Tom is aan het trainen voor de marathon. In deze 6-delige satirische serie volgen we hem om te kijken of hij het tot een goed einde gaat brengen. Want van feestvierende student met nul hardloopkilometers in de benen naar marathonloper in 4 maanden, dat lijkt gedoemd te mislukken. Of toch niet? Voordat je begint met het lezen van deel 4, lees deel 3 hier.
Deel 4 – Van A Naar B
- Naam: Tom
- Beroep: Student (stage van 40 uur p/w)
- Woonplaats: Rotterdam
- Aantal biertjes per week: 0
- Aantal dagen tot debuutmarathon: 25
- Gelopen kilometers in voorbereiding: 230
Best saai, al dat uitgaan zonder alcohol. Terwijl zijn vrienden aan het bier zaten, nipte Tom braaf van zijn cola. Hij kon niet anders, hij had inmiddels overal uitgebreid verkondigd dat hij de laatste maand voor de marathon niet meer zou drinken. Bovendien hadden veel van de mensen die zijn goede doel sponsorden, dat gedaan onder de voorwaarde dat het geld zou worden ingetrokken als ze hem toch betrapten met een biertje…
Hoewel Tom besefte dat zijn marathon steeds dichterbij kwam, vond hij het lastig om in het weekend zijn andere activiteiten, zoals zijn werk en activiteiten van het dispuut, rond zijn lange duurloop te plannen. Zo kwam het dat hij zijn tweede lange duurloop van 20km+ op een woensdag afwerkte, na een lange dag op stage. Eerst ging hij nog even de stad in, voor echte hardloopsokken om blaren te voorkomen; een lange tight en een kort strak loopbroekje om zijn voetbalbroekje mee te vervangen; en voor wat gelletjes en sportdrank van AA. Op de website van de Rotterdam Marathon had hij namelijk ontdekt dat AA-drink het enige is wat er bij de verzorgingsposten geserveerd zou worden: fruit was niet beschikbaar, “om maag- en darmklachten te voorkomen.” Alsof hij dat zelf niet kon bepalen. Banaantjes kon hij dus wel vergeten, en hij betwijfelde of alleen wat sportdrank hem genoeg energie zou kunnen geven. Aan de gelletjes dus!
In tegenstelling tot zijn eerste lange duurloop had hij dit keer gezelschap van 3 vrienden. Het was al de hele dag verschrikkelijk aan het regenen en stormen, maar ze lieten zich niet kennen: er moest en zou gelopen worden. De jongens namen de trein naar Den Haag zodat ze geen rondje hoefden te lopen, en geen andere keus hadden dan het hele stuk terug naar Rotterdam te rennen. Ze begonnen ontspannen met zijn vieren, en na een kilometer of 10 versnelde Tom met een andere jongen naar onder de 5 minuten per kilometer. Na 26 kilometer waren ze weer thuis. Geslaagd!
Nu moest hij eigenlijk nog 1x 30 kilometer plannen, maar wanneer? Zijn werk in het weekend afzeggen om een lange duurloop te kunnen afwerken, dat ging hem te ver. Dus in plaats daarvan besloot hij een week later, weer op woensdag en twee-en-een-halve week voor de wedstrijd, zijn 30 kilometer af te werken. Het plan was om weer van Den Haag naar Rotterdam te lopen en er dan nog een rondje Kralingse plas aan te plakken. Hij raakte echter verdwaald en het draaide voor geen meter – niet heel gek na een hele dag hard werken op stage. Na 24 kilometer was hij er klaar mee, dan maar geen 30 kilometer in de benen.
Hij had geen tijd meer om nog een lange duurloop te doen, het taperen kon beginnen. Maar de grote vraag is natuurlijk: is een langste duurloop van 26 kilometer genoeg om over twee weken in Rotterdam een acceptabele marathon neer te zetten?
Tom en zijn studentenvrienden lopen voor de Nederlandse stichting Power2Fly, die in Brazilië zorgt voor opvang van kansarme jongeren, zodat zij van de straat afblijven. Wil je ook doneren? Dat kan hier.