Over een maand vindt in Apeldoorn de strijd plaats om de Europese indoortitel hoogspringen. Wie daar twee jaar geleden verrassend veel aanspraak op maakte was Britt Weerman. De 21-jarige Nederlands recordhoudster pakte toen zilver. Nu mist ze nog een startbewijs.
Een grote kans voor een EK-ticket lag vrijdagavond in Weinheim. Een bijzondere plek voor Weerman, ten oosten van het Duitse Mannheim, waar ze twee keer boven zichzelf uitsteeg. 1.92 meter sprong ze er in 2022, een jaar later 1.96. Nu moest ze het met 1.84 meter doen. Haar 1.87 meter van een week eerder blijft haar beste seizoenprestatie. Daarmee is ze nog 9 centimeter verwijderd van directe plaatsing voor de EK indoor in Apeldoorn. Over haar eerste twee wedstrijden van het jaar in de indoorhal: ‘ze voelden nog niet heel goed. Ik heb het gevoel dat er ritme ontbreekt en ik nog heel erg zoekende ben tijdens de wedstrijd. Er zijn veel verbeterpunten. De puzzelstukjes vallen nog niet allemaal op zijn plek, helaas. Er gaan nog te veel dingen tegelijk mis. Dat kan ik niet allemaal tegelijk oplossen in één wedstrijd.
Aanloop en knie
In Duitsland liep de wedstrijd voor haar gevoel beter dan haar jaaropener in Servië. ‘Mijn aanloop liep wat beter en constanter. Ik had wel het gevoel dat 1.88 meter erin had gezeten. Stap voor stap hoop ik dat er technisch steeds meer goed gaat en alles op zijn plek zal vallen. Ik denk dat er tijdens mijn eerste wedstrijd meer fout ging dan goed, haha. Dus zeker zijn er veel verbeterpunten. Vooral mijn aanloop loopt nog niet lekker. In plaats van haasten moet ik deze beter opbouwen om meer controle en stabiliteit te krijgen. Daardoor verlies ik nu veel druk in de bocht. Daarnaast moet ik erop letten om mijn knie actief in te zetten tijdens mijn afzet.’ Het gevoel in de benen is dus nog niet als vanouds. ‘Ik merk dat er nog wedstrijd- en trainingsritme ontbreekt. Ik denk dat het even tijd nodig heeft om dat weer terug te vinden.’
Perfecte wedstrijd
Zondagochtend 5 maart 2023 bereikte Weerman haar beste prestatie op het Europese atletiektoneel bij de senioren. Ze was het jaar ervoor al vierde geworden bij de outdoorkampioenschappen en had in 2021 al de Europese juniorentitel gewonnen. In Istanboel ging ze op voor een medaillekans tussen de ervaren Oekraïense vrouwen. ‘Een perfecte wedstrijd’, ondanks het weinige publiek die ochtend in de Atakoy Arena. Tot en met 1 meter en 96 centimeter, een evenaring van haar eigen Nederlands record, haalde ze alle hoogtes in haar eerste poging. Alleen topfavoriete Jaroslava Mahoetsjich sprong nog even foutloos over twee centimeter hoger. ‘Nog best vaak’ denkt Weerman aan haar eerste EK-medaille bij de grote vrouwen. ‘Dat zijn de momenten waar je het voor doet en waarvan je hoopt dat die er nog veel gaan komen. Op momenten dat het even wat minder gaat werkt het als een goede motivatie om door te blijven gaan.’
Geen outdoor & indoor
Daarbij refereert ze aan het door blessureleed in het water gevallen outdoorseizoen van 2023. Ze zou de FBK Games springen en als favoriete naar de EK onder 23 jaar afreizen, maar een knieblessure hield dat tegen. Onzekerheid op onzekerheid volgde: wanneer zou ze weer in actie kunnen komen op haar favoriete onderdeel? Ze voelde zich nog nooit zo in vorm voor sprongen in de buitenlucht. Op trainingsstage in Tenerife in december 2023 ging het de goede kant op: eindelijk weer sprongen in de lucht. Een persoonlijk record in een training, vanuit drie stappen aanloop wel te verstaan, volgde een maand later. Haar gebruikelijke aanloop naar de mat pakte ze in april 2024 weer op. Een maand later bleek de bevestiging al een feit: 1.90 meter tijdens haar eerste wedstrijd sinds 14 maanden. Met een centimeter hoger volgde eind juni de volgende opluchting: haar vijfde Nederlandse titel (indoor & outdoor). Voor deelname aan haar eerste Olympische Spelen bleek de vorm nog niet goed genoeg. Een sprong boven haar persoonlijk record zat er ook niet meer in.
Lees ook: ’99 procent zeker’ is bobsleeër Dave Wesselink van olympische deelname over een jaar
Prolotherapie
Terug naar dat zilver op de EK indoor. ‘Zeker het hoogtepunt uit mijn atletiekcarrière’, noemt ze, net als dat ze pas 19 was, een samensmelting die ze ‘nooit had durven dromen.’ Het gaf haar vertrouwen om door te groeien, het was ook een stimulans in blessuretijd. ‘Die medaille gaf veel nieuwe kansen en daar had ik superveel zin in. Tegelijkertijd besefte ik ook wel dat het niet altijd in een stijgende lijn kan gaan, zoals het lange tijd wel ging bij mij. Er was veel aandacht voor mijn prestatie op de EK, superleuk. Er gingen nieuwe deuren voor mij open en ik kon opeens bij goede wedstrijden binnenkomen. Helaas raakte ik kort daarna geblesseerd. Toen ik afgelopen outdoorseizoen eindelijk weer wedstrijden kon doen, voelde ik veel druk. Niet zozeer van buitenaf, maar vooral vanuit mezelf. Het doel was namelijk het halen van de Spelen. Die druk werkte niet in mijn voordeel tijdens wedstrijden. Nu probeer ik dat wat meer los te laten.’ Helemaal pijnvrij springt ze momenteel, nadat tijdens wintertrainingen haar knie weleens opspeelde. Daardoor doet ze soms een stapje terug. En besloot ze, in samenspraak met haar coach Sybout Wijma en de sportarts, om prolotherapie te proberen. ‘Daarbij wordt glucose in en rondom de pees geïnjecteerd, wat een herstelreactie opwekt. Inmiddels heb ik twee sessies gehad en dat lijkt heel goed te werken!
Lees ook: Raphael Bouju blaakt na recordcomeback van het zelfvertrouwen: ‘Ik begon te schreeuwen’
NK, EK & scriptie
30 dagen nog, tot ze misschien wel opnieuw met een zilveren medaille om haar nek staat, in Omnisport in Apeldoorn. Maar zo ver is het nog lang niet. ‘Ik hoop zeker dat ik over een maand in Apeldoorn sta. Dat zou voor mij vooral een bevestiging zijn dat ik echt op de weg terug ben. De afgelopen twee jaar heb ik natuurlijk veel gestruggled met mijn blessure. Het halen van de EK in eigen land zou hiervoor wel een beloning zijn. Met tussendoelen – wedstrijdritme terugvinden, goed aan herstel werken, meer focussen op techniek & proces en genieten van wedstrijden springen – bouwt ze richting kwalificatie met een sprong van 1.96 meter. Plaatsing via de ranglijst van European Athletics, waarop ze nu achttiende van de achttien staat, is ook mogelijk. Dinsdag 18 februari springt ze in het Slowaakse Banská Bystrica, dan de NK indoor op zaterdag 22 februari. Maar belangrijkste doel dit jaar: ‘pijnvrij kunnen trainen en wedstrijden springen.’ Naast het opdoen van wedstrijdritme staat afstuderen dit jaar op haar programma. ‘Op dit moment zit ik in mijn laatste jaar van mijn HBO-studie Commerciële Economie. Binnenkort begin ik met mijn scriptie. Die hoop ik dit jaar af te ronden.’
Foto’s: Erik van Leeuwen
- Stevensloop 2025: Abdirahman Mohamed favoriet bij afmelding Luuk Maas
- Drie mooiste momenten uit topsportcarrière Bart van Nunen: ‘Met tranen zei ik: mama, ik wil niet meer!’
- Slechts 6 Nederlandse atleten naar WK indoor in Nanjing
- Terugblik dag 4: Nederland breekt alle records in eigen Omnisport Apeldoorn
- EK Indoor 2025 Apeldoorn – Knotsgekke slotdag maakt 9 medailles voor TeamNL [alle uitslagen]