Eelco Sintnicolaas is een Nederlandse meerkamper die ook veel op de atletiekbaan in Zweden te vinden is, het land van zijn vriendin. De nationaal recordhouder timmert momenteel in Zuid-Spanje hard aan de weg. Zijn doel is om, na veel blessureleed, dit outdoorseizoen kwalificatie voor Tokio af te dwingen. De 32-jarige atleet wil na eerdere deelname in zowel 2012 als 2016 voor de laatste keer vlammen op de Olympische Spelen. Een interview met de atleet, inclusief zijn reactie op het schrappen van de WK indoor.
Prestaties op EK’s
Eelco Sintnicolaas heeft een aansprekende erelijst achter zijn naam staan. Hij mocht zich als meerkamper zeven keer kronen tot Nederlands kampioen en heeft zowel het nationaal record outdoor (tienkamp, 8539 punten) als indoor (zevenkamp, 6372 punten) in handen. En dan hebben we het nog niet eens over zijn prestaties op individuele onderdelen.
Sintnicolaas noemt als mooie momenten zijn Europees goud op de tienkamp in 2009 bij de beloften (Kaunas), zijn eerste Europese seniorenmedaille op diezelfde discipline in 2010 (zilver, Barcelona) en zijn super resultaten tijdens het indoorseizoen in 2013, toen hij Europees kampioen werd in Göteborg. ”Maar het meest emotioneel was denk ik mijn Nederlands record in 2017 in Götzis, Oostenrijk. Ik was door velen enigszins afgeschreven en heb moeilijke keuzes gemaakt om mijn eigen trainingen en planningen te maken. Plus mijn relatie was net uitgegaan. Dat maakte die wedstrijd wel een – mooie – emotionele rollercoaster.”
“Ik was door velen enigszins afgeschreven en heb moeilijke keuzes gemaakt.”
Blessures en weinig wedstrijden
Het jaar 2019 bestond voor de veelzijdige atleet maar uit weinig wedstrijden vanwege enkele fysieke problemen. Sintnicolaas werd Nederlands kampioen, maar wist niet te voldoen aan de kwalificatie-eis voor de WK. ”Ik kampte al lange tijd met mijn rechterenkel, eigenlijk sinds een valpartij over een horde in 2015. Ik ben één keer geopereerd, maar bleef wat klachten houden” vertelt hij. “Uiteindelijk hebben we in het najaar van 2018 een avulsiefractuur gevonden in de buitenzijde van mijn enkel (niet waar de echte pijn zat). Deze splinter kwam af en toe bij bewegingen verkeerd te liggen en gaf extreem veel pijn.” Hij ging onder het mes in oktober 2018. “Daarna had ik een relatief lange revalidatie en had helaas tijdens de eerste meerkamp wat problemen met een hamstring die tegenwerkte,” legt Sintnicolaas uit. “Vervolgens liep ik achter de feiten aan en had ik niet genoeg tijd om helemaal fit een tienkamp af te werken op het NK. De kansen op een goede tienkamp zijn beperkt, dus dat is lastig soms.”
Toch kijkt hij positief terug op het jaar. ”Mijn enkel gaat erg goed en dat was in de laatste jaren meestal de bottleneck, dus was dat betreft was het een positief jaar. Helaas niet met de prestaties die ik daarbij wilde zien.”
Polsstokhoogspringen als joker
Sintnicolaas bewondert de veelzijdige aspecten van een meerkamp. ”De diversiteit. De strijd. De uitdaging. De voldoening. Het sociale wereldje van de atleten onderling.” Zijn favoriete onderdeel is het polsstokhoogspringen. ”Omdat het mijn sterkste onderdeel is en een goede joker achter de hand. Ook de adrenalinekick van het springen is natuurlijk heel gaaf.”
”De diversiteit. De strijd. De uitdaging. De voldoening. Het sociale wereldje van de atleten onderling.”
Trainen in Zweden
De atleet van de Apeldoornse vereniging AV’34 is tegenwoordig vaker in Zweden te vinden dan in zijn thuisland Nederland. Hij traint gemiddeld 10 keer per week. ”Mijn vriendin is Zweeds en woont in Stockholm. Sinds ik eigen baas ben over het schema, ben ik ook eigen baas over de locatie van mijn trainingen. Heerlijk om deze te kunnen doen waar ik maar wil!”
De faciliteiten zijn goed in Zweden. “Op 15 minuten van het appartement hebben wij een mooie indoor- en outdoorgelegenheid waar ik gebruik van kan maken. Sport leeft en er lopen meestal wel andere atleten en coaches op de baan rond.” Ook in Apeldoorn heeft hij het goed voor elkaar qua faciliteiten. “Ik ben sinds mijn 11e lid van AV’34 en daar hebben wij een geweldige baan. Ik heb de sleutel en voor een deel eigen materiaal waar ik altijd bij kan,” vertelt hij dankbaar. In de winter traint Sintnicolaas ook vaak bij sportcomplex Omnisport. ”Dat is vlakbij mijn huis en is in de winterperiode mijn tweede huis wanneer ik in Apeldoorn ben. Sinds de opening van de hal train ik daar al en ik ken de beheerders en medewerkers goed. Altijd heerlijk om daar mijn trainingen af te kunnen werken!”
Kort indoorseizoen vanwege schrappen WK
In Zuid-Spanje werkt de meerkamper momenteel zijn laatste trainingen af voor het indoorseizoen. ”Ik bereid mij hier gedurende negen dagen voorop het NK indoor meerkamp van 8 en 9 februari. Hopelijk heb ik wat zon, goede trainingen en veel tijd om lekker uit te rusten,” blikt Sintnicolaas vooruit. “En een beetje extra vitamine D opdoen na een donkere periode in Zweden!”
Naast zijn hoofddoel dit jaar, de Olympische Spelen in Tokio, had Sintnicolaas ook zijn zinnen gezet op de WK indoor in Nanjing. Eerder deze week werd echter bekend dat dit niet doorgaat vanwege de uitbraak van het coronavirus. ”Ik had mij natuurlijk nog niet geplaatst, maar het was wel een doel. Nu heb ik een heel kort indoorseizoen met alleen het NK meerkamp en wellicht nu een vroege tienkamp. De plannen worden nog gemaakt.” Zijn ambitie is het halen van nog één Olympische Spelen. ”En ik wil blijven genieten van mijn sport en kijken wat ik er nog uit kan halen!”
Hoofdfoto: Bjorn Parée