Knock on wood
Ivo Meex (40 jaar) houdt een maandelijkse blog bij voor Hardloopnetwerk. Hij is lid van het JJ Runningteam en in voorbereiding op de marathon. Hij hoopt zijn persoonlijk record van 2:39.08 minuten van Frankfurt afgelopen jaar, te verbreken.
“De afgelopen maanden ben ik meer gaan trainen (op sommige dagen tweemaal per dag) en mijn lichaam lijkt dat goed te verteren. Althans, het hapert niet meer dan dat het daarvoor deed. “
Volgens mij zit ik in de flow. Flow zegt u? Flow ja. Eigenlijk weet ik helemaal niet wat flow exact inhoudt, maar volgens mij weet niemand dat. Hoe meet je immers je flow-ness? En in welke eenheden druk je zoiets uit? Ik bedoel natuurlijk gewoon dat het goed gaat. En dan zit je nou eenmaal in de flow, dus. Voor het eerst in mijn hardloopcarrière heb ik het idee dat de vooruitgang ook direct te voelen is aan mijn lichaam. De afgelopen maanden ben ik meer gaan trainen (op sommige dagen tweemaal per dag) en mijn lichaam lijkt dat goed te verteren. Althans, het hapert niet meer dan dat het daarvoor deed. Pijntjes zijn er nou eenmaal af en toe, maar niks structureels. En ondanks die toegenomen arbeid verbaas ik mezelf elke woensdag op de baantraining over de tijden die ik loop. Lange tempoblokken in mijn Zone 3 trainingen voelen stukken comfortabeler dan vorig jaar en op de 10 km in Schoorl liep ik behoorlijk comfortabel (in ieder geval de eerste 7 kilometer) naar een PR. Als atleet levert me dat natuurlijk een geweldig gevoel op. Maar daarnaast ook vooral heel veel rust in mijn hoofd. Kennelijk doe ik wat ik moet doen om mijn lichaam beter te maken. Dus ik hoef me niet druk te maken over dat het anders moet. Heerlijk is dat.
Wat je erin stopt, haal je eruit. De laatste keer dat ik mijn trainingsschema moest onderbreken vanwege een blessure is nu bijna een jaar geleden (knock on wood). Twee maanden alternatief trainen naar aanleiding van een stressfractuur (en de opbouw daarna) maakten dat ik 7 maanden later pas weer op het niveau kwam van vóór die blessure. Waar had ik toen gestaan als ik gewoon door had kunnen trainen? Resultaten verbeter je door consequent te (kunnen) trainen, niet door uit het niets hard te lopen op de wedstrijd. Dat geldt vooral voor atleten zoals ik, die niet geboren zijn met een geweldig talent om hard te kunnen lopen. Omdat hardlopen een blessuregevoelige sport is, is het vermijden van en omgaan met blessures een integraal onderdeel van de sport. Goed getraind en met een fit lichaam aan de start van een marathon verschijnen is misschien nog wel een grotere prestatie dan het het lopen van een PR op diezelfde marathon. Het is dan ook niet toevallig dat bijna de helft van een willekeurig hardloopblad helemaal niet gaat over hardlopen, maar juist over níet hardlopen.
Over 4 weken staat het NK halve marathon op het programma. De wedstrijd die ik vorig jaar niet kon lopen omdat ik vlak daarvoor, inderdaad, geblesseerd raakte. Twee weken geleden liep ik op de Berden Voorjaarsloop vrij eenvoudig naar een PR op de 15 km. Dus de vooruitzichten zijn goed. Nu nog fit blijven!
Wil jij Ivo’s vorige blogs lezen? Klik hier. Je kunt hem ook volgen via Strava.