Beiden wilden die medaille op de 400 meter dit EK in Rome, beiden slaagden met vlag en oranje wimpel. Liemarvin Bonevacia verraste met een tijd van 44.88. Sinds 2021 was de inmiddels 35-jarige sprinter slechts één keer sneller geweest. Lieke Klaver liep 50.08. Zo snel was ook zij dit seizoen nog niet eerder. De ene bronzen medaille is de andere niet, zo bleek maandagavond na afloop van hun beide races. Op de eerste avond dit EK wonnen ze een bronzen medaille in de Mixed Relay, waarin beiden naar eigen zeggen niet goed presteerden, omschreven door Klaver als ‘geen deuk in een pakje boter’.
Liemarvin kwam als eerste de mixed zone met een grijns van Rome tot Curacao. ,,Dit hadden jullie niet verwacht he? Ik zei ik ga mijn race lopen, als ik Doom (de winnende Belg) voorbij zie komen ga ik rustig mee. Op de laatste 120 meter dacht ik aan mijn zoontje. Ik had hem gebeld en gezegd papa komt met een medaille thuis voor jou. Ik weet niet hoe ik het ga doen, ook als dit mijn laatste race is. Ik wilde die 44 gaan lopen vandaag. Ik heb dit in mijn telefoon geschreven en ben er altijd in blijven geloven, ook toen ik onlangs 46 liep in Ostrava en hier in Rome in de Mixed. Het was triest. Toen ik gisteren in de halve finale liep vroeg iedereen achteraf wat ik gegeten had. Ik geloofde in mijzelf, en vandaag had ik zoveel vertrouwen in mijn laatste honderd meter en in mijn eindsprint en dat heb ik gedaan.” Van stoppen wil hij voorlopig nog niet weten. ,,Ik hou van deze sport, dit is wat ik het beste kan doen. Ik heb steeds kleine doelen voor mijzelf gesteld, waarbij ik weet dat mijn body minder snel herstelt dan vroeger. Vandaag heb ik de perfecte race neergezet.” Rome is sowieso niet zijn laatste EK. ,,Apeldoorn!” || Lees ook: Liemarvin nog lang niet klaar met ‘zijn’ 400 meter
Lieke vertelde kalmer dan gisteren te zijn geweest. ,,Gisteren was ik nog een beetje onzeker, nu wilde ik zien waar het weer harder kon.” En dat lukte dus. ,,Ik zet echt lekker in mijn vel en weet dat ik nog stappen ga zetten en daar heb ik ook heel veel zin in.” En over haar race: ,,Ik wilde wel iets harder weg gaan dan in de halve finale, ik ben daarom ook heel erg benieuwd hoe hard het vandaag ging. Na 150 meter dacht ik ja nu moet ik wel harder gaan doorlopen.” De tijden van winnares Kaczmarek (48.98) en vlak daarachter Adeleke omschrijft ze als bizar. ,,Dit ga ik ook ooit gewoon een keer lopen.”.
Lees hier meer over de EK atletiek in Rome, van 7 t/m 12 juni.
Femke Bol rolt en bolt uit naar finale, ook Cathelijn Peeters mee
Femke Bol had zoals verwacht geen enkele moeite zich te plaatsen voor de finale op de 400 meter horden. Ze finishte als eerste in 54.16. ,,Ik wilde een harde eerste twee horden, sneller dan in Stockholm, ik hoop dat dat een beetje gelukt is. Vervolgens in 14-pas tot de zevende horde en vervolgens ging horde 8 nog heel makkelijk in 15-pas en het laatste stuk gewoon sparen dus dat is heel ideaal.” Ze vertelde een halve finale meestal spannender te vinden dan de finale. ,,Als ik volle bak ga dan doe ik alles wat ik kan en dat is het. Als ik ga inhouden is het net wat spannender want wat als ik een stomme fout maak omdat je net iets minder gefocust bent? Daarom probeer ik de eerste zeven of acht hordes redelijk serieus te doen.” En vooruitblikkend op de finale van dinsdag: ,,Ik zou het liefst redelijk hard willen starten.” Bol gaf daarbij ook aan niet zo heel veel hordewedstrijden meer te hebben voor Parijs dus zich serieus te willen testen.
Cathelijn Peeters moest in haar halve finale alle zeilen bijzetten om een rechtstreekse kwalificatie af te dwingen. Na 300 meter lag ze pas op plek 5, maar na een indrukwekkende eindsprint wist ze toch nog tweede te worden in 54.66, een achtste tijd overall. ,,Ik ben het wel gewend op zo’n positie te lopen na 300 meter”, vertelde ze. ,,Ik maak me dan geen zorgen, al ging horde 8 niet best. Toen moest ik met mijn andere been over de laatste hordes heen. Ben blij dat het gelukt is.” Ze kijkt nuchter vooruit naar de finale. ,,Morgen beginnen we allemaal weer op nul.” In het perspraatje gaf ze aan de laatste jaren ‘best wel aardig vooruit te gaan.’ ,,Daar trainen we hard voor dus is het mooi dat het er allemaal ook uit komt.” In januari zegde ze haar werk vaarwel, sindsdien traint ze fulltime. ,,Dat scheelt vooral ook voor mijn herstel.”
Even daarvoor plaatste ook Nick Smidt zich voor de finale, zij het met enige moeite. Na wereldrecordhouder Karsten Warholm vocht hij voor zijn tweede plaats, goed voor rechtstreekse kwalificatie. Achter hem kwam de Ier Barr namelijk razendsnel dichterbij. Uiteindelijk restte Smidt nog 4/100e seconde: 49.57 of 49.61, weliswaar de vijftiende tijd overall maar dus wel in de finale.
Hardloopnetwerk Nieuwsbrief: Ontvang elke maandag de hoogtepunten van afgelopen week in je mailbox
Tasa Jiya verrast zichzelf met finaleplaats 200 meter
Tasa Jiya heeft zich geplaatst voor de finale door tweede te worden in haar halve finale over 200 meter. Ze had dit niet verwacht, dat was haar eerste reactie in de mixed zone na haar race over 200 meter. ,,Ik wist de afgelopen weken niet wat er in de tank zat.” Het drukke seizoen waaronder de WK Estafette op de Bahamas was lastig. Het vliegen van de ene naar de andere plek, jetlag, dat is iets waar ik nog aan moet wennen.”
Op de streep wist ze niet of ze tweede of derde was. ,,Omdat ik helemaal aan de buitenkant wist ik dat niet.” Ze liep al een goede bocht, maar eenmaal op het rechte stuk rolde ze meerdere tegenstanders op om uiteindelijk als tweede te eindigen in 22.70, net boven haar persoonlijk record uit 2023 van 22.67 tijdens de wereldkampioenschappen in Boedapest. Wie weet kan ze morgen zichzelf weer verrassen.
Lees ook: Marathonloopster Anne Luijten met vertrouwen naar Parijs
Jeff Tesselaar aast op beste puntentotaal
Tienkamper Jeff Tesselaar was op dag 1 van zijn tienkamp goed op dreef. Zo liep hij ondanks een matige start op de 100 meter dankzij een knappe versnelling naar 10.85, vlak boven zijn persoonlijke besttijd. Bij het verspringen verbeterde hij zich naar 7,76 meter, en met de kogel kwam hij tot 13,53 meter. In de avond vloog de 21-jarige over 1,96 meter, net onder zijn persoonlijk record. Tenslotte liet hij op de afsluitende 400 meter nog een PR noteren van 47.77. ,,Mijn doel is een verbetering van mijn puntentotaal van 8035 van mei dit jaar.” Tesselaar was vol van de ambiance. ,,Ik heb het nog nooit eerder meegemaakt dat je in zo’n vol stadion een wedstrijd mag doen. Ik geniet er ontzettend van, ook met de jongens waarmee ik aan de start sta.” Over het unieke van de meerkamp. ,,Het is alsof je een weekendje weg gaat. Waar anderen uit gaan, roeien of kanoën gaan wij tien onderdelen met elkaar doen.” Na de eerste dag staat hij vijfde met een prognose van 7996 punten, gebaseerd op zijn persoonlijke records. ,,Morgen wil ik vooral meer punten gaan pakken op discus, want dat kan veel beter dan de 38 meter die ik op de Canarische Eilanden in mei wierp. Ik stond toen maar een beetje te prutsen in de ring en dan vliegt die discus niet ver. De laatste wedstrijden wierp ik constant 43 meter.”
Lees ook: Jeff Tesselaar voor debuut EK senioren: ‘Kan niet wachten tot ik mijn hok uit mag’
Menno Vloon zelfverzekerd naar finale
Bij het polsstokhoogspringen wist Menno Vloon door te dringen tot de finale, waarvoor een hoogte van 5,60 meter volstond. Dat ging niet zonder slag of stoot, want die allesbepalende hoogte lukte pas in zijn derde poging. Regen en wind tegen tijdens de eerste poging en een schoonheidsfoutje bij de tweede sprong veroorzaakten dit, volgens Vloon, die absoluut er naar eigen zeggen absoluut van verzekerd was de hoogte te gaan bedwingen. ,,Ik ben in vorm, voel me goed. Ik ga gewoon lekker springen. Ik hoop dat het tijdens de avond in de finale windstil is.” Hij vindt ook dat hij er nu goed voor staat. ,,Ik ben nu veel beter en elk jaar maak ik weer stappen, en ik heb heel veel controle.” Vloon komt woensdag, op de slotdag in actie, met natuurlijk ook hoogvlieger Mondo Duplantis.
Lees ook: Mondo Duplantis: ‘Eigenlijk ben ik gewoon een sprinter, met één polsstoktraining in de week’
Drama door val Noah Baltus
Noah Baltus struikelde bij het ingaan van de laatste ronde in de series 1500 meter. Daaraan voorafgaand voerde hij het veld steeds aan. Gedesillusioneerd liep hij na opgekrabbeld te zijn nog naar een eindtijd van 3.45, maar zijn toernooi is voorbij. De beelden konden niet aantonen dat hij geraakt werd door een medeatleet. Drie atleten die over hem heen vielen werden alsnog ‘opgevist’ en staan in de finale, die nu 15 in plaats van 12 man heeft.
Foto’s: Erik van Leeuwen
- Review: ASICS GEL-Kayano 31
- FBK Games: Femke Bol, twee keer Nadine Visser én twee keer Sifan Hassan
- Deze 3 hardloopwedstrijden in de zomer mag je niet missen
- Rising Star: Marijn Kieft
- Op deze vijf onderdelen moet je letten tijdens de NK U18 & U20