Ze is inmiddels een constante factor in de langeafstandswereld, Jill Holterman. De marathon op de EK in München was haar wedstrijdhoogtepunt in 2022, maar daarnaast liep ze goed bij een aantal Nederlandse wegklassiekers. In Kenia geeft ze vorm aan haar Project All in, waarmee ze haar tweede Olympische Spelen wil halen. In de laatste drie maanden voor de Sevilla Marathon is Holterman slechts 14 dagen thuis in Egmond. We spraken haar uitgebreid vanuit haar trainingskamp op hoogte in het Keniaanse Iten.
Consistenter
Het drukke jaar 2022 van Jill in vogelvlucht: in februari een hoogtestage in Kenia, een aantal wedstrijden, een vierde plaats bij de Venloop, een hoogtestage in Sankt Moritz, het EK marathon, een aantal goede resultaten op Nederlandse bodem (achtste in de Zevenheuvelenloop, negende in de Dam tot Damloop en tiende in de Singelloop Breda), tussendoor weer een stage in Sankt Moritz en na een tijdje in Nederland te zijn geweest naar Kenia, waar ze het jaar afsluit. Veel trainingen, relatief weinig wedstrijden, maar Holterman kijkt tevreden terug op het jaar. ’Hoewel ik minder wedstrijden heb gedaan dan wellicht gehoopt. Het begin van het jaar werden nog veel van mijn wedstrijden afgelast in verband met corona en moest ik een beetje flexibel zijn. Het grote doel was altijd de marathon op de EK in München, waardoor ik bewust geen voorjaarsmarathon heb gedaan. Ik denk dat we vooral na de EK eindelijk de rust hadden om dingen anders te doen. Daarvoor was er toch vaak een zekere mate van tijdsdruk om op tijd in vorm te komen richting de Olympische Spelen in 2021 en de EK afgelopen jaar. Dit had als gevolg dat ik bepaalde trainingen niet kon doen, met name gericht op snelheid en kracht. Na de EK zijn we in feite terug gegaan naar de basis. Ik doe nu structureel meer krachttraining en oefeningen om mijn zwakke plekken aan te pakken. Daarnaast hebben we stap voor stap de omvang uitgebouwd zodat ik stabiel een hogere omvang kan draaien. Als ik nu naar de grafiek van mijn kilometers per week kijk, dan is deze veel stabieler dan bijvoorbeeld in het begin van dit jaar. Het begint eindelijk ergens op te lijken, haha! Ik ben dit jaar niet het meest trots op één wedstrijd specifiek, maar vooral het doorzetten van mijn progressie van de afgelopen jaren. Ik weet dat er nog veel meer in het vat zit en kijk er naar uit om deze lijn door te kunnen trekken.’
Lees ook: Op deze schoen loopt Jill Holterman haar wedstrijden.
EK marathon
In augustus stond Holterman in Duitsland aan de start van pas haar vierde marathon, een jaar na haar Olympische debuut in Tokio. Haar eerste EK noemt ze een ’geweldige ervaring’. ’Ik denk dat het qua beleving mooier was dan de Olympische Spelen. Het publiek was geweldig in München en doordat mijn familie en vrienden nu wel konden komen kijken heb ik er veel meer van kunnen genieten.’ Bijzonder werd de wedstrijd voor haar ook doordat haar man Ronald Schröer aan de start stond van de mannenrace. Holterman zag weinig van de race van haar echtgenoot, die 42e werd, maar kon hem in de laatste ronde nog naar de finish schreeuwen. ‘Het was heel fijn om samen naar dit toernooi toe te leven. Je kent elkaar goed, weet wat je aan elkaar hebt en probeert elkaar zoveel mogelijk te steunen en scherp te houden.
Bekijk hier het filmpje waarin Jill Holterman haar man Ronald Schröer aanmoedigt in München
Het was ook fijn dat onze coach Gerard van Lent aanwezig was en de marathonlopers onder zijn hoede nam. Hij heeft immers veel ervaring met marathons op grote toernooien. Qua sfeer en beleving was het toernooi beter dan verwacht. De Duitsers hadden er echt een feestje van gemaakt, maar ook de Nederlandse support was fantastisch. Mijn ouders stonden langs de kant en een goede vriend liep een paar keer een (klein) stukje met mij mee met een grote muziekbox, waarop hij onder andere de Spicegirls draaide (mijn verzoek;-)). Qua vorm was ik wellicht wat minder goed dan ik had gehoopt. Ik had een paar weken lopen kwakkelen met mijn hamstring en daardoor minder specifieke trainingen gedraaid dan gewenst. Ik had die tijd echter wel heel nuttig gebruikt door mij goed voor te bereiden op een warme marathon. Dat bleek uiteindelijk wel mee te vallen, waardoor ik minder kon profiteren van mijn hittetrainingen. Uiteindelijk was ik tevreden met mijn 21e plaats (met 2:35.25, red.), omdat ik wist dat ik er het maximale uit had gehaald die dag in München. Tegelijkertijd motiveerde het mij enorm om een nieuwe stap te zetten: ik wil niet in de kantlijn meedoen, maar van voren meestrijden. Daarvoor is nodig dat ik consistenter ben in training en daar hebben we de maanden na het EK marathon aan gewerkt. En daar pluk ik nu al, vrij snel, de vruchten van.’
Hoogteprikkel
Na de Zevenheuvelenloop, waar Holterman als derde Nederlandse in een persoonlijk record van 49:09 op de 15 kilometer finishte, vertrok ze naar Kenia. In hardloopdorp Iten houdt ze zich zes weken bezig met het begin van haar marathonvoorbereiding richting Sevilla Marathon. Daar start ze op zondag 19 februari met als doel, net als enkele andere Nederlanders, Olympische kwalificatie. ’Ik wil deze weken vooral gebruiken om te werken aan mijn basisduurvermogen en voorzichtig wat eerste marathonblokken doen. In verband met de hoogte ligt de focus nu meer op de langere duurloop en nog wat minder op de specifieke marathontempo’s. Ik heb gekozen voor Kenia omdat ik graag een hoogteprikkel wilde in de eerste fase van mijn marathonvoorbereiding en omdat ik graag in warmere omstandigheden wilde trainen. Ik had ook voor Zuid-Afrika kunnen kiezen, maar ik ben daar nog nooit geweest. Ik ben in mijn eentje naar Kenia vertrokken, omdat ik hier alles ken en weet dat je in Kenia nooit echt alleen bent. Ik verblijf in C&C guesthouse, waarvan de eigenaar Christiaan de Lie is, een vriend van mij. Het is een fijne plek om te verblijven, waarvan ik weet dat het goed zit qua hygiëne en veiligheid.’ Haar eerste vijf weken in Kenia zijn goed verlopen, met goede tempotrainingen en goede trainingsweken. Ze maakt weken van tussen de 150 en 170 kilometer en daarnaast maakt ze ruimte voor krachttraining en één keer per week crosstraining. ’De focus ligt op duurwerk en eens in de 10 dagen doe ik een snelheidsprikkel op de baan of de weg. Ik heb bijvoorbeeld nu al een aantal keer 35 kilometer aangetikt in een training. De eerste twee weken trainde ik wat meer alleen. Dan ligt de focus op acclimatisatie en is het niet zo slim om met anderen te trainen die wellicht net te hard gaan. Na twee weken kwamen onder andere Niels Theloosen en meer buitenlandse atleten, waarmee ik samen kan lopen. Dat is naast heel gezellig qua focus ook wel soms fijn. Ik doe elke dag weer nieuwe indrukken op hier in Kenia. Ik denk dat je veel kunt leren van de Keniaanse bevolking als het gaat om geduld. Kenianen zijn misschien wel de meest geduldige mensen die ik ken (behalve als ze aan het verkeer deelnemen). Hun instelling is vaak: probeer het gewoon. Dat is ook wel een instelling waar ik achter sta. Je kunt alleen spijt krijgen van dingen die je niet probeert.’
Lees ook: Jill Holterman 8 januari van start tijdens NN Egmond Halve Marathon
Project all in
In november lanceerde de 31-jarige Olympische marathonloopster haar ’’Project all in’’. Ze gaat vol voor haar vijfde marathon in het Spaanse Sevilla komende februari. Na haar vierweekse trainingsstage in Sankt Moritz traint ze nu zes weken in Kenia en aan het begin van 2023 vijf weken in Portugal. Rondom de NN Egmond Halve Marathon, die op zondag 8 januari gepland staat, is ze even thuis. Ze licht haar plan toe: ’Ik investeer zoveel in de sport, zonder enige garantie dat het zich straks uitbetaalt. Dat is in zekere zin best spannend, maar o zo gaaf als het straks allemaal lukt. Hiermee is mijn marathonvoorbereiding dus heel anders dan voorgaande voorbereidingen. We proberen vooral echt een hele sterke basis neer te leggen in Kenia, waarop ik straks in Monte Gordo de zwaarste specifieke trainingen kan voortbouwen. De reden waarom ik de laatste vijf weken in Portugal train en niet in Kenia is dat ik de zwaarste trainingen op zeeniveau wil doen. De marathonblokken zijn al erg zwaar en daar hoeft geen extra zware hoogteprikkel overheen. Bovendien kan ik dan beter het tempo aanvoelen dat ik straks moet lopen in de wedstrijd. Ik zou dit dus in Nederland kunnen doen, maar dan is er een grotere kans op gladheid en kou en daarmee een groter risico op blessures.’ Begin van het komende jaar is dus eerst nog de halve marathon van Egmond, een thuiswedstrijd voor Holterman. De vorige editie vond plaats in 2020, toen ze op plaats vijf als tweede Nederlandse finishte. Belangrijk voor haar is het klassement, want tijden zijn door rustige kilometers op het strand vaak niet relevant. ’Ik kijk er enorm naar uit om ein-de-lijk weer van start te gaan in Egmond. Deze wedstrijd is inderdaad een thuiswedstrijd en bovendien een klassieker. De weersomstandigheden zijn vaak bepalend voor de tactiek en het raceverloop, dus daar kan ik op dit moment niet veel over kwijt. Ik kan wel zeggen dat ik deze wedstrijd zal gebruiken als belangrijke prikkel tijdens de marathonvoorbereiding en natuurlijk zo hoog mogelijk wil eindigen in het nationale en internationale klassement. De tegenstand zal echter niet misselijk zijn, dus ik verwacht een mooie strijd met de andere dames en natuurlijk een strijd met de elementen.’
Agenda 2023
Na Egmond vertrekt Holterman naar Portugal voor de laatste specifieke fase van haar marathonvoorbereiding. In Monte Gordo wil ze het beoogde wedstrijdtempo eigen maken, want ze zal voor Olympische kwalificatie nóg meer van haar lichaam moeten vragen. Deze maand werden de internationale limieten voor de Spelen bekend en werd duidelijk dat vrouwen nu 2:26.50 moeten lopen in plaats van de 2:28.30 die toegang gaf voor Tokio (Redactie: Een top 65 notering op de wereldranglijst op 1 feb 2024, of top 80 notering eind april 2024 betekent ook kwalificatie voor de Olympische Spelen). ‘Een stuk scherper, maar ik heb er veel vertrouwen in dat dit een haalbare limiet is. Het is wel nog even afwachten of Nederland nog van de limiet af gaat wijken, maar dat hoop ik uiteraard niet. Kijkend naar mijn progressie en de wijze waarop mijn trainingen nu gaan ligt het in de lijn der verwachting dat ik een grote stap kan zetten in Sevilla. Echter, het blijft de marathon. Dit betekent dat alles op zijn plek moet vallen op de dag van de marathon. Dit maakt het ook zo ongelooflijk lastig en bijzonder tegelijk om een goede marathon te lopen. Je hebt twee kansen per jaar waarop het moet gebeuren. Elk detail kan het verschil maken en invloed hebben op het resultaat. Dat vind ik mooi.’ Op haar globale loopagenda voor 2023 staan vooralsnog alleen nog de halve marathon in Egmond en de marathon in Sevilla. Het verdere verloop hangt af van haar resultaat in Sevilla. De limieten voor de WK atletiek in Boedapest in augustus zijn nog niet bekend, maar mocht Holterman de limiet daarvoor wèl al op zak hebben, dan denkt ze het titeltoernooi te laten schieten. ’Ik heb dan immers het najaar nodig voor een snelle marathon. Als ik de Olympische limiet wel al gelopen heb, dan zal ik samen met mijn coach overleggen wat de beste route richting Parijs is: nog een snelle marathon, een strijdmarathon of een warme marathon op WK. Ik focus mij eerst volledig op Sevilla en daarna gaan we verder kijken.’
Foto’s: Erik van Leeuwen, Bjorn Parée en eigen bezit
- Een dag in Falésia met Laura de Witte
- ‘Wereldreiziger’ Eugene Omalla hoopt in Nederland verder te timmeren aan atletiekcarrière
- Karsten Warholm: ‘Het hoort ook bij topsport om geregeld risico’s te nemen’
- Jonatan Venema: Dé ontdekking van Rotterdam 2024
- 4 tips om te herstellen na een marathon