverzekerd ze een jaar geleden nog rondliep, zo erg liet haar lichaam en hoofd haar sindsdien in de steek. De 32-jarige estafetteloopster dacht mentaal niks te hoeven verbeteren, maar moest hulplijnen inschakelen om met plezier verder te sprinten. ‘Eigenlijk werd alles eng.’
UPDATE Dit interview vond plaats voordat Jamile Samuel woensdag haar hamstring scheurde op de estafettetraining. Een dag later toonde een MRI-scan aan dat ze niet meer op tijd sprintfit is om naar haar vierde Olympische Spelen af te reizen. ‘Het is een pees en die heeft veel tijd nodig om te herstellen. Ik ben er even kapot van. Echt heel zuur.’
De halve finale 100 meter van Jamile Samuel op de NK Atletiek eind juni was haar eerste race sinds september 2019. Ze miste op één honderdste de finale in Hengelo, maar vond dat niet eens zo erg. ‘Het was een overwinning om überhaupt weer een wedstrijd te doen. Ik dacht dat het eng zou zijn daar weer te starten, maar ik had er heel veel plezier in. En dat terwijl ik aan het begin van het seizoen twijfelde of ik nog wel atletiek zou kunnen doen.’
Bekijk hier: Tijdschema alle atletiekonderdelen Olympische Spelen Parijs
Hypnotherapeut
‘Een intens moeilijk jaar’, noemt Jamile Samuel 2024 tot nu toe. ‘Ik eindigde vorig outdoorseizoen met het gevoel dat er iets niet helemaal klopte. Ik was vaak moe en duizelig, had geen zin om te trainen en mijn humeur was niet goed. Ik wist niet of ik de energie zou hebben om weer te beginnen met op te bouwen. Op de één of andere manier kwam de man met de hamer na mijn eerste wintertraining op Papendal. Ik had weleens wat angst om niet te kunnen slapen, maar die werd steeds realistischer. Een week later kon ik continue niet slapen. Ik viel wel in slaap, maar sliep erg kort en werd wakker met een paniekaanval. Daar had ik nog nooit last van gehad. Het werd alleen maar erger en uiteindelijk kon ik niet meer naar de training. Ik was alleen maar aan het huilen. Het was too much. Ik ben wel met mijn vriend Maarten meegegaan naar de trainingen op de atletiekbaan in Heiloo, maar daar heb ik bijna de hele tijd in de kantine geslapen. Dat heeft een hele tijd geduurd, maar na twee of drie weken in die sleur wist ik dat het echt niet oké was.’
‘Ik ben op zoek gegaan naar hulp in de vorm van een hypnotherapeut. Daarvoor was ik bij de huisarts langs geweest, die met slaappillen kwam en een nog sterker middel, maar daar kreeg ik nog meer paniek van. Ik ging er te veel over nadenken. Eigenlijk werd alles eng. Bij de hypnotherapeut heb ik heel veel geleerd over loslaten en ontspannen, waar ik tot januari heb gezeten. Toen ben ik overgaan op een gewone psycholoog en ging het beter, maar ik had toch nog vaak terugvallen. Eind van het jaar had ik een trainingsstage gepland, maar die heb ik een dag van tevoren af moeten zeggen, want het ging gewoon niet. De stress en spanning om daarheen te gaan waren te groot.’
‘Ik bleek snel te zijn terwijl ik niet had getraind.’
In januari voelde Samuel zich weer beter in haar vel en ging ze toch op trainingsstage, met haar vriend, wat een groot succes bleek. ‘Het ging steeds beter, waarna de Atletiekunie vroeg of ik een test wilde doen om mee te kunnen naar de trainingsstage van het Nederlands team in april op Curaçao. Toen bleek ik opeens snel te zijn terwijl ik eigenlijk helemaal niet had getraind. Ik had misschien een week drie keer getraind, helemaal niet op spikes. Dat was weer een hele grote stap in de goede richting. Maar toen raakte ik aan het eind van de trainingsstage licht geblesseerd, waardoor ik niet mee kon naar de World Relays.’ Daarna werkte ze veel met haar fysio en bedacht ze zelf haar loopschema’s. Dankzij op gevoel trainen kon ze er bij de Trackmeeting in Utrecht begin van de maand nog een 11.49 seconden uitschudden. Verre van haar persoonlijk record van 11.10, maar zondag 7 juli bleek het genoeg voor deelname aan haar vierde Olympische Spelen. ‘Ik werd die dag gebeld door de bondscoach’, vervolgt Samuel. ‘Ik had al een vermoeden. Het zit al die dagen in je hoofd, maar de trainingen gingen nog niet zo soepel. Het deed zeker wel iets speciaals met me toen ik hoorde dat ik het voor de vierde keer gehaald had. Je hebt al die jonge meiden die hard lopen en je wil er weer bij horen, maar je moet je telkens bewijzen. Ik was wel heel blij toen ik vorige week de olympische kleding en koffer kon ophalen op Papendal. Toen besefte ik het nog meer: o ja, wauw, het is me weer gelukt. Het is niet niks.’
De Hardloopnetwerk Nieuwsbrief lezen? Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox.
Haar mooiste Spelen waren met verve die in Londen in 2012. ‘Ik weet nog goed dat het een soort rollercoaster was, want ik was net senior. Er kwam zoveel op me af dat ik bijna niet stil kon staan bij wat je nou precies voelde. Maar alles daar was zo goed geregeld. Het stadion was prachtig. Engels publiek is sowieso geweldig. Alles bij elkaar was zo overweldigend. Dat de Spelen in 2016 in Brazilië waren vond ik vet, maar het publiek en de organisatie was iets minder. De Spelen in Tokio in 2021 verliepen erg teleurstellend door het missen van familie op de tribune en ik raakte twee dagen voor de 200 meter geblesseerd. Uiteindelijk viel mijn hele droom in duigen. Ik heb niet mee kunnen doen, dus geen toernooi dat ik graag wil onthouden.’
Eigen coach
Jamile Samuel besloot een jaar geleden de opleiding tot personal trainer te volgen en geeft twee keer per week een uur Hyroxtraining. Financieel niet per se nodig, want haar contract bij Nike loopt eind van het jaar af en misschien volgt nog een jaar. Daarnaast heeft Samuel sinds 2011 de A-status van NOC*NSF, goed voor een vast bedrag per jaar. Maar het bevredigde haar iets naast de sport te hebben, voor alvast een aanstaande nieuwe fase. ‘Ik heb heel veel interesses, wat scheelt in het bedenken van je toekomst. Ik merk dat ik tijdens het trainen geven veel weten door m’n lange topsportcarrière. Ik kan m’n ei kwijt in het adviseren van hardlopers, vind het superleuk en het geeft voldoening dat mensen het ook leuk vinden door mij gecoacht te worden.’ Zelf is ze momenteel eigen coach. Tot een week voor de NK trainde Samuel nog bij Sven Ootjers in Heiloo, ook de coach van onder andere Lisanne en Laura de Witte en Timme Koster. Maar door het gebrek aan trainingsgenoten volgens haar schema besloot ze in Amsterdam te gaan trainen, waar ze nog steeds lid is van Phanos. Haar eigen ding, maar sprints combineert ze vaker met atleten van het Wolfpack Track Team onder leiding van Urta Rozenstruik. ‘Ze is niet mijn trainster, maar helpt me. Sven en ik spreken elkaar nog, ik ben nog niet echt weg, maar het is erg druk richting de Olympische Spelen. Het is best wel normaal dat je elkaar zo goed als niet spreekt. Hij is veel bezig met Lisanne, die ook in Parijs meedoet, dus we hebben besloten elkaar na het seizoen weer te spreken.’
Lees ook: Nog een maand mag Andy Houtkamp atletiekcommentaar geven, maar de sport missen? ‘Niet erg denk ik’
Levensfase
Voor de sprintster is het niet ondenkbaar dat ze komende maand in Parijs de eerste Nederlandse olympische medaille op de 4×100 meter haalt. ‘Alles is mogelijk met de estafette. Als we ervoor zorgen dat we in onze best mogelijke vorm in de finale in Parijs staan, dan kunnen we wel iets moois gaan doen. Een nieuw Nederlands record zou het allermooiste zijn. Dat zou tof zijn, want ik heb het al meerdere keren meegemaakt. Ik denk er weleens over na en ik denk dat het huidige team zeker de potentie heeft. We hebben nog best wat punten die nog niet super gaan. Met een record is een medaille mogelijk.’ Samuel zit ‘nog lang niet’ aan haar beste vorm ooit, die ze in 2018 bereikte, met EK-brons op de 200 meter en zilver op de 4×100 meter. ‘De vorm is wel goed, maar PR-goed wil ik niet zeggen.’
‘Ik denk dat die de komende twee weken nog heel veel beter kan worden. Kijkend naar hoe weinig ik heb getraind en mijn verbeterde belastbaarheid. Wat de belangrijkste voorwaarde voor haar is om het topsportleven nog een jaar vol te houden? ‘Natuurlijk het salaris. Als ik het goed wil doen, zoals ik het de afgelopen zestien jaar in het oranje heb gedaan, dan is het belangrijk dat je je inkomen behoudt. Anders moet je gaan werken en dan wordt het heel erg lastig om het sprinten met zoveel plezier te kunnen doen. Als m’n salaris zou wegvallen en ik moet werken, kan ik niet meer voldoende uitrusten na een training. Ik ben 32, dus denk soms ook wel aan een nieuwe levensfase. Hoe ouder je wordt, hoe minder makkelijk je herstelt van een blessure. Dat maakt het minder leuk. Ik denk wat vaker: wat wil ik nog meer? Aan een einddatum binnen de topsport denk ik wel, maar het ligt nog open. Als m’n lichaam het toelaat, zie je me volgend jaar nog op de WK.’
Wat betekenen supplementen voor je?
‘Voor mij zijn supplementen heel belangrijk omdat ze mij door het seizoen fit en sterk houden. Ik probeer altijd het maximale eruit te halen en supplementen vullen mijn dagelijkse voeding mooi aan.’
Welke supplementen gebruik je?
‘Ik gebruik mijn supplementen bijna elke dag. Vegan eiwitten, vitamine C, vitamine D, multivitamine, probioticum, collageen, zink en magnesium.’
Samenwerking: Jamile Samuel gebruikt de supplementen van onze vrienden van Virtuoos. Met de kortingscode naardevaantjes25 krijg je 25% korting op, onder andere de favoriete supplementen van Jamile, maar ook de rest van het Virtuoos assortiment en alle sportvoeding van Maurten (geldig t/m 1 augustus 2024). Ga dus naar Virtuoos.com!
Foto’s: Erik van Leeuwen, Bjorn Parée & eigen bezit
- De favoriete alternatieve trainingen van Niels Esmeijer
- Deze 10-kilometerwedstrijden mag je niet missen deze winter
- Rising Star: Jochem Wiersma
- Kiplimo verpulvert eigen wereldrecord in Zevenheuvelenloop
- Doe de test: welke supplementen kunnen jou helpen?