Afgelopen outdoorseizoen moest Marit Dopheide aan haar voorbij laten gaan, maar inmiddels is ze op de weg terug. De masterstudent Bewegingswetenschappen wil Nederland nog laten zien wat ze allemaal in haar mars heeft. Wij besloten Marit te interviewen en uit te roepen tot ‘Atlete van de week’.
Door Jasper Boot
Je bent geboren in Santiago (Chili). Hoelang heb jij in de hoofdstad van Chili gewoond?
Mijn ouders hebben een aantal jaren in Latijns-Amerika gewoond voor mijn vaders werk. Vandaar dat ik in 1990 ter wereld kwam in de hoofdstad van Chili. Wij hebben hier toen nog ongeveer 1,5 jaar gewoond, dus helaas weet ik niks meer van dit buitenlandse avontuur. Tot m’n 18e jaar kon ik nog kiezen voor de Nederlandse of de Chileense nationaliteit, dat is voor atletiektoernooien misschien nog wel interessant, maar ik voel mij toch wel op en top Nederlandse! Wel staat Chili hoog op mijn bucketlist om nog eens naartoe te gaan.
Op het NK Indoor won jij veelbelovend een bronzen medaille op de 400 meter. Afgelopen zomer was je niet fit genoeg om een goed zomerseizoen door te maken. Ben je inmiddels alweer op de weg terug om komend indoorseizoen te gaan knallen?
Ja, helaas ging het outdoorseizoen bij mij niet zo als gepland. Ik kampte in het begin van het seizoen met hamstringklachten waarna ik in juni mijn hamstringpees volledig afscheurde. Daarna volgde een tijd waarin ik niet zo goed wist wat ik wilde met mijn atletiekcarrière en of ik ooit weer volledig op niveau zou kunnen presteren. We zijn nu ruim vier maanden verder, waarin ik hard aan mijn herstel heb gewerkt en ik kan nu zeggen dat het boven verwachting goed gaat! Ook heb ik weer het volste vertrouwen dat ik hard kan gaan lopen komend seizoen en laat ik graag nog wat moois zien.
De meeste atleten vinden het outdoorseizoen leuker, dan het indoor seizoen. Welk seizoen geniet jouw voorkeur en waarom?
Ook ik vind het outdoorseizoen leuker, hoewel de 400m indoor ook wel gaaf is omdat er dan meer tactiek bij komt kijken. Toch kan ik meer genieten van het racen in de buitenlucht en hoef ik daar met mijn lange benen niet door van die krappe bochten te lopen.
Vond je het afgelopen zomerseizoen moeilijk om jouw atletiekmaatjes mooie prestaties te zien boeken op het WK in Londen? Zo ja, hoe ben je daar mee omgegaan?
Nee, daar had ik niet zo’n last van. Vorig jaar met de Olympische Spelen had ik er wel iets meer moeite mee om het toernooi te volgen. Alleen als Nederlanders het dan goed doen kan ik daar alleen maar van genieten. Een groot deel van de Nederlandse ploeg traint natuurlijk ook op Papendal, dus als zij dan goed presteren vind ik dat alleen maar heel erg gaaf!
Welke doelen heb jij jezelf voor de komende maanden gesteld?
Naast dat ik heb besloten om nog wel serieus te willen blijven trainen heb ik ook besloten om te starten met mijn afstudeerscriptie (master Bewegingswetenschappen). Vandaar dat ik het trainen nu combineer met stage en onderzoek doen. Of ik indoor ga doen, dat weet ik nog niet. Dat ligt er ook een beetje aan of de stijgende lijn wat betreft mijn hamstring zich voort blijft zetten. Anders train ik lekker door richting het outdoor seizoen.
Als Marit Dopheide komend outdoorseizoen weer de oude is, wat mogen wij dan van jou verwachten?
Ik hoop gewoon heel erg dat mijn belastbaarheid dan dusdanig goed is dat ik een heel outdoor seizoen kan draaien en mooie stappen kan maken gedurende het seizoen. Zoals het nu voelt, qua hamstring, zie ik mezelf volgend jaar gewoon persoonlijke records lopen en naar het EK in Berlijn gaan! Daar ga ik in ieder geval volle bak voor.
Nadine Visser en jij gaan door het leven als ‘’Naad en Dop’’. Hebben jullie deze bijnamen zelf verzonnen of hebben mensen dat in jullie omgeving gedaan?
Haha, wij hebben deze bijnamen niet echt zelf verzonnen. Nadine wordt door veel ‘Naad’ genoemd en ikzelf ‘Doppie’ of ‘Dop’. Aangezien we goede vriendinnen zijn en veel samen optrekken krijg je dan automatisch snel de combi ‘Naad en Dop’.
‘Naad en Dop’
Foto’s: Maureen Rots