Milan Brons (23) werd op zijn zevende lid van de triathlon vereniging in Almere en de liefde voor de sport is hij, buiten het uitstapje naar de wielrensport, nooit kwijtgeraakt. Zijn absolute droom? Aansluiting vinden bij de Europese top en misschien zelfs de wereldtop.
Door Jasper Boot
Het is algemeen bekend dat een triatleet heel veel moet trainen. Momenteel ben je geblesseerd en kun je even niet trainen. Hoe zorg jij ervoor dat je wel in ‘shape’ blijft?
Ik ben momenteel inderdaad geblesseerd. Twee weken geleden tijdens een halve IRONMAN in Luxemburg, ontstond er na 16km hardlopen (5km voor de finish) plotseling een heftige pijn in mijn kuit, terwijl ik op dat moment op de 8e plek in de race lag. Ik wilde de race afmaken, desnoods wandelend, maar merkte al gauw dat zelfs wandelen niet meer ging. Vervolgens ben ik terug gestrompeld naar mijn ouders en broer Omar, die ook triatleet is, die mij hebben opgevangen.
Na een echo en een MRI-scan is gebleken dat ik een barst in de Fibula heb opgelopen. Ik moet de komende zes weken met een ‘Walking Boot’ lopen. Gelukkig hoefde ik geen gips, want met deze ‘Walking Boot’, die makkelijk aan en uitgaat, mag ik blijven zwemmen.
Als je zes weken lang niks mag doen, dan zal de conditie snel verloren gaan. De komende weken ga ik dus in ieder geval veel zwemmen om in conditie te blijven. Daarnaast zal ik ook vaker krachttraining gaan doen met mijn fysiotherapeut Roger Fortanier in het SMC in Almere. Deze periode ga ik dus gebruiken om te werken aan de ‘zwakke’ punten van mijn lichaam. Ook mag ik binnen een paar weken weer het fietsen langzaam gaan oppakken, weliswaar op een Tacx. Dit is een soort hometrainer, waarbij je fiets dus vast staat.
Mocht half augustus blijken, na een volgende MRI-scan, dat het bot voldoende hersteld is, dan mag ik de training weer rustig opvoeren. Met een schuin oog zit ik nu al te kijken of ik dan nog wat races kan gaan doen eind september en in oktober, waarschijnlijk zal dit buiten Nederland zijn. Maar het is in eerste instantie belangrijk om het bot volledig te laten genezen, zodat ik er niet weer last van ga krijgen.
Ook mag ik binnen een paar weken weer het fietsen langzaam gaan oppakken, weliswaar op een Tacx. Dit is een soort hometrainer, waarbij je fiets dus vast staat.
Kun je ons globaal meenemen in een trainingsweek van een triatleet?
Een triatleet traint veel, erg veel, want je moet immers drie verschillende sporten trainen en in alle drie de sporten goed zijn. Het seizoen begint meestal (in Europa) half april en eindigt half oktober. Off-season duurt dus lang, waarin vooral veel omvang gemaakt wordt om een goede basis te creëren. Grotendeels in de koude wintertemperaturen, maar ook af en toe op trainingsstage naar een iets warmer klimaat. Ik hou zelf erg veel van trainingsstage op Mallorca, voor een triatleet is het daar echt een paradijs!
Een gemiddelde trainingsweek, in voorbereiding op het seizoen (Ik pak er als voorbeeld een trainingsweek uit van maart 2018, waarin de laatste zware trainingen worden gedaan), zou er voor mij als volgt uit kunnen zien:
Maandag:
6.30-8.00 zwemmen, 5,3km. Meestal wat korter en sneller werk.
9.30-12.30 fietsen, 90km. Rustige duurrit (racefiets)
12.40-14.00 hardlopen, 20km. Harde looptraining (kort na het fietsen, om de overgang naar het lopen te trainen)
Dinsdag:
7.00-8.00 zwemmen, 3,5km. Rustige lange setjes, meestal 3x1000m.
9.30-12.00 fietsen, 80km. Rustige duurrit (tijdritfiets).
16.00-17.00 hardlopen, 13km. Rustige duurloop.
Woensdag:
7.00-8.00 zwemmen, 3,6km. Focus op techniek.
9.30-12.15 fietsen, 100km (tijdritfiets). Relatief harde gemiddelde snelheid.
Donderdag:
7.00-8.00 zwemmen, 3,5km. Zelfde als dinsdagochtend, 3x1000m.
11.00-12.30 hardlopen, 21km. Langere looptraining, met een goede snelheid.
Vrijdag:
6.30-8.00 zwemmen, 5,2km. Meestel wat langere setjes.
9.30-13.45 fietsen, 160km. Rondje Flevoland, vanaf Almere de hele provincie rondom over de dijk. Bijna alles rechtdoor, weinig stoplichten, zware fietsrit op de tijdritfiets.
Zaterdag:
10.00-11.15 hardlopen, 16km. Rustige duurloop.
17.00-18.00 zwemmen, 3,4km. Vaak een training met veel snelheid.
Zondag:
9.30-12.00 fietsen, 80km. Rustige duurrit (tijdritfiets).
14.30-15.15 hardlopen, 9km. Herstelloopje.
Totaal: 27u50
Zwemmen: 7u, 24,5km.
Fietsen: 15u, 510km
Hardlopen: 5u50, 79km
Op te merken valt dat ik veel zwem, bijna elke dag, behalve op de zondag. Daarnaast train ik veel op de tijdrit/triathlonfiets. In mijn wedstrijden rijd ik ook op deze fiets, dus is het belangrijk om de soms wat moeilijke fietspositie voor langere tijd aan te kunnen zonder ergens last van te krijgen. Daarnaast vind ik het fijn om veel van mijn trainingen zo vroeg mogelijk af te werken, zodat ik in de middag en avond andere dingen kan gaan doen.
Een triatleet doet aan zwemmen, fietsen en hardlopen. Welk onderdeel ligt jou het beste en waarom?
Ik kom uit Almere. De triathlon van Almere is de oudste triathlon van Europa en na de IRONMAN van Hawaii, zelfs de oudste van de wereld. Mijn vader deed vroeger aan triathlon, dus wij gingen jaarlijks kijken bij de triathlon van Almere. Als klein ventje stond ik dus langs de kant om de sporters aan te moedigen.
Op mijn zevende ben ik samen met mijn broer lid geworden van de triathlon vereniging in Almere. In eerste instantie voor de fun een keer in de week trainen. Langzaam maar zeker werd dit steeds meer. Vanaf mijn twaalfde ging ik ook aan wedstrijden meedoen. Toen ik 17 was had ik besloten om de triathlon vaarwel te zeggen en mij alleen te richten op het wielrennen. Drie jaar lang heb ik veel meegemaakt binnen de wielersport, met als hoogtepunt Nederlands grootste meerdaagse wielerkoers voor amateurs, de Olympia’s Tour. Uiteindelijk besloot ik, toen ik 20 jaar was, om toch weer terug te keren naar de triathlon. Ik maakte een mooie ontwikkeling door in het wielrennen, maar zag al snel in dat het lastig ging worden om professioneel wielrenner te worden. Dan toch maar weer verder proberen in de triathlonsport, maar dan wel met de focus op de lange afstand.
Drie jaar lang heb ik veel meegemaakt binnen de wielersport, met als hoogtepunt Nederlands grootste meerdaagse wielerkoers voor amateurs, de Olympia’s Tour.
Sinds vier jaar doe ik nu weer triathlon. Het fietsen is wel duidelijk mijn sterkste punt, vooral op een parcours met veel hoogtemeters. Van de drie sporten vind ik fietsen ook het leukste om te doen. Aangezien je vaak lang op de fiets zit, kun je gemakkelijk op veel verschillende locaties terecht komen tijdens de training. Het zwemmen en lopen is iets minder goed, omdat ik die sporten 3 jaar lang niet gedaan heb. Nu, na 4 jaar trainen, kan ik wel zeggen dat mijn niveau bij deze sporten gelukkig weer goed is. Ruimte voor verbetering blijft er altijd.
Er zijn steeds meer triatlons in Nederland. Waarom is het juist een sport die iedereen zou moeten beoefenen?
Voor heel veel mensen begint het oppakken van sport bij hardlopen, je trekt immers je schoenen aan en kunt gaan lopen, zonder dat je veel hoeft aan te schaffen. Al snel stelt men een doel voor ogen, vaak in de vorm van het behalen van een bepaalde afstand in een loopevenement. Wanneer dit behaald is, wordt er verder gekeken. Men wilt steeds meer de grenzen proberen te verleggen.
Wat je veel ziet is dat men dan overstapt naar triathlon. Het lopen kunnen zij dan al, met een beetje trainen moet het fietsen ook wel lukken. Het zwemmen blijkt altijd wel een lastige opgave te zijn.
Desalniettemin komt dit scenario steeds vaker voor, wat de triathlonsport in Nederland alleen maar ten goede komt. Ik waarschuw wel: de triathlonsport kan erg verslavend zijn, maar dan wel op een positieve manier. Als er begonnen wordt met het doen van een 1/8e triathlon, volgt een 1/4e triathlon al snel. Hierna kijkt men steeds sneller naar de ultieme uitdaging: de volledige IRONMAN.
Wat is het geheim om je elke dag op te laden om wéér te gaan trainen?
Ik hou ervan om veel te trainen. Toch is dit niet altijd even leuk, zeker de koude trainingen in de winter niet, maar je moet nu eenmaal hard trainen om iets te bereiken. Het is natuurlijk niet super fijn om met temperaturen rond het vriespunt uren op de fiets in de kale polder te zitten, waarbij je af en toe stukken ijs moet ontwijken om niet onderuit te gaan. De wedstrijden die gedurende off-season worden gepland, zijn dan een mooie stok achter de deur.
Ook het trainen met trainingspartners doet wonderen, zeker in de zware periodes wanneer je eigenlijk geen zin hebt om te gaan trainen. Gelukkig heb ik veel mijn broer aan mijn zijde, met hem samen kan ik alle onderdelen trainen. Daarnaast heb ik tijdens het fietsen een goede trainingspartner aan een goede wielrenner uit Almere, Jarno Gmelich Meijling. Het lopen doe ik vaak met hardloper Milco Driessen. Ik ben van mening dat het goed is om met mensen te trainen die minstens even goed zijn, het liefst net wat beter, dan jijzelf. Zodoende kan jij je aan hen optrekken, waardoor je vanzelf beter wordt.
Daarnaast heb ik tijdens het fietsen een goede trainingspartner aan een goede wielrenner uit Almere, Jarno Gmelich Meijling.
Ook vind ik het fijn om af en toe andere trainingslocaties op te zoeken dan de standaard rondjes in Almere. Ik heb al eerder genoemd dat het gebruikelijk is om in het voorjaar een tijd naar het buitenland te gaan voor een trainingsstage. Daarnaast ben ik regelmatig te vinden rondom Rhenen, waar goede vriend en triathlontopper Jorik van Egdom woont. Hij laat mij dan altijd zijn mooiste trainingsrondjes zien, vaak over de heuvels en door de bossen. Die mis ik in Almere toch wel.
Als Milan Brons één droom mag laten verwezenlijken op sportief gebied; wat is dat dan?
Ik train hard om uiteindelijk de aansluiting te maken tot de Europese top, en wie weet, ook wel de wereldtop. Gelukkig is een lange afstand triatleet pas op z’n best vanaf z’n 32e. Met mijn 23 jaar heb ik dus nog wel even te gaan.
Het klinkt altijd zo cliché, maar uiteindelijk draait het allemaal om één ding voor een lange afstand triatleet: het wereldkampioenschap IRONMAN op Hawaii. De droom voor mij is dan ook het starten bij deze race (als prof), waar de triathlonsport ooit begonnen is. De ultieme droom is natuurlijk het winnen van deze race, maar dat is maar aan weinig mensen besteed, zo realistisch moet je wel zijn. Als ik daar eenmaal aan de start kom, zien we dan wel weer verder hoe hoog ik mij kan klasseren!
Eerst de komende jaren verder door ontwikkelen, dan komt de rest vanzelf.
Wij wensen Milan veel succes met zijn ambities te verwezenlijken! Eerder interviewden wij Kim Hittinger al over de triathlon. Lees haar verhaal hier.
Milan Brons na zijn eerste overwinning van het seizoen in Huizen.
Foto’s: Instagram Milan Brons