hardloopnetwerk

Tijdens de Berlijn Marathon liep de Zwitser Tadesse Abraham 2:05:10. Hij verbrak met deze tijd niet alleen zijn eigen persoonlijke record, maar ook het wereldrecord bij de masters en het Zwiters record op de marathon. Bovendien plaatste hij zich voor zijn derde Olympische Spelen, volgend jaar in Parijs. In 2009 liep Abraham al zijn eerste marathon, 14 jaar later lukt het hem, op 41 jarige leeftijd, nog steeds om zichzelf te verbreken. We spraken Tadesse tijdens het ON Mokum Marathon Madness festival in Amsterdam en vroegen hem hoe het kan dat hij beter dan ooit is.

Tadesse Abraham groeide op in de binnenlanden van Eritrea, in het dorpje Asmara, 2400 meter boven zeeniveau. Toen hij 15 jaar was ging zijn wielrenfiets tijdens een ongeluk kapot. Er was geen geld voor een nieuwe en vanaf toen moest hij dagelijks 20 kilometer naar school hardlopen. Hij kwam er al snel achter dat hij aanleg had voor hardlopen. In 2004, na de Wereldkampioenschappen cross in Brussel, is hij naar Zwitserland gegaan. Direct na deze wedstrijd vluchtte Abraham, toen 21 jaar, naar Genève, Zwitserland, waar hij aankwam als vluchteling die asiel zocht. Politieke problemen in Eritrea dwongen hem om het land definitief te verlaten in de hoop op een beter leven. Hij koos voor Zwitserland vanwege zijn neutraliteit. Hij duurde nog tot 2014 voordat hij eindelijk het Zwitserse paspoort kreeg. Nog steeds woont hij in Genève, inmiddels met zijn vrouw en zijn zoon (12).

Één van Tadesse zijn grootste successen haalde hij in Amsterdam. In 2016 werd hij Europees kampioen op de halve marathon. In dat zelfde jaar werd hij zevende op de Olympische marathon van Rio de Janeiro. Hij ging ook naar de Olympische Spelen van Tokio (2021) maar kon daar de marathon niet uitlopen. In Berlijn, afgelopen september, liep hij zijn snelste marathon tot dusver. Hij finishte in een nieuw Zwitsers en wereldrecord bij de masters (40+) in 2:05:10.

Hoe voel je je na Berlijn?

‘Ik voel me goed, ben goed hersteld. Het helpt ook dat het erg goed ging, want als je blij bent voel je de pijn minder. Niet dat ik nu klaar ben om te racen, maar ben wel om weer te trainen. Mentaal en fysiek heb ik altijd even nodig om weer te herstellen. Na de Berlijn Marathon ben ik na drie weken weer gestart met serieus trainen.’

Je gaf voor de marathon al aan dat je er veel vertrouwen in had, je geloofde in een goede tijd. Wat gaf je dat vertrouwen?

‘In training voelde ik me al goed. Ik merk het ook altijd aan ‘hoe moe’ ik ben na een lange of zware training. Of hoe soepel het gaat tijdens een easy run. Daarnaast vergelijk ik de voorbeireidng ook altijd met eerdere voorbereidingen. Ik train in de groep van Renato Canova, en loop veel met jongens die al 2:04 en 2:05 hebben gelopen op de marathon. Je kon me tijdens key sessions met hun meten, ook dat gaf vertrouwen.’

‘Het is soms heftig, een marathonvoorbereiding duurt maanden. Om een goede voorbereiding te verzilveren met een toptijd moet de marathondag niet okay zijn, maar perfect.’

Heb je een vaste ‘key session’ die je eigenlijk altijd doet in je voorbereiding?

‘Zeker. voor mij is dat 5x 5 kilometer met 1 kilometer rust (3.30 a 3.45). Dat doe ik dan in ongeveer marathontempo. Deze keer deed ik het in dire minuten per kilometer, in de wedstrijd ging het wel ietsje harder, maar op hoogte was dit gewoon een hele goede trainning voor me. Daarna wist ik, ik ben er klaar voor. Dit was drie weken voor Berlijn.’ (bekijk de video van deze training gemaakt door Sweat Elite onderen aan dit artikel.)

Je bent nu 41 jaar en hebt al een lange carrière achter de rug. Hoe kan het dat je als 40-plusser toch op je allerbest bent?

‘Ik denk dat het vooral gaat om geloof in jezelf. Alleen journalisten zoals jij zeggen voortdurend dat ik 40 plus ben, ik ben er zelf niet mee bezig. Als ik train of wedstrijden loop denk ik niet aan mijn leeftijd, ik denk vooral ‘hoe kan ik mezelf verbeteren?’ en ‘wat moet en kan ik nog beter doen?’ Ik geloof er nog steeds in dat dit kan. Als ik consistent en goed blijven trainen kan ik nog steeds vooruit gaan.

Hebben schoenen met een carbonplaat een positieve invloed op je je lange carrière?

‘Zeker! De schoenen van vroeger, zeg 10 jaar geleden, waren toen perfect. Maar de impact op de spieren was veel heftiger. Dat merkte is vooral in het herstel na een ware training of wedstrijd, dat duurde veel langer. De technologie is nu zoveel beter, carbon en foam brengen minder schade aan je spieren. Twee dagen na een zware training kun ik alweer trainen, ben ik hersteld. Dus schoenen met een carbonplaat erin hebben de limieten in voor de hoeveelheid trainen verschoven. Hersteltijd is zoveel korter geworden. Ga maar eens kijken bij de finish van een marathon. Vroeger zag je iedereen wegstrompelen, nu zie je veel meer lopers hun goede tijd uitgebreid vieren, ze zien er veel energieker uit.’

Lees ook: De beste hardloopschoenen met een carbonplaat getest

Je hebt je nu geplaatst voor je derde Olympische Spelen, hoe ziet jouw jaar eruit?

‘We zijn 2024 nu aan het plannen. De kans is groot dat ik nog een marathon in het voorjaar ga lopen. Ik denk dat het nog harder kan dan in Berlijn. In juni loop ik de halve marathon tijdens de Europese kampioenschappen, daarna dus de Olympische marathon in Parijs. Het wordt een mooi en belangrijk jaar voor me. Het is mogelijk om nog sneller te gaan dan mijn 2:05. Mijn trainingsprogramma blijft in basis gewoon hetzelfde. Voor Barcelona Marathon (voorjaar 2023) was ik eigenlijk beter dan in Berlijn. Maar ik werd vlak voor de marathon ziek en kon toen niet laten zien hoe goed ik was. In de voorbereiding naar Berlijn hadden we veel slecht weer in Kenia, waardoor ik veel snelheidstraingen op de baan heb gemist. Dat is juist wat ik nodig heb. De aankomende winter op hoogte in Kenia (Iten) ga ik weer meer snelheid doen en kan ik in het voorjaar sneller lopen dan in Berlijn.’

Is de Olympische Marathon in Parijs je laatste wedstrijd?

‘Wie weet, ik ben er nu niet mee bezig. Alles is gericht op Parijs. Daarna zie ik wel. Misschien ben ik nog wel beter dan nu en komt er weer iets moois op mijn pad. Als ik toch 2:04 loop, weer sneller en ik ik kan de samenwerking met mijn partners (zoals ON) weer verlengen, waarom zou ik dat dan niet doen? We weten niet wat er morgen komt. Voor nu alles is duidelijk tot Parijs, dat is belangrijkste.’

Hier vind je de Marathonkalender van 2024

Personalia

Naam: Tadesse Abraham (41)
Geboren in: Eritrea
Getrouwd met Senait en zoon Elod (2011)
Nationaliteit: Zwitsers (sinds 2014)
PR halve marathon: 59:35 (Kopenhagen, 2022, wereldrecord 40+)
PR marathon: 2:05:10 (Berlijn 2023, wereldrecord 40+, Zwitsers record)
Sponsor: ON Running
Trainer: Renato Canova
Belangrijkste prestaties: Europees kampioen (Amsterdam 2016, halve marathon), 2x deelname Olympische Spelen (2016, 2021), 3x winnaar Marathon van Zurich (2009, 2013, 2022)

Lees ook: Loopjongens – De Carbonrevolutie

Trainingsvideo Tadesse Abraham en Amanal Petros

Bekijk hieronder de video die Sweat Elite maakte van Tadesse Abraham en de Duitser Amanal Petros, beide trainend in de groep van Renato Canova, in voorbereiding op de Berlin Marathon van 2023. Beiden liepen in Berlijn trouwens een persoonlijk én nationaal record. Petros verbeterde zijn persoonlijk record van 2:06:27 naar 2:04:58, Abraham van 2:06:38 naar 2:05:10. De training in deze video is 5 keer 5 kilometer op marathonsnelheid met 1 kilometer pauze.

• Groei voor alle Nederlandse marathons in 2024
• 21 atleten in oranje naar EK cross in Antalya (+ toelichting & meer info)
• Schaatsster Marijke Groenewoud: ‘Ik zou de Amsterdam Marathon wel willen lopen’
• Belangrijkste uitslagen & interviews Warandeloop 2024
• Onze 42 favoriete hardloopboeken

De Duitse Gesa Krause (31) is één van ’s werelds beste steeplechasers. Ze won bronzen medailles bij zowel de wereldkampioenschappen van 2015 als 2019, en vertegenwoordigde Duitsland op de Olympische Spelen van 2012, 2016 en 2021. Daarnaast is ze met een tijd 9:03.30 is het bezit van het Duits record in liep ze in 2019 een wereldrecord op de 2000 meter steeplechase (5:52.80). In mei 2023 werd ze moeder van dochter Lola, en heeft ze een nieuwe uitdaging: plaatsing voor haar vierde Olympische Spelen. Op uitnodiging van PUMA waren we aanwezig bij de Marathon van Keulen waar we spraken met PUMA atlete Gesa aan de vooravond van haar halve marathon daar.

Naast haar indrukwekkende palmares (we vermelden in de intro nog niet eens haar twee Europese titels op de steeplechase) is Gesa Krause ook bekend omdat ze wedstrijden liep tijdens haar zwangerschap. Ze kreeg daar heel veel leuke reacties op, maar ook mensen die haar met goedbedoelde adviezen herhaaldelijk op de risico’s wezen of (vooral online) zeiden dat het niet goed voor de baby zou zijn. Krause zegt zelf over deze periode: ‘Ik was zwanger, niet ziek. Ik hou erg veel van hardlopen en ik geloof dat er een manier is om hardlopen en zwangerschap te combineren.’

Ze snapt de reacties deels wel. ‘Ik liep een vijf kilometer in 17:31 (zie foto), een indrukwekkende tijd voor veel lopers, laat staan voor iemand die vijf maanden zwanger is. Maar ik ging niet voluit, het is ook ruim twee minuten langzamer dan mijn persoonlijk record, dat vergeten mensen. Er waren ook heel veel leuke reacties hoor, ik werd vijf kilometer lang keihard aangemoedigd en zoveel mensen wilde een foto met me maken na de finish.’

Dromen van vierde Olympische Spelen

Het was altijd al Krause’s droom om een baby te krijgen tijdens haar hardloopcarrière. Ze had het daar ook over met de vrouw van haar coach (Wolfgang Heinig), Kathrin Dörre-Heinig en een Duitse marathonloopster. Kathrin liep haar snelste tijden na haar zwangerschap. Daarnaast ziet Gesa het als een voordeel dat haar coach ervaring heeft met het maken van een programma voor iemand die terug komt na een bevalling. ‘Verder doe ik gewoon heel veel op gevoel, je lichaam geeft wel aan wat wel en niet goed is.’

‘Tuurlijk is het niet zeker dat ik me plaats voor de Olympische Spelen, maar het gaat nu heel goed. Het duurt nog tot mei 2024 voor ik met het lopen van wedstrijden start, dus heb nog alle tijd om me rustig voor te bereiden en de belasting om mijn lichaam rustig op te bouwen. Qua kilometers in de week zit ik alweer bijna op mijn oude niveau. Wel doe ik nu nog weinig snelheid en verzurende trainingen en ook het trainen met hordes heb ik nog niet gedaan.’

Voorbeelden zijn er (te) weinig

Helaas zijn er nog (te) weinig voorbeelden van vrouwen die na hun zwangerschap weer terugkomen op topniveau. Je hebt een aantal Australische top marathonloopsters en Faith Kipyegon, maar dit zijn uitzonderingen. Dat is ook één van de redenen dat Krause op haar Instagram account veel deelt over haar dochter en de combinatie met haar topsportleven. ‘Zo hoop ik dat mijn verhaal anderen kan inspireren, zeker voor meiden die twijfelen om ook deze weg te bewandelen. Daarnaast is het voor mij heel belangrijk om transparant te zijn, eerlijk te zijn, om mensen ook te vertellen: Hé, zo doe ik dit. Het is niet altijd alleen maar leuk en goed, er zijn ook moeilijkere periodes’.

Tijdens de zwangerschap wilde Krause vooral zo fit mogelijk blijven en haar uithoudingsvermogen te behouden. Krause: ‘Het is een uitdaging, maar één van de mooiste uit mijn leven. De eerste vijf maanden van mijn zwangerschap deed ik eigenlijk alles normaal. Daarna werd ik zwaarder en werd het wat lastiger en moest ik wat aanpassingen doen. Geen intervallen meer en ik liep nog maar twee keer per week hard. De rest van de trainingen waren alternatief of gewoon wandelen. Maar ik wilde wel zo zo lang mogelijk actief zijn, wat ik dan precies deed maakte me niet uit. Wandelen, aqua jogging, pilates, elliptigal, oefeningen (zoals deze heupoefeningen) en zwemmen gingen eigenlijk allemaal prima. Maar fietsen lukte me bijvoorbeeld niet, mijn buik was gewoon te groot, mijn knieën kwamen tijdens het fietsen tegen mijn buik. Iedereen moet dus gewoon doen wat wel lukt en goed voelt.’

Lees ook: Dit zijn de beste PUMA schoenen voor jou

‘Als ik langer dan een half uur ging hardlopen ging het pijn doen aan mijn voeten. Dus deed ik niet langer dan 6 a 7 kilometer, eigenlijk nog tot het einde van mijn zwangerschap. Trainen gaf mijn dag ook structuur en een doel. Het was al jaren mijn baan. Ik had nu tijd zat en wilde elke dag een (kleine) work-out doen. Rustig maar wel gewoon een uurtje. Is ook goed voor de baby in plaats van alleen maar op de bank liggen.’ Tuurlijk had Gesa wat meer rustdagen dan normaal, zeker in de periode dat ze misselijk was. Maar lopen, bewegen en actief oefeningen doen heeft haar zeker geholpen om fit uit haar zwangerschap te komen. Haar Olympische droom was een goede motivator.

Van droom naar realistisch plan

Vlak na de zwangerschap (twee weken!) trok Krause haar loopschoenen alweer aan. Na zwangerschap is de kans op blessures groter, zeker als je borstvoeding geeft. ‘Mijn lichaam voelt niet anders nu, ook al geef ik geef nog steeds borstvoeding. Ik hoor veel over het gevaar op blessures en ben daar alert op. Ik doe veel testen (bijvoorbeeld mijn botdichtheid, maar mijn lichaam voelt goed.’

Ze heeft nog ruimschoots de tijd om haar ticket voor de Olympische Spelen van Parijs 2024 binnen te halen. Deze winter gaat haar dochter gewoon mee op trainingskampen naar Kenia (december) en Zuid Afrika (januari). ‘Anders zou ik haar teveel missen en zou ik het moeilijk vinden te schipperen tussen een goede moeder zijn en een topatleet. Ik train drie uur per dag, dus met Lola erbij is het prima te combineren. Mijn vriend of oppas gaat mee, zodat ik wel gewoon goed mijn trainingen kan doen en kan rusten.’

Kwalificeren is inmiddels geen droom meer, maar een realistisch plan. ‘Op de 3000 meter steeple is de limiet 9:23, mijn persoonlijk record is 9.03, dus ik heb normaal gesproken voldoende marge. Wel heb ik een jaar niet geracet, dus ik moet er vast weer even inkomen. Maar ik kan dit, heb vaker opgebouwd en gepiekt op weg naar een toernooi. Als ik niet zou denken dat dit zou lukken, dan was ik er niet voor gegaan. Je moet meer plannen, het is soms een uitdaging, maar niet onmogelijk.’

Als het haar lukt zich te kwalificeren, wordt ze de eerste vrouwelijke steeplechaser die zich kwalificeert voor vier Olympische Spelen. ‘En als ik daar ben? Ja, dan wil ik ook de finale halen. En ja, een top 8 of zelfs een medaille was altijd een droom.’

NOTE: De dag na ons gesprek liep Krause de halve marathon in Keulen in een voor haar doen rustig tempo. Ze finishte in 1:18:41 en werd vierde. ‘Mooi om weer aan de start te staan, ik was pacemaker voor mijn trainingsgenootje Lisa Oed‘.
Gesa liep de halve marathon op de PUMA Nitro Deviate Elite 2.

Profiel

Hoofdfoto: Norbert Wilhelm

View this post on Instagram

A post shared by Ramona Richter (@ramona_richter_official)

• Groei voor alle Nederlandse marathons in 2024
• 21 atleten in oranje naar EK cross in Antalya (+ toelichting & meer info)
• Schaatsster Marijke Groenewoud: ‘Ik zou de Amsterdam Marathon wel willen lopen’
• Belangrijkste uitslagen & interviews Warandeloop 2024
• Onze 42 favoriete hardloopboeken

In deze derde briefwisseling bespreken ‘Loopjongens’ Olivier Heimel en Imo Muller de ontwikkeling van de hardloopschoenen met een carbonplaat. Ze hadden, zonder dat ze het wisten, als één van de eersten de schoenen in handen, maar wisten toen niet wat we nu weten. Hieronder lees je hun briefwisseling over de carbonrevolutie in de hardloopwereld. Is de sport verpest, of heeft hij juist een nieuwe impuls gekregen?

Imo!

Ik ben niet zo van de brutale vragen, maar eind 2015 stelde ik er één. We waren samen in New York, bij de Runner’s World Shoe Summit. Ieder jaar trokken alle grote hardloopmerken daar aan ons voorbij met hun nieuwe collecties en een gelikt marketingverhaal. Terwijl de ontwerpers over hun nieuwste topmodel vertelden, ging er dan een testexemplaar door de zaal dat we allemaal even dubbel vouwden om de stijfheid te testen. Of – in mijn geval – gewoon om interessant te doen.

Interessant doen, dat konden die delegaties ook natuurlijk. Elke nieuwe schoen was snel, licht en innovatief. Toen de mensen van Nike óók dat platgetreden pad betraden, stak ik zomaar eens mijn vinger op: ‘De schoen ziet er fantastisch uit, maar toen de Keniaan Eliud Kipchoge onlangs de Berlijn marathon won, liep hij een groot deel van de wedstrijd met zijn zolen uit zijn schoenen (bekijk hier de video). Zegt dat niet dat het helemaal niets uitmaakt, zo’n schoen? Dat het uiteindelijk gaat om de atleet?’ (Ik weet het, niemand zegt nu meer ‘de Keniaan Eliud Kipchoge’, maar het was 2015: Kipchoge was nog gewoon een goede marathonloper die net, ondanks die flapperende zolen, de marathon van Berlijn had gewonnen in een persoonlijk record van 2.04.00.)

De meneer van Nike knikte vriendelijk. Hij zei zoiets als ‘Eliud Kipchoge is een groot atleet en een bijzonder mens. Hij heeft zich niet bij ons beklaagd over de schoenen.’ Maar wat ik me vooral herinner: dat hij geen moment van zijn stuk gebracht was door mijn commentaar. Hij wist iets, zo weet ik nu, wat ik niet wist namelijk. Dat die schoenen die hij nu presenteerde inderdaad niet zo indrukwekkend waren. Dat die wonderschoenen die hij over een half jaar zou presenteren, de enkelhoge Nike LunarEpic, dat óók niet zouden zijn. Maar dat de schoen waar hij helemaal niets over zei, de schoen die net in Berlijn uit elkaar was gevallen (de schoen waarmee ik zo triomfantelijk mijn schoenengelijk had gehaald) de hardloopwereld wél voor altijd zou veranderen.

Want hoewel Kipchoge zijn marathons officieel steeds op de Nike Zoom Streak liep (zie dit lijstje), had hij in de marathons van Londen (2015) en Berlijn (2015) in werkelijkheid waarschijnlijk al een prototype van Nike’s eerste carbonschoen aan: de Vaporfly 4%. In 2016 zou hij dat in Londen weer doen. Op de Spelen van 2016 in Rio won hij zelfs olympisch marathongoud op een voorloper van de Vaporfly. Nog opvallender: de zilveren en bronzen medaillewinnaars bij de mannen (Feyisa Lilesa en Galen Rupp) droegen ‘m ook, al waren die schoenen dus ook allemaal vermomd (en geverfd) als de Zoom Streak.

Pas in het voorjaar van 2017, bij de eerste ‘Breaking 2’ poging van Kipchoge in Monza, zou Nike de schoen officieel presenteren. De rest is geschiedenis. Want ja, een carbonschoen bléék ook sneller. Ik appte het jou en onze schoenenvriend Tim Baks al na mijn eerste testloopje, de dag voor de Zevenheuvelenloop in 2017. Ik wilde 5 kilometer loslopen, trok die nieuwe schoenen aan en liep op m’n dooie gemak in 3.47 per kilometer. Gemiddelde hartslag: 136. En als ik niet zo opgewonden was geweest over die wondersloffen, was die nóg lager geweest. (Ja, ik heb de Stravapost nog. Anders wist ik dit ook niet meer allemaal zo precies.)

Ik was bekeerd, denk ik. Toen we voor het eerst opschreven dat er nu toch echt een schoen was die het stempel ‘snel’ mocht voeren, ontving ik nog wel eens een mailtje. Dat het een schande was dat we meegingen in het marketingverhaal van een merk. Na een groot onderzoek van de New York Times, die 500 duizend Stravaposts analyseerde, verstomde die kritiek langzaam, hoewel ik heus nog wel eens op een feestje hoorde dat schoenen niet snel kunnen zijn (‘Zonder voeten in die schoenen staan schoenen gewoon stil!’). Andere kritiek was er wel natuurlijk: dat die schoenen wél werkten namelijk. Dat de dragers ‘Vaporcheats’ zouden zijn en dat de sport zo voor altijd werd verpest.

Wat vind jij, Imo? Is de sport verpest, of heeft hij juist een nieuwe impuls gekregen? En zijn er ‘superresponders’ die anders nooit boven waren komen drijven of is er weer gewoon een gelijk speelveld voor iedereen?

Groet!
Olivier

Lees ook: De strijd om de snelste superschoen: Adidas sloeg in Berlijn toe, Nike antwoordt in Chicago

Olivier!

Dank voor je brief! Heerlijk onderwerp, schoenen met een carbonplaat in de zool. Het is één van mijn favoriete onderwerpen. En ik ben niet de enige; artikelen over dit onderwerp of reviews van nieuwe varianten worden altijd duizenden keren gelezen. Daarnaast bevind ik me in de gelukkige positie dat ik inmiddels bijna alle modellen van verschillende merken heb mogen testen.

Maar dan je vraag, of ik een voor- of tegenstander van de carbonrevolutie ben. Daar kan ik duidelijk in zijn. JA, ik ben een voorstander. Het is goed voor de sport én het is goed voor je benen. Er wordt harder gelopen, dus er is meer aandacht voor de sport. En de schoenen zorgen voor een kleinere kans op blessures en de hersteltijd na een marathon is korter. Door dat laatste zien we de wereldtoppers bijvoorbeeld meer in actie, een ander pluspunt dus.

Ik word gek van die zeurende mensen dat het ‘niet eerlijk’ is, onzin, volgens mij is er geen sport zo eerlijk als hardlopen. Voor deze schoenen, maar ook over 15 jaar als er een nieuwe innovatie in het hardlopen zijn intrede doet. Train je veel en blijf je heel, dan ga je harder lopen. En de winnaar van elke wedstrijd is doorgaans ook echt de beste die dag.

Hoe anders is dat bijvoorbeeld bij het wielrennen. Begrijp me niet verkeerd, ik kan uren kijken naar een wielerwedstrijd, naar het tactische spel of hoe het peloton zijn goedkeuring geeft dat de mindere goden die dag vooruit mogen blijven. Prachtig, maar niet eerlijk. Zo vind ik het niet uit te leggen dat Sepp Kuss, van Jumbo Visma, na drie weken door Spanje fietsen de Vuelta wint. Iedereen ziet en weet dat hij niet de sterkste was. Lopen is wat dat betreft eerlijker, minder verrassingen, dat wel.

Dan de discussie over de steeds snellere tijden en vooral dat het te veel over tijden en schoenen gaat in plaats van over de atleten. Alweer oneens. Zou de marathon net zo populair zijn als Kipchoge niet onder de 2 uur had gelopen in Wenen (op en mede door die superschoenen)? En de wereldrecords die onlangs in Berlijn (Tigst Assefa bij de dames) en in Chicago (Kelvin Kiptum bij de mannen) zorgen (al)weer voor een golf aan publiciteit en heel veel kijkers langs het parcours en voor de tv.

Dan komen we nu op een ander belangrijk punt, maar dit staat denk ik los van de schoen: STRIJD. Hier hebben we het eerder over gehad. We willen strijd zien, ik ook, het liefst zo vaak mogelijk. Waarom moeten we nog tot de Spelen wachten tot de oude en de nieuwe wereldrecordhouders elkaar treffen op een marathon. Hadden Kipchoge en Kiptum, de twee snelste marathonlopers van het afgelopen jaar, elkaar niet in Berlijn of Chicago moeten uitdagen? Dat dit zo weinig gebeurt, is zonde, maar staat los van de carbonrevolutie.

Dan die Shoe Summits in New York waar je het over hebt. Die vond ik altijd prachtig. Je zag als één van de eerste ter wereld de allernieuwste schoenen. Zo was ik het jaar na jouw brutale vraag weer in New York. Ik kreeg toen, nadat ik een geheimhoudingsverklaring had getekend, de eerste versie van de Vapors in mijn handen. Had ik toen door dat die schoen een revolutie zou gaan veroorzaken? Nee, ik had geen flauw idee. Ik vond de zool overdreven dik en oogde daardoor instabiel. In die tijd liep ik mijn eigen marathons op schoenen met een zo dun mogelijke en harde zool, het contrast was groot. Mijn eigen marathonrecord stamt nog altijd uit 2015 trouwens, voor mij kwam de revolutie dus eigenlijk een jaar te laat. Of ik ben gewoon, zoals je schrijft, geen ‘superresponder’.

Hoe snel de schoenen ook zijn, het is nog steeds de atleet die erop moet lopen. Die atleet heeft maanden getraind voor die ene dag waarop alles perfect moet gaan. En ja, die schoenen hebben impact op de tijd, maar zonder trainen, slapen en goed eten loop je niet vooraan, laat staan een wereldrecord. Daarnaast is er nu zo’n groot aanbod van carbonknallers dat er voor iedereen wel iets tussen zit. De één zal meer voordeel hebben van die carbonplaat dan een ander. Maar dat maakt het niet oneerlijk. Want ook niet iedereen kan dezelfde trainingsintensiteit aan, dezelfde hoeveel koolhydraten innemen tijdens een marathon, of misschien wel het meest cruciaal, heeft dezelfde hoeveelheid talent. Als dat de maatstaf is, dan is het nooit eerlijk geweest. Het speelveld is dus gelijk aan die van eerdere periodes, maar wel één waar iedereen harder loopt dan vroeger.

Groet!
Imo

Ps. Ik heb Strava er ook even bijgepakt, ik liep op 16 november 2017 voor het eerst op schoenen met een carbonplaat.

Lees ook: De beste schoenen met een carbonplaat getest

Eerder verschenen in de rubriek Loopjongens

• Voer voor Netflix
• Tijden als barrière

Olivier Heimel is middellange afstand atleet en Chef Sport van Brabants Dagblad, Eindhovens Dagblad & BN DeStem. Voorheen was hij 13 jaar hoofdredacteur van onder andere Runner’s World. Imo Muller is marathonloper en oprichter van Sportmarketing Bureau 165 Beats. Verder is hij host van de podcast ‘Naar de Vaantjes’, organiseert hij de BIG10 & Run & Roast en eigenaar van Hardloopnetwerk. Foto: Barbara Kerkhof

–

• Groei voor alle Nederlandse marathons in 2024
• 21 atleten in oranje naar EK cross in Antalya (+ toelichting & meer info)
• Schaatsster Marijke Groenewoud: ‘Ik zou de Amsterdam Marathon wel willen lopen’
• Belangrijkste uitslagen & interviews Warandeloop 2024
• Onze 42 favoriete hardloopboeken

View this post on Instagram

A post shared by Hardloopnetwerk (@hardloopnetwerk)

Tijdens de 47^e editie van de TCS Amsterdam Marathon stond er een sterk Nederlands marathonveld aan de start. Sportorganisatie Le Champion had met Khalid Choukoud een absolute topper vastgelegd voor de World Athletics Platinum Label-wedstrijd. Met het legendarische Olympisch Stadion als decor, stond hij op zondag 15 oktober met Richard Douma, Roy Hoornweg, Luuk Maas, Ronald Schröer, Anne Luijten en Jill Holterman aan de start. Ook het internationale deelnemersveld was indrukwekkend. Lees in dit artikel hoe het Choukoud, Holterman en Luijten en andere Nederlanders verging.

Luijten stunt met Olympische limiet, Choukoud loopt persoonlijk record

Anne Luijten loopt onder zware omstandigheden, regen en wind, een geweldige marathon en finisht in 2:26:36. Dit is 15 seconden onder de Olympische limiet en ze plaatst zich dus voor de Olympische Spelen in Parijs. ‘Twee weken geleden was het best wel spannend. Ik kreeg een pijntje in mijn knie en kreeg vervolgens keelpijn. Gelukkig was de verkoudheid weg tijdens de race en ook mijn knie voelde ik niet. De hazen deden geweldig werk vanochtend. Op de terugweg langs de Amstel kregen we te maken met regen en tegenwind, toen was het zwaar. Ik ging vervolgens in een soort koker en dacht: gewoon blijven volgen. Ik hoorde dat we onder de limiet liepen en bij de finish was dat ook nog zo. Bij de vorige twee marathons kon ik meer van het publiek genieten.’ Dat Luijten in augustus 2024 start tijdens de Olympische marathon is nog niet zeker. Sifan Hassan is al gekwalificeerd, maar heeft haar plannen nog niet bekend gemaakt. Nienke Brinkman, vandaag niet van de partij door een blessure, en Jill Holterman, na 30 kilometer uitgestapt, zullen ongetwijfeld nog een poging in december of in het voorjaar wagen. Luijten: ‘Als ik het nu mag zeggen, denk ik dat het genoeg is.’ Bregje Smits is met 2:36.31, een persoonlijk record van drie seconden, tweede Nederlandse. Maaike van Gelder loopt een PR als derde Nederlandse, 2:38.18.

Khalid Choukoud loopt een persoonlijk record: 2:08:36. Dit is slechts 26 seconden boven de gestelde limiet van 2:08:10 voor de Olympische Spelen. Tevens bezet hij hiermee de derde plaats op de Nederlandse ranglijst allertijden. ‘Ik zit hier met een ander gevoel dan Anne’, vertelt hij in de persconferentie na afloop. ‘Ik ging voor de limiet, maar aan de andere kant moet ik tevreden zijn. Ik denk dat ik onder goede omstandigheden een minuut harder had kunnen lopen. Ik weet nog dat ik in 2018 wilde stoppen met de marathon en nu, vijf jaar later, loop ik mijn beste marathon. Als ik hersteld ben van deze marathon ga ik kijken of ik een marathon in het voorjaar loop. Ik denk het wel.’ Luuk Maas wordt op plaats zestien de tweede Nederlander in een persoonlijk record van 2:11.47. Lucas Nieuweboer eindigt als negentiende in 2:14.39 en is daarmee derde Nederlander in Amsterdam.

Belet en Belete op eenzame hoogte

De winst in de 47e Amsterdam Marathon is voor Joshua Belet. De Ethiopiër finisht helemaal solo in het Olympisch stadion in 2:04.18. ‘Het was een mooi parcours. Het weer was oké, maar niet perfect.’ Cybrian Kotut is de nummer twee, voor Bethwel Chumba. Meseret Belete, ook uit Ethiopië, wint bij de vrouwen in 2:18.21. Terwijl pas deze week haar deelname aan de Amsterdam Marathon werd toegezegd. Meseret Abebayehu eindigt op plaats twee, voor Dorcas Tuitoek.

Na anderhalf uur begon het wat te regenen en trok de wind wat aan. Halverwege kwam de kopgroep door in 1:02:01 door. De groep met Khalid Choukoud kwam halverwege door in 1:14:19. De damesgroep met Jill Holterman en Anne Luijten kwam door in 1:13:22. De groep met Richard Douma, Roy Hoornweg en Luuk Maas kwam halverwege door in 1:05:40.

Alle uitslagen

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Hardloopnetwerk (@hardloopnetwerk)

Choukoud mikt op de Olympische limiet

De TCS Amsterdam Marathon is al jaren één van de snelste marathons ter wereld. In de ranglijst snelste marathonsteden staat de grootste marathon van Nederland op de vierde plaats. Op 16 en 17 oktober komen er ruim 47.000 mensen, waarvan 20.000 op de marathon, in beweging, een uitverkochte 47e editie.

Khalid Choukoud behaalde al eerder successen in Amsterdam en kijkt uit naar zijn terugkeer, dit wordt al zijn vijfde deelname in Amsterdam: ‘De TCS Amsterdam Marathon is mijn favoriete marathon, ik voel mij er thuis en de magische finish in het Olympisch stadion is fantastisch. Vorig jaar werd ik hier Nederlands Kampioen in een nieuw persoonlijk record van 2:09:34, die tijd hoop ik dit jaar aan te scherpen en ik wil de Olympische limiet lopen (2:08:10). Het parcours is snel en de organisatie heeft er voor gezorgd dat er een ontzettend sterk veld staat. Ik heb erg goed getraind en sta er goed voor. In de voorbereiding heb ik zeven weken in Marokko getraind, expres niet op hoogte deze keer, vooral omdat ik mijn geplande marathonsnelheid wilde trainen, dat is moeilijker op hoogte. De trainingen die me veel vertrouwen gaven zijn de zes keer 3 kilometer op marathonsnelheid en een tempoduurloop van 30 kilometer gemiddeld in 3.18 per kilometer. Ik ben er klaar voor, gewoon keihard lopen en kijk uit naar zondag.’

Naast een verbetering van zijn persoonlijk record, staat voor Choukoud ook de Olympische limiet op het spel. De kwalificatietijd voor de mannen is echter fors aangescherpt tot 2:08:10, ruim drie minuten sneller dan voor de Spelen van Tokio. Amsterdam Marathon heeft het Platinum Label, daarom is het mogelijk om je ook te kwalificeren met plek in de top 5 zondag. Choukoud start in een grote groep en heeft hazen die weggaan om een tijd van 1:04:00 halverwege. Hij loopt zijn marathon zondag op dezelfde schoenen als vorig jaar in Amsterdam, de Nike Alphafly 1. ‘Ik wil me heel graag plaatsen voor mijn tweede Olympische Spelen, ik ben dan 38 jaar, en het zou een prachtige laatste internationaal toernooi voor me zijn.’

Ook Jill Holterman en Anne Luijten gaan weg op Olympische limiet

Bij de dames staat Jill Holterman zondag aan de start. Zij zal een gooi doen naar de Olympische limiet (2:26:50), haar persoonlijk record staat op 2:28:18. Als het lopen van de limiet lukt, dan wordt Parijs haar tweede Olympische marathon. ‘Ik kijk er enorm naar uit om mijn eerste marathon met thuispubliek te lopen. Ik heb de afgelopen maanden er alles aan gedaan om hier zo goed mogelijk aan de start te verschijnen en zal komende zondag een poging wagen voor de Olympische limiet. Ik heb er super veel zin in en hopelijk zullen familie, vrienden en supporters mij dat extra zetje geven’. Jill loopt zondag op het nieuwe prototype van de ASICS Metaspeed Sky+.

Ook Anne Luijten doet zondag een gooi naar de Olympische limiet. Afgelopen april liep ze een dik persoonlijk record (2:30:59) in Rotterdam en werd daarmee Nederlands kampioen 2023 (lees ook: De taperweek van Anne Luijten). Anne vertelt ons, net terug van een parcours inspectie, dat ze goed getraind en kijkt uit naar haar eerste Amsterdam Marathon. ‘Vorige week won ik de Nederlandse titel op de halve marathon. Dat ging goed, maar was ook wel een risico zo twee weken voor de marathon. Daarom gekozen om de wedstrijd in Breda niet voluit te lopen en deze wedstrijd als laatste marathonsessie te plannen, een goeie laatste generale.’ Anne loopt zondag op de Saucony Endorphin Elite.

Voor Jill en Anne zou een tijd binnen de 2:26:50 of een plek in de top 5 kwalificatie voor de Olympische Spelen betekenen. Sifan Hassan heeft zich al geplaatst voor de Olympische Marathon in Parijs.

Lees ook: De beste schoenen met een carbonplaat getest.

UPDATE: Nienke Brinkman meldt zich af wegens blessure

Helaas heeft Nienke Brinkman zich afgemeld voor de TCS Amsterdam Marathon. Na een goede voorbereiding zorgt een blessure dat Nienke niet kan starten zondag. Zelf schrijft Nienke er dit over op haar Instagram account:

‘Na een goede voorbereiding richting TCS Amsterdam Marathon kreeg ik op het laatste moment te maken met een blessure. Ik ben eerder dan gepland naar Nederland gegaan om het samen met het NN Running Team te proberen op te lossen. Ik heb goede progressie gemaakt in het herstel, maar helaas heb ik meer tijd nodig. Daarom heb ik de beslissing genomen om volledig te herstellen voordat ik ga racen en helaas zal ik komende zondag niet aan de start staan ​​in Amsterdam. Ik wens degenen die de TCS Amsterdam marathon lopen het allerbeste voor de race van komende zondag. Het is slechts een hoofdstuk, niet het einde.’

Lees ook: Wat kun je leren van toplopers op de marathon?

Sterke Nederlandse deelnemers

Naast Luijten, Holterman en Choukoud prijken op de Nederlandse startlijst nog een aantal opvallende namen. Richard Douma is de Nederlands recordhouder op 5 en 10 km en kon vorig jaar in Amsterdam lange tijd meekomen met Choukoud, maar moest na 35 km de wedstrijd verlaten. Roy Hoornweg stond eerder dit jaar als derde op het podium van het NK marathon en maakt nu zijn opwachting in Amsterdam. En Luuk Maas maakte dit jaar een droomdebuut in Hamburg, waar hij op de klassieke afstand een tijd van 2:13:35 noteerde. Ronald Schröer liep zijn persoonlijk record in Amsterdam (2021): 2:13.52.

De snelste Nederlandse marathonlopers ooit in Amsterdam waren Abdi Nageeye in een tijd van 2:07:39 (2019) en Lornah Kiplagat in 2:25:52 (2011).

Live op de NOS

De TCS Amsterdam Marathon is zondag 15 oktober live te volgen op NOS en NH/AT5. Om 09.00 uur klinkt het startschot van de elitewedstrijd vanuit het Olympisch Stadion. Vanaf 08.50 uur kan er ingeschakeld worden voor de live-uitzending van NOS op NPO1 of via de NOS-app. De internationale marathon is ook dit jaar weer wereldwijd te volgen met uitzendingen op onder andere Discovery+ en Eurosport. 

Lees ook: 4 tips om te herstellen na een marathon

Internationaal veld

De TCS Amsterdam Marathon heeft op zondag 15 oktober een sterk bezet deelnemersveld. De Ethiopiër Birhanu Legese, die met 2.02.48 de vierde tijd allertijden heeft gelopen, gaat een gooi doen naar het parcoursrecord van 2.03.39. Ook Bernard Koech (2.04.09) en Lemi Berhanu (2.04.33) kiezen voor Amsterdam. Bij de vrouwen aast Degitu Azimeraw op een tweede overwinning én een parcoursrecord. Oud-winnares Azimeraw krijgt onder andere concurrentie van Tiruye Mesfin.

De 28-jarige Birhanu Legese is een marathonloper die op de allertijden ranglijst achter drie absolute legendes staat: Eliud Kipchoge, Kelvin Kiptum, Kenenisa Bekele. De Ethiopiër won de marathon van Tokio in 2019 en 2020. Tijdens de marathon van Berlijn in 2019 finishte hij als tweede in 2.02.48 achter Bekele. Amsterdam wordt de vijfde Platinum Label marathon waarop de marathonloper van start gaat.

Naast Legese zijn er meer kandidaten voor de winst. Zo stond Bernard Koech al eens eerder op het podium in Amsterdam, toen hij in 2021 tweede werd achter Tamirat Tola (de huidig parcoursrecordhouder). Koech noteerde afgelopen april in Hamburg de vierde snelste tijd van dit jaar: 2.04.09. 

Koech neemt in oktober ook zijn trainingspartner Kennedy Kimutai mee naar Amsterdam, waar een interessant debuut van wordt verwacht. Met PR van 58.28 liep hij al eens een zeer sterke halve marathon (Valencia, 2021).

Met verder nog aan de start Lemi Berhanu (2.04.33), Asrar Hiryden (2.04.43), Cybrian Kotut (2.04.47), Barselius Kipyego (2.04.48) en Abdisa Tola (2.05.42), het jongere broertje van Tamirat Tola, belooft het een spannende strijd te worden.

Voor in je agenda: Run & Roast op 6 april 2024 in Utrecht

Al drie edities op rij is het parcoursrecord van de vrouwen aangescherpt. Dat staat nu sinds vorig jaar op naam van de Ethiopische Almaz Ayana met 2.17.20. Degitu Azimeraw heeft warme herinneringen aan haar debuutmarathon in Amsterdam: ze snelde in 2019 naar 2.19.26. Een tijd die ze aangescherpte naar 2.17.58 bij de TCS London Marathon in 2021. Volgende maand keert de 24-jarige loopster weer terug in het wedstrijdcircuit na haar zwangerschap.

Tiruye Mesfin doet met haar beste tijd niet veel onder voor haar landgenote. De Ethiopische liep vorig jaar een sterk debuut van 2.18.47 in Valencia en zou dus zondag 15 oktober ook als eerste vrouw het Olympische Stadion kunnen betreden.

Eén van de redenen dat de snelste wereldtoppers naar Amsterdam afreizen, is omdat de TCS Amsterdam Marathon in het bezit is van het Platinum Label van de internationale atletiekbond World Athletics. Dat betekent dat de marathon garant staat voor een snel parcours, met een goed en strak georganiseerde wedstrijd. Met onder andere Legese, Azimeraw en Koech staan ook atleten aan de start met de hoogste status: een Platinum status van de World Athletics. Hun deelname zorgt niet alleen voor een aantrekkelijke wedstrijd, maar ook voor verdere verduurzaming van het evenement.

Lees ook: De strijd om de allersnelste superschoen

Uitverkochte editie

Inschrijven voor de TCS Amsterdam Marathon is niet meer mogelijk. Begin juli werd de limiet van 45.000 deelnemers vroegtijdig bereikt. Er zijn alleen nog startbewijzen beschikbaar voor de jeugdonderdelen, kijk voor meer informatie op www.tcsamsterdammarathon.nl. De 47^e editie van de TCS Amsterdam Marathon start zondag 15 oktober om 9.00 uur. De elitewedstrijd is vanaf 8.50 uur live te zien bij de NOS. Meer informatie: www.tcsamsterdammarathon.nl.

• Groei voor alle Nederlandse marathons in 2024
• 21 atleten in oranje naar EK cross in Antalya (+ toelichting & meer info)
• Schaatsster Marijke Groenewoud: ‘Ik zou de Amsterdam Marathon wel willen lopen’
• Belangrijkste uitslagen & interviews Warandeloop 2024
• Onze 42 favoriete hardloopboeken