Bregje Sloot (19) schrijft ongeveer iedere maand een column voor Hardloopnetwerk. De talentvolle atlete traint bij Running Team Liemers onder coach Titus Fierkens en is Nederlands Kampioen Junioren-A op de zowel de 400 als de 800m. In haar columns geeft ze een inkijkje in haar trainingen, voorbereidingen op wedstrijden, en de wedstrijden zelf. In alweer de vijfde editie schrijft ze hoe ze de winter doorkomt.
Door Bregje Sloot
“Deze winter staat vooral in het teken van fit blijven, sterker worden en meer inhoud krijgen.”
In mijn vorige column konden jullie lezen dat ik last had van achillespeesklachten. Gelukkig zijn deze klachten nu verdwenen en ben ik sinds begin november weer lekker aan het trainen. Hierdoor kon ik ook aan wat wedstrijdjes meedoen. Op 1 december heb ik de 7,5 kilometer bij de Montferlandrun gelopen. Het was eigenlijk meer als training bedoeld, maar het ging super goed. Ik liep een PR en werd eerste bij de vrouwen. Het verbaasde me eigenlijk dat ik best lekker op ritme door kon lopen én nog kon door versnellen, ondanks de drie heuvels in de laatste 2,5km. Bij lange tempotrainingen zegt Robin altijd tegen me dat ik moet lopen op ritme van mijn looppas. Nu voelde ik eindelijk eens wat hij daarmee bedoelde 🤣.
Trainingsweek in de winter
Deze winter staat vooral in het teken van fit blijven, sterker worden en meer inhoud krijgen. Dit wordt in mijn geval vooral gedaan door de 3 kwaliteitstrainingen in de week: 1 baantraining en 2 bostrainingen. De ene bostraining doen we vooral de wat kortere dingen, zoals heuvels, en de andere bostraining wordt ook wel de “drempeltraining” genoemd. We hebben in het Montferlandbos standaard heuvelachtige rondjes van verschillende afmetingen. Een typisch programma die bij deze drempeltraining hoort is bijvoorbeeld 7 keer een rondje van 1000m. Maar op welke manier kan je nog meer trainen in de winter om sterker te worden? Met crosswedstrijdjes!
Eerste crossen in twee jaar
Twee weken na de Montferlandrun moest ik er dus ook echt aan geloven: mijn eerste crosswedstrijd sinds twee jaar. Ik heb twee jaar geleden nieuwe spikes aangeschaft, maar heb deze daarna nog nooit aangehad. Ik kon ze nu dus éindelijk aan. Op 14 december reisde ik samen met mijn vader af naar de GOK Cross (Gelders – Overijssels Crosscompetitie) in Harderwijk. Deze wedstrijd was bedoeld om weer een beetje “feeling” te krijgen met het crossen. Het rondje was 2800 meter lang en bestond uit los zand, modder, heuveltjes, veel bochtjes en boomstronkjes. Ik wilde eigenlijk iets harder starten, maar ik had een beetje moeite met het opeisen van mijn plek bij de start. De vrouwen startten namelijk tegelijk met de mannen. Al met al hield ik een goed gevoel aan deze wedstrijd over. Ik was alleen na de finish best snel weer hersteld. Mijn gevoel zei dus dat ik niet goed genoeg mijn best had gedaan, maar dit was natuurlijk niet zo! Ik heb wel een uitdaging voor de volgende keer en voor deze winter gesteld: ik wil wat dieper leren én durven te gaan tijdens een wedstrijd, want dit is ook weer goed voor een 800m straks in het baanseizoen.
“Ik wil wat dieper leren én durven te gaan tijdens een wedstrijd.”
Eind december was het tijd voor de Sylvestercross: mijn eerste “echte” cross. Ik was best wel een beetje zenuwachtig, omdat het natuurlijk toch wel weer anders lopen is dan een “GOK-crossje”. Met inlopen voelden mijn benen best vermoeid aan, maar ik weet ook dat dit bij mij helemaal niks zegt over hoe een wedstrijd gaat. Van tevoren had ik met Titus een goede wedstrijdindeling besproken. Doel was om niet te hard te starten, omdat ik mezelf dan al helemaal in het rood loop in het begin. Afspraak was dan ook om de eerste ronde achter de kopgroep te gaan zitten, zodat ik de tweede ronde kon gaan inhalen. Dit pakte goed uit! Ik voelde dat ik de tweede ronde nog sterk was en een beetje kon versnellen. Het was zwaar door het zand, maar ik probeerde hier telkens goed door te lopen in mijn eigen tempo en eigen pas. Het laatste stukje zand omhoog stond Robin zo hard te schreeuwen dat ik er nog wel een eindsprint uit moést halen. Zo klom ik van een 11e plaats naar de top 10. Ik ben heel erg tevreden met deze wedstrijd! Nog nooit heb ik dit zo gekund. Stiekem voel ik wel dat er meer inzit dan dit. Maar ik heb gelukkig nog genoeg kansen om mezelf te verbeteren. Stapje voor stapje.
Test, test
Twee dagen later stond er een inspanningstest op de planning. Ik had wel een beetje stijve kuiten en een pijnlijke rug aan de Sylvestercross overgehouden, maar tijdens de test had ik hier geen last van. Samen met mijn moeder ging ik naar Amersfoort. Ik deed een anaerobe test met ECG en ademgasanalyse. De bedoeling was om inzicht te krijgen in de verschillende zones (en vooral de aerobe en anaerobe drempel). Tijdens de test moest ik steeds 3 minuten lang op één tempo lopen. Na elke 3 minuten ging de snelheid met 1 km/uur omhoog, totdat je op je omslagpunt zit. Vanaf het omslagpunt loop je steeds 1 minuut lang op één tempo, totdat je niet meer kan. Ik vond het leuk en interessant om zo’n test te doen. De dag erna had ik gelukkig een fysio-bezoek ingepland, daar waren mijn kuiten wel blij mee!
Balans
Het lijkt erop dat ik nu een beetje de balans gevonden heb. De balans tussen de verschillende trainingen, standaard fysiobeurten inplannen, voeding, school, en het allerbelangrijkste: herstel en rust. Het voelt soms namelijk vanzelfsprekend om iedere dag te trainen en met het hardlopen bezig te zijn, maar in combinatie met andere dingen in het dagelijks leven (school bijvoorbeeld) vind ik dit soms nog best lastig. Ik ben perfectionistisch, dus ik wil álles goed doen. Hierdoor mis ik al snel een stukje herstel. Ik ben kritisch naar mezelf toe en bijna nooit tevreden. Ik schiet snel in de stress als iets niet loopt zoals het hoort te lopen.
“Ik ben perfectionistisch, dus ik wil álles goed doen. Hierdoor mis ik al snel een stukje herstel.”
Maar gelukkig begin ik steeds meer dingen te leren. Bijvoorbeeld dat stressen niet altijd nut heeft en dat je niet alleen zware trainingen nodig hebt om beter te worden. Ik vond het vroeger namelijk erg lastig om een hardlooptraining in te ruilen voor een alternatieve training (bijvoorbeeld de crosstrainer). Alternatief trainen voelde voor mij simpelweg niet als trainen. Ik heb nu echter ingezien dat dit juist wel voor mij werkt. Ik kan op deze manier op een lagere hartslag trainen en vraag niet te veel van mijn lichaam. Het voelt aan als een hersteltraining, terwijl ik dat bij een hardlooptraining nooit zal hebben, wat voor tempo ik ook loop. Mensen om mij heen laten mij dit soort dingen realiseren en vooral Robin helpt mij goed bij het maken van keuzes en het rustig blijven. Voor mij is het belangrijk dat ik rustig blijf en dingen niet overhaast en té enthousiast ga doen. Trust the process. Alles wat ik kan doen in deze periode is mooi meegenomen.
Klachtjes
Het loopt overigens niet allemaal helemaal soepel: ik heb de afgelopen 2 maanden namelijk ontzettend last van grote blaren onder mijn voeten. Ik heb van alles geprobeerd, maar uiteindelijk had ik ontstoken blaren. Een paar dagen gas terug nemen zorgde ervoor dat de blaren een beetje konden herstellen. Ondertussen ben ik specialist in blaren geworden en het lijkt er nu op dat ik het onder controle heb! Mijn zolen zijn aangepast en ik heb speciale blarensokken aan. Ook gebruik ik nu talkpoeder en kamferspiritus (en héél veel tape).
Geen indoorseizoen
Ik kan nu dus gewoon weer lekker verder gaan met mijn trainingsprogramma en opbouwen naar de volgende wedstrijd, die op 26 januari is: de korte cross bij de Mastboscross in Breda. Verder is er nog geen specifieke wedstrijdplanning gemaakt, omdat we niet al te ver vooruit willen kijken wat betreft de wedstrijden. Wel heb ik er samen met Titus specifiek voor gekozen om geen indoor te gaan doen. De reden hiervoor is dat ik deze winter een goede basis wil krijgen en dit willen we vooral gaan doen door goede trainingsweken te draaien met af en toe een crosswedstrijdje. Met indoor neem je vaak gas terug en ga je specifieke (snelheids)trainingen doen. Dat gaan we dit jaar niet doen, omdat ik een keer wil zien hoe het uitpakt als ik een winter goed kan trainen. Focus ligt dus op het outdoorseizoen en ik ga er deze winter alles aan doen om in de zomer fit aan de start te staan!
Hoofdfoto: Barbara Kerkhof