Marcella Herzog en Wilfred van Holst schrijven elkaar elke week een brief. Wilfred combineert topsport met het coachen van atleten. Marcella traint bij het JJ Running Team in Arnhem. Vorige week vroeg Marcella aan Wilfred in hoeverre zijn aanpak als coach verschilt van zijn coachingsperiode bij Team 4 Mijl. In deze brief gaat Wilfred daar op in.
Hey Marcella,
Langlaufstage! Gaaf! Lijkt me leuk om ook eens te doen. De kunst is natuurlijk om het goed om te zetten naar het lopen, maar jij toonde al aan dat dat kan.
Mooi om te lezen dat je zo’n leuke afwisselende groep hebt in Arnhem. Ik snap goed dat je die eeuwige rondjes over het asfalt in Groningen wel zat was. Sinds ik in Assen woon is langer duurwerk inderdaad ook leuker, toch meer mogelijkheden qua ondergrond en omgeving dan in Groningen. Qua groep bij mij is het anders dan voorheen. Een echte vaste groep is er niet, ook geen vaste tijden. In plaats daarvan zijn er losse atleten die regelmatig trainingen combineren. Heel afwisselend dus! Alleen op donderdagavond sta ik in Assen op de baan voor een min of meer vaste groep.
“Een echte vaste groep is er niet, ook geen vaste tijden, maar losse atleten die regelmatig trainingen combineren.”
Mijn wedstrijd in Hannover ging helaas totaal niet. Vorige week had ik op maandag en dinsdag nog wel in Düsseldorf getraind om aan te voelen hoe het is om weer indoor te lopen. Qua longen is dat bij mij nogal afwachten. Behalve een droge mond ging het eigenlijk best wel goed, dus stiekem hoopte ik toch wel richting een indoor PR op de 1500m te gaan (3:53). Echter is een lege en grote hal zoals Düsseldorf toch net even anders dan een kleine (soort gymzaal) hal in Hannover vol met mensen. De eerste rondjes voelden heel easy aan. De doorkomst op 800 meter in stabiele rondjes was nog 2:05, dus mooi op schema. Maar 100 meter verder was het al op en werd het zuurstof happen. De laatste rondjes sloegen nergens meer op (34,5/36,6). Het leverde een betreurende 4:06 op als eindresultaat. Gelijk werd weer duidelijk waarom ik hier zo’n hekel aan heb. Aan de andere kant ben ik met wat sneller werk, wat indoorsessies en een wedstrijdje even uit het ritme gekomen, wat voor outdoor hopelijk een goede keuze was. Mijn indoorverhaal houdt hier weer op, zoals ook wel een beetje verwacht.
Mijn manier van coaching hoeft zeker geen groot geheim te blijven, maar het is wel een lang verhaal waarom ik atleten train zoals ik ze train. Mijn hele trainingsmanier wijkt waarschijnlijk aardig af van veel andere trainers/groepen. Ik train mijn atleten vooral op individueel vlak; geen vaste groepsstructuren. Hieronder vertel ik waarom en hoe ik in grove lijnen met atleten werk.
Nadat ik in 2014 Team 4 Mijl verliet, ben ik in eerste instantie alleen mezelf gaan begeleiden. Daarna ben ik wat atleten op afstand gaan trainen en vervolgens ook bij Groningen Atletiek aan de slag gegaan. Ondertussen merkte ik dat het qua trainen heel anders kon dan ik gewend was. In de laatste jaren bij Team 4 Mijl had ik namelijk helaas veel overtraindheidsklachten en blessures.
“Ondertussen merkte ik dat het qua trainen anders kon dan ik gewend was.”
Ondanks dat ik geen groep meer had, kwam het plezier steeds meer terug. Ik begon ook weer steeds sneller te lopen, zonder klachten. Eigenlijk had ik geen doelen meer gezet, ik dacht dat de rek er wel uit was. Echter na 2015 ging alles ineens zo makkelijk dat ik toch opnieuw wilde kijken wat er nog mogelijk was. Dit resulteerde in het ene na het andere PR. Ik steeg ver boven mijzelf uit. Van steady 1:51 met 1 uitschieter naar 1:49 ging het in deze periode naar steady 1:49 met 2x een 1:48’er!
“Eigenlijk had ik geen doelen meer gezet, ik dacht dat de rek er wel uit was.”
Wat ik anders heb gedaan is met name dat ik terug ben gegaan naar de basis. Hierbij heb ik gezorgd dat mijn aansturing verbeterde door middel van de juiste oefeningen, ondersteund met krachttraining, puur gericht op lopen. Achteraf heeft dit voorheen nooit goed gezeten bij mij. Daarnaast is het plannen en de juiste trainingen doen op het juiste moment uiteraard van belang. Ik merkte dat ik elke training beter werd, i.p.v. dat ik vooral moe was.
Ondertussen merkte ik dat ik het leuk vind om mijn verhaal over te brengen op andere atleten. Binnen Groningen Atletiek/Vitalis was dit echter soms lastig. Gecombineerd met mijn soms te hoge ambitie voor atleten was doorgroeien hier lastig. Op dat moment werd ik gevraagd om terug te komen bij Team 4 Mijl, maar nu als coach. Na veel wikken en wegen ben ik die uitdaging aangegaan.
Met zeker veel leuke momenten, een aantal mooie prestaties en NK medailles sloeg de twijfel toch toe. De flexibiliteit die ik hoopte te hebben was er niet altijd. Iemand met veel talent hard laten lopen is niet zo moeilijk, iemand met minder of ander talent net zo goed maken is een heel ander verhaal. Voor de talentvolle atleet kan een bepaalde structuur goed werken, ook omdat deze atleet al talent heeft om hard te lopen. Iemand met minder of ander talent heeft wellicht een hele andere structuur nodig om zijn of haar top te halen.
“Iemand met veel talent hard laten lopen is niet zo moeilijk, iemand met minder of ander talent net zo goed maken is een heel ander verhaal.”
Precies daar was ik steeds meer naar op zoek; hoe kan het beter. Ik maakte toen de stap om zelf verder te gaan, op een totaal andere manier.
De belangrijkste focus is voor mij om individueel aan de slag te gaan en eventueel samen te trainen waar dat kan. Van te voren maak ik een goede planning. In deze planning zet ik welke (hoofd)trainingen iemand moet doen en laat dit dan in een cyclus terugkomen met tussendoor steeds een korte rustperiode. Hoe groot en hoe vaak deze cyclussen terugkomen wisselt per atleet. Zo denken veel trainers in 7 dagen, wat ik niet doe. Uiteraard is het veel makkelijker om elke dinsdag bijv. 8×1000 te doen, maar de vraag is of dat wel het meest optimale is. Bij mij kan een cyclus 10 dagen zijn, maar ook soms 6, afhankelijk van de periode en atleet.
“Van te voren maak ik een goede planning. In deze planning zet ik welke (hoofd)trainingen iemand moet doen en laat dit dan in een cyclus terugkomen met tussendoor steeds een korte rustperiode.”
Daarnaast kijk ik ook per atleet wanneer welke training het beste past. Heb je een zware (werk)dag en staat er een zware training op het programma, dan zal het waarschijnlijk niks worden, dus schuif ik wat. Verder probeer ik ook zelf zo flexibel en bereikbaar mogelijk te zijn voor coachingsmomenten. In de winter is dit waar kan overdag, want ’s avonds koelt het vaak enorm af wat voor de training niet bevorderlijk is. Schijnt overdag de zon en is een atleet beschikbaar voor een training, dan wacht ik niet tot het donker wordt en de baan bevroren is.
Al met al is het vaak een behoorlijke planning om het rond te krijgen, maar daar zie ik ook altijd wel een stukje uitdaging. Het leukste vind ik om combi sessies te maken, wanneer we met een aantal atleten een totaal verschillend programma en trainingsdoel hebben, maar dat toch samen mooi past. De één loopt bijv. lange intervallen, iemand anders van een ander niveau loopt steeds 400tjes mee, beiden afgestemd op hun niveau.
Nu ruim een jaar verder kan ik vooral zeggen dat ik het plezier weer terug heb gevonden in het begeleiden van atleten. Keer op keer word ik nu weer uitgedaagd om atleten beter te maken, steeds op zoek naar die verbetering. Dat gaat natuurlijk lang niet altijd goed, maar juist het leren van fouten maakt het ook weer mooi! Vooral de mooie resultaten die er nu uitrollen en enorme progressies zijn erg leuk. Een idee hebben is leuk, maar dit werkend krijgen is echt gaaf! Nog steeds ben ik natuurlijk nog maar net begonnen, dus ik ben heel benieuwd wat er de komende jaren allemaal nog gaat gebeuren.
Hoe gaat het nu met jou? In je vorige brief gaf je al aan dat je een behoorlijke drukke planning had! Laatst stuurde je een berichtje dat Kerkrade toch niet zo verstandig was. Ben je inmiddels weer lekker aan het trainen en ga je volgende week wel in Apeldoorn van start? Ik ben heel benieuwd!
Groetjes Wilfred
Ben jij benieuwd hoe een trainingsweek van één van Wilfred’s atleten er in de praktijk uitziet? Deze week stond zijn pupil Fabian ten Kate in “De Week Van.” Meer weten over Wilfred als trainer/coach kan via www.vanholstcoaching.nl of @vanholstcoaching op Instagram.
Foto’s door Jan-Jaap Top (ToPRoductions)